Bokt.nl

Liesje1611 schreef:

Ga je nog reageren op alle goede tips en adviezen die gegeven zijn of richt je je alleen op het negatieve?

SindyKaya schreef:

eenitraM schreef:

Ja, je stelt je aan.

Je komt onzettend jaloers over. Zou het komen omdat je ouders nu ook aandacht aan een andere 'meid' moeten geven?

Dat dus.. ‘ die meid’ ‘ ze is nog maar 16’. Nou meid, je bent zelf ook nog maar 19, 3 jaartjes ouder

Hikarii schreef:

@Monique, je begrijpt het verkeerd. Ik weet donders goed wat autisme voor mij inhoud en waar het me in beperkt. Veranderingen, alles moet perfect zijn etc. Ik ontken NERGENS dat het met mijn autisme te maken heeft. Het enige wat ik ontken is dat ik het niet afschuif op mijn autisme.
Want mensen nemen bijna allemaal aan dat ik dit wel doe.
Terwijl ze één iemand het woord ''autisme'' zien laten vallen, dan niet eens lezen wat ik er zelf over zeg.

''Als er ook maar iets niet goed zit oof niet lekker zit dan kan ik daar aardig van overstuur raken. iets met autisme, we zijn vanmiddag naar het mortarium geweest en maal er nu al over dat ik vergeten was andere schoenen aan te doen en dat ik daar al heel erg mee zit.''
Is het enige wat ik over mijn autisme zeg. Heeft totaal NIKS met deze situatie te maken. Wel met mijn denkwijze. Maar nee, mensen op bokt zijn kudde dieren en moeten gelijk maar aannemen dat ik alles op mijn autisme afschuif.

En weer word er gezegd dat ik haar niet mag, dat ik haar niet aardig vind oid. Dat ''die meid'' een scheldwoord is. Heb al tien keer gezegd, ik heb geen problemen met haar. Ze is hartstikke aardig. Ik laat mensen gewoon niet close. En sorry als ik het vervelend vind dat ze meerdere keren over de vloer kom dus ik alles moet aanpassen aan mijzelf (hoe ik het huis door loop, wat ik doe, wat ik zeg.. Want ik heb een pest hekel aan mensen die mij raar gaan vinden door m'n gedrag. Dus ik moet overal op letten dat het normaal is.) Sorry dat ik me er zelfs al stoor als een goede vriend/vriendin van mezelf meerdere keren per week over de vloer komt? Sommige mensen zijn gewoon niet zo sociaal. Daar kan ik ook niks aan doen.

Dan nemen mensen ook nog eens aan dat ik mijn broer het liefst het huis uit heb door deze situatie. Uhh, sorry? Het heeft totaal niks met deze situatie te maken. Ik haat hem niet maar broeder-zuster liefde die je tussen sommigen ziet zul je bij ons nooit zien. De redenen waarom ik hem het liefst het huis uit heb hebben hier niks mee te maken, en jullie hebben niks te maken met de redenen waarom wél.


Dan word er nog door tiental man aangenomen dat ik met de familie in discussie ga/wil gaan en dat ik op de condoleance/crematie de sfeer verpest. Dat heb ik never nooit gezegd. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik het er met niemand over heb gehad, alleen tegen mijn moeder. En wij hadden er ook niet echt een discussie over, meer het uitten van gevoelens. Dat is ook wat ik hier deed. Ik impliceer niet dat ik mijn broers vriendin wat aan wil doen?

Nou zitten er ook reacties tussen als
''Echt, je moet je schamen dat jij je druk maakt om een meisje en niet je familie steunt.''

Ik impliceer nergens dat ik mijn familie niet steun.. Weer word er wat aangenomen en hier word ik de grond op ingeboord. Echt iets wat je op zo'n moment gebruiken kan, en echt een volwassen reactie


En Liesje, volgens jou is het dus niet goed dat ik eerst wat misverstanden (door aannames) uit de wereld wil helpen VOORDAt ik op commentaar reagaar?
Want het meeste commentaar hier is gebaseerd op aannames. Daarbij, ben ik verplicht ofzo of overal maar op te reageren? Mag ik niet voor mijzelf een keuze maken? En dat ik geen tijd had om uitgebreid te reageren, en dus alleen even reageer op het feit dat er word aangenomen dat ik alles op autisme afschuif (om verder commentaar daarop te vermijden voordat het topic alleen maar daar over gehaad) is dus ook allemaal niet goed?


----

Goed, als ik dan reageer om mensen die niks aannemen en gewoon reageren op de vraag of ze hier ervaring mee hebben.. De helft die dat wel heeft vinden mijn gevoelens niet gek. De helft die dezelfde situatie niet meegemaakt hebben vinden het wél gek en nemen dus vanalles aan.

Mijn broer gaf zelf als argument ''om respect te tonen'' wat ik dus onzin vind.
Meerdere mensen hebben gezegd dat het als steun voor hem is. Hier sta ik niet bij stil om dat ik me niet voorstellen kan wat er fijn is aan een relatie hebben etc.
Nogmaals: Daar stond ik niet bij stil. Hij is totaal geen gevoelig persoon. Dat maakt het nog erger voor mij om dat te zien en daarop in te leven.

Op aanvullen op bovenstaan de alinea, bedankt voor de mensen die wél gewoon reageerde en niet gelijk alles aannemen en zo de situatie verder invullen. Bedankt voor de mensen die gewoon luisteren terwijl ik mijn hart kan luchten en me niet gelijk de grond in stampen..

Verder ga ik ook niet reageren. Denk dat ik wel genoeg heb uitgelegd zo. Jammer dat bokt niet gewoon kan reageren op wat ik vroeg. En dat mijn hart luchten gelijk zo'n probleem is voor sommigen.

Ik heb een paar namen er tussenuitgepikt aan wiens reacties ik wel wat heb gehad. Wat mijn kijk op de situatie heeft kunnen veranderen. Bedankt
amberG. Zonnebloem18, Palmera, RoyceMack, AMomentLT, Eleionoma, Nynkefleur, Ygritte, karuna, Cayenne, x_Anne_x, NatasjavE, Goof, JoT, Dani, CharmingS.

Amy schreef:

Jammer dat je blijkbaar niks aan mijn reactie heb gehad. Misschien proberen de positieve dingen er uit te pikken in plaats van de negatieve.

Stop met boos wezen ts, richt je nu op belangrijkere zaken.

Hikarii schreef:

Had niet verwacht dat er zoveel reacties zouden zijn dus even globaal antwoord

Allereerst bedankt

En het is niet zo dat ik haar niet mag - in tegendeel, ik kan het redelijk met haar vinden en heb totaal geen problemen met haar. Zullen nooit besties worden, maar het is niet zo dat ik haar niet mag/haat. Het gaat er meer om dat ik het gewoon een ontzettend raar idee vind. En vooral omdat ze nog zo jong is. Als ze nou wat jaartjes ouder was geweest en opa misschien iets vaker had gezien had ik het al anders geweest. Daarbij heb ik nou niet echt het idee dat de relatie echt serieus is, vooral omdat ze zo jong nog is.

Ik ben ook absoluut niet van plan om er verandering in te brengen oid - toen het overlegd werd heb ik mijn mond gehouden en alleen even toestraks met mama er over gehad.

Als steun - ik vind dat hij daar ons nog voor heeft. Daarbij komt de meid het hele weekend al slapen. En steun is er genoeg als ze gewoon als gast zou komen.. Anders zou ik mijn oma van de andere kant van de familie er ook wel bij willen hebben staan.

Daarbij condoleance/crematie pas volgende week dus nog genoeg (teveel) tijd om te malen. Tijdens de condoleance en crematie zal ik me er ook wel niet aan irriteren, maar als er ong te veel tijd is om na te denken dan loopt het niet helemaal lekker soms. Maar ik hecht me ontzettend aan momenten en bijvoorbeeld het kaartje. Als er ook maar iets niet goed zit oof niet lekker zit dan kan ik daar aardig van overstuur raken. iets met autisme, we zijn vanmiddag naar het mortarium geweest en maal er nu al over dat ik vergeten was andere schoenen aan te doen en dat ik daar al heel erg mee zit.

Hikarii schreef:

Ok, beetje vage titel maar het is een beetje een lang verhaal.

Opa is gisterochtend overleden. Mijn broer heeft nu zo'n 4 maand een vriendin. Zij heeft opa 1 keer gezien (met mijn verjaardag). Verder hebben zij en broer meerdere keren de kans gehad om op bezoek te gaan (ouders en ik gingen iedere zondag op bezoek)

Maar.. nou gaat ze dus mee naar de condoleance en crematie als "familie". Ze staat ook op het kaartje. Zij is 16 broer is 20.

Wat vind bokt hiervan?
Ik vind het een beetje vreemd en ben er ook best wel boos over.. Ze heeft de beste man een keer gezien en niet echt gesproken. Nou gaat ze met de condoleance bij ons staan, word door tiental man gecondoleert met iemand die ze niet eens kent en eingelijk geen emotionele waarde aan bindt.

Mijn ouders stonden er heel erg over in dubio en hebben oma laten beslissen. Die zei dat ze er geen probleem mee had, maar denk eerder dat dat voor mijn broer was. (Toen oma's vader overleed, kwam mama ook bij de condoleance en begravenis. Toen had ze hem ook maar 1 keer gezien. Toen was oma er helemaal niet blij mee, dus daarom mijn gevoel dat ze het om mijn broer doet)

Broer zelf geeft als argument dat het om "respect" te tonen is. Maar je toont genoeg respect als je als gast bij de condoleance en crematie komt.. Daarbij is de meid nog maar 16. Mijn broer is naief en denkt dat ze nooit meer weggaat, en dat ze er daarom bij hoort. Maar ze is nog jong en ze kent de resr van de familie ook nauwelijks.

Stel ik me nou aan om hier lichtelijk boos om te staan of is dit uberhaupt niet raar?

Nou moet ik zeggen dat ik totaal niet van "vreemden" hou en al geirriteerd raakt dat ze 2/3 keer per week hier eet en bijna elke dag hier is, maar dat ter zijde.

Boemklatsch schreef:

Ik vind het niet zo raar dat ze mee gaat. Is het niet om respect te tonen danwel als steun voor je broer. En jullie/jij als familie mogen het dan wel niet als iets blijvends zien, voor hun is het ‘echt’. Het lijkt me dan ook niet nodig de relatie kleiner of minder betekenisvol te maken omdat het nog zo pril is en je niet van vreemden houdt.

Anoniem schreef:

voor iedereen zonder autisme, probeer het eens anders te bekijken. TS zegt precies hoe ze er over denkt, zonder het in de mooie doordachte woorden te doen die mensen zonder autisme zo goed kunnen gebruiken.
Mensen zonder autisme kunnen prachtige aardige zinnen schrijven en toch iemand daarmee geheel de grond in boren. Vooral de leuke smileys helpen daarbij enorm. En toch vind men hen aardig.
Mensen met autisme zeggen vaak dingen zoals ze zijn en worden daar dan ook op afgerekend omdat dit niet in het plaatje van de heersende maatschappij past.

Uit dit bericht concludeer ik dat het grootste probleem ligt bij het feit dat vriendin eigenlijk niet in het plaatje past. Puur sec gekeken vriendin en broer hebben als ik het goed begrepen heb weinig tot geen aandacht besteed aan opa. Blijkbaar klopt dit niet in het plaatje van TS die er wel veel aandacht aan besteed heeft.
Dan wordt vriendin uitgenodigd en ook op de kaart vermeld. Dat is wat in de maatschappij juist is, de partner erbij vernoemen, of daar nu gevoel uit spreekt of niet je doet het gewoon.
Maar dan terug naar TS: waarom zou iemand die geen band heeft met opa, een koude maandagochtend met broer verkering heeft en nooit naar opa omgekeken heeft op de kaart moeten.
Geen idee, snap deze beleefdheid ook niet.
Vriendin hoort wel bij de begrafenis, zij is op dit moment namelijk vriendin van broer en hij zal er ( indien nodig ) behoefte aan hebben gesteund te worden.

Toch is het plaatje niet in orde voor TS. Want vraag blijft nog steeds wat doet zij op de kaart.
Haar perfectionisme maakt dat zij boosheid voelt, want zij wil het juiste voor wat juist in haar beeld is. Zie het probleem met de schoenen, zij wilde het perfect doen voor opa. Alles moet kloppen.

TS probeer het zo te zien. Mensen zetten partners ( al dan niet langdurig ) niet op een kaart omdat dit voor de overledene is. Mensen doen dit om andere mensen te vertellen wie bij wie hoort.
Zie het een beetje als de namen van de hond of de kat op een kaart vermelden. Hebben die beesten daar weet van, nee, absoluut niet. Maar wij mensen vinden het belangrijk de wereld te laten weten dat die dieren bij die persoon hoorden. ( alsof mensen die de overledene kenden dit al niet wisten ).

Dus je moet het zien als een boodschap naar de maatschappij, niet naar de overledene. Een rouwkaart is niets anders dan een uitnodiging aan anderen te komen naar de begrafenis.

Dat de vriendin van jouw broer in de condoleancerij staat is omdat ze vriendin van jouw broer is. Daar kun je niet omheen, want de meerderheid vind dat het zo hoort.

Jouw perfecte plaatje is niet hun perfecte plaatje.

Bedenk 1 ding: jij was er toen opa nog leefde en ging naar hem toe. Jij hebt hem dus het perfecte plaatje gegeven.
Maak je niet druk om wie er wel of niet bij hoort.
Doe jij zoals jij het moet doen en laat de rest de rest.

Autismewereld en niet autismewereld zijn twee verschillende werelden waar beide werelden elkaar niet begrijpen en het dus nooit een gezamenlijke wereld gaat worden.
Maar maak jouw puzzel compleet hoe jij kunt zorgen binnen de mogelijkheden dat jouw plaatje gaat kloppen voor jou wat jouwzelf betreft. En vergeet dat wat je niet kunt veranderen. Dat zal nooit compleet worden voor je. Verloren moeite die voor je opa er niet meer toe doet.
Zorg dat je de perfecte outfit hebt zoals opa je graag zag. Zorg dat je gedachten bij hem zijn op de begrafenis en die condoleance zal voor jou sowieso een ramp zijn. Maar die is niet voor opa, die is voor jullie zelf.