Jemig...Nickyu...
Weet niet zo goed verder wat te zeggen maar mén wat oneerlijk toch weer. Dat stukje over Pablo vond ik al zo triest, maar dit...
Kan alleen maar zeggen dat ik je een voorbeeld vind voor doorzettingsvermogen, vechtlust en moed en dat ik het onwijs knap vind hoe jij je door je door de dingen heen worsteld met die heerlijke nuchterheid en humor wat ik af en toe las in een ander topic.
Ik hoop zo op een wonder, wie weet...En anders op z'n minst genoeg tijd om te doen wat je nog wilt doen en dat jullie, jij, je man en je zoontje, nog zoveel mogelijk tijd hebben om van elkaar te genieten...
Wat een rotstreek...
Hoe ontoereikend maar een héle dikke
