Snorlex schreef:“Gewoon rustig doorwerken”. Als mensen in de stress schieten.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Brainless schreef:Als we bij m'n ouders eten en we hebben iets afgehaald, of uit eten gaan, zeggen we ook altijd tegen m'n moeder: "lekker gekookt, moeders."spottedponie schreef:Als ik iets gekookt heb, wat niet smaakt, of iets gedaan heb wat compleet mislukt: "het komt uit een goed hart"
Ik reageer dan met: "Het wordt chinees vandaag". Dan weet het gezin dat het mislukt is
Emori schreef:Dat met het luchtalarm roepen wij. Al is het dan op de Jochem myjer manier
Zelfs toen we midden in een overstroming zaten in te pakken en aan de Duitse kant ging een luchtalarm. Houdt het luchtig
Als de kinderen vragen wat we eten zeg ik: poep met stukjes.
Als iemand je hulp wil: ja voor €5
Oh we hebben zoveel domme dingen in de familie

En als ik iemand zoek, zoals een conducteur of een verkoopster dan ga ik 'een poppetje zoeken'.
Een schoenlepel is soms gewoon een voetenhulp. En zo heb ik nog wel meer gekke dingen als ik gewoon niet op het 'officiële woord' kan komen. Tutti_Frutti schreef:Mijn vader zei dan altijd; 'Nou is niet wijd, maar wel lastig op z'n tijd'. Realiseerde me denk ik toen ik een jaar of 20 was dat het natuurlijk 'nauw' moest zijn en deze uitspraak pedagogisch niet helemaal verantwoord was.
Brainless schreef:Tutti_Frutti schreef:Mijn vader zei dan altijd; 'Nou is niet wijd, maar wel lastig op z'n tijd'. Realiseerde me denk ik toen ik een jaar of 20 was dat het natuurlijk 'nauw' moest zijn en deze uitspraak pedagogisch niet helemaal verantwoord was.
Mijn vader zei altijd: "Nauw is niet wijd en best wel lekker op z'n tijd."
Pas jaren later begreep ik wat hij bedoelde
Cilianne schreef:"We zullen wel zien", is hier de favoriete uitspraak, naast "als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat".
"Serieus?" passeert ook al wel is.
En bij de dochters is het " no oliebol sherlock"
Tutti_Frutti schreef:Omdat ik vroeger nogal vaak geplaagd werd door mijn lieve broers riep ik natuurlijk heel vaak nou (en dat het liefst zo'n zeurderige en uitrekte naaaaaaaahouuuuuuu)
Mijn vader zei dan altijd; 'Nou is niet wijd, maar wel lastig op z'n tijd'. Realiseerde me denk ik toen ik een jaar of 20 was dat het natuurlijk 'nauw' moest zijn en deze uitspraak pedagogisch niet helemaal verantwoord was.
