BeFunny schreef:En hoe kijken de gelovigen naar, de Evolutie?
Ja, leuke vraag voor een bioloog...!
Ik begin efkes met de bijbel.
Hoofdstuk 1 van het eerste boek: het scheppingsverhaal 'het lied van de zeven dagen' (op een vrije zondagmiddag schiep Hij/Zij hemel en aarde - en op de zevende dag werd er gestaakt).
Tweede hoofdstuk van het eerste boek: het scheppingsverhaal over de tuin, waarbij het Aardeschepsel eerst geen partner vindt, en God uit het Aardeschepsel overlangs (uit de zijkant / 'de ribbe') twee mensen maakt, en dan de zin 'zij is een hulp mij tegenover'.
(Ik heb een hekel aan sexistische vertalingen dat de vrouw geschapen zou zijn uit 1 rib van de man en dan een hulp is 'die bij hem past'. Mochten ze willen!)
... en verderop in de bijbel worden hier nog varianten op verteld.
Mijn conclusie hieruit is, dat er GEEN bijbels recept ofzo is, voor 'hoe het allemaal ontstaan is'.
Dus die hele toestand rond Darwin vind ik maar raar. En triest.
... ik heb trouwens geschaterd om een opmerking van Freud. Mijn schateren betekent waarschijnlijk ook dat de man gelijk heeft.
Freud had het over narcisme.
... en dat eerst Galilei nogal onze hoogmoed op de korrel nam: de aarde is niet het centrum van het universum.
Toen, aldus Freud, kwam Darwin: narcisme krijgt een dreun - we zijn geëvolueerde apen.
En toen
toen kwam Freud himself: driekwart van ons doen en laten komt uit ons onbewuste...
(de meest definitieve dreun, vond hij)
)