secricible schreef:_lautje_ schreef:TS wat zou je willen dat de artsen gaan doen?
Want heel cru gezegd: iui gaat je niet helpen. Je kan zelf zwanger worden (het duurt lang maar het kan wel) en dan krijgen vrouwen waar het echt niet bij lukt gewoon voorrang. Want er zijn hele grote wachtlijsten.
Voor nu is de kans dmv kansberekening gewoon groter dat je zelf zwanger wordt en blijft dan wanneer je aan iui start.
En het EMC heeft echt een hele goede fertiliteitsafdeling. Als zij dachten je nu echt Goed te kunnen en moeten helpen hadden ze dat echt gedaan.
Want (en dat is niet kwetsend bedoeld) 2 miskramen is redelijk veel voorkomend en niet uitzonderlijk.
En ik weet waar ik het over heb. Ik kan niet zomaar zwanger worden en ben ook dmv fertitleitsbehandelingen moeder geworden van 2 dochters.
Jij ziet het door de emoties en hormonen anders, maar artsen kijken veel statischer ergens naar. En dat is niet altijd leuk, maar over het algemeen weten ze wel wat ze doen.
Wellicht niet wat je wilde horen dit en het is niet gemeen bedoeld.
Maar Lau, TS is al enkele jaren bezig, en heeft (zoals ik het lees want de chronologie is soms wat lastig en ook de tijdsduur omdat het geschreven is uit emoties natuurlijk) in enkele jaren alleen 2 miskramen gehad. 2 miskramen komt voor, maar al dossier op aan het bouwen sinds 2002, al meer dan 2 jaar bezig met zwangerschapswens klinkt niet echt alsof TS echt een standaard situatie heeft...
Overigens zou ik ook niet zo snel voor IUI kiezen maar eerder een ICSI of IVF-traject, waarbij de eerste celdeling toch beter te volgen is...
Op zich niet ongewoon. Hier hetzelfde meegemaakt. Sowieso is de kans per maand iets van 20% dat je zwanger wordt als je op de goede tijden gemeenschap hebt gehad. Dat is gewoon weinig. Het is een gemiddelde, dus de eens heeft meer kans dan de ander. Miskramen hoeft niks te betekenen, 1op de 5 zwangerschappen loopt uit op een miskraam.
Wij zijn voor de eerste 2,5 jaar (geloof ik, ms langer) bezig geweest. Ook zonder reden.
Het is gewoon echt enorm rot als je graag een kind wilt en het niet wil lukken op jouw tijd. Maar het leven is niet altijd maakbaar. Dat maakt het zo moeilijk.
En tussen de regels door lees ik vooral dat de onzekerheid of het ooit zal lukken je gek maakt, en dat is heel herkenbaar. Ik dacht steeds; wat als het nooit wil lukken en ik geen moeder zal worden? Die vraag maakt je gek en blijft spoken. Het is nu eenmaal makkelijker als je weet dat je bv 5jaar moeten wachten en het dan zeker weten lukt, dan niet weten of je wens ooit in vervulling zal gaan.
En als je je dan ook nog niet begrepen en gehoord voelt door de artsen helpt dat niet echt mee

Ik hoop dat het snel zal lukken.