

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Majabeestje schreef:Wat ik zo bijzonder vind.. Vroeger (ik ben nu in de 30..) dronk ik al niet, niemand keek daar raar van op. Heb de meest bizarre, bezopen feesten meegemaakt maar zelf nooit een druppel aangeraakt. Vond niemand gek.
Nu, zie ik op Facebook alleen maar vrouwen (en vooral moeders) voorbij komen die blijkbaar heel hard 'wijntjes' nodig hebben. Wat is dat ineens?
Foto's van een glas wijn van een vrijdagmiddag of een random avond of als de kinderen bed liggen. Of alles liken wat met wijn drinken te maken heeft. Ik mis iets geloof ik.
Nou drink ik zelf ook wel eens een glas wijn, maar die hysterie over wijn drinken snap ik niet zo goed.
Lau schreef:lieveli schreef:Ik drink echt wel eens een glas te veel, of een fles te veelkotsen doe ik niet meer sinds ik begin twintig ben, ik ken mijn grenzen.
Dronken worden is nooit mijn doel, soms gebeurt het gewoon en de ene keer sneller dan de andere. Ik word er hoogstens wat melig van, maar ik raak nooit de weg kwijt en kan me de dag erna alles nog herinneren.
Dronken seks vind ik trouwens verschrikkelijk. Ik word zo gevoelloos aan de onderkant, en dan ga ik heel awkward net doen alsof ik wel iets voel terwijl het praktisch gewoon dood is. Brrr.
Ik hoef niks meer te zeggen het is gewoon precies dit.
Barbet schreef:Ik zou het niet kunnen zeggen.
Mensen die echt dronken zijn, die zien er echt niet uit alsof ze het zo leuk hebben.
Zo wankel, lallend en de ogen dwars in het hoofd.
Mensen komen dan heel onwaardig over, vind ik, ze verlagen zichzelf zo.
Daarom wil ik daar ook niets mee te maken hebben, met mensen die zich zo laten gaan.
Wat mensen hierboven zeggen, dat je meer lacht en durft.
Dan ben je nog niet dronken, hoogstens wat aangeschoten en dat is iets heel anders.
Kinke schreef:Ik vind het wel grappig dat een aantal hier denken dat hun gesprekken diepzinniger worden als ze gedronken hebben. Ik drink nooit (ik lust geen alcohol) en ik kan jullie melden dat die gesprekken echt niet diepzinniger worden…
lieveli schreef:Majabeestje schreef:Wat ik zo bijzonder vind.. Vroeger (ik ben nu in de 30..) dronk ik al niet, niemand keek daar raar van op. Heb de meest bizarre, bezopen feesten meegemaakt maar zelf nooit een druppel aangeraakt. Vond niemand gek.
Nu, zie ik op Facebook alleen maar vrouwen (en vooral moeders) voorbij komen die blijkbaar heel hard 'wijntjes' nodig hebben. Wat is dat ineens?
Foto's van een glas wijn van een vrijdagmiddag of een random avond of als de kinderen bed liggen. Of alles liken wat met wijn drinken te maken heeft. Ik mis iets geloof ik.
Nou drink ik zelf ook wel eens een glas wijn, maar die hysterie over wijn drinken snap ik niet zo goed.
Ik ben gek op wijn! Kan het echt als een beloning zien na een lange dag of week. Een goed glas wijn is voor mij ultieme ontspanning.
Kinke schreef:Ik ben 46….jarenlange ervaring als Bob. Maar prima, jullie zijn de uitzonderingen die zeer diepgaande gesprekken hebben als ze drank op hebben
phormicola schreef:Ik denk dat dat komt omdat je je als moeder toch op z'n minst een beetje weg moet cijferen. Kleine dingen voor jezelf kunnen dan erg groot worden. Bijvoorbeeld een wijntje (ontspanning) aan het eind van de dag.