Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-07-10 10:40

Geplaatst: 20-07-10 10:40

dat kan denk ik heel goed ADD zijn.
ik heb het zelf ook en heb er veel informatie over opgezocht.
kinderen voelen zich dan erg onbegrepen, ze denken dat niemand snapt wat ze meemaken.
maarja ik ken het kind niet en kan er ook niet veel over zeggen...
succes er mee, het gaat denk ik vanzelf over.

**Geplaatst**: 20-07-10 10:48

Geplaatst: 20-07-10 10:48

Rock schreef:
Ja, het is vaak wel begrijpelijk maar het is natuurlijk ook zo dat het extra energie kost als die cirkel niet doorbroken wordt.

Merk ik althans nu al

Vandaag is dochterlief heel lief en gezellig bezig Ze was een beetje te lang intensief met de kat aan het knuffelen dus is ze er op mijn verzoek naast gaan zitten zodat ze hem zachtjes kon aaien.

Net zelf haar billen afgeveegd... Goede dag tot nu toe!

Hihi ik geef haar net een compliment dat ze zo goed haar eigen billen afveegde en ze grijnsde en zei tegen haar broertje; "En jij was héél netjes uit de wc!" (Hij heeft nogal eens de neiging om te komen buurten ).

Nu zit ze lekker tegenover me te tekenen. Ze kan het wel

onthou deze dingen heel goed
dat je ook kan genieten van je dochter

En zeg ook tegen haar, dat je het fijn vind als ze zo doet.
Want het is zo makelijk negatief te denken. Terwijl ze ook heel leuk kunnen zijn

**Geplaatst**: 20-07-10 10:48

Geplaatst: 20-07-10 10:48

Ik heb ooit eens over een manier waarmee je dit kan oplossen.
Dan moet je een schema maken, en elke keer dat je kind iets goed of liefs doet, krijgt het een ster (hier moet je natuurlijk ook je andere kinderen in betrekken) Na bijvoorbeeld 10 sterren krijgen ze een cadeautje.
Dan focus je je op het goede gedrag, in plaats van het slechte.

Ik ben trouwens vroeger een keer onder de koude douche gezet samen met mijn broer omdat we iets slechts hadden gedaan. Nou mooi niet dat we dat ooit herhaald hebben

Maar wij waren in vergelijking met jou kind behoorlijk braaf moet ik zeggen, ik denk dat straffen bij jou niet gaat werken...

Veel sterkte in ieder geval, ik hoop dat je een manier vind om haar te kalmeren :(:)

**Geplaatst**: 20-07-10 10:49

Geplaatst: 20-07-10 10:49

Ik geniet absoluut van haar hoor

Zoals ik al in de beginpost schreef; ze is een hele leuke vrolijke meid die altijd maffe dingen verzint. Alleen heeft ze ook een schaduwkantje

**Geplaatst**: 20-07-10 10:51

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 10:51

ach, het zijn niet voor niets kinderen.......

**Geplaatst**: 20-07-10 10:52

Geplaatst: 20-07-10 10:52

Met mijn zusje idem

Ze is zo vrolijk dan is ze aan het spelen ja nu niet meer ze in al wat ouder

Maar dan was ze met d'r barby's aan het spelen zo lief en dan moest je afentoe vragen Dani ben je er nog?
Daar kan ik dan zo van genieten terwijl ze niet eens mijn kind is dan kan ik me goed voorstellen hoe moeders zich dan voellen als hun kind zo lief is _O-

En dan moest ze naar bed of moesten we eten en werd het een grote horror en doed ze alles wat god verboden heeft

**Geplaatst**: 20-07-10 10:52

Geplaatst: 20-07-10 10:52

Klopt

Ik vind een keer iets 'stouts' doen ook echt niet erg. Dat ze ineens stiekem alle drie met een rijstwafel lopen of zo O:)

Alleen de 'grote' dingen zou ik wel graag vanaf willen.

**Geplaatst**: 20-07-10 11:00

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 11:00

weetje, ik zeg altijd, we gooien na de bevalling die placenta weg
maar denk dat daar alle info op sta over het hoe en wat met je kind

**Geplaatst**: 20-07-10 11:03

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 11:03

Hahaha nou de placenta bij m'n jongste stond in ieder geval veel informatie op over de zwangerschap :')

(ik had bloedingen gehad, echt een hematoom dat groter was dan het kind zelf, en dat was op de vliezen met een soort littekenweefsel te zien)

**Geplaatst**: 20-07-10 11:44

Geplaatst: 20-07-10 11:44

Wat mijn ouders deden waren kruisjes geven voor goed of slecht gedrag (ben even vergeten welke ze deed) En ik weet eigenlijk ook niet meer wat ik dan wel mocht als ik wel of geen kruisjes had.

Ik weet nog wel dat ik als kind het vreselijk vond om kruisjes te krijgen en me daardoor beter ging gedragen. Het werd onder de kinderen ook een strijd wie de meeste of minste kruisjes had. Want uiteindelijk willen we allemaal lief zijn toch?

Misschien iets om te proberen met je dochter?

**Geplaatst**: 20-07-10 17:48

Geplaatst: 20-07-10 17:48

Ik herken in jouw verhaal ook wel wat van mijn 4 jarige zoon.
Hij is een hele lieve, drukke en vooral bezige bij. Weet altijd wel wat te verzinnen wat net niet of net wel door de beugel kan. Daar kwam nog eens bij dat hij bloedsnel is dus als hij (toen 1,5 jaar oud) in de tuin was en ik ging even snel een kopje koffie halen dan hing hij al aan de andere kant van de schutting en dan hoorde ik de buurvrouw roepen. Het resultaat was dat ik er de hele dag achteraan rende en corrigerend bezig was.... nou dat vond hij leuk, dus deed hij er vaak nog een schepje bovenop. Zelf had ik ook wel duidelijk door dat dit niet werkte dus ik ben op zoek gegaan naar een techniek die voor ons wel werkt.

Wat bij ons heel erg heeft geholpen is om het gedrag volledig te negeren (tenzij hij weer levensgevaarlijke dingen aan het ondernemen was maar dan nog gaf ik hem niet de reactie waar hij op hoopte, ik tilde hem op of nam hem aan de hand mee en zette hem zonder ook maar iets te zeggen ergens anders neer. Soms moest ik dat wel 10x doen). Onze oudste van 7 hebben we ook geïnstrueerd op te staan, zich om te draaien en weg te lopen als hij zo vervelend is.
Wanneer ik in de supermarkt, de stad of op de markt (ook al is het druk) loop, loop ik in een flink tempo en ik loop ik nu dus ook gewoon door, hij houdt mij maar in de gaten (uiteraard staat mijn moedersensor aan dus ik houd hem echt wel in de gaten maar net zodat hij het niet merkt).
Wanneer hij gilt of raar doet draai ik me om en loop weg. En geloof het of niet, hij heeft eieren voor z'n geld gekozen. Het ouderwetse in zijn eigen sop gaar laten koken helpt!!!

Wij hebben ook het probleem gehad dat hem weghalen uit de situatie en hem dan afzonderen op de gang of op een andere plek hem niet boeide maar dat hebben we nu weten te tackelen door z'n privileges wat uit te breiden, hij mag zelfstandig buiten spelen en hij weet dat de privileges worden teruggedraaid dus hij kijkt wel beter uit met over de schreef gaan.

Ik heb gemerkt dat het beter werd op het moment dat ik er minder aandacht aan besteedde. Probeer niet in je emotie te schieten of dat nu boos of verdrietig is, probeer neutraal te blijven. Daarbij zul je heel consequent moeten, ondanks je vermoeidheid.

Het ergste is dat ik heel veel herken van mezelf......

Veel sterkte, misschien heb je iets aan mijn tips, ik heb er echt veel baat bij gehad. Ik ben nu dus ook lang niet zo moe aan het eind van de dag dus als er dan een kudde muggen en bijen in de kamer zijn kan ik die ook aan

.

**Geplaatst**: 20-07-10 18:46

Geplaatst: 20-07-10 18:46

Is lastig.. Zal deels de leeftijd zijn maar het is aan jou hoe je daarmee om gaat ja

Ik lees sowieso al dat ze graag de discussie met je aan gaat; niet doen! Duidelijk aangeven waar de grens ligt en dat niet alles gaat zoals zij zou willen.

Negeren van negatief gedrag werkt vaak wel goed. Kan wel een tijdje duren voordat je resultaat ziet. Spreek desnoods een plek in het huis met haar af waar ze af moet koelen als ze niet naar je luistert. Ze is 4 jaar oud dus laat haar dan 4 minuten op die plek zitten en kom na 4 minuten terug met de vraag waarom zij denkt dat jij haar daar neergezet hebt. Als ze van haar plek af loopt, pak je haar op zonder contact te maken - verbaal en non-verbaal. Een andere methode is werken met een beloning (oftewel; conditionering.. aanleren van gewenst gedrag) ; bijvoorbeeld stickers inderdaad. Die kun je verdienen bij goed gedrag maar ook kwijtraken na een paar waarschuwingen bijvoorbeeld.

In ieder geval consequent blijven en duidelijk je grenzen aangeven. Jij bent de volwassene en zij het kind

Ze mag best haar eigen wil hebben maar dat betekent niet dat ze zo haar gang kan gaan!

Ik heb een lange tijd opgepast bij een gezin waarvan het toentertijd vijfjarige zoontje echt een bengel was. Brutaal, schoppen en slaan als hij zijn zin niet kreeg en ook hem zette ik op de trap om af te koelen. In het begin liep hij weg van de plek en moest ik hem tot 10 keer toe terugzetten maar uiteindelijk heeft het zijn vruchten afgeworpen. Als ik hem naar bed bracht en hij wilde niet, ging hij met zijn speelgoed gooien. Hij kreeg van mij twee waarschuwingen en hield hij dan nog niet op, dan haalde ik zijn speelgoed uit zijn kamer en dan kreeg hij het pas de andere dag terug. Meestal kwam ik een kwartier later weer even bij hem en dan vroeg ik hem of hij wist waarom; mocht hij aan me uitleggen, we maakten samen een goede afspraak voor als het nog een keer gebeurt en hij moest zijn excuses aanbieden

Het gezin had er veel baat bij in elk geval!

Nu kom ik daar niet meer en inmiddels steekt hij banden van auto's lek

Maar da's wat anders!

**Geplaatst**: 20-07-10 19:15

Geplaatst: 20-07-10 19:15

heb even globaal doorgelezen.
ten eerste: ik heb gehoord dat meiden veel moeilijker zijn dan jongens, het volume is hoger en ze zijn veel kattiger.
tja, wat doe je eraan?
ik vind het heel goed dat je de mogelijkheid op een stoornis open houd, daar je er zelf en je oudste er ook mee te maken hebben.
uiteraard heeft haar leeftijd er ook mee te maken.

ik ben in ieder geval blij te lezen dat veel moeders hier dergelijke problemen hebben.
ik heb een dochter van een jaar, en o wat zit er al een kop op

ik wist niet dat ze zo klein al zo'n eigen mening konden hebben.
mijn jongedame begint nu met trappen, als ik d'r luier moet verschonen en madam wil niet liggen.
ik kijk dan boos en zeg dat ze daarmee moet ophouden.
het heeft nu nog redelijk effect, maar hoe lang nog..?
daarnaast zet ze een enorme keel op als ze het ergens niet mee eens is, of als ze iets "onveiligs" vast heeft en je pakt het af.
in sommige gevallen ga ik lachen, heel overdreven.
meestal gaat die kleine draak dan ook lachen.
in andere gevallen doe ik ruilen, als zij iets geeft krijgt ze van mij iets veiligs terug.
en soms, ach ja, soms is ze gewoon verdrietig en pak ik haar even op en ga met haar door de kamer lopen.
als ze moe is word het erger.
bijten begint ook grappig te worden nu, ze lacht als ik "auw" zeg.
als ik in haar vingers "bijt" moet ze ook lachen...

verder is het echt een schat van en kind, en kan zichzelf super goed vermaken.
maar ik houd mijn hart vast voor als ze wat ouder is

we zullen zien.
ik lees nog even lekker mee, doe ik nog wat tips op.
en mijn excuses voor het feit dat ik je geen tips kan geven, alles is hier al gezegd denk ik.

**Geplaatst**: 20-07-10 19:21

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 19:21

Timilon: Dat heb ik met alledrie meegemaakt hier en bij alledrie hield het op, toen ze in zo'n driftbui letterlijk van de commode zijn gevallen. Ja, ik moet het met schaamte toegeven... alledrie zijn ze door mijn vingers geglipt tijdens het verschonen. Daarna lagen ze wel alledrie meteen voor altijd voorbeeldig stil! Mijn jongste is overdag inmiddels zindelijk. $*\o/*$ Maar voor de nacht verschoon ik hem om die reden op zijn bed...

En het is koddig dat ze nu lacht als je au zegt, maar ik was al heel snel heel duidelijk, dat ik dat niet accepteerde. Alleen de middelste is het even blijven doen, maar de andere 2 hebben het rap afgeleerd! Ik accepteer heel veel van mijn kids en sta altijd voor ze klaar, maar als ik iets niet wil, dan ben ik heel snel heel duidelijk en weten ze dat ze dat niet moeten doen. Ik hoef er niet eens een tik voor te geven.

**Geplaatst**: 20-07-10 19:22

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 19:22

Hahaha, ja dat zei ik ook al toen ze geboren waren: Alweer geen gebruiksaanwijzing!

Maar zit ie in de placenta? Vandaar...

**Geplaatst**: 20-07-10 19:25

Geplaatst: 20-07-10 19:25

ik accepteer het ook niet hoor, maar wilde zeggen dat er gewoon nu al zo'n kop op zit.
ik "vraag" ook altijd: wat doe je nou?!?!
en dan krijg ik een kroeltje.
een beetje luchtigheid is ook belangrijk, en ik laat me echt niet door madam de les "lezen", oftewel trappen,slaan en bijten word niet geaccepteerd.
echter, ze kan nog niet praten, dus ze moet iets natuurlijk.
m'n meid is 2x van een bank af gekletst, en ow wat voelde ik me schuldig!!!
maar ze heeft er nog weinig van geleerd.
als ze te driftig word, wil ik haar nog weleens fixeren, dwz: stevig vasthouden en sussen.
dat helpt tot nu toe ook nog aardig.

**Geplaatst**: 20-07-10 19:29

Geplaatst: 20-07-10 19:29

Heel vervelend zoiets, heb ook 2 druktemakers, die me vooral de oudste (jongen van bijna 7) soms tot waanzin drijft.
Ik ben een wat oudere moeder en doe niet aan stickersystemen of wat voor beloningen dan ook.
Ik treed op als ze zich misdragen, ik doe dit door heel boos ze te vertellen dat ik dit gedrag niet accepteer en zet ze vervolgens op de gang, dit helpt vrij goed.

Daarnaast heb ik sinds de oudste een jaar of 4 is regelmatig een goed gesprek ik vertel hem dan ook altijd dat als hij zich goed gedraagt er veel kan, maar als hij zich misdraagt er niets kan.

Duidelijke taal en soms een keuze, maar geen kleine kinderen baas

**Geplaatst**: 20-07-10 20:17

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 20:17

Wij roepen heel vaak gekscherend dat we blij zijn dat onze jongste in elk geval geen meid is.... Nu is hij heel ondeugend en stout maar geen haaibaai zoals meiden vaak kunnen hebben.
Toen ik zwanger was van hem wist ik al dat ik mijn handen vol zou krijgen aan hem. Ondanks alle voorbehoedmiddelen heeft hij besloten te komen en dat zie je echt terug in zijn karakter.
Tja, wat kan ik zeggen.... het is een spiegel.

**Geplaatst**: 20-07-10 20:18

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 20:18

ik heb ook zon leuke meid van bijna 4 jaar ik denk gewoon dat het de peuterpubertijd is

**Geplaatst**: 20-07-10 20:37

Re: Probleempjes met mijn kind

Geplaatst: 20-07-10 20:37

Dankzij de reacties van de mama's in dit topic weet ik dat ik voorlopig nog even geen eigen kinderen wil. :Y)

Verheug me wel op mijn stage, met kindjes met autisme ben benieuwd haha, zal ook wel soortgelijk zijn?

Maar ik denk echt dat het de peuterpubertijd is, al is jou dochter misschien iets extremer. Mijn zusje (inmiddels alweer 16) heeft ook ADD en zij is altijd een moeilijker kind geweest dan ik. Ook ik was wel eens ondeugend, maar als ik mijn moeder mag geloven ging mijn zusje overal net een stapje verder in. Ik weet niet of dit aan de ADD of aan het karakter te wijten is, ik denk aan beide. :Y)

Negeren van negatief gedrag heeft denk ik wel effect, dit heb ik in ieder geval gemerkt tijdens het werken met (jonge) kinderen. Negatief gedrag moet je natuurlijk niet compleet negeren, maar ik denk dat je als moeder zelf wel kunt bedenken wanneer iets negatief aandacht trekken is en wanneer iets negatief gedrag vertonen is.

Een afkoel/strafhoekje zou dan effectief kunnen zijn, haar daar neerzetten wanneer het nodig is, wanneer ze eruit gaat en dus 'negatief aandacht gaat trekken' haar er zonder woorden, zonder zichtbare emotie terug zetten en verder gaan met waar je mee bezig was. Dan wordt het vanzelf minder leuk voor haar!
Succes!

**Geplaatst**: 20-07-10 20:43

Geplaatst: 20-07-10 20:43

Goh, kan er niet veel zinnigs over zeggen TS, alleen dit, succes!!
Mijn meisje is dus absoluut geen draakje, ook niet als ze kwaad is. Nog 2 weekjes en ze wordt 5, dus wel vergelijkbaar.
Ik heb gewoon echt een superlief meisje!

(en bedenk me ook nu weer hoe blij ik ermee moet zijn als ik dit zo lees)

**Geplaatst**: 20-07-10 20:55

Geplaatst: 20-07-10 20:55

Ik weet dat grenzen voor kinderen heel erg belangrijk zijn, ook consequentie van de ouders, ze moeten weten waar ze aan toe zijn.
Geef ze een vinger en je bent je hele arm kwijt! }:)

Ik heb zelf twee volwassen dochters van in de twintig en de jongste bleef ook haar grenzen zoeken, die heb ik weleens een tik voor haar kont gegeven en dan dacht ik naderhand dat ik dat drie weken eerder al had moeten doen want het was ala minute over!!
Tegenwoordig wordt er zóveel uitgelegd aan kinderen dat ze er suf van worden, er wordt niet gewoon NEE gezegd, nou wil ik niet zeggen dat er niets uitgelegd mag worden hoor maar heel veel kinderen worden als een kleine volwassene behandeld en ik denk dat daar ook een deel van het probleem zit.
Maar ik weet hoe je je als moeder kan voelen hoor en geloof mij als je in zo'n situatie zit dat het best eens fijn is om te horen dat het niet alleen bij jou zo is

**Geplaatst**: 20-07-10 21:27

Geplaatst: 20-07-10 21:27

Aan tips kan ik jullie niet helpen.Hier ook een 4,5 jarige die vooral bezig is als ze slapen moet,slaapt of ineens wakker wordt door muggen.

Maar na aanleiding van het haar was probleem moest ik denken aan een "shampoo kapje"
Misschien is dat een idee en werkt dan.
Hierbij de link van babywalz die ze verkoop(waarschijnlijk ook wel elders te vinden).

http://www.baby-walz.nl/Lichaamsverzorg ... 833.0.html

**Geplaatst**: 20-07-10 21:29

Geplaatst: 20-07-10 21:29

Het valt me trouwens op hoe makkelijk sommige ouders zijn als hun kind moeilijk handelbaar is en bijna 4 word en dus naar school gaat. Vaak hoor je dan dat ze op school vast wel door de juf of meester bijgeschoold word in gedrag, ongelovelijk.... wie is de opvoeder?

**Geplaatst**: 20-07-10 21:49

Geplaatst: 20-07-10 21:49

DebGizmo schreef:
Het valt me trouwens op hoe makkelijk sommige ouders zijn als hun kind moeilijk handelbaar is en bijna 4 word en dus naar school gaat. Vaak hoor je dan dat ze op school vast wel door de juf of meester bijgeschoold word in gedrag, ongelovelijk.... wie is de opvoeder?

Hoeveel ironie denk je dat daarbij zit, bij zo'n uitspraak? Voor mezelf geldt dat ik het afgelopen halfjaar regelmatig heb verzucht 'zat ze maar vast op school...' en nu ze daar inderdaad zit gaat het een stuk beter. Gewoon omdat ze die uitdaging duidelijk nodig had en heeft.