Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Anya schreef:En ook ik heb geen kinderen. Ik zou ze ook niet kunnen geven wat ik vind dat ze nodig hebben.
Nakisha schreef:Wat je hier zegt, komt me ook bekend voor...
Mijn relatie rommelt al heel lang... ik denk steeds; ''Als het uitgaat... wat DAN? Ik kan niet alleen wonen... ik heb regelmatig wat hulp nodig...''
Echt loodzwaar... je wilt je eigen leven opbouwen, en dat is gewoon praktisch onmogelijk.
hopla schreef:Dan nog Holly,
Een dochter van vrienden heft ook ME. Zij was een aantal jaren teug de toen jongste patiente met ME in Nederland.
Ze heeft ook een erge vorm van de ziekte maar studeert nu momenteel aan de universiteit in Utrecht en werkt daarbij ook nog in haar vrije tijd wat.
In vakanties doet ze op straat wat producten promoten en eigenlijk doet ze alles hetzij met mate.
Ze zorgt dat ze haar eneregie goed verdeeld op de dag.
Volgens mij kan iemand met ME best wel lichte werkzaamheden verrichten.
paardrijden is toch best een intensieve hobby, dus echt ik snap niet dat werken dan meer energie kost.
Ik heb het niet over hele dagen werken maar bijv. halve dagen moet toch kunnen.
Zoals eerder gezegd, Als je kunt paardrijden kun je volgens mij ook pen en papier vasthouden of de telefoonhoorn.
hopla schreef:Als je kunt paardrijden kun je ook bepaalde werkzaamheden doen.
Als is het maar dat je telefonische enquettes doet of thuiswerk of weet ik wat.
Het gaat er bij mij echt niet in dat je wel op je paard kunt klimmen, wel wat kunt rijden maar niet een telefoon aan je oor kunt houden.
superwoman schreef:het eens fijn om wel te reageren op de vooroordelen.....
holly schreef:ALs ik nu bijlees vanaf pagina 2 dan denk ik, potverdorie wat is er mis met je? Doof, leeslind, gewoon niet willen snappen? Wat?
Het kan er niet in bij je? Ruilen dan?
Ik had vroeger net als ieder ander kind een droom.
Ik wilde niets liever dan paarden gaan trainen voor mijn beroep.
Heb dat ook gedaan, werkte 80 uur in de week.
Grappig is het als je daar dan opeens niet meer mee verder kunt.
Je moet iets anders gaan doen, maar wat.
Ik ben geen type voor in de winkel, ik kan geen zwaar werk meer, ik kan geen vaste uren meer achter elkaar aan enz.
Vervelende is ook nog, dat je aan word gekeken als lamme tak.
Enkel een hersenloos figuur kan zeggen, ja maar je kunt toch paardrijden, dan kun je ook werken.
Dat is een botte opmerking.
Wanneer je zoiets lomps zegt, hou je er geen rekening mee hoe moeilijk iemand het er mee kan hebben een ziekte te hebben.(welke dan ook)
Je ziet niet aan de buitenkant dat iemand het er moeilijk mee heeft een passende baan te bedenken en deze te gaan vinden.
Je ziet niet aan de buitenkant dat iemand verdwaald is in zijn eigen lichaam en een nieuw dagelijks ritme moet gaan zoeken.
Je ziet niet aan de buitenkant dat iemand niet weet waar hij/zij met zichzelf moet blijven enz.
Vooral in het begin kan iemand daar meer mee overhoop liggen dan dat je aan de buitenkant kunt zien.