miereneter schreef:Open en gastvrij of niet, ik neem serieus aanstoot aan het stukje "is het moeilijk om mensen op te geven, maar ik doe het toch maar". Het feit dat ik niet in jouw god(en) geloof, of niet jouw religie aanhang, betekent niet dat ik "opgegeven" ben. Wie ben jij om te oordelen of ik dan niet goed leef, of niet in een hemelachtig iets terecht mag komen? Ik probeer goed te doen, ik heb normen en waarden, en die zullen grotendeels niet eens zoveel van die religieuze mensen verschillen. Behalve dat ik er niemand mee lastig val aan hun deur of me beter voel dan anderen ("de opgegevenen"), omdat die niet mijn religie aanhangen.
Zo sta ik er dus ook in, toen wij nog in ons vorige huis woonde hadden we ook een buurvrouw die religieus was, ze pakte elke gelegenheid aan om dat kenbaar te maken.
Ze bleef maar zeggen dat ze het zo enorm jammer vond dat ik niets met mijn manier van leven deed en dat het geloof zo'n enorme toevoeging was voor mijn leven. Een paar keer zoiets aanhoren is prima, maar op een gegeven moment ben je daar wel klaar mee. Toen heb ik ook gezegd ik respecteer jouw manier van leven en dat je er openlijk voor uit komt dat je gelovig bent, ik ben dat niet, heb ook niet het gevoel dat ik iets mis of dat het voor mij een toevoeging zou zijn om het te gaan proberen. Vanaf toen bleef het bij een magere handgroet in de verte en zocht ze me niet meer op. Iets wat op zich jammer vond want het was een aardige vrouw verder.