Bokt.nl

Joolien schreef:
Nemurin schreef:
Ik ga met Sassol mee, klinkt inderdaad als onzekerheid... Je vriend klinkt hartstikke tof en je lijkt het heel fijn te hebben met hem samen, dus daar kan het niet aan liggen!

Bindingsangst ontstaat vaak uit verlatingsangst. Als je je niet geeft, kan iemand je ook niet kwetsen.

Dat herken ik ook wel, en ik begin me steeds meer te realiseren dat ik nooit echt emotionele steun van mn ouders of wie dan ook heb gehad. Ik ben ook bijna iedereen kwijtgeraakt dus ik weet eigenlijk niet beter....

Joolien, ik denk hierbij aan een liedje waar ik ontzettend veel aan heb, en wie weet jij ook wel!
The rose - DJ Boonie (cover, maar ik vind deze het leukste

)

Ik citeer:
It's the heart afraid of breaking
That never learns to dance.
It's the dream afraid of waking
That never takes the chance.
It's the one who won't be taken,
Who cannot seem to give,
And the soul afraid of dyin'
That never learns to live.

En dan natuurlijk hét feel-good stukje:
When the night has been too lonely
And the road has been too long,
And you think that love is only
For the lucky and the strong,
Just remember in the winter
Far beneath the bitter snows
Lies the seed that with the sun's love
In the spring becomes the rose.

Wanneer ik dat stukje hoor, voel ik me altijd ietsje beter. Er is nog hoop; denk ik dan $_/-\o_$

**Geplaatst**: 04-11-11 14:16

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 04-11-11 14:16

Thanks, ik ken de tekst, zing het nummer wel eens

Idd een mooie tekst, maar waar ik ook veel waarde aan hecht is het nummer Heal over van KT Tunstall:

Isn't very difficult to see why
you are the way you are.
Doesn't take a genius
to realise that sometimes life is hard.

It's gonna take time
but you'll just have to wait.
You're gonna be fine
but in the meantime.

I'm over here, lady
Let me wipe your tears away.
Come a little nearer, baby
'cause you'll heal over,
heal over,
heal over someday.

I don't wanna hear you tell yourself
that these feeling are in the past.
No, it doesn't mean they're off the shelf
because pain is built to last.
Everybody sails alone
oh, but we can travel side by side.
Even if you fail,
you know that no one really minds.

I'm over here, lady
Let me wipe your tears away.
Come a little nearer, baby
'cause you'll heal over,
heal over,
heal over someday.

Don't hold on,
but don't let go,
I know it's so hard.
you've got to try to
trust yourself.
I know it's so hard.
so hard, yeah.

Dit zing ik dan voor mezelf :')

http://www.youtube.com/watch?v=b75tGqy5Jvk

**Geplaatst**: 11-11-11 15:08

Geplaatst: 11-11-11 15:08

Zo daar ben ik weer.
Afgelopen woensdag ben ik naar de psycholoog geweest en daar kwamen goede dingen uit. Ik heb verteld wat me allemaal is overkomen, en wat ik allmeaal heb meegemaakt, het was een fijn gesprek waar ik me goed in voelde. Dit gesprek had ik met de arts assistent. Na het gesprek ging zij in overleg met de psycholoog en daarna hadden we met de psych een gesprek.

Zij had de conclusie dat mijn vermoeidheid komt doordat ik jaren heb geleefd onder stress, prestatiedrang en onrust. Daardoor is mijn stresshormoon uitgeput geraakt. De spanningsboog is te lang t hoog geweest.
Ook heb ik nooit een emotionele band gehad met mijn ouders, daarom houd ik het niet lang vol in een relatie. Ik vind het eng als mensen te dichtbij me komen, ook in vriendschappen.
Mijn huidige vriend is zo lief, gevoelig en een emotiemens, hij heeft echt dwars door me heen geprikt en me gedwongen mijn emoties te laten zien. Ik ben hem hier eeuwig dankbaar voor.

Het stemmetje wat ik in mn hoofd had, komt ook doordat ik prestatiedrang heb naar mijn omgeving. Dat moet ook weg, gelukkig kan ik dat zelf al grotendeels onderdrukken.

Ik krijg nu 3 vormen van therapie, psychotherapie om te kijken waar het verdriet vandaan komt en wat er allemaal dwars zit, een soort van gedragstherapie om het stemmetje uit te bannen en leren mijn eigen leven te bepalen en 3 keer module therapie om oa te leren om met mijn vermoeidheid om te gaan, dit laatste kan ik deels al maar het is altijd goed om nog bewuster te worden van mijn grenzen en hoe ik het kan oplossen.

Het is momenteel allemal heel zwaar, ik ben al 2 maanden ziekjes. Heb te pas en te onpas last van griep en allerlei andere klachten, dat maakt het allemaal niet makkelijker.
Maandag ga ik naar de ha om te vragen of hij daar wat mee kan, want dat sloopt me helemaal. Ik denk dat het deels wel komt door mn psychische gesteldheid, maar ik functioneer nu slecht.

Ik voel me goed bij de prognose van de intake en het klinkt allemaal heel logisch voor mij. Overigens gaan we niet verder met medische onderzoeken. Dat heeft volgens de spych geen zin, en ook ik zie dat wel in.

Ps. toen ik het stukje typte over mijn vriend, werd ik helemaal emotioneel, gosh nu weer. Hij is zo geweldig, we zijn hierdoor zo verbonden, dit gaat nooit meer over.

**Geplaatst**: 11-11-11 15:12

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 11-11-11 15:12

Heel fijn dat je je goed voelt bij het gesprek en bij de prognose, dat is erg belangrijk. Dan weet je waar je het allemaal voor doet, want zwaar is het zeker!

Hou je ons op de hoogte? Als je echt even wat kwijt moet kun je altijd pb-en. :(:)

Het stukje over je vriend is inderdaad HEEL erg mooi.

Ik hoop ook ooit iemand te kunnen vinden die zo veel voor me betekent.

**Geplaatst**: 11-11-11 15:27

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 11-11-11 15:27

Hoi Joolien.

We treffen elkander vaak in dit soort topics.. En ben al vaker tot de conclusie gekomen dat wij erg veel op 1 lijn zitten met verdriet, emoties, moeheid en andere lichamelijke klachten. Maar weet je wat ik zo mooi vind aan jou?! Jij kan de dingen zogoed onder woorden brengen zélfs als je eigenlijk niet weet wat je bedoel.
Ik hoop echt dat alle therapien jou gaan helpen!! Dat je jezelf weer mag vinden en weer vollop gelukkig kan zijn! succes!

**Geplaatst**: 11-11-11 15:31

Geplaatst: 11-11-11 15:31

Share schreef:
Hoi Joolien.

We treffen elkander vaak in dit soort topics.. En ben al vaker tot de conclusie gekomen dat wij erg veel op 1 lijn zitten met verdriet, emoties, moeheid en andere lichamelijke klachten. Maar weet je wat ik zo mooi vind aan jou?! Jij kan de dingen zogoed onder woorden brengen zélfs als je eigenlijk niet weet wat je bedoel.
Ik hoop echt dat alle therapien jou gaan helpen!! Dat je jezelf weer mag vinden en weer vollop gelukkig kan zijn! succes!

Dank je wel

Ik heb meestal moeite om mezelf duidelijk uit te drukken, maar in dit geval gaat het heel makkelijk omdat ik het allemaal heel duidelijk zie, ook idd wat ik aanvankeleijk niet zo goed snap.

Heb jij ook hulp (gehad)?

**Geplaatst**: 11-11-11 15:47

Geplaatst: 11-11-11 15:47

Dan vind ik het des te knapper, dat je het nu juist wel kan!

Ik heb bergen met hulp gehad.. Soms kort, soms lang.. Sommige dingen lijken opgelost en komen een jaar later alsnog weer terug.. Soms denk ik weleens dat ik niet geholpen kan worden.. want overal waar ik aanklop loop ik uiteindelijk een doodlopende straat in.. Vaak omdat ik mezelf niet goed kan uitdrukken..
Of de verkeerde dingen zeg of doe.. vaak tegenstrijdig omdat ik mezelf niet snap, ik weet me nooit geen raad met mezelf. Nog steeds niet. soms lijkt het even goed te gaan.. En BAM daar ligt [naam] weer languit.. ingestort, als een hoopje ellende.. (vaak nog heel letterlijk ook) Ze zeggen wel eens.. Je kan alleen jezelf helpen.. maar wat als je niet weet hoe? Zelfs niet met ondersteunende hulp? Het gaat eventjes goed.. maar hoe lang ik ook mn hoofd boven water heb kunnen houden.. hoe lang ik ook heb overleefd.. ik merk dat ik langzaam aan in de goot beland.. Maar ik weet gewoon niet hoe ik dit kan voorkomen.. Gelukkig heb ik ook een geweldige vriend.. Die me al jaar in jaar uit steunt.. Maar hoelang houd hij het nog vol??

Misschien is het wel weer tijd voor hulp.. Maar weet je.. Ik durf gewoon niet meer..

Ik hoop écht.. dat jij veel baat zult hebben bij die therapien! Maar zoals jij op me over komt ben jij ontzettend sterk!! En door je op de juiste manier uit te drukken, zul je ook de juiste hulp krijgen!! Je mag echt trots op jezelf wezen!!

**Geplaatst**: 11-11-11 15:56

Geplaatst: 11-11-11 15:56

Wat fijn dat je je prettig voelde in het gesprek, dat scheelt al een hoop. Zie je deze therapeut dan terug in alle 3 de soorten therapieën of heb je voor elk een ander?

Hoop dat je nu dan eindelijk een beetje rust kan vinden en aan je gezondheid kan werken (en dus niet aan je presteren/functioneren! _-:(

)

Sterkte Joolien, al heb jij dat niet echt nodig, want dat ben je zelf al zat

**Geplaatst**: 11-11-11 16:02

Geplaatst: 11-11-11 16:02

@Share, dankk je wel, doet me goed.

Het klinkt wel alsof je je niet helemaal open stelt, alsof je niemand helemaal tot je door laat dringen. Of heb ik dat mis?
En je moet idd zelf open staan voor de hulp. Ik ben 7 jaar geleden al eens bij een maatschappelijk werkster geweest maar die kon toen niks voor me doen. Omdat ik het zelf niet zag...

Dank je Sassol, als het goed is zijn het verschillende therapeuten. De sessies zijn soms in groepsverband.

Het verbaast me idd hoe sterk je soms kunt zijn. Ik ben 25 en ik kan bijna niks, ik ben al blij als ik mn werk overleef en soms doe ik wat leuks zoals even shoppen, paardrijden of zingen, maar ook dat doe ik nooit in goede vorm.
Ik voel me altijd ziek, moe, down. Maar toch kan ik genieten van dingen, kan ik ontzettend veel van mijn vriend houden en ga ik door met leven. Terwijl ik amper functioneer soms..
Ik moet eigenlijk een wasje doen, maar ik heb geen energie dus begin ik er niet eens aan. Ik wil mezelf niet verdrietig maken omdat het te zwaar is, dat moet ik gewoon zien te vermijden.
Morgen is er een concert waar ik heen zou gaan, als ik slim ben doe ik het niet... Maar het is zo leuk! (Flogging molly)
Zo moeilijk om zulke keuzes te maken...

**Geplaatst**: 11-11-11 16:10

Geplaatst: 11-11-11 16:10

Openstellen doe ik juist wel.. en gemakkelijk.. soms té gemakkelijk.. Ik zeg vaak wat ik denk.. maar vaak zijn het opsommingen van de dingen die ik heb meegemaakt... Ik ben warrig.. Kom warrig uit mijn woorden. en word vervolgens niet serieus genomen.. omdat ik tegenstrijdige dingen zeg.. Misschien zie ik het idd niet of pak ik het verkeerd aan.. ik weet het niet.

Citaat:
Het verbaast me idd hoe sterk je soms kunt zijn. Ik ben 25 en ik kan bijna niks, ik ben al blij als ik mn werk overleef en soms doe ik wat leuks zoals even shoppen, paardrijden of zingen, maar ook dat doe ik nooit in goede vorm.
Ik voel me altijd ziek, moe, down. Maar toch kan ik genieten van dingen, kan ik ontzettend veel van mijn vriend houden en ga ik door met leven. Terwijl ik amper functioneer soms..
Ik moet eigenlijk een wasje doen, maar ik heb geen energie dus begin ik er niet eens aan. Ik wil mezelf niet verdrietig maken omdat het te zwaar is, dat moet ik gewoon zien te vermijden.

Zó herkenbaar... alsof ik het zelf geschreven heb..

Hetgeen ik nu hier heb neergezet put me alweer helemaal uit.. Herken je dat? Voel me nu ik er weer even over spreek gelijk, teneergeslagen en mn hoofd zit gevult met watten..

Silly me!

Ik kruip me bedje in!!

Ik hoop trouwens dat je de energie kunt vinden om iets leuks te doen.. dus naar het concert te gaan!!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 11-11-11 16:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-11-11 16:11

Geplaatst: 11-11-11 16:11

Moeilijk moeilijk keuzes maken. Dat concert kún je eigenlijk niet voorbij laten gaan en het is weekend! Als je dan het weekend maar rustig aan doet

Hopelijk bevallen de andere therapeuten/therapieën je net zo goed als het gesprek!

**Geplaatst**: 11-11-11 16:20

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 11-11-11 16:20

Soms kan er over praten of denken al supervermoeiend zijn. Daarom zie ik er nog tegenop om het met mijn schoonouders het er over te hebben, het is zo zwaar om alle op tafel te gooien. Niet aan een psych of mw, die snappen wat je bedoelen en stellen de goede vragen, andere kunnen het msischien anders of verkeerd opvatten... Het is eigenlijk gewoon eng...

Ja ik vind het zo moeilijk kiezen, ik laat het gewoon van morgen afhangen, hoe ik me dan voel.

**Geplaatst**: 12-11-11 12:39

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 12:39

Flogging Molly is wel heel gaaf!

Als je nou verder helemaal niets meer doet van het weekend, mag je dan van jezelf gaan?
Ik weet hoe lastig het is om niets te doen... ik heb al maanden mijn weekenden volgepland staan en van de zomer had ik doordeweeks vaak ook nog vanalles.

Elke keer zeg ik weer tegen mezelf: nu moet ik een weekend vrij!

Maar dan heb ik het alweer volgepland. _O-

Ik denk niet dat dat mentaal makkelijker wordt om te doen ook al kan je lichaam het niet meer.

**Geplaatst**: 12-11-11 13:16

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 13:16

Ik ben net pas uit bed

En ik ga vanavond wel. Mijn vriend wilde morgen vrienden uitnodigingen maar dat lijkt me dan niet zo verstandig. Dan heb ik morgen de hele dag om bij te komen.

**Geplaatst**: 12-11-11 14:04

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 14:04

Oh sorry je postte dat andere gisteren... _O-

Dan kan je vriend toch gewoon naar die vrienden toe gaan?

Of zijn het ook vrienden van jou? Dan begrijpen ze het vast wel.

**Geplaatst**: 12-11-11 14:14

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 14:14

Ja ik wist gister idd nog niet of ik zou gaan, maar ik heb me redelijk hersteld

Maar morgen gaan vriendlief en ik weer lekker chillen, lekker van elkaar genieten.

**Geplaatst**: 12-11-11 14:18

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 14:18

Oooh lekker.

Ben wel een beetje jaloers hoor, ik moet morgen in de kou op de menwagen cursus begeleiden. _O-

Maar heb thuis toch geen vriend die op me wacht en mijn moeder en broertje redden zich wel, dus wat maakt het uit.

**Geplaatst**: 12-11-11 14:26

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 14:26

Haha tja t is wel fijn om tegen iemand aan te kunnen kruipen hihi!

Het is trouwens hartstikke lekker weer dus niet zo zeuren hoor

**Geplaatst**: 12-11-11 14:30

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 12-11-11 14:30

Vandaag wel. Morgen dus hopelijk ook want dan hebben we tot nu toe elke keer mazzel gehad met mennen.

**Geplaatst**: 13-11-11 11:48

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 13-11-11 11:48

Zo gister was het ff leuk zeg. Ik kon het goed volhouden en heb genoten!

Alleen blijkt het maar weer dat er ook onbegrip is voor mijn situatie, mijn zwager heeft gister in een dronken bui een nare opmerking geplaatst op fb...
Ben er kapot van, nu heb ik het gevoel dat ik me moet verantwoorden voor mijn situatie...