.Maar ik voel me Engels, spreek Engels net zo makkelijk als Nederlands (ik weet vaak dingen niet in het Nederlands te benoemen terwijl ik de Engels benaming er wel voor weet, zo irritant
) en ik houd van de cultuur en de mensen. Ik denk ook in het Engels, dat is ook raar
.Als ik daar ben kom ik tot rust, voelt alles bekend en ik blend daar heel makkelijk tussen. En dan die geweldige huisjes, de thatched cottages met beams en slates, aaaaahhhhh daar kan ik van huilen zo mooi vind ik het
.


Afgelopen week zijn wij naar Engeland geweest, je topic is een dag na onze terugkomst aangemaakt. Ik kon alleen nog niet reageren omdat ik nog enorm emotioneel ben dat ik weer in NL ben. Ik heb serieus heel hard moeten huilen dat ik weer terug moest
.Maar ja, ik heb een vriend die niet mee wil emigreren naar Engeland. Dus tja... Mijn dromen zullen dromen blijven, daarvoor houd ik teveel van mijn vriend.
Mijn man denkt dat ie in n vorig leven Abel tasman is geweest en wil dus heel graag naar tasmanie!!!

.

Vroeger droomde ik er altijd van om in Frankrijk te gaan wonen, dat zou ik ook gaan doen later, met een boerderij, 3 paarden (uiteraard wist ik precies hoe die er uit zouden zien), een groep kleine geitjes en een wijngaard. Oh heerlijk dat dromen 

