Vala schreef:@ikdoemaarwat:jij gaat behoorlijk kort door de bocht vind ik. Mijn huis is ook niet ingesteld op kinderen en met een verjaardag hier(die overigens sávonds gevierd worden) geef ik aan mijn vrienden aan dat het gevierd wordt zonder kinderen. En die hebben daar geen probleem mee hoor. Ik heb geen hekel aan die kinderen en sommige kinderen komen ook weleens hier maar op zo'n avond-verjaardag heb ik geen zin in al die kleine kinderen. Mijn huis is er niet op ingericht en ik heb ook geen slaapplaatsen voor al dat kleine grut.
En een trouwerij vind ik al helemaal geen plaats voor kinderen van vrienden. Kinderen van je broers of zussen vind ik wat anders, die zijn naaste familie. Maar kinderen van vrienden zou ik ook niet uitnodigen. En als die vrienden dat na goed overleg niet begrijpen of dan net als jij een conclusie trekken van mijn kind niet dan ik ook niet dan zijn het in mijn ogen geen echte vrienden.
En wat iemand eerder zei:jij kiest voor je kinderen, plat gezegd je omgeving maakt die keuze niet.
Dan maar.......
je omgeving kiest niet voor je kinderen maar wel voor jou met je leven als bagage erbij
zoniet? dan maar niet, toedels
, voor jou 10 andere......zo denk ik dan....
mijn huis is jarenlang nooit op kinderen gericht geweest
nou een pen en papier (om te tekenen) deed wonderen! een pc trouwens ook!
mijn eigen bed met een plaid, deed ook wonderen voor de moeie kinders.....
ik ben wat dat betreft misschien anders dan andere, maar blijf bij mijn mening, die keuze mag ik hebben ,net als iemand anders de keuze mag hebben om geen kinderen te willen accepteren...
ben toch wel benieuwd hoe die "tegenstanders" die kinderloos zijn, gaan reageren als ze kinderen hebben...
Maar dat dan meteen de hele vriendschap over is... Tja, dan vraag ik me af hoe waardevol jij de rest van de vriendschap eigenlijk vond. 

. We zijn van beide kanten nogal hecht met elkaar en dol op elkaars kinderen
.
... Soms krijgen de ouders mot met elkaar ("Hè Henk, kijk jij nou ook eens naar dat kind!!"
...) of besluit moeder om dan (einnnnndelijk!) maar met het kind naar huis te gaan, zodat vader nog de rest van de avond
en zit je om een uur of 1 nog maar met een handvol gasten.
!!"
), maar vaak gaat ´ie ook alleen en belt dan alleen op om te zeggen dat ´ie niet thuis komt eten.
! (Maar goed, is bij ons niet aan de orde.)
Als haar droomdag dus verpest wordt door een kleurling op haar bruiloft dan vinden we dat een schandaal (is het ook imo trouwens
) maar als je vindt dat je dag verpest wordt door een kind dan is dat ineens heel acceptabel? Interessant. Niet positief, maar wel interessant.
Mijn vader is pas opnieuw getrouwd, de helft van de familie ontbrak.. tja ik vind het echt zonde! Ik zou dat niet kunnen..
?!!
.
) dus als andere mensen dat zouden vinden, bekijk ik ze eerder een beetje verbaasd als achterlijke gladiool zijnde dan dat ik me er slecht over zou voelen