Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Ayasha schreef:Apple schreef:Degenen die hier in het topic reageren dat het vreemd is dat deze mevrouw graag niet geholpen wil worden door iemand met een tattoo. Zo werkt het wel in de maatschappij.
Als je jezelf even verplaatst in haar situatie en degene die je helpt heeft een hoofddoekje op? Of degene die je helpt is overduidelijk homoseksueel?
Helaas, zo werkt het. Veel mensen hebben stereotyperingen, vooroordelen, aannames. Of dit nu tegen mensen met tattoos is, hoofddoekjes, rood haar etc.etc.etc..
Als ie weet wat ie doet mag ie van mijn part zijn hells angels jasje nog aan hebben, zal me een zorg zijn.
Doe mij maar die 'laag opgeleide' tattoo-persoon, zo'n omhooggevallen secretaresse wat hier blijkbaar als 'hoog opgeleid' geldt dat anderen hun persoonlijkheid veroordeeld op basis van een plaatje hoef ik niet zo nodig in mijn kennissenkring laat staan in mijn vriendengroep. Let wel: het niet mooi vinden is hier niet de 'reden'. Wel de veroordeling.
).
en een foto van een vlinder/paard/elfje of whatever, naja die laat ik liever op een t-shirt drukken, dan zien andere het tenminste ook nog
Citaat:Wie echte tattoos laat maken, onderstreept toch hoe hij zijn eigen plan trekt: ik ben ik, en ik heb schijt aan iedereen die me niet pruimt zoals ik ben.
Echt? wat een klinkklare onzin is dat zeg! Een tattoeage is toch gewoon lichaamsversiering? Net als gaten in je oren, of je keuze van kleding...
Citaat:Wie zichzelf moedwillig en voor altijd schaart in de categorie van de verliezers, door zijn lichaam met inktgedrochten te ontsieren, gooit zijn eigen glazen in.
: Wat een naar en verschrikkelijk mens. Dat is wat in me opkomt na het artikel gelezen te hebben.

chevax schreef:Tja, ik blijf het niet mooi vinden en in sommige gevallen vind ik het zelfs behoorlijk typisch overkomen. Ik kan me echt niet voorstellen wat een Keltisch teken, een Tibetaanse tattoo, een bijbeltekst of een aardbei die transformeert in een wortel me zou helpen bij dingen afsluiten of verder gaan met mijn leven.
Ieder zijn ding en mij maakt het niet uit of iemand zich volledig tatoeëert, maar ik mag dar ook mijn mening over hebben en dat is dat ik het een (overschat) modeverschijnsel vind.
MyHorseGirl schreef:Zolang tattoo's niet zichtbaar zijn, vind ik het helemaal prima, moet je doen wat je zelf wilt. Zo ben je later ook nog representatief voor je werk, mocht je een baan hebben die dat vereist (dus geen verkoopmedewerker bij de gamma of wat dan ook). Denk dat heel veel jongeren die een tattoo nemen daar niet aan denken, of dat die leuke vlinder die ze hebben op hun 60e geen leuke vlinder meer is door alle rimpels en verzakkingen van je huid. Ik ben(!!!!) ook van mening dat over het algemeen alleen mensen uit een bepaald milieu een tattoo hebben (uitzonderingen daar gelaten, die zijn er altijd). In mijn omgeving is vrijwel iedereen hoog opgeleid en ik zie toch echt niemand met een tattoo, danwel iets dat zichtbaar is. Kijk ik naar lager opgeleide mensen in winkels of wat dan ook, dan zie je meestal een (zichtbare) tattoo zitten. Sorry, maar dan zie je toch echt een onderscheid tussen mensen.
ik heb een tatoeage. Een klavertje vier, gezet toen ik in Ierland woonde. Het is helemaal niet interessant voor anderen waarom hij er staat. En ik vind het niet heel interessant wat andere mensen er van vinden. Mijn lijf, mijn enkel, mijn tatoeage. En als mensen er naar vragen 'joh! Berdien. Een tatoeage?!' dan vertel ik dat hij inderdaad echt is
en dat hij in Galway is gezet toen ik daar studeerde. En ik heb nog nóóit iemand gehad die daarop raar reageerde. Of die mij ineens als een blonde muts uit een slecht milieu zag, alleen omdat ik een tatoeage heb. Ik ben wie ik ben, hoe ik ben, en dat ik een tatoeage heb, doet daar gelukkig niks aan af. Oh en dan heb ik ook nog een piercing. In mijn oor. Afgrond, armoe en ellende, here I come!