En natuurlijk is het hun dag. Ik heb zelf me nooit gepasseerd gevoeld als een uitnodiging alleen aan mijn man en mij gericht was. Voor mijn kinderen betekende dat dat ze dan lekker ergens anders mochten logeren dus die waren er ook nooit rouwig om
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Anoeska schreef:Er vallen me hier toch wel een aantal reacties op waarin moeder bijna vergroeid lijken met hun kind (als mijn kind niet gewenst is, dan kom ik ook niet. Mijn kind is zo goed opgevoed, die kan naar iedere gelegenheid mee enz...). Ik herken dat helemaal niet in mijn omgeving. Daar zit het vol met mamma's (en pappa's) die graag eens een avondje/weekendje weg gaan zonder kinderen. Die hebben naast een gezinsleven thuis ook nog een rijk sociaal leven waar de kinderen echt niet altijd bij hoeven te zijn.
Geen waardeoordeel, maar gewoon opvallend voor mij.
(Vooruit, en om de dieren, maar die kunnen prima een avondje in hun uppie blijven
)
Urielle schreef:Tulandro schreef:Misschien op de kaart zetten: Alleen geschikt voor 18PLUS?
Dat levert denk ik ook gekke gedachten op
anneliesdj schreef:hyppolyte schreef:Wat me altijd opvalt in dit soort topics is dat de kinderloze mensen vaak als kinderhaters worden bestempeld en dat sommige ouders echt geen begrip kunnen opbrengen voor de mensen die nu eenmaal niet enthousiast worden van kinderen. Dan heb je vervolgens nog het puntje dat de mensen met een happy family zich totaal niet kunnen voorstellen dat niet iedere familie het altijd zo gezellig met elkaar heeft.
Het hoeft echt niet altijd one big family te zijn om het leuk te hebben hoor, er werd hier net ook al op een reactie van mij gesuggereerd dat wij het altijd gezellig hebben nou dat ik echt niet zo hoor.
Bij ons heeft iedereen een sterk karakter en dat bots vaak met elkaar (vaker wel dan niet), daarnaast hebben er een aantal problemen en daardoor een gebruiksaanwijzing. Als je zulke dingen weet kun je daar gewoon mee omgaan, dan pas je je toch een beetje aan.
En dat geld ook voor kinderen, kun je je best een beetje aan aanpassen, dat hoeft echt niet te beteken dat ze over en onder je door moeten kruipen maar je hoeft ook niet over elk gilletje te struikelen.
Dat noem ik alsnog een happy family.
Sorry Anneliesdj, maar volgens mij heb je niet echt een idee met wat ik bedoelde met "geen happy family" en ik ben blij voor je, oprecht blij! Dat het eerste dat je je kan voorstellen sterke karakters zijn. Want het is leuk om zo'n familie te hebben.
Maar daar had ik het helemaal niet over. Dus misschien wat minder snel zijn met reageren op dat sommige mensen het geen jota interesseert wat de familie denkt.
Geen gedraai en gedoe, gewoon eerlijk "we willen er geen kinderen bij omdat de gelegenheid zich daarvoor niet leent" oid.
Ayasha schreef:Dat is het meest ernstige dat je je kan voorstellen? Sterke karakters die wel eens botsen? Dat vermoedde ik eerlijk gezegd al en gezien je het nu zelf al uitlegt..Dat noem ik alsnog een happy family.
Sorry Anneliesdj, maar volgens mij heb je niet echt een idee met wat ik bedoelde met "geen happy family" en ik ben blij voor je, oprecht blij! Dat het eerste dat je je kan voorstellen sterke karakters zijn. Want het is leuk om zo'n familie te hebben.
Maar daar had ik het helemaal niet over. Dus misschien wat minder snel zijn met reageren op dat sommige mensen het geen jota interesseert wat de familie denkt.
) dan doe je of je gek bent en laat je ze in hun sop gaarkoken, scheelt iedereen een hoop ergernis. anneliesdj schreef:hoe kun je als volwassene een serieus probleem hebben met een klein kind? Als ze niet zo best opgevoed zijn dan negeer je dat gekrijs gewoon en als het echt de spuigaten uitloopt kun je er altijd nog tactisch wat van zeggen tegen de ouders. Mocht het kind echt de grootste draak van NL zijn en de ouders je aanvliegen als je 't kind aankijkt (en blijkbaar heeft iedereen hier zulke extremen in de familie) dan doe je of je gek bent en laat je ze in hun sop gaarkoken, scheelt iedereen een hoop ergernis.
Dan hebben de ouders al geen probleem/idee of/en geen overmacht om daar iets aan te doen. funnyhorses schreef:Ik vind het niet leuk om een uitnodiging te krijgen met enkel de naam van mn man en mij erop.Mijn kind hoort net zo welkom te zijn op een feest en zeker als het een familiefeest is.
Met zo'n uitnodiging had ik geeneens meer zin om te gaan.
Maar als ts het ECHT niet wil dan moet ze ballen tonen en het dr broer gewoon persoonlijk eerlijk zeggen en niet om de hete brei heen draaien en maar hopen dat ie een envelopje snapt.


anneliesdj schreef:Ayasha schreef:Dat is het meest ernstige dat je je kan voorstellen? Sterke karakters die wel eens botsen? Dat vermoedde ik eerlijk gezegd al en gezien je het nu zelf al uitlegt..Dat noem ik alsnog een happy family.
Sorry Anneliesdj, maar volgens mij heb je niet echt een idee met wat ik bedoelde met "geen happy family" en ik ben blij voor je, oprecht blij! Dat het eerste dat je je kan voorstellen sterke karakters zijn. Want het is leuk om zo'n familie te hebben.
Maar daar had ik het helemaal niet over. Dus misschien wat minder snel zijn met reageren op dat sommige mensen het geen jota interesseert wat de familie denkt.
O please, denk je nu echt dat ik mijn familieproblemen hier uit de doeken ga doen? Droom lekker verder en ga anders beter lezen. Je zult het vast veel slechter hebben dan mij, sneu voor je![]()
Als het TS geen jota zou intresseren had ze haar broer helemaal niet uitgenodigd, ze zijn niet de dikste maatjes maar dat wil niet zeggen dat ze elkaar continu in de haren hangen. En dat bedoel ik met een beetje aanpassen; als iemand iets zegt of doet wat je niet aanstaat kun je het ook gewoon negeren ipv er een punt van te maken, dat is nu juist hoe die familieruzie's ontstaan.
En dat is nog meer van toepassing op kinderen; hoe kun je als volwassene een serieus probleem hebben met een klein kind? Als ze niet zo best opgevoed zijn dan negeer je dat gekrijs gewoon en als het echt de spuigaten uitloopt kun je er altijd nog tactisch wat van zeggen tegen de ouders. Mocht het kind echt de grootste draak van NL zijn en de ouders je aanvliegen als je 't kind aankijkt (en blijkbaar heeft iedereen hier zulke extremen in de familie) dan doe je of je gek bent en laat je ze in hun sop gaarkoken, scheelt iedereen een hoop ergernis.
Wederom: niet dat het me verbaast.
knollentuin schreef:ik snap werkelijk waar de commotie niet. ik heb ook kinderen,3 en als ze mee kunnen kunnen ze mee en is het feest niet voor kinderen dan niet. punt. en kunnen we geen oppas vinden blijft of mijn man of ik thuis,no problem. ts geeft t feest en betaald en zij bepaald. hoe simpel kan het zijn zeg? al die mensen die zich dan aangevallen of ongewenst voelen snap ik niet.het gaat hier niet om jullie maar om de dag van de ts die wil iets op een bepaalde manier vieren en so be it. ik mocht vroeger dat ik klein was ook wel s miet mee,jammer dan . en nu hebben we ook wel dinertjes of feestjes waar de kinderen niet bij kunnen \mogen zijn ook prima. het is maar wat je er als ouder van maakt denk ik.