Jolliegirl schreef:dankjewel.
ja ik blijf praten... we praten erover zovaak als we elkaar nodig hebben.
Dit zal ik nooit vergeten..
iemand zei tegen me : probeer het positieve uit deze gebeurtenis te halen
en het positieve is dat ik héél wat heb bijgeleerd.. ik weet nu hoe ik reageer, hoe ik handel, of ik wel of niet in paniek raak... en heb ook nog veel geleerd wat betrefd de reanimatie samen met het traumateam.
JG wat goed dat je haar hebt geprobeerd te helpen. Wat fijn om te weten dat je het in elk geval ook kunt. Dat je net hiervoor je diploma hebt gehaald.
2,5 jaar geleden kwam ik voor hetzelde te staan toen ik s ochtends naar de sportschool ging om nog te trainen voor het werk(rond 7 uur).
1 van de sportleraren werd onwel en hebben we moeten helpen. Gelukkig was daar een aed aanwezig en en toevallig arbo arts die ook altijd sport voor het werk. Dit heeft hem bij ons gered.
wIJ KREGEN ook hulp aangeboden. Wij hadden een goede afloop en regelmatig spreek ik hem nog.
Praat er vooral over en zonodig hulp aanvaarden. Het kan een hele impact hebben.
Je hebt zo je best gedaan. Ontzettend goed.