Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-15 22:28

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 22:28

ik vind dat jullie t heeeeeeeeeeeel ingewikkeld maken

n baby (zo ook je dieren) hebben behoefte aan rust regelmaat en liefde, dat jullie niet samen willen en of kunnen wonen begrijp ik

Ik zou gewoon met kleine in jouw huis blijven en papa kan en mag altyd langs komen logeren ook maar eerste jaar zeker gewoon thuis slapen (bij jou dus) vanaf 6 maanden kan je wellicht wel kleine met papa meegeven paar uren

Dat later (vanaf 2,5 oid afhankelijk karakter kleine) uitbreiden naar ook logeren bij papa (zonder jou) dan is de kleine inmiddels ook gewend aan de geuren en kamer daar

een pluim voor jou dat je vind dat beide even veel rechten hebben is zo echter zeker bij borstvoeding is baby echt afhankelijker van jou dan van papa

Echt jullie hebben best vage oplossingen bedacht

dat kleine ook kamer bij papa krijgt is logisch ook vanwege wanneer de tijd komt dat kleine wat uren mee gaat en middag slaapje doet etc

hoe jullie t ook oplossen Ik wens je n goede zwangerschap en veel succes

**Geplaatst**: 24-05-15 23:20

Geplaatst: 24-05-15 23:20

Waarom geven jullie aan zo laat pas slapen bij papa? En een paar uurtjes naar papa? De meeste baby's gaan 3 dagen per week vanaf 10 weken naar de opvang ivm werk. Waarom zou dat niet met papa kunnen? Hebben Julie werkelijk je kindje nog nooit ergens anders laten slapen als thuis?

Ik vind dat een beetje onzin. Een baby kan imo best eerder uit logeren. Niet bij jan en alleman m aar zeker wel bij vader die hierdoor juist het zelfde ritueel kan leren als wat mama doet. Ik denk dat je het een kind alleen maar moeilijker maakt Door het zo laat pas te laten logeren. En ik denk ook dat een baby dat nodig heeft met papa. En dan heb ik het niet over na 2 weken maar een maand of 3 / 4

Mijn dochter van net 1 is een typisch voorbeeld dat rust en regelmaat nodig heeft. Vanwege haar gezondheids problemen werd ze fles weigeraar. Juist Door mijn moeder ( oppas oma) vanaf het begin overal bij te betrekken voelde mijn dochter zich genoeg op haar gemak daar ook te willen slapen en kreeg ze het op dezelfde manier als ons voor elkaar haar te laten drinken. Wel heb ik haar bed daar hetzelfde ingericht als thuis.
Onze dochter dronk de melk fles alleen in bed als ze ging slapen. Dus elk slaapje moest ze in bed liggen bij ons thuis of bij opa en oma. Dat maakte niet uit. Ergens anders in een camping bedje was en is nog steeds geen optie. Weg gaan kon alleen tussen de slaapjes Door. Nog steeds slaapt ze alleen in bed.
Doordat opa en oma overal zo betrokken bij zijn slaapt ze daar net zo goed als thuis. Sterker nog ik heb soms het idee dat ze oma het zelfde ziet als mij. En met opa is ze ook stapel gek. Als ik weg ga reageerd ze niet eens. Af en toe krijg ik een zwaai. Als ik na een nachtje slapen der kom op halen reageert ze ook na genoeg niet. Jammer voor mij haha maar een duidelijk teken dat ze het ontzettend naar haar zin heeft.

Haar andere opa en oma, mijn schoonouders ziet ze 1 x in de 5/6 weken daar moet ze niks van weten. Ik hoef het ook niet in mijn hoofd te halen haar daar te laten en dan weg te gaan. Ze wil daar ook maar kort op schoot.

Mijn nichtjes van 4 en 8 Daarin tegen zijn pas laat uit logeren gegaan en hoe leuk ze het ook vinden bij opa en oma ze blijven het moeilijk vinden.

Als ik zie hoe mijn " moeilijke" baby bij opa en oma al als een thuis ervaart moet dat in geval van ts bij vader ook zeker lukken.

Laatst bijgewerkt door __Nathalie__ op 24-05-15 23:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 23:23

Geplaatst: 24-05-15 23:23

jeetje wat een lastige situatie -O-

Mijn ouders hebben neefjes vanaf 10 a 12 weken gehad te oppassen , ook naar de kinderopvang en ze zijn niet slechter ervan geworden

**Geplaatst**: 25-05-15 00:09

Geplaatst: 25-05-15 00:09

Of een kind slechter of niet wordt van regelmatig verkassen of wisselen van locatie, is nooit van te voren voorspellen.

Wat TS vooral niet van te voren kan voorspellen is haar reactie als de kleine er eenmaal is

Ik had 0,0 moedergevoel tijdens mijn zwangerschap, mede vanwege het feit dat mijn relatie uitermate slecht verliep en zelfs afliep toen ik bijna 7 maand zwanger was, op een uiterst vervelende wijze.

Maar op het moment dat mijn dochter geboren werd, was ik echt als een tijger. Niemand mocht eraan komen en de eerste maanden was ze echt 100% van mij. Pas daarna kon ik een klein beetje afstand nemen en met 6 maanden ging ze voor het eerst naar de opvang als ik ging werken. Voor die tijd ging ze mee naar mijn werk.

Uiteindelijk denk ik dat TS er goed aan doet om haar eigen vertrouwde huisje te houden, beide ouders een baby-uitzet aanschaffen en de omgang eerst bij TS thuis te laten plaatsvinden. En als uk dan wat groter en ouder wordt, op regelmatige basis mee te laten gaan met papa richting zijn huis, in een opbouwende methode.

TS, ik vind je enorm lief dat je zoveel rekening wil houden met de vader van je kind, oprecht, maar ik denk persoonlijk dat het slecht haalbaar is. Constant heen-weer naar verschillende huizen. Geloof me, als je net bent bevallen en kersverse moeder bent, snak je naar je persoonlijke momenten en je eigen omgeving, hoe goed je vriendschap ook kan zijn.

In ieder geval gefeliciteerd, geniet van je zwangerschap!

**Geplaatst**: 25-05-15 00:44

Geplaatst: 25-05-15 00:44

@nathalie, de een doet t xzo de ander weer anders ieder moet vooral doen waar diegene zich prettig bij voelt

btw wat vind jij laat qua logeren dan? ik vind 10 weken en naar opvang echt heel vroeg ik weet datt t vaak niet anders kan maar dat is mijn mening:)

ik werkte heel vroeger op n kdv er was n jongetje elke dag van 8 tot 18uur daar behalve op woensdag, Ik vind dat sneu voor kind en voor ouder(s) je mist dan alles zou mijn keuze nooit zijn

@leonoor juist nu denkt ts zo maar na bevalling wellicht heel anders

welke keuze ze ook maakt moeder zijn is een wonderlijk iets! En ik hoop dat alles spoedig verloopt qua zwangerschap en geboorte ,

**Geplaatst**: 25-05-15 02:33

Geplaatst: 25-05-15 02:33

Joolien schreef:
girlyggirl schreef:
Welkom in de wereld van co-ouderschap... wen er maar aan dat er nog vele jaren gaan komen met beslissingen waar jij niet blij van word. Sterkte en succes

Ik ben dan wel benieuwd naar jouw ervaringen ermee?

Nou omdat je zo aandringt

ik was precies als de ts dacht ook dat we alles samen zouden beslissen en ten ale tijden het kind voorop zou staan... feit blijft echter dat je niet samen bent en daardoor minder automatisch elkaar "volgt" dingen die voor de 1 belangrijk zijn, zijn dat voor de ander niet en dan kan je denken ik pas me wel aan maar dat is verdomd moeilijk als je ergens niet achter staat of dat het steeds van 1 kant komt. Dus nee co ouderschap is verre van ideaal...

**Geplaatst**: 25-05-15 02:48

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 02:48

Houd je ook rekening met eventuele hechtingsproblematiek? Zorg dat de baby zoveel mogelijk bij de moeder is. Ik denk dat een goede relatie sowieso gebaseerd is op een goede vriendschap, seks en lust is denk ik een periode. Kun je daar niets meer mee met hem? Ik wens je veel sterkte en wijsheid!

**Geplaatst**: 25-05-15 03:38

Geplaatst: 25-05-15 03:38

Doordeweeks blijft hij bij jouw logeren desnoods een persoonsbed in de babykamer voor hem zodat hij de nachtdienst op zich neemt

En vanaf vrijdag tot zondag ga jij bij hem logeren...

**Geplaatst**: 25-05-15 07:12

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 07:12

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Ik snap niet zo goed niet willen samen wonen maar wel steeds heen en weer willen gaan.
Waarom zou jij ook nachten bij hem in huis willen zitten?

Het is nog vroeg, niet helemaal wakker dus misschien had je er al op gereageerd je blijft wonen waar je woont.
Eerste weken helpt hij jou bij jou thuis.
Kans groot dat je hulp nodig hebt.
Daarna dat hij er eventueel paar nachten is bij jullie.
Of paar keer in de week zonder slapen.
Als jij weer gaat werken weet ik niet of je de energie wel hebt naast de paarden om ook nog eens heen en weer te gaan.
En het is inderdaad ook nog afwachten hoe de baby reageerd op de "verhuizingen"
Naast elkaar wonen lijkt mij ook geen optie.
Omdat hij dit duidelijk aan geeft en ook 1 van jullie kan een partner krijgen. Kan toch wrijving ontstaan.
Nou heel veel succes.
Hoop dat jullie er goed uitkomen

En dat je zwangerschap goed gaat verlopen.

**Geplaatst**: 25-05-15 07:24

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 07:24

Poeh ingewikkeld hoor..
Het hele pendelidee snap ik niet helemaal..
Ik zou inderdaad gaan voor jouw huis als basis in het begin. Hij kan langskomen, slapen, oppassen, wandelen etc wanneer nodig en wanneer hij wilt.
Qua slslapen zou ik het eerste half jaar sowieso bij jezelf houden. Dat is goed voor de kleine en als je borstvoeding geeft ook erg goed voor je productie!
Wat al eerder aangegeven is:een baby heeft veel mama honger, daar zal de vader toch echt concessies in moeten doen.
Zelf heb ik een kleine van anderhalf en die heeft nog steeds erg veel mama behoefte. Natuurlijk is papa lief en heeft hij papa nodig, maar mama is.voor nu nog het belangrijkste! Dat komt vanzelf goed als ze een gezonde hechting hebben.
Succes en laat je niet teveel leiden door alles samen willen doen, mooi doel maar onmogelijk!

**Geplaatst**: 25-05-15 07:46

Geplaatst: 25-05-15 07:46

Crypto schreef:
@nathalie, de een doet t xzo de ander weer anders ieder moet vooral doen waar diegene zich prettig bij voelt
btw wat vind jij laat qua logeren dan? ik vind 10 weken en naar opvang echt heel vroeg ik weet datt t vaak niet anders kan maar dat is mijn mening:)

ik werkte heel vroeger op n kdv er was n jongetje elke dag van 8 tot 18uur daar behalve op woensdag, Ik vind dat sneu voor kind en voor ouder(s) je mist dan alles zou mijn keuze nooit zijn

@leonoor juist nu denkt ts zo maar na bevalling wellicht heel anders

welke keuze ze ook maakt moeder zijn is een wonderlijk iets! En ik hoop dat alles spoedig verloopt qua zwangerschap en geboorte ,

Dat ben ik wel met je eens. Je begint niet aan kinderen om het bijna fulltime naar de opvang te brengen. Volgens mij blijven de meeste zo'n 2 a 3 dagen werken tegenwoordig dat doe ik zelf ook anders is het financieel niet haalbaar. Al heb Ik het geluk dat mijn moeder oppas oma is. Moet zelf ook niet denken aan een kdv maar ik vind dat wel iets normaals.

Ik vind 2.5 eens proberen bij vader te logeren echt veel te laat. Om 2 redenen namelijk dat een kind op die leeftijd het juist moeilijk vind om iets te doen wat het niet gewend is. En omdat papa echt eerder al meer zelfstandige tijd met zijn kind nodig heeft om van beide kanten een band te krijgen. Papa's huis moet ook een thuis worden.

En ik ben absoluut voor op de eerste maanden alleen bij mama thuis! Maar imo kan een baby van 4 maanden best een nachtje uit logeren bij papa die het vaak ziet.

Ik heb met de kleine ook wel een enkele x gehad dat ze niet wilde slapen bij oma dan bleek ze ziek te worden kort daarna en niet lekker in der vel te zitten. Dan haalde ik haar savonds gewoon weer op en sliep ze alsnog lekker thuis.
Ze ziet opa en oma ook als thuis.
En het lijkt mij belangrijk en als ik liselot zo lees wil ze dat ook dat haar kindje papa's huis ook als thuis gaat zien. Dat bereik je naar mijn idee niet Door het Tot 2.5 bij mama te houden

Laatst bijgewerkt door __Nathalie__ op 25-05-15 07:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-05-15 07:54

Geplaatst: 25-05-15 07:54

Wat moeilijk, maar hij wil dus ook voor de baby zorgen. Maar je weet niet zeker of dat zo blijft, misschien wil hij uiteindelijk gewoon langskomen. Dan ga je dus een hoop moeite doen om en oplossing te verzinnen, en is dat misschien niet nodig.

**Geplaatst**: 25-05-15 08:21

Geplaatst: 25-05-15 08:21

Ken je de uitdrukking "de mens wikt, maar god beschikt" ?
Ik ben bepaald niet religieus of gelovig, maar als oude wijze vrouw kan ik wel onderschrijven dat het leven altijd een andere loop neemt dan dat je verwacht en denkt te regelen.
Uit je verhalen lees ik niet waarom jij ( of jullie) dit kind wil(len).. ik ben dan waarschijnlijk ook de enige die je niet feliciteert met je zwangerschap. met name omdat je, ondanks al die pogingen om iets te regelen, een kind à priori in een onzekere en niet-stabiele situatie brengt. Tenzij je volledig voor het kind en jezelf kiest. Jij bent vooral bezig om de 'vriendschappelijke relatie' te bestendigen en een soort van vaderschap te faciliteren onder het motto dat dit ook juist voor de baby is. Maar er kan zo veel veranderen. Vriendschappen blijken lang niet altijd eeuwig te zijn. Als je vriend een vrouw ontmoet met wie hij wel leven, liefde en kinderen wil delen.. wat dan? Voor jou vervelend maar voor je kind? Pappie die hem of haar ter zijde schuift vanwege andere prioriteiten? Gaat niet gebeuren denk je?
Dat je zaken regelt als financieën, ouderschapserkenning door de vader etc. dat lijkt me wijs. Maar voor het overige denk ik dat je als moeder van een nieuw leven vooral je verantwoordelijkheid moet nemen voor het kind. Daar hoort imo geen gesleep van huis naar huis bij. En al het andere kan bij voorbaat al een rampenscenario zijn.

Natuurlijk vallen alle bokt-moederdieren nu over me heen en jij zal ook niet blij zijn met mijn tegengeluid. So be it ... maar ik vind dat al je geregel de essentie van de situatie overschaduwt en dat is wat mij betreft het enige wat telt. Hoe hard je ook beweert dat je dit alleen maar doet om het welzijn van je toekomstige kind te waarborgen.

**Geplaatst**: 25-05-15 08:28

Geplaatst: 25-05-15 08:28

Om de twee weken verkassen gaat jullie snel opbreken (zonder baby al, laat staan met). Ook kan ik me niet voorstellen dat dat voor een kind op latere leeftijd nog fijn is. Ik vond het steeds naar een ander huis gaan als kind (gescheiden ouders) iig vreselijk. Imo moet een kind minstens 1 constante thuis basis hebben. Een plek die niet 'bij mama' of 'bij papa' is maar die 'thuis' is

**Geplaatst**: 25-05-15 08:29

Geplaatst: 25-05-15 08:29

Lastige situatie waarin vooral straks het kindje de dupe van kan worden.

Ik heb alleen de eerste en de laatste pagina gelezen. Ik ben van mening dat een baby ook veel baat heeft bij de 3 R's. Echter ik ben ook van mening dat wanneer een baby vanaf het begin niet anders weet het ook goed komt. Daarbij vind ik dat een vader net zo goed zorgzaam enz kan zijn als de moeder. Tuurlijk als een gezin samen is zal de moeder de eerste zorg vaak op zich nemen (helemaal met BV) maar een vader kan net zo'n goede band krijgen als de moeder. Dus dat moederhonger kan ook heel goed papahonger zijn. Daarbij voelen baby's veel in de zin van spanning/stress. Aangezien jullie geen liefdesrelatie hebben zal samenwonen ook anders zijn. Als de 1 zijn daarin niet happy voelt dan zal de baby dat zeker opmerken, hoe klein ze ook zijn.

Jullie moeten niet bij elkaar op de lip gaan zitten. Ik zeg altijd dat een baby/kindje je relatie onder druk zet. Er komt gevoel en manier van opvoeden bij die misschien niet altijd met elkaar stroken. Daarbij zit de moeder vaak nog zeker 9 mnd vol met hormonen en inderdaad je moedergevoel en verantwoordelijkheidsgevoel moet je niet onderschatten.

Wat TS schrijft klinkt allemaal als in de perfecte wereld maar die bestaat niet. Jullie zijn beiden het beste af met je eigen plekje/stekje. Dan heeft het in mijn ogen de beste kans van slagen. Wat je bijv zou kunnen overwegen is dat de vader de eerste weken bij jouw slaapt en dat jij de nacht dan ergens anders door brengt. Maar na de eerste weken kan de baby rustig bij hem blijven. Op die manier is het voor de kleine ook snel duidelijk hoe het zal gaan. Het zal inderdaad niet makkelijk zijn, maar daar hadden jullie eerder over na moeten denken (sorry om het zo hard te schrijven, maar dat is wel hoe ik er tegen aan kijk)

Wat betreft borstvoeding. Als je het op deze manier wilt doen dan zal je dat moeten laten varen. Een fles is net zo goed en in de situatie van jullie denk ik ook de enige oplossing. Op die manier kan de baby ook rustig bij papa zijn zonder dat mama verplicht mee moet voor de voeding.

Ik zou ook zeker naar de toekomst kijken. Nu lijkt het allemaal nog zo ver weg en klinkt het allemaal zo leuk, maar een kind opvoeden is zwaar. Hoe gaan jullie het straks doen als 1 van beiden of allebei een relatie krijgt en aan kinderen begint. Hoe kijken jullie dan naar elkaar en het eerlijk verdelen van de opvoeding/zorg. Ik zou mij daar meer zorgen om maken dan over de eerste maanden. Behalve zoeken naar een oplossing waar jullie beiden in voor komen zal ik ook zeer zeker in het achterhoofd houden de mogelijkheid dat je er alleen voor komt te staan. Je hebt namelijk nog ruim 30 wkn voor de boeg waarin alles zomaar anders kan komen te staan.

Ik vind het heel lastig en ik hoop echt dat jullie een passende oplossing gaan vinden die voor jullie beiden werkt. Wat die oplossing ook is als jullie er beiden achter staan dan geeft dat het meeste rust voor de baby en ook voor jullie.

**Geplaatst**: 25-05-15 08:37

Geplaatst: 25-05-15 08:37

Jannepauli schreef:
ik ben dan waarschijnlijk ook de enige die je niet feliciteert met je zwangerschap. met name omdat je, ondanks al die pogingen om iets te regelen, een kind à priori in een onzekere en niet-stabiele situatie brengt. Tenzij je volledig voor het kind en jezelf kiest. Jij bent vooral bezig om de 'vriendschappelijke relatie' te bestendigen en een soort van vaderschap te faciliteren onder het motto dat dit ook juist voor de baby is. Maar er kan zo veel veranderen. Vriendschappen blijken lang niet altijd eeuwig te zijn. Als je vriend een vrouw ontmoet met wie hij wel leven, liefde en kinderen wil delen.. wat dan? Voor jou vervelend maar voor je kind? Pappie die hem of haar ter zijde schuift vanwege andere prioriteiten? Gaat niet gebeuren denk je?
Dat je zaken regelt als financieën, ouderschapserkenning door de vader etc. dat lijkt me wijs. Maar voor het overige denk ik dat je als moeder van een nieuw leven vooral je verantwoordelijkheid moet nemen voor het kind. Daar hoort imo geen gesleep van huis naar huis bij. En al het andere kan bij voorbaat al een rampenscenario zijn.

Natuurlijk vallen alle bokt-moederdieren nu over me heen en jij zal ook niet blij zijn met mijn tegengeluid. So be it ... maar ik vind dat al je geregel de essentie van de situatie overschaduwt en dat is wat mij betreft het enige wat telt. Hoe hard je ook beweert dat je dit alleen maar doet om het welzijn van je toekomstige kind te waarborgen.

Ik ben het eerlijk gezegd helemaal met Jannepauli eens. Dit is gedoemd te mislukken op deze manier. Zeker als er nieuwe relaties in het spel komen. En de 3 R-en zijn ontzettend belangrijk voor een kind maar ook voor de nieuwe moeder.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:07

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 09:07

Ik zou niet met een baby gaan slepen. Ik zou jouw huis als basis gebruiken en dan kan de vader langskomen wanneer hij wil.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:16

Geplaatst: 25-05-15 09:16

Ik zit hier een ventje van 9 weken oud te melken

Het is bij iedereen natuurlijk anders, je situatie, karakter, mensen om je heen en vlak het verloop van je zwangerschap / bevalling / kraamtijd ook niet uit...het is mij echt enòrm tegengevallen

De eerste weken waren echt vreselijk afzien... nu wordt het gelukkig wat beter maar ik moet er niet aan denken om ook nog steeds te hebben moeten verhuizen, pffffft

Ik denk inderdaad dat je niet te moeilijk moet denken.

Je hebt een paar basis-gegevens die vaststaan, zullen we voor het gemak maar even zeggen.

- op 1 je wilt het beste voor je kindje
- jij mikt op een half jaar borstvoeding geven
- jij en de vader willen dat deze ook echt heel erg betrokken is
- vader wil absoluut niet samenwonen of iets dat er op lijkt

Als je hier vanuit gaat dan lijkt het me het beste dat je het eerste half jaar vanwege die borsvoeding 1 locatie kiest waar jij en de baby verblijven. Dit vanwege het beste voor de baby en dat steeds verhuizen gewoon echt gekkenwerk is. Je hebt een zekere rust en stabiliteit en dus die 3 R'en nodig om het een beetje te overleven als het niet allemaal super makkelijk gaat

De pappa wil jou niet een half jaar in zijn huis begrijp ik...? Dan wordt het dus jouw huis, heel simpel

Als hij ook voor het guppie wil zorgen en jou wil ondersteunen, zeker in de nachten, dan zal hij dus bij jou in huis moeten komen slapen. Geef hem een eigen kamer met bed, zoveel mogelijk eigen ruimte, en laat hem de nachten doen: baby verschonen, bij jou brengen voor een voeding, afburpsen en weer in bed leggen (als je dat niet gewoon zelf wilt doen, co-sleeper aan je bed is handig

)

De vader kan dan overdag zijn eigen dingen (werk) in zijn eigen huis doen en helpt in de nachten, daarbij bouwt hij een band op met die uk waardoor het ook maar een kleine stap is om bij hem in zijn huis de nachten door te gaan brengen als je van die BV af bent

Jij kan dan besluiten af en toe te kolven zodat de pappa 's nacht een flesje kan geven, nog beter voor de band tussen die 2 en jij hebt een langer blokje slaap: win-win +:)+

En wie weet kan je wel afspreken dat de vader overdag ook even een uurtje op komt passen (en meteen wat te eten meebrengt ofzo) zodat jij even lekker ongestoord kan douchen..enzovoorts

**Geplaatst**: 25-05-15 09:27

Geplaatst: 25-05-15 09:27

Ik ben het ook met Jannepauli eens.
Het gaat hier om de baby. Die is prioriteit. En dat lees ik niet echt in het verhaal.
Er wordt gesteggeld over het invullen van de relatie tussen twee mensen die geen relatie hebben, er zijn een hoop eisen van de kant van de vader, maar die vader lijkt meer oog te hebben voor het vaderschap an sich, dan het welbevinden van hetgeen wat hem vader maakt, namelijk zijn kind.

Een kind is niet gebaat bij gesleep, een pas bevallen moeder is niet gebaat bij gesleep van haar met een kind. Het lijkt natuurlijk allemaal heel nobel en geweldig, want een vader heeft uiteraard alle recht om zijn kind te zien, maar dan wel op een manier waarop het kind er het minst last van heeft.
En dat zie ik met deze constructies niet gebeuren. Want je kunt er vergif op innemen, dat, hoe precies je alles ook uitstippelt en hoe goed de bedoelingen beiderzijds ook zijn, dit nooit zal gaan zoals bedoeld en uitgedacht. Je hebt namelijk met een hele hoop randvoorwaarden te maken, die je niet kunt incalculeren en dat gaat ten koste van het kind op deze manier.

Laatst bijgewerkt door MairiMacBran op 25-05-15 09:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-05-15 09:29

Geplaatst: 25-05-15 09:29

Ik beken meteen maar eerlijk dat ik niet alles gelezen heb tot op de laatste letter (dus misschien is het al gezegd) maar ik lees vooral heel veel hoe de mama of papa zich moet voelen. Maar in mijn optiek zijn jullie verplicht aan jullie kind om het beste te doen voor het kind. Dus zoals de eeuwenoude regel al zegt; rust, regelmaat en reinheid. Geen rare constructies met ene huis andere huis, spullen pakken andere huis etc.
Jullie zijn geen stel dus hebben allebei je eigen huis. Zolangs de baby zijn mama nodig heeft voor borstvoeding kan het niet een hele week naar papa en zal papa het voorlopig moeten doen met heel veel bezoekjes. Daarna kan het gewoon gaan logeren bij papa.

Begin ook eens met een gesprek bij een psycholoog die jullie beide kan ondersteunen en misschien ook nog een oplossing weet die ook nog proffesioneel onderbouwd is. Sowieso heel veel succes de komende tijd, die zal niet makkelijk gaan worden maar maak er het beste van voor het kindje.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:32

Geplaatst: 25-05-15 09:32

Er is, denk ik, geen oplossing voor deze situatie die voor jullie alledrie ideaal is. En dan gaat de baby voor. De eerste maanden heeft een baby maar een hechtingsfiguur en dat is zijn moeder. Daar hoort een baby dan ook te zijn. Pas later komen daar andere hechtingsfiguren zoals papa bij. Voor de baby is het dus het fijnste om bij mama zijn vaste thuisbasis te hebben en dat de vader heel vaak langskomt en op die momenten ook verzorgende taken op zich neemt. Na verloop van tijd kan de vader de baby af en toe even meenemen maar dit moet heel rustig opgebouwd worden. Een echte weekendregeling wordt, zelfs bij ouders die na de geboorte van de kinderen gescheiden zijn vaak pas gedaan als het kind ongeveer drie is. Tot die tijd worden korte bezoekjes steeds verder uitgebouwd. Voor kleine kinderen zijn meerdere korte bezoekjes in een week ook fijner dan een hele week niet en dan ineens een lang verblijf.

Als je bv gaat geven is een langere scheiding en nachten gescheiden zijn erg lastig. Kolven kan de afwezigheid van de baby slechts gedeeltelijk opvangen en voor een baby is de borst meer dan voeding alleen. Bovendien zijn de nachtvoedingen heel belangrijk voor je productie.

Ik denk echt dat de vader in zijn wensen onrealistisch is. Jullie moeten nu jullie eigen wensen en verlangens opzij zetten en kijken wat het beste is voor jullie kindje.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:42

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 09:42

Ik ben het helemaal met Jannepauli eens.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:42

Geplaatst: 25-05-15 09:42

Heb 3 pagina's gelezen en moest gelijk denken aan mijn ex en zijn nieuwe vriendin. Of nee, moeder van zijn kind.
Hun situatie is vergelijkbaar met die van jou. Ze hebben geen relatie meer, maar er was 'ineens' toch een zwangerschap.

Vlak voor de geboorte zijn ze gaan samenwonen. Het kind is er sinds december geloof ik. En hun idee is dat ze het eerste jaar of nee 9 maanden is het geloof ik, waarin hechting zo belangrijk is (hij is Pedagoog) bij elkaar wonen.

De plannen voor nu zijn dat ze daarna weer ieder een eigen huis zoeken en co-ouderschap regelen.

Ik vind het nog niet zo ideaal om vele redenen. Er komen nog dingen op hun (en jullie) pad waar problemen door ontstaan. Denk aan nieuwe partners, andere kijk op opvoeding etc etc

In het geval van mijn ex: ik zou het niet kunnen. Maar dat ben ik. Wat ik zie als ik naar hun situatie kijk (bijna halfjaar verder) is een hele happy baby. De ouders struggelen wel af en toe, maar het kind lijkt echt wel blij.

Het zou een optie kúnnen zijn....

**Geplaatst**: 25-05-15 09:49

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 25-05-15 09:49

Ja, maar de vader wil per se niet samenwonen, of iets wat in de verte ook maar riekt naar samenwonen, dus die constructie zit er niet in.
Maar hij wil wel zijn kind zo veel mogelijk bij zich hebben. Vanuit het oogpunt van het welbevinden van het kind bezien, is dat nou eenmaal onmogelijk. Die heeft vooral de eerste periode toch echt zijn of haar moeder heel erg hard nodig, terwijl hij die moeder niet blieft.

Dus TO moet zich in allerlei bochten gaan wringen om het hem maar naar de zin te maken(dat is wat ze nu doet), of pa moet zich maar eens achter de oren gaan krabben en bedenken waar het hem nu precies om gaat. Om zijn eigen "ik" en vaderschap, of om het belang van het kind.

**Geplaatst**: 25-05-15 09:53

Geplaatst: 25-05-15 09:53

Ik vind het overigens bijzonder dat jullie allemaal noemen dat bij een baby de papa op nummer 2 komt.
Misschien hebben wij een rare baby (1 jaar en 4 maanden) maar wij hebben nog geen dag een specifieke voorkeur gezien voor mama of papa, ik zou dus ook rustig twee dagen weggaan of zo.
Troosten gaat hier zelfs beter bij papa.
Misschien is dat omdat ze bij de ks eerst bij haar papa tegen de borst gelegen heeft?

Ik ben het ook met Nathalie eens dat logeren echt wel eerder kan, juist dan weten ze nog niet beter.

Ik ben het ook met de anderen eens dat je wel 1 echte thuisbasis moet hebben. Thuis is waar je echt tot rust komt, dat werkt niet op 2 locaties, dat is voor volwassenen al moeilijk.