
Als je zoon bijna (over een jaar of iets dergelijks) naar de middelbare school gaat, zou ik eerlijk gezegd vooral investeren in het zoeken naar een goede middelbare school waar voornamelijk de mensen heengaan die hem met rust laten, het liefst natuurlijk samen met z'n beste vriend of met de kinderen op het dorp waar hij het goed mee kan vinden.
Wat wil hij zelf eigenlijk? Ik heb vroeger vaak aangegeven naar een andere basisschool te willen en dit is dan ook meerdere malen gebeurd - mijn ouders hadden daarnaast werkelijk alles al geprobeerd om schoolwissels te voorkomen. Uiteindelijk heb ik een fijne school gevonden en daar de laatste paar jaren kunnen slijten, en eigenlijk is dat de beste remedie! Het duurt lang, maar als er eenmaal een plek is waar je zoon zich thuisvoelt slijt het vanzelf steeds meer. Het is te hopen dat die plek er snel komt en de keuze voor vervolgonderwijs is dan ook zeker iets om je tijdig op voor te bereiden.
Verder is het zo dat scholen die als 'goed met probleemkinderen' te boek staan, zij het reguliere of speciale, toch vaak de meest bijzondere gevallen krijgen. Mijn laatste basisschool was er zo een, maar zodra het uitkwam dmv schoolonderzoeken en publiciteit stroomde hij binnen een paar jaar vol met onhandelbare kinderen. Gevolg: die school, die nog steeds heel goed scoorde, veranderde binnen de kortste keren in een rotplek waar de docenten met de handen in het haar zaten. Geef daarom ook scholen die zich nog niet bewezen hebben een kans, moederinstinct is in deze vaak een hele goede.

Tot slot nog een compliment voor je strijdlust en inzet naar je zoon toe. Zet 'm op!
