Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly



.... we kunnen onszelf echter goed voor de gek houden en ons vastklampen aan al die kleine positieve snippertjes... want dat zijn het: snippertjes. merel90 schreef:Ook ik heb dit topic eigenlijk vol verbazing zitten lezen..
Moeite hebben met afspraken en op tijd komen, oké, maar dit gaat mijns inziens echt véél te ver. Ik vind het echt ongelooflijk dat je vriend je in deze situatie zo ontzettend laat stikken, echt te gek voor woorden. In een relatie hoor je je om elkaar te bekommeren en voor elkaar te zorgen als dat nodig is. Je hoort er voor elkaar te zijn. Ik vind het echt niet normaal dat hij ze zo heeft laten zitten, wat zelfs je gezondheid beschadigt. Ik ben er ook erg benieuwd naar of je vriend hier nog zijn excuses voor aan gaat bieden (niet dat die het goedmaken), en ik zou er ook eens een heel goed gesprek over aangaan om eens na te gaan wat jullie allebei willen. In jouw geval of je nog wel met hem verder wil als hij je zo behandelt, en in zijn geval of hij wel echt voor jou gaat, want dat is aan zijn gedrag niet af te zien.
Heel veel sterkte en beterschap iig! Als je ziek bent heb je juist extra liefde en hulp nodig, en niet dit gedrag..
hunter87 schreef:ik zit in hetzelfde schuitje als jou! maar morgen ''pak ik hem terug'' om het maar zo te zeggen. hij heeft het ook totaal niet in de gaten dat het mij super irriteerd.
morgen is zijn nichtje jarig. hij heeft om 10 uur afgesproken om daar te zijn. ik ga hem ophalen, rond kwart voor 10. nou denk je toch niet dat ik er om kwart voor 10 ben he... het is niet zn hele belangrijke afspraak om morgen daar op tijd te zijn, maar misschien ziet hij dan iets in dat het mij irriteerd, miss gaat hij dan nadenken. miss ook zo iets doen als je weer een beetje opgeknapt bent?
IMJ schreef:knuffeldier schreef:klinkt als mijn ex. Die vond het ook normaal om my in mn eentje naar de ehbo te laten gaan met een bloedende voet (was een uur rijden) En vervolgens helemaal niet te bellen om te sms of ik uberhaupt nog levend was aangekomen. Toen ik daar uren later een boos smsje over stuurde was hij vervolgens boos omdat hij vond dat ik daar niet geirriteerd over mocht zijn.....
Zulke dingen gebeurde aan de lopende band en ik ben ook absoluut niet claimerig, zelf zijn vrienden zeiden altijd dat hij bofte met zo'n relaxte vriendin en vonden het schandalig hoe respectloos hij met me omging. Ik denk dat je diep in je hart ook wel weet dat het zo niet verder kan en dat je er een punt achter moet zetten. Dat was bij mij in iedergeval wel zo. Ik voelde me steeds ongelukkiger en kon de knoop niet doorhakken. Het probleem is dat je gewend raakt aan deze situaties ook al zegt de iedereen dat het niet kan en weet je dat zelf ook wel, je moet dat patroon zien te doorbreken. Uiteindelijk is er wel een eind gekomen aan deze relatie en kan het er soms nog moeilijk mee hebben. Maar houd jezelf voor iemand die zo respectloos met je omgaat verdient je niet.
Weer zo herkenbaar..
Waarom is het zo moeilijk dit soort mannen te laten gaan terwijl de balans compleet weg is?
Het stomme is dat je steeds weer je grenzen verlegd en daar moet je zo mee oppassen! Als iemand anders je jouw verhaal verteld had, had je waarschijnlijk gedacht: Die is gek! Ga weg bij die kerel...
). Toch wist hij me af en toe het gevoel te geven dat ik wel heel zeurderig was, zodra het hem niet aan stond was ik gelijk een zeur.
)
Hij zal ongetwijfeld z'n goede kanten hebben, maar je überhaupt alleen thuislaten als je zo ziek bent (om naar vrienden te gaan?). Die kunnen toch wel een paar dagen zonder hem? En we spreken niet over een half uurtje te laat maar bijna 6 uur, als dit de eerste keer was.. okee. Maar je een UUR laten staan op het station (omdat die bij z'n vrienden niet weg kwam)?! Ammehoela.. ik zit me echt op te vreten hier. Als mijn vriend dat zou doen..
Zou niet lang m'n vriend meer zijn.
Vind het ontzettend rot voor je..