Laurora schreef:Lastig dit.
Ik ben het er helemaal mee eens dat er te makkelijk door "buitenstaanders" (als in, geen ggz professionals) met etiketjes gestrooid word.
Toch kende ik ook een gast die ik voor mezelf als narcistisch bestempeld heb. Nee, dit is geen ex van me, maar een toenmalige maat van mijn partner.
Hij manipuleerde, stampte mensen de grond in om zelf beter uit de verf te komen, was altijd nèt iets zieliger dan de ander, verzon aandoeningen om zielig gevonden te worden, overschreed grenzen, stookte mensen tegen elkaar op, draaide alles om, kon zelf helemaal niks fout doen en was al met al gewoon een verschrikkelijke man.
Ik had geen intensieve vriendschap met hem, maar hij heeft mijn met moeite opgebouwde zelfvertrouwen een behoorlijke deuk gegeven.
Ik wil hem, hoewel hij zichzelf ook vaak narcistisch noemde, absoluut niet diagnosticeren, maar zoals eerder gesuggereerd, hem voor mezelf narcistisch noemen is voor mij inderdaad een coping meganism.
Het zouden 1001 dingen kunnen zijn, maar het beestje een naam geven helpt voor mij.
En ja, dat is best hypocriet van mij. Want ondertussen vond/vind ik het als autist best wel heel vervelend als autisme zomaar op iemand met een gegeneraliseerd autistisch trekje word geplakt.
En toch zijn de dingen die je noemt, ook trekjes die voort kunnen komen uit hechtingsproblematiek of simpelweg zodanig ‘verwend’ zijn geweest als kind (dat het eigenlijk verwaarlozing te noemen is) waardoor iemand totaal geen sociale betrokkenheid of empathische grenzen kent. Met deze voorbeelden wil ik niet zeggen waar die vriend van je partner last van had, maar meer om te illustreren dat toxisch gedrag, zo noem ik het dan maar even, heel veel oorzaken kan hebben.
Narcistische en anti-sociale persoonlijkheidsstoornissen zijn echt heftige afwijkingen en weinig mensen hebben die daadwerkelijk. Het is een enorme hype om het maar op iedereen te plakken, terwijl toxisch gedrag op allerlei lagen en levels voortkomt en ook tussen twee personen in bepaalde dynamieken makkelijk tot uiting kunnen komen.
Ondertussen klopt het wel dat narcisme niet altijd gediagnosticeerd wordt, omdat mensen met een NPS zelden de psychiatrische zorg opzoeken. Toch denk ik dat 98% van de mensen die door anderen met NPS bestempeld worden, het absoluut niet hebben.
Volledig eens met de posts van Doubtless.
En jeetje, Babootje, wat neerbuigend naar xLoki en nergens voor nodig. Ik respecteer enorm de aanwezigheid van ervaringsdeskundigen in de psychiatrie, maar geen enkele goede ervaringsdeskundige zal zichzelf bekwaam achten om diagnoses te stellen. Juist omdat je daardoor helemaal geen objectieve blik meer kan hebben en een diagnose verder gaat dan alleen gedragingen en symptomen herkennen en afvinken. Daarnaast ben je een ervaringsdeskundigen voor anderen met een stoornis vanuit het zelf hebben van een stoornis, niet als naaste of slachtoffer van. Ik vind het pijnlijk voor je dat er zoveel mensen in je omgeving zijn geweest die jij als narcist hebt bestempeld, want ze zullen je vast geen bloemen hebben gegeven, maar je blaast wel erg hoog van de toren met je ervaringsdeskundigheid.
Geplaatst: 27-11-23 23:00 
ben ook wel heel benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen in de komende jaren. Ik merk dat de jonge generatie (18/19/20) die bij mij op intake komt zichzelf al echt fors aan het diagnosticeren is. Maakt het vaak ook erg moeilijk als ik ze dan moet vertellen dat ze geen PTSS of depressie hebben, terwijl ze hier zelf al diep van overtuigd zijn, omdat ze volgens de social media (vooral TikTok)-algoritme-fuiken deze diagnoses absoluut hebben. 
