Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-06 18:23

Re:

Geplaatst: 02-03-06 18:23

Lot schreef:
Heb lang niet alles gelezen, alleen het begin, wat me direct deed besluiten om iéts te plaatsen, nl Renske, wat l*llig dat andere jou verwijten gaan maken!! Waaanzin!

Ik heb 2 vriendinnen met anorexia gehad, vreselijk. Wat mij altijd heeft verbaasd is dat als je zó veel power hebt om jezelf uit te hongeren het kennelijk zó moeilijk is om de ziekte het hoofd te bieden. Het grootste gevaar ligt m denk ik met name in het aflsuiten voor anderen, het stiekum doen en het niet praten over je gevoelens. Ik heb een vriendin gehad die bróódmager was en ineens haar broek op haar knien trok om mij en nog een vriendin te laten zien hoe vet ze was...vól overtuiging! Dat is echt shocking, het totaal irrationele zelfbeeld. Steun en professionele hulp is zó belangrijk...!! Sterkte, iedereen die er nog in zit!

Terecht die angst. Ze gaan namelijk het sociale leven vermijden. want sociaal leven = met andere mensen zijn en met hun eten en drinken is evident. En die zien dan dat ze nergens aan mee doen en die zullen op den duur echt opmerkingen gaan maken en dat kunnen ze niet af. Gevolg: geen sociaal leven meer, dat wordt vermijd.
Dagen als kerstmis zijn een RAMP voor het hele gezin als er iemand anorexia heeft.

**Geplaatst**: 02-03-06 19:20

Re: Anorexia

Geplaatst: 02-03-06 19:20

@ lindy: het was ook niet persoonlijk bedoeld tegen jou

Maar je hoort het zo ontzettend vaak ( beetje standaard aan het worden ) terwijl dat vaak niet eens zo is:)

sociale leven wordt idd een ramp ookal ervaar jij het niet zo. Je ben toch alleen maar met je ano bezig, je denkt niet van oliebol ik ben alleen enzo ( als je eenmaal diep erin zit ) . Wat dacht je van de flipacties? Je kan aardig in paniek raken om de kleinste dingen. Je gaat al je eten proberen weg te gooien ( onder je bord... met buiten eten kan je het stiekem steeds weg gooien ver van de tafel af en ga zo maar door ) Wie kan jou dwingen in de eerste tijd om te eten? Ze kunnen niet met een wrikijzer je mond open trekken. Daardoor kom je al snel in een vergevorderd stadium. Dus lieve mensen, heb je ergen een vaag vermoeden.. breng dan iets op gang voor diegene... kaart het aan bij familie o.i.d .. Voor je het weet drink je ook haast niet meer ( is ook eng) en vindje 1 tomaat per dag eten al slikken.
ook ga je alles letterlijk zitten tellen. Ik weet nu nog steeds wat goede,minder goede en slechte keus is en ga zo maar door.
Ook ga je bijv het avondeten beheersen. Je MOET weten hoe het gemaakt wordt en wat er in zit, in boter bakken moet echt het minste van het minste zijn en je wilt geen vet vlees meer eten, geen aardappels en etc. ( op een gegeven moment wil je zowat alleen nog maar eten als jij het gemaakt hebt. Andere mensen schotel je wel allerlei voedsel voor! Steeds een stapje erger. Als een gek de trap oprennen heen en weer ( als je alleen thuis bent) sit-ups zolang je kan.

anderzijds kan je enigzins sociale leven wel goed van pas komen... net na etenstijd thuiskomen zodat je kan zeggen.. ik heb bij een vriendin gegeten terwijl je daar niet gegeten hebt .
pfff ik ga maar door met typen.... waarschijnlijk moest ik dit even kwijt.
sorry

**Geplaatst**: 02-03-06 20:50

Re:

Geplaatst: 02-03-06 20:50

Ik vind het jammer dat ondanks dat ik jullie duidelijk heb gevraagd om niet meer dingen die voor anderen als tips kunnen zijn zoals: bijvoorbeeld ik gooi mijn brood op school weg, of ik heb wat gegeten en het er daarna meteen weer uitbraakt en zoveel laxeertabletten geslikt, ga zo maar door, dat dit dan toch wordt gedaan. Het is echt niet goed voor anderen die op het randje van deze ziekte liggen, het zijn echt tips voor hun. Dus ook niet gaan melden in dit topic je lengte en je gewicht alsjeblieft, dat is voor mij zelf ook niet goed. Ik hoop dat jullie ervan af nu echt op willen gaan letten.

Ik heb zelf vandaag echt een klotedag gehad, bijna alleen maar gehuild en paniekaanvallen gehad. Ik was zo bang van die ene groentenkroket die ik gisteren tussen de middag had gegeten wel 5kg was aangekomen. Ik heb mijn dieetiste gebeld en met haar gepraat, ik wilde toch de draad weer oppakken om er verder een goede dag van te maken. Het kostte me heel veel moeite om haar te bellen, want had echt zoiets van ik val haar lastig. Dit was duidelijk een invulgedachte, die duidelijk werd versterkt door de anorectische negatieve stem in mijn hoofd. Ze was juist harstikke lief voor me en was blij dat ik haar had gebeld. Ze heeft me ook geholpen en vanaf tussen de middag heb ik draad weer helemaal opgepakt met veel moeite en de rest van de dag heb ik me keurig kunnen houden aan de afspraak met wat ik moet eten. Gelukkig! Ik mag trouwens niet meer zolaat op bokt, tot maximaal 23u, want ookal kan ik niet slapen, ik moet mijn lichaam rust geven. Dus dan weten jullie dat ik niet meer zo laat op bokt ben.

**Geplaatst**: 03-03-06 10:25

Re:

Geplaatst: 03-03-06 10:25

hmmm wat ik heb gepost is niet echt nieuws voor anorecten .... Als je al een eetprobleem hebt zijn dat geen nieuwe dingen. Ik snap wel dat jij het moeilijk vind, maar het zijn geen nieuwe dingen, oftewel tips. en jij hebt gekozen voor beter worden... en dat gaat je lukken ook!
Als iedereen dit daadwerkelijk gaat vermijden ( alles wat een beetje aanstotelijk is ) dan wordt alles wel weer heel geforceerd. Wel ben ik het met je eens dat lengte en gewicht niet handig zijn idd, dat is bij iedereen anders en om gewicht draait het natuurlijk erg veel!

p.s: ook al vind je dit erg naar om te horen: ik vind het super van je dat je het eten volgens jou lijst/schema toch hebt kunnen oppakken na die groentenkroket!!! laat die anorexia maar banketstaaf... jij bent sterker en jij wou nou eenmaal die groentenkroket en daar heeft de anorexia het mee te doen!

**Geplaatst**: 03-03-06 11:35

Re: Anorexia

Geplaatst: 03-03-06 11:35

Ik denk dat Laboum gelijk heeft,het heeft geen zin onm hier over eten,tips en tricks (zeg maar) te schrijven.

Laten we vooral geen slapende honden wakker maken en jonge meisjes wijzer maken dan dat ze al zijn.

Eetstoornissen behoren tot de ernstigste psychiatrische ziekten,waar veel mensen aan sterven.

Kijk naar het gevecht dat Laboum iedere dag levert en dat al 12 jr.Ze is dat jonge meisje niet meer dat een eetstoornis aan het ontwikkelen is.
Ik heb dagenlijks de angst in de ogen gezien van de vrouwen die het gevecht met de Anorexia aangingen, de spanningen van de vrouwen gevoeld tijdens de maaltijden.De bewegingsdrang van de vrouwen gezien in de vroege ochtend.
Anorexia is paniek en angst dat overwonnen dient te worden en dat is zeer moeilijk te behandelen.

**Geplaatst**: 03-03-06 15:25

Re:

Geplaatst: 03-03-06 15:25

en zo nog velen die dezelfde strijd voeren als laboum hoor

**Geplaatst**: 03-03-06 15:37

Re:

Geplaatst: 03-03-06 15:37

Ik wil even zeggen dat ik het erg dapper vind dat men hier zo open en bloot praat over zijn/haar eetstoornis/ziekte of wat dan ook

. Met laboum heb ik sinds kort ook contact per pm, ik vind het echt knap dat zij er zo voor uit durft te komen. Dat is waarschijnlijk ook de eerste stap naar genezing (innerlijk en uiterlijk)!

Ik wil niemand passeren, ik heb niet het hele topic gelezen dus als ik iemand vergeet of onverhoopt beledig, sorry

.

**Geplaatst**: 03-03-06 16:14

Re:

Geplaatst: 03-03-06 16:14

Ik ken dit fenomeen eetprobleem/anorexia

, ik zelf heb het lang maar kan het nog steeds redelijk onder controle houden al is het wel een probleem.
Het begon al op de basisschool

ik was dikker dan de rest, en het je wordt al vlug uitgescholden. Daarnaast moeilijke jeugd gehad waardoor ik heel veel faalangst heb. En als je dan merkt als je niet eet kunt afvallen voelt dit als, 'zie je ik kan nog iets in mijn leven fatsoenlijk'.
Het komt bij mij vaak tot uiting als ik niet lekker voel prive of door andere oorzaken. Vorig jaar was het heel erg, me ouders hebben ook gedreigd me naar de kliniek te stuuren. Ook omdat ik alleen op vakantie ging en ze dan helemaal geen controle of overzicht meer hadden. Dat heeft wel heel veel invloed gehad maar dan sla ik weer over naar de andere kant waardoor ik alles eet wat los en vast zit. Het is heel moeilijk voor mij om een middelweg tussen alles te vinden. Ook nu ben ik erg ontevreden en met de zomer voor de duur wordt het er niet beter op.

**Geplaatst**: 03-03-06 16:51

Re:

Geplaatst: 03-03-06 16:51

In de tijd dat mijn zus jong was, was er weinig bekend over anorexia. We gingen met het probleem wel naar de huisarts, dat wel. MAar die kon ook niets doen. Doorverwijzen deed hij ook niet en ik denk ook dat hij het probleem zwaar onderschatte. Toen ze jong was, hadden mijn ouders haar nog onder dwang op kunnen laten nemen. Nu allang niet meer. En ze staan aan de zijlijn om lijdzaam toe te zien hoe ze zichzelf te gronde richt. En daar hebben ze tot bepaalde hoogte mee leren leven. Omdat ze dat moeten. Ze hebben namelijk geen keus.

**Geplaatst**: 03-03-06 19:36

Re: Anorexia

Geplaatst: 03-03-06 19:36

Idd VeertjeV... het balans vinden is erg moeilijk!

**Geplaatst**: 03-03-06 19:51

Re:

Geplaatst: 03-03-06 19:51

yup... ik kan prima vasten, weken aaneen... en dan slaat het weer helemaal door naar de andere kant... het is alles of niets, van de ene extreme naar de andere... Ik kan ook niet maar 1 of 2 keer per week gaan sporten... of 6 dagen, of niet.. kost me allemaal heeel veel moeite.. frustrerend ook.

**Geplaatst**: 03-03-06 20:07

Re:

Geplaatst: 03-03-06 20:07

Kan er helemaal in mee praten, alles of niks maar wel heel vervelend. Want zo ben ik vaak ook op school of met paarden. Ik wil alles halen, of alles doen en anders hoeft het niet meer.
Maar met eten is het veel frusterender, want de middenweg is moeilijk. Maar als ik die niet kan redden wordt het vaak niks

.

**Geplaatst**: 03-03-06 22:41

Re:

Geplaatst: 03-03-06 22:41

ik ken een meisje die het ook heeft/ gehad. Echt heel erg hoor als je met nieuwjaar aan tafel zit een ijstaart te eten onder vrienden en zij eet een appel ofzo. Dan voel ik me echt rot! Je wilt zo graag helpen, maar hoe?! Ik vind het super dat er over gepraat word, kan velen helpen denk ik! Wat me wel opvalt is dat de meeste mensen met eetstoornissen wel hele slimme mensen zijn! Voor ieddereen veel beterschap, en als je dit topic leest dan erken je het probleem en dat is een super stap!

ps: mijn onderschrift is mijn slag zin, ze heeft me echt al geholpen! Misschien kunnen jullie ook een slag zin voor jezelf verzinnen? Als je wilt mag je mijne hebben

**Geplaatst**: 04-03-06 19:11

Re: Anorexia

Geplaatst: 04-03-06 19:11

Ik heb jullie verhalen gelezen, knap dat jullie er zo over durven te vertellen. Het is een vreselijke ziekte, anorexia.
Hebben jullie er wel eens aan gedacht om hulp te zoeken in de alternatieve geneeswijzen? Ik ben met mijn dochter bij een kinesiologe onder behandeling, omdat zij al maanden last had van een aantal lichamelijke klachten terwijl medisch gezien alles in orde was. Ook had ze last van de menstruatie die niet goed op gang kwam (Laboum, ik las dat je al heel lang niet meer menstrueert, zij is er heel goed mee geholpen). Door de behandelingen gaat het een heel stuk beter met haar.
Mijn zus is met haar baby van 2 maanden naar een osteopaat geweest omdat zij heel erg last van krampjes had en vooral 's nachts bijna niet kon slapen. Door de behandeling van de osteopaat zijn de klachten over en slaapt ze 's nachts prima.
Ik weet wel dat jullie klachten van heel andere aard zijn, maar via kinesiologie en osteopatie kunnen heel veel klachten verholpen, of flink verbeterd worden. Ik heb indertijd veel op internet opgezocht, als je zoekt op kinesiologie en osteopatie, dan kun je er veel over lezen. Kijk bijv. maar eens op http://www.alternatievebehandelingen.nl ... vosa.html.
In het begin wist ik niet goed wat ik van deze behandelingen moest denken, maar ze hebben ons heel goed geholpen en ik weet zeker dat vele andere mensen met klachten of lichamelijke problemen er ook heel goed mee geholpen kunnen worden. Er is ook altijd een oorzaak waardoor je klachten krijgt (en soms ligt de oorzaak heel ergens anders dan je denkt) en met kinesiologie of osteopatie gebruiken ze een aantal methoden om achter de oorzaak te komen.
Het is de moeite waard om het eens te proberen, baat het niet dan schaadt het niet. Maar als je het niet probeert weet je ook niet of het wellicht kan helpen!
Als je nog vragen hierover hebt kun je me ook PB-en.
Sterkte allemaal!

**Geplaatst**: 04-03-06 21:23

Re: Anorexia

Geplaatst: 04-03-06 21:23

Als eerste vind ik het super knap dat iedereen zijn verhaal hier durft neer te zetten en dat er zo goed op gereageerd word!!

Zelf heb ik ook een aantal jaar anorexia gehad. Het is bij mij begonnen door heel veel problemen thuis. Ik wist me geen raad met de situatie en dat uitte zich in niet eten. Het rare was dat ik op dat moment totaal niet dik was en me ook niet dik voelde. Dit kwam later pas.
Het eerste jaar liet ik lekker dingen als koek en snoep weg. Daarna sloeg ik maaltijden over en uiteindelijk ontdekte ik het braken en laxeren.
Soms lukte me het een tijdje normaal te eten (uit angst dat iemand er achter kwam) maar vaak ging het slecht. Naast het niet eten gebruikte ik ook regelmatig xtc. Iets waar ik nu nog steeds veel spijt van heb aangezien ik hierdoor erge concentratie problemen heb gekregen.
Op een gegeven moment zei mijn vader dat het tijd voor hulp werd en dat hij (laxeer)tabletten op mijn kamer had gevonden. Hier schrok ik zo van dat ik als een gek ben gaan eten. De remmen sloegen door en boulimia ontstond. Ik voelde me echt zo dik dat ik op een avond heel veel afvaltabletten heb genomen omdat de lax op was. 's nacht kreeg ik hoge koorts, zag wazig en bleef overgeven. Omdat niemand wist wat er aan de hand was probeerde ik het te verbergen maar mijn moeder zag al snel hoe ziek ik was. Dit is voor mij echt een punt geweest waarop ik beter wilde worden. Het brak me gewoon op om telkens over alles te liegen. Vriendinnen liet ik vallen uit angst dat ze me zouden verplichten te eten, verjaardagen ging ik nooit heen etc.
Nu gaat het al twee jaar redelijk. Ik denk dat anorexia nooit helemaal over gaat, je moet er echt mee leren leven. Mijn gewicht is goed maar ik vind het nog steeds veel te veel en het liefst val ik af. Elke hap eten voelt ook slecht maar ik wil gewoon een normaal leven kunnen leiden.

pff dat valt niet mee, het zo op te schrijven

**Geplaatst**: 04-03-06 21:25

Re: Anorexia

Geplaatst: 04-03-06 21:25

Toen het uit was met mijn ex vriend (gelukkig maar dat zie ik pas nu in) at ik niks meer en kotste ik alles uit. Dat hield ik wel een tijdje vol en ik drie dagen viel ik al 2 kilo af! Na een tijdje zag ik in dat ik super fout bezig was en hard op weg naar die ziekte. Toen ben ik gestopt en weer gewoon gaan eten. Ik heb het niet gehad, maar als ik zo door was gegaan wil ik niet weten hoe dat afgelopen zou zijn!

**Geplaatst**: 04-03-06 22:05

Re:

Geplaatst: 04-03-06 22:05

@ agnesje

Ik ken osteopathie, ik heb er van de zomer ook een behandeling gehad. Mede ook omdat naast mijn eetproblemen heel veel onverklaarbare lichamelijke gebreken en klachten heb. De dokters weten niet wat het is, maar er is wel iets. Echt heel frustrerend.
Bij de ostheopaat moest ik mijn hele leven enzo vertellen, zelfs de kleinste dingen kunnen grote invloed hebben zeggen ze daar.
Ze probeerde o.a. meer beweeglijkheid in mijn spieren en pezen te creeren, rust en ontspanning en mijn hoofd soepel. Na de eerste behandeling ging het redelijk goed, wel heel veel napijn. Maar op een of andere manier stond het me tegen. Toen het weer slecht ging ben ik nog twee keer terug gegaan. Helaas zonder resultaat, de osteopaat had niet de kracht om mijn visuele circel te doorbreken. Dus ook dat is afgevallen, nu is het afwachten op de revaliedatiearts en anders wordt het academisch.
Soms vraag je je af waar je het verdiend aan hebt

**Geplaatst**: 05-03-06 02:47

Re: Anorexia

Geplaatst: 05-03-06 02:47

Veertje V: jammer dat voor jou een osteopaat geen uitkomst kon bieden. Misschien dat de kinesiologie dat wel kan. Ik weet niet of ze allemaal even goed zijn, maar ik ben met mijn dochter bij een kinesiologe in Best geweest die met verschillende methodes werkt. O.a. touch for health, Reiki, bloesemtherapie, cranio sacraal. Zij werkt voornamelijk met een apparaatje, een bio-sensor, om te achterhalen of er bepaalde blokkades zijn of verstoringen, waardoor je lichamelijke klachten hebt, of bepaald gedrag vertoont of een verslaving hebt. Mijn dochter had verschillende onverklaarbare lichamelijke klachten ( hierover wil ik "en public" niet te veel zeggen, want ze is zelf ook een "Bokker" en "'...dat hoeft niet iedereen te weten..." is haar reactie.) De kinesiologe heeft bij haar verschillende therapieen gedaan, waardoor duidelijk is geworden waar haar klachten vandaan komen en welke behandelingen/hulpmiddelen ze nodig had om van haar klachten af te komen. Maar als je er meer over wilt weten kun je me PB-en.

**Geplaatst**: 05-03-06 03:05

Geplaatst: 05-03-06 03:05

En je hoeft niet meteen je hele leven te vertellen. Alleen wat je WILT vertellen, of wat tijdens de behandeling ter sprake komt. En bij mijn kinesiologe doet het géén pijn.

Ik kwam laatst een website tegen, waar een brief op staat die je eens kunt lezen als je je niet goed voelt.
http://www.geocities.com/ikbenludo/

Kijk bij Geschriften en gedichten en dan bij Maak een keuze: voor als je je even niet goed voelt (.doc).

Ik ga nu slapen, ik was op de bank in slaap gevallen en werd net pas wakker. Ik voelde dat ik nog even dit forum moest lezen, vandaar mijn "late" reactie.

**Geplaatst**: 05-03-06 03:25

Re:

Geplaatst: 05-03-06 03:25

laboum en alle anderen: geweldig dat jullie hier zo openhartig durven zijn. Ik wens jullie heel veel sterkte in jullie gevecht.

**Geplaatst**: 05-03-06 09:55

Re:

Geplaatst: 05-03-06 09:55

laboum schreef:
Ik vind het jammer dat ondanks dat ik jullie duidelijk heb gevraagd om niet meer dingen die voor anderen als tips kunnen zijn zoals: bijvoorbeeld ik gooi mijn brood op school weg, of ik heb wat gegeten en het er daarna meteen weer uitbraakt en zoveel laxeertabletten geslikt, ga zo maar door, dat dit dan toch wordt gedaan. Het is echt niet goed voor anderen die op het randje van deze ziekte liggen, het zijn echt tips voor hun.

Dan nu even een andere insteek want ben het hier wel mee eens. Achteraf is het zo'n zonde van de tijd! Dat drukmaken over je gewicht, die (niet)eetobsessie. Er zijn zoveel dingen in het leven waar je je mee bezig kan houden, ook hele leuke dingen. Maar het (niet)eten slokt alles op, lichamelijke, sociale en geestelijke energie. Als je op een gegeven moment die frustratie kan loslaten merk je dat je weer energie en aandacht hebt voor andere dingen. Heerlijk!

Ik wens dit dan ook toe aan iedereen hier die met eetproblemen kampt. Het is een lange en moeilijke weg, maar met veel doorzettingsvermogen en de juiste keuzes op zijn tijd is het echt te doen!

**Geplaatst**: 05-03-06 10:07

Re:

Geplaatst: 05-03-06 10:07

Anorexia is een ziekte die je alleen maar kunt begrijpen als je het zelf hebt. Ik weet goed wat het is, maar ik heb het zelf nooit gehad. Ik ken het wel van heel erg dichtbij. MAar begrijpen zal ik het nooit. Het wekt bij mij dan ook vaak een soort boosheid op. Omdat er zoveel kapot wordt gemaakt, ook voor mij.

**Geplaatst**: 05-03-06 10:20

Re:

Geplaatst: 05-03-06 10:20

@laboum heel erg knap dat je het zo kan opschrijven

heel veel sterkte

**Geplaatst**: 05-03-06 10:50

Re: Anorexia

Geplaatst: 05-03-06 10:50

Tjee, Laboum echt goed dat je dit zo op durft te schrijven hoor!

Ik hoorde laatst dan mn beste vriendin uit groep 8 ( waar ik nu al 2 jaar geen contact meer heb) ook een eetstoornis heeft. Onze moeders spraken elkaar altijd op de hondentraining. Haar moeder had verteld dat al haar vriendinnen haar hadden laten vallen, en dat ze het probleem gelukkig wel zelf inzag. Mij moeder had toen tegen haar moeder gezegt dat ze aan mij zou vragen of ik weer contact met haar wilde. Nouja, eigenlijk wil ik dat wel heel graag, maar ik ben echt bang om iets verkeerd te zeggen..
En ik zou ook niet weten wat ik met haar kan gaan doen, ze mag namelijk ook al niet naar school fietsen.
Heb jij misschien tips laboum ?

Liefs Saskia

**Geplaatst**: 05-03-06 14:44

Re:

Geplaatst: 05-03-06 14:44

Lieve allemaal,
Het gaat momenteel gewoon veel te slecht met mij dat ik nu even niet meer ga reageren. Ik kan het niet aan nu en moet gewoon voor mezelf vechten nu. Als ik dat niet doe dan lig ik straks in het ziekenhuis aan de sonde en dat wil ik gewoon niet.