Bokt.nl

BarbaravdW schreef:

... Luister maar eens naar het lied "ik hou van mij" van Harry Jekkers. Mijn lijflied geworden!

Gotovic schreef:

TS, mag ik vragen hoe lang je al concreet plannen hebt om weg te gaan? En echt weet dat je het uit wil maken en niet meer van hem houdt?

Ik heb namelijk zelf ook wel eens van die periodes dat ik mijn vriend (wonen inmiddels al wel 4 jaar samen) niet kan uitstaan. Hij heeft wat mij betreft ook onvergeeflijke dingen gedaan (niet vreemdgaan gerelateerd) en ik heb het misschien in die 4 jaar tijd ook zeker 3x serieus uitgemaakt. Ik heb meerdere redenen om bij hem te blijven die niet per sé gerelateerd zijn aan hem en dat weegt bij mij ook wel mee telkens. En hoe sterk ik mezelf die 3x heb wijsgemaakt dat ik niet meer van hem houd, ben ik telkens na 1 tot een aantal dagen weer teruggegaan omdat hij dan weer een lief berichtje stuurde of iets dergelijks en ik blijkbaar toch nog wel van hem hield. Inmiddels gaat het beter, ook omdat hij zelf bijgedraaid is. Ik heb een aantal jaar met PTSS geworsteld (nog steeds, maar kan er nu beter mee omgaan). Hij kwam net uit een relatie waarbij zijn ex ook extreme psychische problemen had en daardoor had hij eigenlijk ook vaak een instelling van "Niet weer" of "Pff, nu even niet" Terwijl ik hem zo hard nodig had. (Familie en vrienden wonen ver weg) Hij is zeker de eerste 2,5 jaar van onze relatie enorm egoïstisch geweest en heeft dit ook zo geuit (en toegegeven). Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik hem al die dingen misschien wel nooit meer ga kunnen vergeven, maar dat ik hem wel de kans wil geven omdat mijn hart blijkbaar wel bij hem wil zijn (terwijl mijn hoofd weleens schreeuwt: Weg daar!) Gelukkig is hij de laatste keer erg geschrokken, mede omdat ik me nu ook ingeschreven heb bij verschillende woningstichtingen en ook een plan heb voor als het uit gaat. Hij weet dat ook, ik heb altijd gezegd: Als er iets speelt dan zal ik je dat altijd zeggen en als je daar niet mee akkoord gaat dan is deze relatie niet 'meant to be'. Hij is nu dus wat ingebonden en gaat zich, ondanks dat er nog genoeg te wensen valt, al beter gedragen als een (volwassen) partner.


Als je meer wil weten over mijn situatie kan je me altijd een pb sturen.


Ik vertel je dit niet zozeer omdat ik je wil pushen om je vriend nog een kans moet geven. Ik ken je situatie niet, je vriend niet. Die keuze is aan jou. Maar ik zie een heleboel reacties van: "weg daar" Dus ik wilde je eigenlijk een beetje een handvat en een spiegel bieden die een andere kant belicht.

Elisa2 schreef:

Ik herken dat, dat als je aangeeft dat het niet goed gaat in je relatie dat je partner dan zegt dat alles prima gaat en er niks aan de hand is. Dat voelt echt zo naar omdat al jouw gevoelens gebaggataliseerd worden en niet serieus genomen worden.

Daarnaast lees ik een hoop manipulatie in je relatie TS, hij wordt verdrietig van jouw lichaamstaal? tja..hoe zou dat nu komen? oftewel hij legt de verantwoordelijkheid van zijn eigen gevoelens bij jou neer, terwijl er juist dan zelfreflectie nodig is in de zin van..goh, misschien is er eerst iets nodig van mij voordat de lichaamstaal van mijn partner veranderd?

Nu weet ik dat veel mannen (no offence) moeite hebben met dit soort dingen te begrijpen, ze zijn toch anders "bedraad" in hun hoofd qua emotionele dingen/ inlevingsvermogen etc.
Maar dat geeft hem geen recht om jou zo te behandelen, dus als je niet bij hem weg wilt..(of nog teveel twijfelt) dan denk ik ook dat het een heel goed idee is dat je zelf in therapie gaat.
Om je eigenwaarde op te krikken, je eigen identiteit te vinden en ook te leren wat jij zelf wel of niet wilt en daarin je grenzen leren te bewaken.
Want ik denk ook dat jullie in een destructrief patroon terecht gekomen zijn, waar beide verantwoordelijk voor zijn.

Verder denk ik dat bovenstaande reacties ook heel verhelderend en behulpzaam kunnen zijn, een relatie goed houden is niet "makkelijk". Ups en Downs zijn normaal..maar het overheersende gedeelte behoort wel een Up te zijn en geen Down.

BarbaravdW schreef:

Anoniem schreef:

Gek genoeg: neuh. Ik zou prima nog jaren zo door kunnen gaan, mezelf wegcijferen kan ik heel goed, word ik gelukkig, nee, maar als hij het prima zo vindt.. Klinkt echt absurd hè? Als ik zijn dromen waar kan maken zou dat mooi zijn, mijn eigen dromen zijn mwah niet zo belangrijk, probleem is alleen: volgens mij heeft hij geen dromen meer met mij. Ik voel me wel een beetje awkward als ik dit zo uitspreek. Yep ik cijfer mezelf weg.

Ook ik herken jouw verhaal, lijkt op mijn ex. Bovenstaand stukje had ik destijds kunnen schrijven... Ik ben ook niet zelf vertrokken; hij wilde "opeens" scheiden (we waren getrouwd, geen kinderen). Achteraf gezien het beste wat me kon gebeuren en ik had zelf moeten vertrekken, meteen na de eerste pittige (agressieve) ruzie.
Wat mij enorm geholpen heeft is mijn paard en katten. Katten om savonds en in bed mee te knuffelen. Paard om dagelijks mezelf naar toe te slepen en buiten te komen/onder de mensen te zijn.
Heb zsm een woning gezocht, tijdelijk bij mn ouders gewoond. En toen ik eindelijk op mezelf was, eigen huis, rust aan mn kop, toen ontdekte ik hoe fijn het leven is zonder iemand in je leven die zoveel energie zuigt.
Het aller aller belangrijkste dat ik geleerd heb is een soort persoonlijke mantra geworden. "Ik ben niet verantwoordelijk voor iemand anders zn geluk, ik kan en moet en hoef alleen voor mijzelf te zorgen".
Ik snap dat je je wiebelig, onzeker, twijfelend en zwak voelt. Maar dat ben je niet. Je hebt je eigen gevoel, je eigen geluk aan de kant gezet voor een ander. Maar jouw dromen zijn belangrijk, en zouden het belangrijkst moeten zijn in jouw leven. Luister maar eens naar het lied "ik hou van mij" van Harry Jekkers. Mijn lijflied geworden!

Mopjemop schreef:

ik reageerd nu even kort want ik ben op mn werk.

maar ik weet hoe moeilijk het is.
ik zal je vanavond een PB doen iets uitgebreider.

maar als je in de buurt woont zou ik je zo een plekje aan bieden incl je diertjes want ik weet hoe k*t dit kan zijn

justkid schreef:

Heb jij zelf ook therapie nodig?
Je kunt alleen jezelf gelukkig maken en ik denk dat jij dat moet leren.
Waarom vind je zijn geluk belangrijker dan dat van jezelf, ik denk dat het antwoord daarop het probleem is waar je zelf mee aan de slag moet.
Jullie zitten in een giftig patroon wat jullie beide in stand houden, hij gedraagt zich als een enorme banketstaaf en een klein kind en jij laat het allemaal gebeuren.
Dat iemand dit patroon moet doorbreken lijkt me duidelijk, ik denk dat wanneer jij het niet doet dat hij er uiteindelijk mee kapt wanneer hij een ander vindt.

Ik vind het echt heel erg om te lezen dat je jezelf zo naar beneden haalt. Het is jouw leven, je hebt er maar een en het kan ook zo voorbij zijn. Maak jezelf gelukkig, laat jezelf vrij.

Avalanche81 schreef:

Ik vraag me af of je hier wat hebt aan familierecht, tenzij er een samenlevingscontract is. Ik geloof niet dat dit het geval is hier?

Dan lijkt me rechtsbijstand een betere optie. En als die issues in de relatiesfeer uitsluiten dan wordt het civiel recht, denk ik.

Nikass schreef:

want hij was nooit veranderd. En dat neem ik hem niet eens kwalijk; ik verander ook niet. We zijn wie we zijn.
En ik kon ook met hem lachen, echt de slappe lach, er waren echt wel goede momenten, en momenten zonder stress. Maar ik miste altijd iets. (eigenlijk best veel, achteraf gezien)
Ik heb me ook achteraf schuldig gevoeld, wat had ik hem aangedaan? Daarbij vergetend of vergoelijkend wat hij mij had aangedaan.
Het kostte tijd om te realiseren dat ik hem niets heb aangedaan; ik heb alleen ervoor gekozen om mijn leven anders te leven, zonder hem. Dat is mijn goed recht, en niets om me schuldig over te voelen.

Eponastable schreef:

Beste TS,

Ik reageer hier al jaren niet meer maar jouw bericht sprak me enorm aan.
Ik vind het heel jammer om te lezen dat je nu de laatste 3j een relatie hebt waar je niet 100% jezelf kan zijn.
Dat je tot de ontdekking kwam van de berichten tussen je partner en je ex-vriendin is misschien wel een soort van "redding" geweest.
Ik had eigenlijk gehoopt dat hij zou beseffen wat hij deed, wat hij heeft, en dat het gras niet altijd groener is aan de andere kant. Want zeg nu eerlijk... er werd waarschijnlijk wel geflirt tussen beide.

Voor jou vind ik het jammer dat hij nu 3j lang zijn hoofd laat hangen en niet inziet wat een sterke vrouw er achter hem staat.
Ik weet dat je hem graag ziet, dat hoef je ons niet uit te leggen.
Maar lieve meid, je gaat hier aan kapot gaan en wij zouden niet willen dat je dan achterom kijkt en spijt krijgt dat je hem nog zo lang kansen gegeven hebt.
Ik heb vaak motto's in mijn leven en diegene die nu bij mij hoort is 'liefde overwint alles' maar ik kan je niet beloven dat het bij jullie ook zo zal zijn.
Je bent sterk, je houdt dit gedrag al 3j vol en ik kan alleen maar zeggen respect.

Misschien moet je op een rustige manier afscheid nemen van elkaar want 10j is niet niets.
Misschien zal het verbreken van jullie relatie hem helpen om dit te overwinnen.
Heel misschien gaat hij inzien wat hij al zo lang verkeerd doet in de relatie...
Heel erg misschien zou dit een wake-up call kunnen zijn voor hem en geloof me, even op jezelf en alleen zijn is zo een verademing.
Maar aan de andere kant geloof ik best dat de praktische kant voor de woonst en dieren niet makkelijk zijn.
Kunnen jullie niet week om week iets doen met het huis? jij een week, hij een week? gewoon tijdelijk?

Je gaat je uiteraard vastklampen aan die kleine positieve dingen die uit zijn gesprekken voort zullen komen maar zoals eerder beschreven kan je niemand zijn persoonlijkheid, zijn denken, zijn doen en zijn karakter veranderen.

Mijn mening: Ga even uit elkaar om wat bij te tanken.

Ik wens je heel erg veel moed!

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Anoniem schreef:

Oké ik heb een doel voor volgende week: verhuisdozen kopen en gewoon gaan inpakken. Kijken of de realisatie aankomt.

Urbiezira schreef:

Je bent een topper, TS! superstoer van je, je kan dit!

anjali schreef:

Zijn reactie op het niet willen kopen van een woning vind ik wel grof. Als ik zo zou worden toegesproken zou ik het zeker niet meer doen. Maar enfin,dat is nu te laat,en nu kun je inderdaad beter uit elkaar gaan.Want een woning,hoe mooi ook,delen met iemand zonder de ware liefde,dat is toch ook niet fijn.

bigone schreef:

Zorg dan voor een goede voorbereiding, laat de dozen in de auto liggen, zorg dat er in de ochtend iemand bij je is om te helpen en wegwezen voor hij terug komt. Want wanneer ik zo zijn reacties hoor op het feit dat je niet samen een woning wilde kopen (dat flik je me niet) en nog wat andere zaken en hij nu een burnout? heeft icm zijn zeer vreemde gedrag zou ik zorgen dat je niet in je eentje en in zijn bijzijn de dozen gaat pakken. Desnoods dozen inpakken en direct naar je ouders brengen maar laat hem in eerste instantie aub niets merken.

Relaxed schreef:

Top! Idd, ga eens vragen bij een supermarkt naar bananendozen, die zijn ideaal! Sterker dan verhuisdozen en stapelen makkelijk.
Kun je je huisdieren ook al ergens onderbrengen? Omdat je aangeeft dat hij er niets mee heeft?

rien10 schreef:

TS, als je je verhaal terug leest, al je posts en je voorstelt dat dit een vriendin van jou is, dat het niet jezelf betreft. Wat zou je dan tegen die vriendin willen zeggen? Welk advies zou je haar willen meegeven?

Jolien87 schreef:

Wat ben jij dapper!
Ik zou ook proberen de schijn zo lang mogelijk hoog te houden zodat hij je besluit niet kan manipuleren.

Maar denkt hij echt dat alles nu picobello tussen jullie is en dat jij niet met de gedachte speelt?
Met andere woorden: het kan heel goed zijn dat hij ook op zijn hoede is en dan kan ieder klein dingetje voor hem een teken aan de wand zijn. Pas dus ook goed op dat je dit topic niet zichtbaar maakt voor hem.