Nou je hebt wel een hele botte bijl en forse aannames over de kinderen van TS:
Citaat:
Mijn advies, gooi de hele bubs bijelkaar, het moet er toch eens van komen. En als je naar die pubers moet blijven luisteren....
Hoe langer je uit uitsteld, hoe groter de weerstand.
Allerlei hele harde uitspraken over kinderen die hun (stief) ouders uitspelen, kinderen die maar in alles hun zin krijgen, kinderen geen mogelijkheden geven om te stoken want dat gaan ze zeker doen, traineren omdat ze er geen zin of trek in hebben. Niet in de valkuil van drama of schuldgevoel trappen die pubers kunnen creëren. Hakken in het zand van 2 bijna volwassen pubers. Die hun moeder dwingend hun wil opleggen en hun moeder daarmee gevangen houden.
Ik vind het ook een erg gefrustreerd beeld schetsen van hele harde, venijnige aannames jegens die jongelui....waarvan TS zelf vindt dat ze het eigenlijk heel goed doen. Een TS die zelf ook aangeeft dat het van haar ook niet per-sé zo hoeft om het hele spul nu al bij elkaar te gooien, omdat ze het zelf ook wat te vroeg vindt gezien het weinige gemengde contact dat er nog maar is geweest.
Het is natuurlijk prima als je de keuze maakt om het hele spul bij elkaar te gooien.
Maar het is ook prima als je het een beetje meer gedoseerd doet. Gelukkig mogen TS en haar kinderen er samen over beslissen hoe snel ze willen dat dit soort dingen gaan 
Als je na 2 jaar nog steeds op een uur afstand woont. Je kinderen je lover nog maar een paar keer hebben gezien en zijn kinderen nog minder vaak, dan zegt dat wel iets over de relatie en is ineens relatief klef Kerst vieren bij de rest van de familie wel even andere koek toch. Dan wanneer er al 2 jaar nauwe banden zouden zijn tussen het hele spul.