Familie niet gewenst/uitgenodigd?

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Ojajoh
Berichten: 20543
Geregistreerd: 22-01-04
Woonplaats: In m'n velletje

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 21:24

Vala schreef:
@ikdoemaarwat:jij gaat behoorlijk kort door de bocht vind ik. Mijn huis is ook niet ingesteld op kinderen en met een verjaardag hier(die overigens sávonds gevierd worden) geef ik aan mijn vrienden aan dat het gevierd wordt zonder kinderen. En die hebben daar geen probleem mee hoor. Ik heb geen hekel aan die kinderen en sommige kinderen komen ook weleens hier maar op zo'n avond-verjaardag heb ik geen zin in al die kleine kinderen. Mijn huis is er niet op ingericht en ik heb ook geen slaapplaatsen voor al dat kleine grut.
En een trouwerij vind ik al helemaal geen plaats voor kinderen van vrienden. Kinderen van je broers of zussen vind ik wat anders, die zijn naaste familie. Maar kinderen van vrienden zou ik ook niet uitnodigen. En als die vrienden dat na goed overleg niet begrijpen of dan net als jij een conclusie trekken van mijn kind niet dan ik ook niet dan zijn het in mijn ogen geen echte vrienden.
En wat iemand eerder zei:jij kiest voor je kinderen, plat gezegd je omgeving maakt die keuze niet.

Dan maar.......

je omgeving kiest niet voor je kinderen maar wel voor jou met je leven als bagage erbij
zoniet? dan maar niet, toedels :wave: , voor jou 10 andere......
zo denk ik dan....

mijn huis is jarenlang nooit op kinderen gericht geweest
nou een pen en papier (om te tekenen) deed wonderen! een pc trouwens ook!
mijn eigen bed met een plaid, deed ook wonderen voor de moeie kinders.....

ik ben wat dat betreft misschien anders dan andere, maar blijf bij mijn mening, die keuze mag ik hebben ,net als iemand anders de keuze mag hebben om geen kinderen te willen accepteren...
ben toch wel benieuwd hoe die "tegenstanders" die kinderloos zijn, gaan reageren als ze kinderen hebben...

Ojajoh
Berichten: 20543
Geregistreerd: 22-01-04
Woonplaats: In m'n velletje

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 21:31

Ayasha schreef:
nee hoor, je moet er niet zomaar in mee gaan, wil jij je kids mee en ik niet dan kom je niet, no hard feelings. :) Maar dat dan meteen de hele vriendschap over is... Tja, dan vraag ik me af hoe waardevol jij de rest van de vriendschap eigenlijk vond. :)

waarschijnlijk krijg ik deze vraag ook na aanleiding van mijn vorige stukje....

ik heb dan ook geen veel vrienden,maar een hoop kennissen!
heb mij jarenlang "gegeven" en mij hebben ze allemaal stuk voor stuk laten pleuren, vriendschappen ontdek je op het moment dat je ze het hardst nodig hebt ;)
en de meeste mensen zijn geen echte vrienden maar een bunch van egoisten....

nee dank je , ik hou het wel bij "mn gezin" en mn familie, 2 hele goede vrienden (die mij en mijn gezin wel accepteren) en een heleboel kennissen die te vervangen zijn!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 21:41

Ibbel schreef:
Oh nee, dan heb ik de verkeerde indruk gewekt. Uiteraard heb ik er geen probleem mee om op bezoek te gaan bij vrienden met kinderen, en daar kan ik zelfs zonder problemen leuk doen mét die kinderen ook nog, als ze om aandacht vragen. Zit ik niet mee.
Maar bij mij thuis ga ík ze niet in de gaten houden, of de Glorix achter slot en grendel zetten. Mijn huis, mijn regels, vriends huis, vriends regels.
En nee, ik ga niet vóór de kinderen, maar mijn vrienden weten dat ik geen kinderen wil, nooit heb gewild en er in principe geen talent voor heb om mee om te gaan. Hoewel ik me daar dus best toe kan en wil zetten, als de omstandigheden daar zijn. En mijn vrienden weten dat al van vóór dat zijzelf kinderen hadden.


Ah dat is dan duidelijk :D

Mijn kind mag bij een ander nergens aankomen. Ben ik bij een kinderloos iemand, dan neem ik zelf wat voor mijn kind mee, om te spelen. En vaak gaat dat goed. Ik wil niet zodra ik bij iemand ben, dat diegene de indruk krijgt op mijn kind te moeten passen, dat is mijn taak. Het is mijn taak te zorgen dat mijn kind met zijn handen van andermans spullen afblijft. Meestal geef ik mijn zoontje vooraf een preek wat wel en niet mag :D
Ik kreeg vroeger wel eens kinderen op bezoek met moeder, waarvan moeder dacht, dat ik dan ook wel gelijk het kind in de gaten zou houden, maar zo werkt het dus niet. Ik verwacht ook niet dat anderen hun huis kindproof maken, het is mijn taak mijn kind andersmanshuisproof te maken, tenminste zo zie ik het.

Nadir

Berichten: 12960
Geregistreerd: 12-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 21:54

Liezel1 schreef:
Oh man....
Als ik dit allemaal lees, dan raak ik er steeds meer van overtuigd....
Als ik ooit trouw.. Dan op een prachtig eiland, met de huwelijksreis er meteen achteraan... Ouders en broers/zussen mogen komen, voor de rest bekijken ze het maar.
Ik ga geen feest geven waarop iedereen zich helemaal klem kan zuipen "omdat dat hoort"

Dat heb ik ook wel eens gedacht... :o

Het is gewoon allemaal wat, je kunt het nooit iedereen naar z'n zin maken. Ik vind sommige reacties hier wel wat ver gaan. Mensen maken problemen van dingen die helemaal niet zo bedoeld zijn. Zonde om daar een vriendschap voor op te geven. Voor mij zijn vrienden heel erg belangrijk, en imo kun je altijd praten over dingen ipv gelijk de vriendschap op te zeggen omdat iets je niet aanstaat. :)

lesilla
Berichten: 26847
Geregistreerd: 11-08-06
Woonplaats: Efteling

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:00

Maar nu hoor ik eigenlijk alleen over storende kinderen, een goed opgevoed kind kan ook stil zijn en de huwelijksceremonie in vrede late verlopen.

Nadir

Berichten: 12960
Geregistreerd: 12-02-04

Re: Familie niet gewenst/uitgenodigd?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:24

Dat kan ja, die kinderen zijn er vast ook wel.
Maar daar gaat het niet om. Stel dat ik ga trouwen en ik wil geen kinderen op mijn bruiloft dan wil ik ook geen kinderen op mijn bruiloft die stil kunnen zijn. Want daar gaat het mij misschien helemaal niet om. :)

pluisje88

Berichten: 8590
Geregistreerd: 22-05-07
Woonplaats: Ergens in de Achterhoek

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:29

ikdoemaarwat schreef:
indien mijn kinderen niet gewenst zijn dan ben ik ook niet gewenst.......en zijn die personen bij mij thuis al helemaal niet meer gewenst!!

ben daar erg duidelijk in....

ik zou uit mijzelf al oppas regelen......maar het gaat wel even om het prinicipe dat ze wel gewoon "uitgenodigd" zijn omdat ze bij mij horen....



ben ik het helemaal mee eens!

lesilla
Berichten: 26847
Geregistreerd: 11-08-06
Woonplaats: Efteling

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:30

Nadir schreef:
Dat kan ja, die kinderen zijn er vast ook wel.
Maar daar gaat het niet om. Stel dat ik ga trouwen en ik wil geen kinderen op mijn bruiloft dan wil ik ook geen kinderen op mijn bruiloft die stil kunnen zijn. Want daar gaat het mij misschien helemaal niet om. :)


Het was dan ook op de mensen die geen kinderoverlast wouden :)

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:50

Ik had het vreemd gevonden als op de trouwdagen van mijn broers en de broer & zusje van mijn mans kant, de kinderen niet zouden zijn uitgenodigd.
Maar goed, dat is bij ons niet eens ter sprake gekomen :+ . We zijn van beide kanten nogal hecht met elkaar en dol op elkaars kinderen :) .

Ik schreef het al in het andere topic:
    Wat ik al eerder schreef: ieder heeft zo z´n eigen ideeen en wensen of zijn/haar bruiloft en dat is je goed recht.
    Tijdens de ceremonie zelf (die ook niet écht lang duurt :+ ) vind ik het zelf wel gezellig als er van die kleintjes rondlopen; door hun gekeuvel wordt het een wat minder "stijf" gebeuren :) , maar ik snap ook als andere mensen dat niet op prijs stellen.
    Wat ik zelf wél storend vind, zijn de kinderen ´s avonds op het feest; stilzitten tijdens het eten is er (meestal) niet bij.
    Dan zijn er 2 varianten: of een van de ouders staat voortdurend op om een kind ergens vandaan te plukken, of ze blijven juist zitten en laten het kind (samen met die andere loslopende tapijtratten) gewoon lekker doen waar ´ie zin in heeft :roll: .
    Beide vind ik irritant.
    Op het feest zelf: intussen zijn die kinderen in de regel hyper en oververmoeid en begint het gejengel, met als klapper om een uur of 10 "mamaaaaa.... wèèèhhh .... ik ben zo moehoeeee.... ik wil naar huihuissss!!!"
    Ouders willen nog niet naar huis en proberen wanhopig hun kinderen nog enigermate in het gareel te houden := ... Soms krijgen de ouders mot met elkaar ("Hè Henk, kijk jij nou ook eens naar dat kind!!" "Waarom, het is toch jóuw kind!!" :') ...) of besluit moeder om dan (einnnnndelijk!) maar met het kind naar huis te gaan, zodat vader nog de rest van de avond in rust!! kan doorbrengen.
    Als je pech hebt, stappen beide ouders met kind(eren) al vroeg op :\ en zit je om een uur of 1 nog maar met een handvol gasten.
    Ik begrijp het dus volledig als bruidsparen er voor kiezen op hun trouwdag zonder kinderen door te brengen (al zou ik persoonlijk het niet leuk vinden als ook hun neefjes en nichtjes (dus de kinderen van de broers/zussen) er op de dag zelf niet bij zouden zijn :\ ).
    Net wat anderen ook al schreven: er zijn kinderfeestjes en er zijn grote mensen feestjes ;) .

Wbt andere feesten: wij zijn nu in de fase beland dat we veel "ronde" verjaardagen hebben (40, 50 en 60 jr).
Bij een aantal weten we dat het geen enkel probleem is als de kinderen mee zouden komen (maar die van ons zijn op een leeftijd -20 & 16-, dat als de uitnodiging in de bus valt, ze meteen roepen "ik ga niet mee hoor :n !!" :D) en de andere zeggen gewoon bij de uitnodiging dat het een grote mensen feest is :+ .

Wbt uitnodigingen voor feestje met/zonder partner: na 22 jr huwelijk hebben wij overwegend een gemeenschappelijke vriendenkring, dus meestal gaan we wel samen naar feestjes.
Soms gebeurd het wel eens dat een van ons geen zin heeft en dan gaat de ander gewoon alleen.
Ik heb wel eens een avondje op stal, waar ik vrijwel altijd alleen heen ga, maar het zou geen enkel probleem zijn als manlief mee zou gaan.
Maar zo heeft mijn man ook wel eens etentjes met collega´s en/of zakenrelaties.
Soms belt ´ie op of ik mee ga (doe ik niet altijd, maar vaak wel als de kinderen niet thuis zijn en ik geen zin heb om dan alleen voor mezelf wat te koken 8-) ), maar vaak gaat ´ie ook alleen en belt dan alleen op om te zeggen dat ´ie niet thuis komt eten.
Bij familiefeestjes zou ik ruzie trappen als een van ons niet zou zijn uitgenodigd ~~}> ! (Maar goed, is bij ons niet aan de orde.)

Brainless schreef:
sflj schreef:
Ik vind dat raar. Als vrienden jou al jaren kennen en 'iets' met jou hebben, geldt dat toch niet perse ook voor je partner en/of kinderen?

Goh mijn vader (en stiefmoeder) denken er precies zo over.... die willen ook alleen dat ik kom zonder man en kids... en toch heb ik gezegd dan ik dan ook niet kom.

Dat snap ik helemaal! In dit geval zou ik voor geen enkel argument begrip op kunnen brengen :n !

Ti_Amo schreef:
Ik heb een uitnodiging van mijn nicht gekregen die gaat trouwen.
Er staat alleen Mandy op en de naam van mijn vriend en dochtertje niet.
Ik neem dus aan dat ze niet uitgenodigd zijn.
Ze heeft ook een afkeer tegen "zwarten" en mijn vriend is gekleurd.

:oo
Ik geloof dat ik persoonlijk niet naar die bruiloft zou gaan := ...

Vjestagirl schreef:
Op begravenissen vind ik kinderen niet echt thuishoren. Ik vind dat je als ouder het fenomeen dood beter nog eventjes weg kunt laten, daar zullen ze in hun leven zo veel mee geconfronteerd worden dat ik vind dat je dat als kind van onder de (zeg) 12 nog niet van dichtbij hoeft te zien.

Het ligt er echt aan wie er overleden is. Toen mijn tante van bijna 90 overleed, waren mijn kinderen iets van 10 & 6. Het was mijn lievelingstante maar mijn kinderen kende haar zo goed als niet (tante in Nl, wij in Dld).
Geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken om ze daar mee naar de begravenis te nemen.
Was het echter iemand geweest die ze zeer na staat, had ik ze wel degelijk meegenomen (ook als ze 2 & 6 waren geweest).
Ze merken het sowieso dat hun ouders verdrietig zijn en ik denk dat ze daar beter mee om kunnen gaan als ze zelf op hun manier ook afscheid van een hun dierbaar iemand kunnen nemen.


gr_roos schreef:
Het valt me wel op dat mensen zonder kinderen degene zijn die altijd moeten toegeven en de mensen met kinderen beledigd zijn, net wat Ayasha zegt: " jij eist respect en acceptatie voor jouw normen maar dat geven zit er niet in"

Ik denk dat dat reuze meevalt hoor; er zijn genoeg ouders mét kinderen die het volledig kunnen begrijpen als hun spruit ergens niet is uitgenodigd :) .
Laatst bijgewerkt door Sterre op 28-08-10 22:51, in het totaal 1 keer bewerkt

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:51

Sommige dingen blijven me verbazen...
Einde vriendschap indien kinderen niet welkom zijn? Zo dan...
Als je het wel voor de vriend/vriendin in kwestie over hebt om bijv. naar dat tafeltenniskampioenschap te gaan, omdat dat belangrijk voor hem/haar is, waarom dan niet tegemoetkomen aan de wens om kinderen thuis te laten, omdat dat blijkbaar ook belangrijk voor hem/haar is?

En volgens mij heb ik maar een rare vriendengroep, die paar keer dat ik mijn verjaardag gevierd heb, kwam er sowieso geen aanhang mee. Niet omdat ze niet uitgenodigd waren, maar zo gaat dat gewoon niet of zo. Weet niet, de partners van vrienden/vriendinnen ken ik wel, daar niet van...maar overal mee naar toe, why?
Als ik iets vier, of als wij afspreken..is het juist meestal ongebruikelijk dat partners meekomen.

Maar ja, ook qua familieaangelegenheden zijn wij waarschijnlijk een beetje raar :+
Ik kan het me niet echt heugen dat ooms en tantes op mijn verjaardag kwamen (ja tot een jaar of 12 of zo?)
Verjaardagen van neven en nichten, nog nooit geweest.
Verjaardagen van ooms en tantes, ja toen ik klein was ging ik wel even mee (en dan daar op een bed vast slapen) sinds ik de leeftijd had om alleen thuis te kunnen blijven ging ik niet meer mee.
Familiefeesten doen wij ook niet aan, dus dat scheelt ook.
Als mijn ouders jarig zijn, kom ik ook op de dag zelf...voor hun broers en zussen is het op een andere avond (wanneer iedereen kan).
Bruiloften van neven en nichten, nog nooit geweest.
Uitvaarten ga ik dan altijd wel weer netjes heen.
En dit alles is bij ons in de familie doodnormaal :D

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Re: Familie niet gewenst/uitgenodigd?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:57

Grappig, in het andere topic zit iemand die haar getinte vriend niet mee mag nemen (nou ja, hij is niet uitgenodigd) omdat de bruid iets tegen 'zwarten' heeft, en dan lees ik wel alleen reacties van mensen die niet naar de bruiloft zouden gaan (en volgens mij denk ik er ook in te kunnen lezen dat ze met zo iemand liever niet bevriend willen zijn), maar vervang 'zwarten' door 'kinderen' en ineens moet je dan rekening houden met de wens van de bruid 'want het is haar droomdag' :? Als haar droomdag dus verpest wordt door een kleurling op haar bruiloft dan vinden we dat een schandaal (is het ook imo trouwens :( ) maar als je vindt dat je dag verpest wordt door een kind dan is dat ineens heel acceptabel? Interessant. Niet positief, maar wel interessant.

Ayasha
Blogger

Berichten: 60069
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 22:58

Urielle schreef:
Grappig, in het andere topic zit iemand die haar getinte vriend niet mee mag nemen (nou ja, hij is niet uitgenodigd) omdat de bruid iets tegen 'zwarten' heeft, en dan lees ik wel alleen reacties van mensen die niet naar de bruiloft zouden gaan (en volgens mij denk ik er ook in te kunnen lezen dat ze met zo iemand liever niet bevriend willen zijn), maar vervang 'zwarten' door 'kinderen' en ineens moet je dan rekening houden met de wens van de bruid 'want het is haar droomdag' :? Als haar droomdag dus verpest wordt door een kleurling op haar bruiloft dan vinden we dat een schandaal (is het ook imo trouwens :( ) maar als je vindt dat je dag verpest wordt door een kind dan is dat ineens heel acceptabel? Interessant. Niet positief, maar wel interessant.

iemand niet willen om kleur is wat anders dan iemand niet willen om (mogelijk) gedrag. ;)

mick75

Berichten: 4567
Geregistreerd: 18-04-08
Woonplaats: In Hell

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:02

Ik heb gewoon moeite met het beeld dat mensen elkaars partner of kinderen niet kunnen accepteren. Die partner en kinderen horen bij die persoon.

Ik heb zelf helemaal niets, nada, noppes met kinderen. Toch staat er hier een doos met lego en een verzameling knutselspul en een mooie plastic tafelkleed waarop kinderen van vrienden zich volledig kunnen uitleven.

Kan me echt niet voorstellen dat een vriendin haar vriend of kinderen niet mee mag nemen als ze op bezoek komen. Vind het egoisme ten top eigenlijk. Hoeveel moeite is het om een hoekje of een tafel even leeg te ruimen, er een stuk zeil overheen te gooien en een stapel papier en wat potloden er neer te leggen? Zijn de meeste kinderen uren zoet mee. Mijn huis is ook alles behalve kindvriendelijk maar om nou kinderen volledig te weren...

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:03

Ayasha schreef:
iemand niet willen om kleur is wat anders dan iemand niet willen om (mogelijk) gedrag. ;)

Ik neem aan dat de bruid die zo'n hekel had aan kleurlingen, ook bepaald gedrag verwacht van ze (hoe idioot ook in mijn ogen). Ze zal er vast geen hekel aan hebben omdat ze afsteken bij haar jurk ofzoiets, in haar ogen heeft ze vast een hele gegronde reden, ongetwijfeld ook nog gekoppeld aan negatieve ervaringen.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:05

Uriëlle, ik neem aan dat jij toch ook wel snapt dat iemand discrimineren op huidskleur (of geloof) iets heel anders is dan geen kinderen op je trouwdag willen??

Diegene is niet welkom vanwege zijn huidskleur.
Als iemand geen kinderen wil op zijn bruiloft is dat gewoon omdat diegene graag een grote mensen feestje wil, ook al zijn de kinderen lief en zoet.
Ik heb bijv. geen negatieve ervaringen met kinderen van vrienden/kenissen en toch zou ik er op mijn bruiloft (die er niet komt) geen kinderen bij willen hebben.
(sowieso ook niet om die kinderen het te besparen, wat heeft een jong kind nou aan een bruiloft... stil zijn tijdens de ceremonie, netjes eten, niet rennen etc.)
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 28-08-10 23:09, in het totaal 2 keer bewerkt

Ayasha
Blogger

Berichten: 60069
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:06

Urielle: Indien ze inderdaad slechte ervaringen heeft met zwarte en die haar inderdaad een trauma hebben opgeleverd dat ze er niets meer mee te maken wil hebben, dan zou ik het ook accepteren. Dan gaat het nl niet meer om het feit dat hij zwart is maar om het gedrag dat ze bij hem verwacht.
Maar goed, zal nu wel heel bokt over me heen krijgen. :+

De persoon in dat topic stelde echter dat het haar puur om de kleur ging en niet om eventueel gedrag. Terwijl TS van dat topic en de mensen hier meerdere malen uitleggen dat het niet om het kind an sich gaat maar om gedrag dat ze kunnen vertonen (janken, zeuren enz). Zie je het verschil?

veerledec

Berichten: 6831
Geregistreerd: 25-02-05
Woonplaats: Clinge

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:07

Het is een feest voor volwassenen, niet geschikt voor kinderen. Logisch dat kinderen niet 'welkom' zijn dan. Als er op de één of andere onmogelijke manier een feestje voor 'blanken' zou zijn, dan is het 'logisch' dat 'zwarten' niet welkom zijn. Om even de vergelijking anders voor te stellen.

opisop_shop

Berichten: 15947
Geregistreerd: 19-11-08
Woonplaats: Oostenrijk:)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:13

dat vind ik idd een groot verschil!

Mick, volgens mij wordt hier niet gesproken over kinderen niet accepteren, of niet over de vloer willen hebben. Maar alleen specifieke bruiloftswens om de kids thuis te laten.
dat vind ik wel heel wat anders!

Leslie90

Berichten: 1823
Geregistreerd: 16-06-09
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:18

Voor mij is het nogal logisch dat gezin/familie gewoon uitgenodigd worden, ze horen toch bij jou! Als mijn toekomstige kinderen niet uitgenodigd worden en niet mee mogen, ga ik ook niet. Ze horen bij mij ;) Ik ben gewend dat er met verjaardagen de helft van de familie er niet is omdat iedereen onderling ruzie heeft, en als bijvoorbeeld Pietje komt waar Dirk ruzie mee heeft komt Dirk niet enzovoort. Of pietje komt niet.. vind het allemaal best kinderachtig, zijn volwassen mensen die het als volwassenen toch wel uit kunnen praten met elkaar? :7 Mijn vader is pas opnieuw getrouwd, de helft van de familie ontbrak.. tja ik vind het echt zonde! Ik zou dat niet kunnen..

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:25

Kanelly schreef:
Uriëlle, ik neem aan dat jij toch ook wel snapt dat iemand discrimineren op huidskleur (of geloof) iets heel anders is dan geen kinderen op je trouwdag willen??

Diegene is niet welkom vanwege zijn huidskleur.
Als iemand geen kinderen wil op zijn bruiloft is dat gewoon omdat diegene graag een grote mensen feestje wil, ook al zijn de kinderen lief en zoet.

Ben het hier helemaal mee eens :) .
Urielle, ik krijg een beetje de indruk dat jíj je door een "zonder kinderen" uitnodiging persoonlijk afgewezen zou voelen, alsof jij er op aangesproken wordt dat je een stel onmogelijke rot kinderen zou hebben. Maar misschien zie ik dit helemaal verkeerd?!
Ayasha schreef:
Indien ze inderdaad slechte ervaringen heeft met zwarte en die haar inderdaad een trauma hebben opgeleverd dat ze er niets meer mee te maken wil hebben, dan zou ik het ook accepteren. Dan gaat het nl niet meer om het feit dat hij zwart is maar om het gedrag dat ze bij hem verwacht.
Maar goed, zal nu wel heel bokt over me heen krijgen. :+

:?

Dat zou dan betekenen dat als ze slechte ervaring met een blanke zou hebben gehad en die haar een tauma heeft gezorgd, ze niemand op d´r bruiloft zou kunnen uitnodigen :)* ?!!

Come on, dit is gewoon boelsjit :roll: ....

Ayasha
Blogger

Berichten: 60069
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:28

correctie: jij VINDT dat bullshit. :(:)
Iemand die verkracht is begrijp je toch ook dat die niet alleen wil gelaten worden met mannen tot ze er over heen is?

Thioro

Berichten: 4234
Geregistreerd: 10-05-09
Woonplaats: France

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:35

Mja, ik snap de hele ophef niet echt. Nu heb ik persoonlijk geen probleem op dat gebied omdat ik geen enkel 'aanhangsel' heb om al dan niet thuis te laten.

Laatst was ik nog op een trouwfeest van een vriendin. In de kerk was er maar 1 kind maar op het feest 's avonds waren er een stuk of 12 kinderen die allemaal gezellig samen aan de 'kindertafel' gezet werden zonder volwassenen erbij. Het was een oneindig-gangen menu waarbij je per tafel aan het buffet kon aanschuiven. De kindertafel ging steevast als laatste en al die kinderen bleven braaf op hun stoel wachten tot ze mochten gaan. Tijdens het eten kwamen de ouders af en toe langs bij hun kinderen en ik moet zeggen dat het zaalpersoneel zich ook goed ontfermd heeft over de kinderen.
Tussen de gangen door liepen ze wel naar buiten en vermits wij aan de tafel naast de kindertafel zaten en ook nog eens naast de dichtstbijzijnde deur naar buiten hadden we wel een kudde racende kinderen langs ons (wij waren dan de 'vriendentafel', goede vrienden van het koppel maar zelf nog niet getrouwd/samenwonend/kinderen) maar ik vond het niet bepaald storend. De volwassenen (inclusief wijzelf) liepen tussen de gangen door ook naar buiten omdat het eigenlijk snikheet was in die zaal.
Dat eten was pas gedaan tegen 1u en toen moest het feest nog beginnen.
Tegen 3u lagen de kinderen uitgeteld te slapen op een stoel terwijl de ouders en de rest vrolijk stonden te dansen. Ik heb van heel de avond geen enkel jengelend kind gehoord.
Iedereen vond het de normaalste zaak van de wereld dat die kinderen aanwezig waren en iedereen vond het ook de normaalste zaak van de wereld dat het opgevoede en beleefde kinderen waren.

Onze moeder nam ons vroeger ook gewoon mee naar familiefeesten etc (of liet ons net zo goed thuis als ze alleen wilde gaan) en of we nu nog klein of al wat ouder waren, moe of hyperactief; regel nummer 1 was dat we ons moesten gedragen. Bij moeder komen jengelen was simpelweg niet toegestaan en staan bedelen om aandacht ook niet.
Nu hadden wij daar ook geen behoefte aan, beetje veel fantasie en wat ruimte was genoeg om ons zoet te houden.

Qua vriend/partner meenemen naar vriendenfeestjes, in onze vriendenkring is het normaal dat vriend/vriendin meekomt tenzij die niet kon of wou (en dat is ook geen probleem).

Las hier ergens dat kinderen ook niet op begrafenissen horen. Je neemt ze idd niet mee naar elke begrafenis maar als het (directe) familie is van dat kind dan zal die daar uiteraard ook bij aanwezig zijn. Ze 'beschermen' voor het idee van de dood is imo onzin. Dood hoort bij het leven en er sterven nu eenmaal mensen. Ook jonge kinderen kunnen heel goed beseffen waarover het gaat en ik vind niet dat je daar dan neerbuigend over moet doen. Ik was 6 toen ik voor het eerst naar een begrafenis ging (directe familie) en nee dat is niet leuk maar niemand vindt begrafenissen leuk en het verbloemen helpt volgens mij ook niets.

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 23:51

Ayasha schreef:
correctie: jij VINDT dat bullshit. :(:)
Iemand die verkracht is begrijp je toch ook dat die niet alleen wil gelaten worden met mannen tot ze er over heen is?

Klopt ik vind het idd big boelsjit wat jij hier orreert :j .

My God, er was in deze situatie nergens sprake van verkrachtingen oid en al helemaal niet door gekleurde mensen, je begint zelf met insinuaties als "indien ze idd slechte ervaringen heeft met zwarte", "trauma"....
Daarbij ging het hier in dit geval over een bruiloft. Dan lijkt het me dat de bruid (als ze volgens jouw redenering verkracht zou zijn geweest) haar "trauma" toch wel grotendeels achter zich heeft gelaten, want anders was ze vast-en-zeker (nog) niet getrouwd :)* . (Tenzij het om een lesbisch paar gaat, maar in dat geval moet ze anders gewoon helemaal geen mannen op d´r bruiloft uitnodigen; geen blanke, geen zwarte, geen aziaten, geen indianen, geen weet-ik-wat....
Just to be sure, zit je altijd goed :D !)

Urielle

Berichten: 50120
Geregistreerd: 28-07-05
Woonplaats: Rilland

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-08-10 00:01

Sterre schreef:
Urielle, ik krijg een beetje de indruk dat jíj je door een "zonder kinderen" uitnodiging persoonlijk afgewezen zou voelen, alsof jij er op aangesproken wordt dat je een stel onmogelijke rot kinderen zou hebben. Maar misschien zie ik dit helemaal verkeerd?!

Nee hoor, ik heb een kind wat eigenlijk in 95% van de gevallen buitenshuis heel lief en beleefd is (ze kuurt thuis wel uit }> ) dus als andere mensen dat zouden vinden, bekijk ik ze eerder een beetje verbaasd als achterlijke gladiool zijnde dan dat ik me er slecht over zou voelen :D

Voor mij zijn mijn kinderen echt een onlosmakelijk deel van mij. Iemand sprak in het andere topic over 'je bent toch geen Siamese tweeling?!', nou, eigenlijk dus wel. Zelfs als ze niet bij me zijn ben ik er zo erg mee bezig in gedachten, dat ze er toch zijn, zelfs al spreek ik er niet over. Beetje verwarrend opgeschreven misschien. Iemand die mijn kind dus niet op een bepaalde gelegenheid zou willen, wil een belangrijk deel van MIJ niet op die gelegenheid. Zo iemand vind kinderen blijkbaar in het algemeen storend, en de gedachte dat een vriendin van me mijn kinderen die voor mij het belangrijkste deel van mijn leven vertegenwoordigen, storend vindt, dat is voor mij echt onoverkomelijk. Daar kan ik later ook echt niet normaal meer op bezoek komen met mijn kinderen
Dat is punt 1.

Dan was er het gegeven: als iemand geen oppas wil of kan regelen, dan komt ze maar niet.
Dat is iets waar ik echt niet kan inleven. Als ik een belangrijk moment in mijn leven meemaak dan wil ik dat daar bepaalde mensen bij zijn. Zonder die mensen is het moment niet zo mooi en glansrijk als het zou moeten zijn. Die mensen maken het moment belangrijk!
Als een vriendin van me dus zoiets heeft van 'dan komt ze maar niet', dan hoef ik diegene niet onder mijn vrienden te scharen, want dan ben ik in mijn beleving eerder een kennis.
Iemand anders in dit of het andere topic zei ook: een feest is voor mij niet het moment voor mij alleen, het draait om het delen van een mooie ervaring, het vieren met elkaar. En zo ervaar ik dat ook.
Dat is punt 2.

Dan is er nog het deel wat ik ook hier besproken heb: als ik geen interesse heb of zelfs afkeer heb van dingen/dieren/mensen die vriendinnen in hun leven hebben die voor hen belangrijk zijn, is het belang dat ik hecht aan de vriendschap genoeg om wel interesse te hebben en te tonen in wat er dan ook zo belangrijk is voor mijn vriendin. Kinderen, relaties, vriendschappen zijn er voor altijd, een bruiloft is maar 1 dag (en een dag waarop heel wat meer mis kan lopen dan iets wat door kinderen veroorzaakt wordt).
Ik heb liever mijn vriendin met haar aap op mijn bruiloft, mijn zus met haar irritante man en mijn nicht met haar hond die op mijn trouwjurk kwijlt (denkbeeldig allemaal he!), en de blijde gedachte dat zij er zijn, dat zij het belangrijk genoeg vonden om te komen vieren, dat zij zich goed voelen met degene die ze meenamen in plaats van dat er allerlei vage kennissen in de juiste kleding zitten, mijn ceremoniemeester ondertussen mijn vriendin met haar aap aan de deur afscheept en ik in mijn prachtige bruidsjurk in mijn uppie sta die de mensen die echt belangrijk voor me zijn nooit zullen zien omdat ik zoveel waarde hechtte aan protocol. Dat is de manier waarop ik er in sta. Ander voorbeeld: ik hou veel van dieren. Mijn stiefvader dacht er destijds over om zijn kat naar het asiel te doen omdat die een kras op de dure nieuwe leren bank had gemaakt waarop hij zo trots was. Daar zijn ik en mijn moeder echt woest om geweest, omdat levende wezens voor ons altijd voor zullen gaan op een ding. Het gegeven dat iemand dingen belangrijker kan vinden dan een levend wezen, was voor ons allebei zo'n grove tekortkoming in iemand karakter en levensinstelling dat de vriendschapsbanden/relatie echt op springen hebben gestaan.

Ayasha
Blogger

Berichten: 60069
Geregistreerd: 24-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-08-10 00:02

Sterre: Nee hoor er staat "indien". Staat nergens dat ze die zou hebben. Het gaat in geval van, ik insinueer niets, niet dat ze geen trauma heeft maar ook niet dat ze dat wel heeft, ik houd er enkel rekening mee. En dan ook nog enkel en alleen omdat Urielle het opperde en ik dus enkel de opties die Urielle gaf accepteerde als mogelijkheden. Lees je wel effe de hele discussie voor je reageert?

Hoezo zou ze dan nog niet getrouwd zijn? :? Iemand die verkracht is kan best nog steeds haar allerbeste maatje vertrouwen of haar soulmate/man maar alle andere niet meer. Maar goed, dat staat niet ter discussie en daar ga ik dus ook niet over door. :) Jammer dat je van twee berichten je eigen brouwsel maakt dat je toevallig goed uit komt Sterre. Het voorbeeld van de verkrachting had nl NIKS te maken met het trauma van de zwarte. Of denk je dat het enige trauma dat je kan hebben verkrachting is? :+