Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-18 20:35

Geplaatst: 30-01-18 20:35

bruintje123 schreef:
Esther, misschien wisten je ouders dat de ervaring van wel gaan naarder zou zijn dan van niet gaan?

Nu wil ik even verduidelijken dat ik met mijn opmerkingen over dat een kind stil hoort te zijn dus echt de begrafenis/ crematie zelf bedoel. Dus echt tijdens de dienst.
Niet bij het afscheid nemen zoals vaak de dag daarvoor is. Dat lijkt me dan ook een veel betere manier om daar het kind bij te betrekken dan die lange dienst.

Ook tijdens de dienst hoeft een kind niet stil te zijn.. Laat lekker rondbanjeren en doen.. Als iemand daar last van heeft moet diegene maar oprotten!! Of wegblijven bij de dienst!! En ja, die opmerking stoort me vreselijk..

**Geplaatst**: 30-01-18 20:40

Geplaatst: 30-01-18 20:40

rainbow8 schreef:
bruintje123 schreef:
Esther, misschien wisten je ouders dat de ervaring van wel gaan naarder zou zijn dan van niet gaan?

Nu wil ik even verduidelijken dat ik met mijn opmerkingen over dat een kind stil hoort te zijn dus echt de begrafenis/ crematie zelf bedoel. Dus echt tijdens de dienst.
Niet bij het afscheid nemen zoals vaak de dag daarvoor is. Dat lijkt me dan ook een veel betere manier om daar het kind bij te betrekken dan die lange dienst.

Ook tijdens de dienst hoeft een kind niet stil te zijn.. Laat lekker rondbanjeren en doen.. Als iemand daar last van heeft moet diegene maar oprotten!! Of wegblijven bij de dienst!! En ja, die opmerking stoort me vreselijk..

Wat is dat nou weer voor vreemde opmerking? Volgens jou hoeft een kind niet stil te zijn maar volgens vele anderen wel. Ik zou het ook niet op prijs stellen als er tijdens een dienst een klein kind doorheen zou jengelen.. Het is vaak al moeilijk genoeg en dan vind ik dat gewoon ongepast. Jouw opmerking stoort mij vreselijk..

**Geplaatst**: 30-01-18 20:43

Geplaatst: 30-01-18 20:43

Of en hoe een kind zich "hoort" te gedragen tijdens een dienst zal grotendeels afhankelijk zijn van wat de lading van die dienst is. Is dat een laatste gezamenlijke groet door familieleden die redelijk vooruitstrevend zijn in het geloof of is het een samenzijn met een sterk religieus karakter. In het eerste geval is een kind dat een beetje zijn eigen gang gaat waarschijnlijk OK, in het tweede geval waarschijnlijk een stuk minder. Als daar van te voren goede afspraken over worden gemaakt, c.q. de verwachtingen zijn duidelijk, weet een ieder hoe hij/zij daarmee om kan en wil gaan.

Overigens TS, compliment voor hoe jij dit nu bespreekt met je zoon. Zo is de lading er al grotendeels af en is het voor je zoon al duidelijker wat er aan de hand is en kan hij zelf al dingetjes beslissen.

Edit: typefout verbeterd.

Laatst bijgewerkt door Maflinger_S op 30-01-18 21:01, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-18 20:45

Geplaatst: 30-01-18 20:45

rainbow8 schreef:
bruintje123 schreef:
Esther, misschien wisten je ouders dat de ervaring van wel gaan naarder zou zijn dan van niet gaan?

Nu wil ik even verduidelijken dat ik met mijn opmerkingen over dat een kind stil hoort te zijn dus echt de begrafenis/ crematie zelf bedoel. Dus echt tijdens de dienst.
Niet bij het afscheid nemen zoals vaak de dag daarvoor is. Dat lijkt me dan ook een veel betere manier om daar het kind bij te betrekken dan die lange dienst.

Ook tijdens de dienst hoeft een kind niet stil te zijn.. Laat lekker rondbanjeren en doen.. Als iemand daar last van heeft moet diegene maar oprotten!! Of wegblijven bij de dienst!! En ja, die opmerking stoort me vreselijk..

Gaat die lekker??

Ja tegenwoordig mag er niets meer of de prinsjes en prinsesjes gezegd worden en jij maakt dat weer meer dan duidelijk.
Juist daardoor plaatsen mensen berichten zoals ik.

@maflinger, dat is inderdaad ook al besproken hier. Als de sfeer al luchtiger is zoals een voorbeeld in eigen tuin of in een cafe is het zeker anders.
Dat is dan naar wens van de overledene.

**Geplaatst**: 30-01-18 20:46

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 20:46

Kunnen jullie het ergens anders persoonlijk maken?

**Geplaatst**: 30-01-18 20:48

Geplaatst: 30-01-18 20:48

Zolang kinderen afgericht zijn mogen ze van mij zo snel mogelijk mee. Gaan niet dood van een uur zich gedragen en hun waffel houden en dood hoort er gewoon bij (net zoals je gedragen in een kerk; of je er nu in gelooft of niet). Mijn neefjes/nichtjes hebben er ondertussen al 3 op korte tijd meegemaakt en de oudste was bij de laatste 7; jongste 2. Er was wel een kleurboekje voorzien waar zonder geblèr in gekleurd mocht worden, maar voor de rest normaal zitten of op schoot.
Gaat prima, maar er hangt tegenwoordig een cultuur dat een kind niet meer hoeft te leren om zijn waffel te houden wanneer dat gevraagd wordt.
Wel handig om alles te laten plassen voordien; als het een traditionele kerkdienst is kan het wel eens eentje van 1.5u worden.

EDIT: de toen driejarige vond het allemaal wel interessant en vroeg iets te luid toen ze bij mij op schoot zat wanneer oma doodging :')

(was de begrafenis van overgrootoma)

Laatst bijgewerkt door Hoppit op 30-01-18 20:50, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-18 20:49

Geplaatst: 30-01-18 20:49

Hoppit schreef:
Zolang kinderen afgericht zijn mogen ze van mij zo snel mogelijk mee. Gaan niet dood van een uur zich gedragen en hun waffel houden en dood hoort er gewoon bij (net zoals je gedragen in een kerk; of je er nu in gelooft of niet). Mijn neefjes/nichtjes hebben er ondertussen al 3 op korte tijd meegemaakt en de oudste was bij de laatste 7; jongste 2. Er was wel een kleurboekje voorzien waar zonder geblèr in gekleurd mocht worden, maar voor de rest normaal zitten of op schoot.
Gaat prima, maar er hangt tegenwoordig een cultuur dat een kind niet meer hoeft te leren om zijn waffel te houden wanneer dat gevraagd wordt.
Wel handig om alles te laten plassen voordien; als het een traditionele kerkdienst is kan het wel eens eentje van 1.5u worden.

duidelijke taal

**Geplaatst**: 30-01-18 21:02

Geplaatst: 30-01-18 21:02

Keuze aan het kind laten. Weghouden omdat het te belastend voor het kind is zou ik nooit doen. Dood gaat iedereen, dus het is beter om daar geen al te groot thema van te maken.

Ik was zo'n 4 toen mijn oma overleed en kan mij nog heel veel dingen herinneren, van het afscheid tot aan de begrafenis.

Wist al heel jong dat doodgaan een onderdeel is van het leven en dat het om het leven zelf gaat. Nu zal niet ieder kind er even makkelijk mee omgaan, maar als ouder is het je taak je kind voor te bereiden op het leven en alles wat daarbij komt kijken.

**Geplaatst**: 30-01-18 21:04

Geplaatst: 30-01-18 21:04

Alles te laten plassen voor de dienst begint is sowieso handig, ook voor alle aanwezige volwassenen. Vergeet vooral de oudere mannetjes niet :-)

. Wat er niet in zit, hoeft er niet uit...

**Geplaatst**: 30-01-18 21:11

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 21:11

Toen ik 7 jaar heb ik een ongeluk meegemaakt met mijn opa en oma. Mijn oma is toen de nacht van het ongeluk overleden en mijn opa een maand daarna. Bij beiden ben ik geweest. Ik vond laatst briefjes van mezelf terug met daarop lieve teksten en berichtjes. Ikzelf ben opgegroeid met elke week minstens het hele weekend bij opa en oma en flink verwend worden. Het laatste wat we samen gedaan hebben is een hele dag doorgebracht, de hertjes gevoerd bij de hertenkamp, boodschapjes gedaan en een ijsje gehaald bij de snackbar. Bij de snackbar is het toen misgegaan helaas, een auto reed op ons in. Inmiddels 11 jaar geleden maar elk jaar blijft die datum oppoppen, hoe oud je ook was of bent. Het blijft een ding, ook als je zo jong bent. Het ligt er wel aan hoe de band is(en ik las niet goed net bij jouw kind) en of hij/zij er mentaal al klaar voor is. ''Papa mama wat is de dood?'' ''Waar gaat oma nu heen dan?'' zijn veelgestelde vragen wb kinderen. En je moet het zelf een beetje aanvoelen vind ik. Mijn situatie is natuurlijk heel anders geweest dan die van jullie maar ik wilde een beeld geven hoe het hier is gegaan.

**Geplaatst**: 30-01-18 21:16

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 21:16

Ja dat weet ik nog. Ben daar nooit meer op het terras gaan zitten.

**Geplaatst**: 30-01-18 21:40

Geplaatst: 30-01-18 21:40

lieveli schreef:
Ja dat weet ik nog. Ben daar nooit meer op het terras gaan zitten.

Ik denk dat je daar goed aan doet. En het feit dat ze nog niks hebben gedaan aan die poedersuiker oliebol kruising daar doet mijn hoofd duizelen. Mijn vriend zei laatst 'Ik ga expres voorzichtig naar links vanaf deze kant want dit is gewoon eng'

**Geplaatst**: 30-01-18 21:43

Geplaatst: 30-01-18 21:43

Zowel voor Bruintje als voor Jildou..
Mijn buurjongetje was 2 of 4 toen zn moeder overleed.. Ik woonde toen nog thuis, dus dat is al zeker 26 jaar geleden.. Die gebruikte de kist van z'n moeder en het spreektafelding om kiekeboe te spelen.. Lekker laten gaan.. Bij de crematie van m'n man heeft mijn kleinzoon van 2,5 ook lekker rondgebanjerd en gedanst tijdens de dienst.. Lekker laten gaan.. Heeft niet met prinsjes of prinsesjes van tegenwoordig te maken.. Het geeft juist afleidng en kinderen gaan ongedwongener met de dood om dan de meeste volwassenen..

**Geplaatst**: 30-01-18 22:11

Geplaatst: 30-01-18 22:11

Cayenne schreef:
lovemyhorse1 schreef:
Mijn opa moest worden herbegraven omdat oma niet op die plek begraven wilde worden.
Bij het opgraven ben ik erbij geweest en onze oudste wilde er persé bij zijn.
Ik heb toen goed uitgelegd dat het geen prettig gezicht is maar ze wilde mijn opa persé zien.
Ze heeft mijn opa nooit gekend maar nu zegt ze elke keer dat ze hem wel heeft gekend omdat ze hem heeft gezien bij het opgraven.
Het was haar eigen keuze om erbij te zijn met het opgraven en ze bedankt mij nu nog elke keer als we naar het graf van opa en oma gaan dat ze erbij mocht zijn van mij.

Maar bij opgraven maken ze de kist toch helemaal niet open?

Opa lag al 15 jaar begraven dus dan weet je wel hoe dat eruit zag.
Kist was vergaan en er lag gewoon een skelet in kleren.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:20

Geplaatst: 30-01-18 22:20

Rainbow als dat bij de wens van hoort prima.
Dat is ook al veelvuldig besproken.
Maar heel vaak is het niet gepast.
Ik was zelf ook klein toen mijn vader overleed maar dansende kinderen waren echt niet gewenst.
Nu lijkt daar geen rekening mee gehouden te worden. Als het kind maar niet van zijn voetstuk valt. Dat telt. Fatsoen niet.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:31

Geplaatst: 30-01-18 22:31

Mijn dochter is 8 en wij hebben toevallig vorige week de crematie van opa gehad. Ze is er vanaf het begin bij betrokken geweest, het ziek zijn van opa (kanker), dat hij steeds minder kon en uiteindelijk op bed kwam te liggen. De uitvaartbegeleidster heeft het super opgepakt en onze dochter er heel goed bij betrokken. Zij heeft haar meegenomen naar opa en alles uitgelegd en laten voelen. Allemaal heel rustig zonder dwang, maar echt heel goed! Samen hebben ze een kaars gemaakt en versierd en ze vroeg aan onze dochter of ze deze wilde aansteken op de dag. Dit wilde ze heel graag en dit hebben ze samen gedaan.

Bij het condoleren was deze dame er voor ons, maar tijdens het condoleren heeft ze onze dochter meegenomen naar de aula en haar daar alles laten zien, zelfs de oven. Samen geoefend met het aansteken van een kaars en tot slot mocht ze nog een mooi boek uitkiezen om alle herinneren aan opa in op te schrijven. Ik vond het echt geweldig hoe ze dit allemaal deed met onze dochter, het maakte het voor ons ook een stuk makkelijker en ook nu een week later praat ze heel open over alles.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:41

Geplaatst: 30-01-18 22:41

rainbow8 schreef:
Zowel voor Bruintje als voor Jildou..
Mijn buurjongetje was 2 of 4 toen zn moeder overleed.. Ik woonde toen nog thuis, dus dat is al zeker 26 jaar geleden.. Die gebruikte de kist van z'n moeder en het spreektafelding om kiekeboe te spelen.. Lekker laten gaan.. Bij de crematie van m'n man heeft mijn kleinzoon van 2,5 ook lekker rondgebanjerd en gedanst tijdens de dienst.. Lekker laten gaan.. Heeft niet met prinsjes of prinsesjes van tegenwoordig te maken.. Het geeft juist afleidng en kinderen gaan ongedwongener met de dood om dan de meeste volwassenen..

Jij kan dat lekker laten gaan maar je moet je inleven in het feit dat niet iedereen zo is. Stel ik wil een stukje vertellen of voorlezen op de begrafenis van iemand die mij ontzettend dierbaar is dan heb ik het daar al lastig genoeg mee. Ik persoonlijk zou het echt niet fijn vinden als een kind dan voor mijn neus gaat staan dansen. Kiekeboe spelletjes bij een doodskist vind ik ook gewoon echt niet gepast en ik vind zeker dat een kind kan leren en mag weten dat "grappig doen" niet altijd leuk is en op sommige momenten niet hoort. Ik hoef geen afleiding van kleine kinderen tijdens de moeilijkste momenten in mijn leven en dat mag ook gerespecteerd worden vind ik.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:42

Geplaatst: 30-01-18 22:42

Maar kinderen gaan over het algemeen alleen mee naar een dienst wanneer het directe familie en goede vrienden zijn etc. Persoonlijk zou ik me erg storen aan storende kennissen die zich aan mijn niet stil zittende kind storen. Want mijn kind hoort wat mij betreft dan meer bij het proces dan een kennis. Niet omdat zij geen afscheid mogen nemen,wel omdat mijn kind een heel proces door moet na het verlies van die dierbare waarvoor ik het meeneem naar een dienst. Een afscheid die vaak dieper zit dan van een kennis. Snappen jullie wat ik bedoel?

**Geplaatst**: 30-01-18 22:42

Geplaatst: 30-01-18 22:42

Je topic maakt wat los, Ts!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-18 22:46

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-18 22:46

lieveli schreef:
Je topic maakt wat los, Ts!

Heb het in de gaten inderdaad. Had ik niet verwacht eerlijk gezegd.

Wij hebben trouwens in oktober zelf een begrafenis gehad van aangetrouwde familie. Daar was ook een kindje van 4. Die was continue aan het praten, ook door de sprekers heen. En als papa of mama niet reageerde ging het steeds luider. Daar heb ik mij wel aan geergerd omdat ik de dienst niet volledig heb kunnen volgen.

Ben er wel van overtuigd dat het met de opvoeding te maken heeft en hoe een kind is.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:47

Geplaatst: 30-01-18 22:47

Waar ik kinderen ongepast gedrag heb zien doen waren dat zeker geen naaste. Waar ik dat dus wel was. En al onze familie het niet als fijn ervaarde.

En precies wat jildau zegt grappig zijn kan niet overal.
En ze dat aanleren op de begrafenis zelf is wat te laat.
Leer ze in het pannenkoekenhuis op hun gat te blijven zitten.
Gaat het daar mis is dat een mooie leerplek.

Laatst bijgewerkt door bruintje123 op 30-01-18 22:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-18 22:47

Geplaatst: 30-01-18 22:47

Mijn oma wenste een feestje, ze was gelovig dus voor haar was sterven een goed ding.
Er zijn tijdens de dienst veel grappige dingen verteld en er werd tussen de tranen veel gelachen.
Mijn oma was gek op kinderen, het zou nooit haar wens zijn om die stilletjes noodgedwongen stil te laten zitten op de dag van haar ‚bevrijdenis‘.

Er zijn echter ook begravenissen waar alles zwart en stil is.

De familie kan zelf het beste inschatten wat de situatie is lijkt mij.

**Geplaatst**: 30-01-18 22:57

Geplaatst: 30-01-18 22:57

Helemaal eens met Saskia.
Wanneer een jong kind zijn/haar grootouder of ouder verliest, vind ik dat die kinderen altijd recht hebben op het bijwonen van het hele proces. Die moeten nl ook de dood van hun (groot)ouder verwerken en dat gaat vaak toch echt beter wanneer ze deelgenoot mogen zijn.

Als er kleine kinderen deel uitmaken van de naasten van de overledene ben ik van mening dat je het afscheid (gedeeltelijk) aan die kinderen moet aanpassen. Dat kun je dan als andere naaste heel naar en vervelend vinden, maar waarom zou jouw rouwproces meer waarde hebben dan dat van die kinderen?

Bij minder naaste kinderen zou ik het als (schoon)dochter ook niet zo waarderen denk ik, maar die situaties heb ik zelf nog niet meegemaakt.

@TS Ik vind het goed dat je het bespreekbaar maakt met je zoontje en ook via de juf op school.
Het is en blijft een lastige keus, maar je kunt het niet over doen, dus verstandig om het goed voor te bereiden, nu jullie die tijd nog hebben.
Sterkte, want dit is hoe dan ook een pittige tijd voor jou en je gezin.

**Geplaatst**: 30-01-18 23:02

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 23:02

Precies Marije,zo bedoelde ik het. Jij verwoord het alleen beter :Y)

**Geplaatst**: 30-01-18 23:12

Geplaatst: 30-01-18 23:12

Nog iets om te overwegen: begrafenissen worden regelmatig opgenomen. Dat maakt het enerzijds dus iets minder 'je hebt maar een kans' want jullie kunnen dan ook op een later moment terugkijken. En anderzijds als hij wel meegaat, en hij zit ergens mee, dan kun je nog eens terugkijken wat er precies gebeurde en wat hij precies ziet.

Maar ik denk dat als hij duidelijk is over wat hij wil, dat dat dan goed is.