Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-09-19 13:55

Geplaatst: 28-09-19 13:55

Je noemt jezelf “twijfelmam” vooral het stukje mam laat mij denken dat je je keuze al gemaakt hebt.

Vraag mij alleen af of het ook de keuze van je vriend is, dat het daarom zo moeilijk is.

Ik wil wel meegeven, ook al is het jullie kind, doe waar jij je goed bij voelt.

**Geplaatst**: 28-09-19 14:36

Geplaatst: 28-09-19 14:36

Twijfelmam schreef:
Natuurlijk twijfelen we of we goede ouders zouden zijn maar dat is niet de reden dat we twijfelen of we een kind willen.
De reden dat we twijfelen is echt het verlies van vrijheid. We werken nu fulltime, ik heb een paard en sport daarnaast ook nog dus ben niet zo veel thuis. Mijn vriend sport ook graag maar is wel meer thuis buiten zijn werk. Daarnaast gaan we 2/3 keer per jaar op vakantie naar verre landen. Vaak op de bonnefooi. Rugzak mee en we zien wel. Dit zijn dingen die we volledig zouden moeten aanpassen. En onze grote vraag is, willen we dit?

Voor fulltime werken is een oplossing, kinderopvang is wel duur maar het is wel op te lossen.
En ja, minder vrijheid krijg je inderdaad met een kindje. Veel minder misschien wel.. Of je dat wil is natuurlijk aan je zelf..

Vind het knap hoe je dit aanpakt!

**Geplaatst**: 28-09-19 15:32

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 15:32

Uit je berichten lees ik eigenlijk enkel praktische redenen waarom je abortus overweegt, dus je hart zegt houden en je verstand springt er constant tussen met 101 obstakels...

Zet eens je obstakels op een lijstje en kijk of er ook gewoon oplossingen bestaan.

Bv je vriend is meer thuis, dus dan kan jij in principe wel gewoon je ding doen? Heb je familie/vrienden die kunnen/willen oppassen mocht het nodig zijn?
Zoek eens reisverslagen op van mensen met jonge kinderen die bv een wereldreis maakten.
( oud collega van me heeft dit gedaan met hun kindjes van 1 en 3)
Zoiets lukt prima, al moet je natuurlijk iets aanpassen hier en daar.

Eerlijk, ik denk niet dat je met je hart abortus overweegt, je ziet gewoon enorm veel praktische problemen door de komst van een kindje....

**Geplaatst**: 28-09-19 16:08

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 16:08

Knap dat je dit online met ons wilt delen! Het enige wat mij gelijk te binnen schoot was dat je altijd nog een x zwanger kan worden krijg je spijt. Maar een kind wat er al is kan je niet meer wegdoen.
Ik heb al 2 maal heel makkelijk en duidelijk een keus kunnen maken door dit te denken.
ik wens je heel veel sterkte toe wat je ook beslist!

**Geplaatst**: 28-09-19 16:12

Geplaatst: 28-09-19 16:12

Benoite schreef:
Knap dat je dit online met ons wilt delen! Het enige wat mij gelijk te binnen schoot was dat je altijd nog een x zwanger kan worden krijg je spijt. Maar een kind wat er al is kan je niet meer wegdoen.
Ik heb al 2 maal heel makkelijk en duidelijk een keus kunnen maken door dit te denken.
ik wens je heel veel sterkte toe wat je ook beslist!

Maar dit unieke kindje kun je nooit meer terugkrijgen.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:18

Geplaatst: 28-09-19 16:18

KellyDV schreef:
Voor fulltime werken is een oplossing, kinderopvang is wel duur maar het is wel op te lossen.
En ja, minder vrijheid krijg je inderdaad met een kindje. Veel minder misschien wel.. Of je dat wil is natuurlijk aan je zelf..

Vind het knap hoe je dit aanpakt!

Dat vind ik dus een probleem..... mensen willen ALLES.... Dus EN een kind, EN fulltime werken, EN met vrienden leuke dingen doen, EN een hobby, EN vakanties.....
En kinderen moeten het dus doen met afgematte ouders die alleen in het weekend een beetje puf hebben om iets te doen.... misschien.......

Dus doe het, en doe all the way..... of doe het niet.

In de leeftijd van 0 tot 7 heb je de tijd je kind DE basis te geven, en als je er dan nauwelijks bent of altijd doodmoe of gestressed is dat geen fijne basis.

Als men kiest voor een kind, kies er dan ook ECHT voor en zorg dat je er bent... en dan ook echt. Tegen de tijd dat ze een stuk ouder zijn ga je je andere dingen maar weer oppakken.
Bovenstaande, plus het feit dat mijn eierstokken niet rammelen, is de reden dat ik het niet doe.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:19

Geplaatst: 28-09-19 16:19

anjali schreef:
Benoite schreef:
Knap dat je dit online met ons wilt delen! Het enige wat mij gelijk te binnen schoot was dat je altijd nog een x zwanger kan worden krijg je spijt. Maar een kind wat er al is kan je niet meer wegdoen.
Ik heb al 2 maal heel makkelijk en duidelijk een keus kunnen maken door dit te denken.
ik wens je heel veel sterkte toe wat je ook beslist!

Maar dit unieke kindje kun je nooit meer terugkrijgen.

Maar het is nu heel simpel nog niet meer dan een klompje gedeelde cellen. Er is totaal nog geen sprake van een kindje.

Het is gewoon een ontzettend moeilijke keuze. Een keuze maken over een theoretisch kind is relatief simpel maar als je dan voor het blok word gezet waarbij er daadwerkelijk een zwangerschap in het spel is word de keuze ineens 100000x moeilijker. En ja voor praktische bezwaren zijn er heel veel oplossingen maar ook daarvan kan je je afvragen of dat is wat je zou willen voor je kind. Een kind dat meer tijd besteedt bij oppas is bijvoorbeeld iets wat ik niet zou willen dus ook dat weegt mee.

Vind het in ieder geval super dat TS en haar vriend er zo bewust mee bezig zijn en alle kanten goed overdenken. In Nederland hebben jullie gelukkig ook de mogelijkheid om daar de tijd voor te nemen dus liever een weekje langer nadenken dan overhaast beslissen.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:23

Geplaatst: 28-09-19 16:23

lizy29 schreef:
Maar het is nu heel simpel nog niet meer dan een klompje gedeelde cellen. Er is totaal nog geen sprake van een kindje.

Met 9 weken is alles al aanwezig...
Het heeft ook al vingers en tenen.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:26

Geplaatst: 28-09-19 16:26

janderegelaa schreef:
Nu zie je dus dat het klopt dat de meeste abortussen komen “omdat het eigenlijk niet uit komt”.

Als het wel uit zou komen waren er geen abortussen.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:30

Geplaatst: 28-09-19 16:30

Brainless schreef:
janderegelaa schreef:
Nu zie je dus dat het klopt dat de meeste abortussen komen “omdat het eigenlijk niet uit komt”.

Als het wel uit zou komen waren er geen abortussen.

Er zullen altijd slordige *n**kers* zijn..... en het is natuurlijk verschrikkelijk dat sommige mensen dus bijna een abonnement hebben bij dit soort klinieken. Maar de meeste mensen zijn natuurlijk gewoon normaal en besluiten zoiets absoluut niet lichtvaardig.

Ik denk dus dat jouw zin best een beetje lomp is wat dat betreft.
Bovendien ben je man, en het zijn toch vaak de vrouwen bij wie de meeste zorg terecht komt... bovendien moeten zij het dragen.
Er zijn, gelukkig, hele leuke actieve vaders.... maar ook een heel groot deel dat zaad doneert en in het weekend alleen even iemand naar voetbal brengt..... dan draag je dus ook maar beperkt de gevolgen van ouderschap, en is het makkelijk te zeggen dat een vrouw het maar gewoon moet houden.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:33

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 16:33

@Ninx,maar dat is toch meestal puur hoe je dit als koppel regelt?
als ik er een probleem mee zou hebben dat mijn man niets doet,dan bespreek je zoiets toch?

hier zijn de rollen heel bewust zus en zo ingedeeld,iedereen vind dat ok,maar als er dingen veranderen,bekijken we het opnieuw.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:35

Geplaatst: 28-09-19 16:35

Ons overkwam het toen we 22 waren en nog niet zo lang samen, eigenlijk is er nooit een gesprek geweest over abortus. Niet vanwege het geloof of iets maar gewoon gelijk het gevoel dit kindje gaat er komen. Dit is 24 jaar geleden en 23 jaar getrouwd (en een beter huwelijk bestaat niet) en nog een zusje en broertje er bij. Pa en ma zijn niet perfect maar ik denk dat we onze kinderen een fijne opvoedingen hebben gegeven, we noemen onze oudste een verrassing, en zeker een mooie band met ze hebben.

Ga(an) je/jullie er voor ga er dan 100% voor. Heel veel sterkte met dit moeilijke besluit.

candalisa schreef:
TS uit je Posts maak ik uit dat je een hele sterke vrouw bent en ik vind het erg knap hoe je hiermee omgaat... jammer dat sommige dat niet zien en meteen roepen dat je het “moet” houden ... enige wat jullie “moeten” doen is een keuze maken waarvan jullie denken dat het de juiste is en ik snap dat dat super moeilijk is!

Ik zit zelf in de tegenovergestelde situatie Eem grote kinderwens en het lukt niet als ik aan een toekomst denk zonder kinderen wordt ik erg benauwd maar ik kam er niks aan veranderen ik zou dan alsnog niemand kwalijk nemen als ze zouden besluiten een zwangerschap te beëindigen. Ik vind het kwalijker als ik ouders zie die hun kind af lopen te snauwen omdat het eigenlijk niet uitkomt dat ze er zijn.

Ik wens je iig veel succes met welke besluit je ook neemt!

Mee eens, van dichtbij meegemaakt dat de kinderen toch niet echt gewenst waren, dat doet wat met ze.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:38

Geplaatst: 28-09-19 16:38

tengeltje11 schreef:
@Ninx,maar dat is toch meestal puur hoe je dit als koppel regelt?
als ik er een probleem mee zou hebben dat mijn man niets doet,dan bespreek je zoiets toch?

hier zijn de rollen heel bewust zus en zo ingedeeld,iedereen vind dat ok,maar als er dingen veranderen,bekijken we het opnieuw.

Ik wilde er alleen mee zeggen dat het voor een man soms makkelijker is te stellen dat je het maar moet houden wanneer de man daar relatief inspanning voor levert.
Dat is natuurlijk een ander verhaal wanneer je het beiden graag wil en in harmonie besluit de rollen zo te verdelen.

Ik zie veel ouders die beiden niks in willen leveren, daar komt best wel een hoop verdriet van.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:42

Geplaatst: 28-09-19 16:42

Adoptie is ook nog een optie TS, daar over na gedacht?

**Geplaatst**: 28-09-19 16:44

Geplaatst: 28-09-19 16:44

Ninx schreef:
tengeltje11 schreef:
@Ninx,maar dat is toch meestal puur hoe je dit als koppel regelt?
als ik er een probleem mee zou hebben dat mijn man niets doet,dan bespreek je zoiets toch?

hier zijn de rollen heel bewust zus en zo ingedeeld,iedereen vind dat ok,maar als er dingen veranderen,bekijken we het opnieuw.

Ik wilde er alleen mee zeggen dat het voor een man soms makkelijker is te stellen dat je het maar moet houden wanneer de man daar relatief inspanning voor levert.
Dat is natuurlijk een ander verhaal wanneer je het beiden graag wil en in harmonie besluit de rollen zo te verdelen.

Ik zie veel ouders die beiden niks in willen leveren, daar komt best wel een hoop verdriet van.

Ik weet dat het voor mijn man zeker niet makkelijker was. Maar die maakte zich dan ook niet zo zeer zorgen om het kind maar vooral om mij.

Kregen toevallig nog de opmerking van mijn schoonmoeder dat het vast zwaar was met zwangerschap, 2 kleine kinderen en een bedrijf maar mijn man me vast goed hielp. Vond dat zo’n rare opmerking. Alsof het voor hem niet zwaar is met 2 kleine kinderen en een bedrijf. Zowel kinderen als bedrijf zijn van ons samen dus ook de zorg evenals de zorg voor elkaar. Toch bizar dat men dan denkt dat het voor de een vast moeilijker of zwaarder is dan voor de ander.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:45

Geplaatst: 28-09-19 16:45

Jis_ schreef:
Adoptie is ook nog een optie TS, daar over na gedacht?

Misschien berichten van ts even lezen

**Geplaatst**: 28-09-19 16:45

Geplaatst: 28-09-19 16:45

KimD schreef:
Kaus schreef:
Het is sowieso onzin dat er geen artsen zijn in Nederland (en vast ook België) die steriliseren bij een bepaalde leeftijd en geen kinderen. Er zijn genoeg artsen die vinden dat als jij die wens hebt om gesteriliseerd te worden, zij dat gewoon doen.

Edit: beetje raar verwoord

Helaas, wij proberen het al enkele jaren voor elkaar te krijgen. Voor een vrouw is het zowat onmogelijk zonder medische reden, en bij een man wordt er vooral naar leeftijd gekeken. Erg jammer...

Serieus?

Een naaste van mij heeft het op 26-jarige leeftijd al laten doen (man). Was geen enkel probleem.
Er gaat alleen wel verplichte bedenktijd overheen.

**Geplaatst**: 28-09-19 16:47

Geplaatst: 28-09-19 16:47

Jis_ schreef:
Adoptie is ook nog een optie TS, daar over na gedacht?

Ik heb echt niet voor abortus maar dit vind ik een dooddoener. Denk eens verder voor het kind. Mega fijn dat je weet dat je eigenlijk niet gewenst was dus dan maar adoptie.

**Geplaatst**: 28-09-19 18:08

Geplaatst: 28-09-19 18:08

janderegelaa schreef:
purny schreef:

En optie C: afstaan voor adoptie.

En weer een beschadigd kind erbij omdat hij/zij ongewenst was. Het is ondertussen al duidelijk dat voor heel veel kinderen adoptie helemaal niet zo fijn is.

Er wordt ook aangegeven det het een optie is.

Wat jij aangeeft zou doorslag kunnen geven om niet voor optie C te gaan.
Net zoals dat het onwijs moeilijk is om een kindje wat je 9 maand bij je gedragen hebt af te moeten staan.

Maar daarnaast ken ik 4 mensen die geadopteerd zijn en al die 4 zijn onwijs gelukkig. Hebben nu zelf een gezin en functioneren in ieder geval een stuk beter dan kinderen die opgegroeid zijn in een gezin waar ze niet de aandacht en opvoeding kregen die ze nodig hadden.

Het is in ieder geval een optie. Net zoals A en B.
TS zal moeten afwegen waarom het een niet en het ander wel.

**Geplaatst**: 28-09-19 20:26

Geplaatst: 28-09-19 20:26

Doutz16 schreef:
Jis_ schreef:
Adoptie is ook nog een optie TS, daar over na gedacht?

Ik heb echt niet voor abortus maar dit vind ik een dooddoener. Denk eens verder voor het kind. Mega fijn dat je weet dat je eigenlijk niet gewenst was dus dan maar adoptie.

Kan, doemdenken, kind kan ook blij zijn dat het in een gezin terecht is gekomen waar het dubbel zo gewenst is.

**Geplaatst**: 28-09-19 20:40

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 20:40

Adoptie is geen optie voor ts.

**Geplaatst**: 28-09-19 20:58

Geplaatst: 28-09-19 20:58

Ninx schreef:
janderegelaa schreef:
Als je twijfelt over een abortus dan zou ik dat niet doen. Van een kind krijg je nooit spijt en de spijt van een abortus maak je nooit meer goed.

En...wat door liefde gemaakt is wordt in liefde geboren. Toch?

Het is nogal een taboe, maar er zijn mensen met spijt.... en dat zijn er best heel veel. Men praat daar alleen niet over omdat sociaal niet geaccepteerd is. Je MOET blij zijn.

Ik kan er niks over zeggen, behalve dit wat iedereen met kinderen om mij heen zegt: "zorg dat je het heeeeelllll zeker weet of doe het niet, want het verandert alles.... en dat is niet louter feest".

Ik stel wel wat vragen bij dat moeilijke gedoe van je partner over dat knipje. Hele kleine ingreep. Dat hij daar zo hysterisch over doet vind ik een beetje vervelend.

kleine ingreep, klopt. maar wel grote gevolgen. ik snap dat hij het er moeilijk mee heeft.

**Geplaatst**: 28-09-19 21:01

Geplaatst: 28-09-19 21:01

Zie jij jezelf en je partner samen, met gelijke inzet, een baby opvoeden?
Is jouw partner een goede vader denk je? Kan hij dat worden? Zal hij een intensieve band met het kindje krijgen?

Wat wil jij verder nog naast het opvoeden van je kind?
Want ik ga wel mee met het gezegde 'doe het goed of doe het niet'. Als je EN wilt werken beide, fulltime, EN vakantie, EN veel vrije tijd,etc etc etc... Dan moet je keuzes maken.

**Geplaatst**: 28-09-19 21:19

Geplaatst: 28-09-19 21:19

Brainless schreef:
lizy29 schreef:
Maar het is nu heel simpel nog niet meer dan een klompje gedeelde cellen. Er is totaal nog geen sprake van een kindje.

Met 9 weken is alles al aanwezig...
Het heeft ook al vingers en tenen.

En het hartje kun je al zien en horen kloppen en er vormt zich een gezichtje.
Het is inmiddels echt meer dan een klompje cellen.

**Geplaatst**: 28-09-19 21:32

Geplaatst: 28-09-19 21:32

Goh ts, wat lastig voor jullie!
Allereerst respect dat jullie er zo verstandig mogelijk over nadenken.

Ik denk dat het vooral gaat om, ben je bereid om jezelf over te leveren en welke situatie het dan ook is of wordt om daarmee om te gaan. Om niet te blijven hangen in het wat als.

Zelf moeder van 2,eerste niet bewust. Tweede wel.
Nu ben ik alleenstaand, en blijkt mijn eerste een zorgen kindje te zijn.
Alles, maar dan ook alles wat eerst te maken had met mezelf, heb ik niet meer. Grof gezegd draait mijn leven om hem. En daar heb ik het zeker heel moeilijk mee gehad, tot voor kort voelde ik me zo dat als ik het over kon doen, ik het niet gedaan zou hebben. Ik bleef in de slachtofferrol zitten. Momenteel zit ik wat sterker in mijn vel, en de kunst is dan dus, om je zienswijze op het leven, dus wat je vooral niet kan plannen te veranderen en daarvoor te staan. Go with the flow zegmaar.

Bedoel, het klinkt zo makkelijk. Laten komen, gewoon op reis gaan. Samen verdelen met je man etc. Maar niet altijd gaat alles zo makkelijk en er kunnen dus dingen gebeuren waardoor je je hele levensvisie moet aanpassen. Dat weet je vantevoren nooit.
Goed, vaag bericht misschien. Maakt je keuze niet makkelijker maar ik moest het toch even kwijt. Ik wens jullie veel kracht met het maken van jullie keus!

Even een edit, want nagelezen maar ben een beetje bang dat ik mezelf heb neergezet als spijt van mijn keuze. Dat is allerminst het geval hoor! Het was gewoon echt ontzettend moeilijk om te aanvaarden dat het leven niet zo maakbaar is als dat ik dacht en gehoopt had. Sinds ik dat stukje volledig heb kunnen accepteren is er helemaal een last van me af gevallen.