Bokt.nl

LindyH schreef:

Maar inderdaad... Iemand moet mijn luier verschonen als ik oud ben. Hoewel je tegen die tijd ook jezelf wel een spuitje zal kunnen geven. Zo eerlijk moet je dan ook wel weer zijn vind ik. Geen kinderen, dan ook geen verzorgingshuis.

Hannah_Menno schreef:

Karin schreef:

Over dat egoïstische: ik heb werkelijk nooit begrepen waarom het egoïstisch zou zijn om niet aan kinderen te beginnen.

Ik ben wel benieuwd of iemand me daarover het een en ander kan uitleggen.

Wat ik denk dat ze bedoelen is dat wij (waarschijnlijk) wel een mogenlijkheid hebben om kinderen te krijgen (vruchtbaar) en dat wij met het moederschap heel makkelijk omgaan in de ogen van onvruchtbare mensen die toch heel graag een kind willen..

Alet74 schreef:

@Lindy: denk je echt dat mensen een kind zouden willen om 'geslaagd' te zijn? Laten we het niet hopen! Het is iets waar je voor kiest (as far as it goes) op grond van gevoel en verstand, maar niet om erbij te horen. Althans, ik hoop dat ik voor het gros van de ouders hier kan spreken.

En waarom heb je een hekel aan jubelende ouders? Vergelijk het met het hebben van een paard, daar zou je vast ook heel enthousiast over zijn. Zo zijn veel ouders ook over hun kroost, en ik ben het met je eens dat sommigen wel een beetje doorslaan hoor. Ik denk niet dat dit inherent is aan het krijgen van een postnatale depressie, daar zijn waarschijnlijk meer dingen die een rol spelen.
Of je wel of niet een kind zou willen, moet toch een op zichzelf staand iets zijn, niet iets waar je je door je omgeving in laat beinvloeden, dat zou jammer zijn. Want dan is het niet echt een objectieve keuze meer lijkt me.

Alet74 schreef:

Misschien had Nietzsche wel gelijk, en is het egoistisch om een kind te krijgen. Maar het hoort bij het leven, geboren worden en sterven, zo gaan die dingen. Ik ben toch wel blij dat het er tegenwoordig wat anders aan toe gaat dan vroeger.

Alet74 schreef:

Je stuk over het zorgen voor nageslacht, het hebben van een rotleven en dergelijke, dat volg ik niet helemaal. Kun je dat nog een beetje toelichten.

BraveSpots schreef:

LindyH schreef:

Maar inderdaad... Iemand moet mijn luier verschonen als ik oud ben. Hoewel je tegen die tijd ook jezelf wel een spuitje zal kunnen geven. Zo eerlijk moet je dan ook wel weer zijn vind ik. Geen kinderen, dan ook geen verzorgingshuis.

Ik heb wsl in mijn leven al meer luiers verschoont dan de gemiddelde moeder doet. En dan niet van schattige baby's als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik hoop dat ik toch later ev. welkom zal zijn in een rust of verzorgingstehuis? Of moet ik nog eens percé kinderen krijgen om mijn 'schuld' aan te maatschappij af te betalen?

c_alsemgeest schreef:

[Tsja... het klinkt banketstaaf... maar ik heb er ook niet voor gekozen om vruchtbaar te zijn
Ik zou met alle liefde al mijn eitjes afstaan aan iemand die het kan gebruiken, wanneer de mogelijkheid er was.
Maar voor mezelf geen denken aan

LindyH schreef:

Ik bedoelde dat meer in het licht van de rest van mijn post. Je kunt allerlei redenen hebben om geen kinderen te willen, maar dan kun je later niet je recht op zorg claimen. Zeker niet tegen de tijd dat wij oud zijn, want dan is de vergrijzing nog veeel erger dan nu.
Dan moeten alle jonge mensen in de bejaardenzorg werken en dan ligt de economie op zijn gat. Ik kan me best voorstellen dat ze tegen die tijd een maatregel in gaan voeren dat mensen zonder kinderen (die dus de sterke vergrijzing veroorzaakt hebben) minder recht hebben op zorg dan anderen. Lijkt me alleen maar logisch en eerlijk.

Equidea schreef:

@lindy, ik ken een stel die ontzettend gelukkig zijn, die toch al wat ouder zijn, en geen kinderen hebben hoor.
Die hebben wel kinderen, maar dan zijn dat de paarden... (als je snapt wat ik bedoel).

Ik weet wel dat het zo is, dat je relatie na een aantal jaar kan verslechteren als je geen kinderen krijgt.
Was een hele docu over, over de hormonen die je nodig hebt om een relatie gelukkig te houden.

Equidea schreef:

@lindy, ik ken een stel die ontzettend gelukkig zijn, die toch al wat ouder zijn, en geen kinderen hebben hoor.
Die hebben wel kinderen, maar dan zijn dat de paarden... (als je snapt wat ik bedoel).

Ik weet wel dat het zo is, dat je relatie na een aantal jaar kan verslechteren als je geen kinderen krijgt.
Was een hele docu over, over de hormonen die je nodig hebt om een relatie gelukkig te houden.

suus_ schreef:

Equidea schreef:

@lindy, ik ken een stel die ontzettend gelukkig zijn, die toch al wat ouder zijn, en geen kinderen hebben hoor.
Die hebben wel kinderen, maar dan zijn dat de paarden... (als je snapt wat ik bedoel).

Ik weet wel dat het zo is, dat je relatie na een aantal jaar kan verslechteren als je geen kinderen krijgt.
Was een hele docu over, over de hormonen die je nodig hebt om een relatie gelukkig te houden.

Kinderen nemen om je relatie in stand te houden vind ik slecht. Helemaal als je niet graag kinderen wilt, loopt je relatie dalijk alsnog op de klippen zit je met dat kind opgescheept.

De reactie dat je niet gelukkig kan zijn zonder kinderen vind ik echt belachelijk. Hoe kun je nou voor een ander bepalen wanneer hij of zij gelukkig kan zijn. Hoe zit dat dan met homo's/bi seksuele mensen? Daar ken ik er pas veel van en die zijn ook dolgelukkig!

Karin schreef:

Laura_Robin schreef:

Ik denk niet dat je nu kunt beoordelen of je later kinderen wilt. Dat weet je later pas.

Wanneer is 'later' volgens jou?

gekkesies schreef:

Absoluut wel, gek genoeg. Tot ruim 2 jaar geleden moest ik er niet aan denken, maar nu kan ik echt niet wachten.
Ik heb een goede relatie, en mijn vriend heeft ook een heel duidelijke kinderwens. Lijkt me heerlijk om later samen een leventje op te bouwen, en voor ons hoort daar ook een kind (of twee ) bij.

Moggsy schreef:

Ik heb nooit kinderen willen hebben en we hebben ze ook niet.
En wij zeuren nergens over, andere mensen zeuren.
Soms is er onbegrip en soms vind men het zielig en de opmerking dat je er later spijt van krijgt wil ook nog wel eens langs komen.
Moeten we dan kinderen nemen om later op mijn oude dag bezoek te krijgen? En dan tref ik net kinderen die een mindere partner krijgen en niet langs willen komen.
Wij wisten beide al jong dat we geen kinderen wilden en een keus was niet aan de orde.
Een groot geluk dat wij elkaar hebben gevonden, want als ik een partner had gekregen die een kinderwens had gehad dan was dat niet goed gegaan.
Ik ben nu 54 en ik heb geen dag spijt gehad, wij zijn niet kinderloos, maar kindervrij.
Kinderhaters? Nee, dat ook weer niet, alleen vind ik maar een beperkt aantal kinderen leuk. En zodra ik ze niet meer leuk vind dan mogen ze mooi naar hun ouders, opzouten.
Ik zag alle ellende van een dracht en de geboorte niet zitten.
Dan de zorg en de enorme onkosten die een kind mee zou brengen.
Het opvoeden van een eigen mens is aan mij ook niet besteed, want er lopen veel te veel mensen om mij heen die nog niet zijn opgevoed.
Ik/wij houden enorm veel van dieren.
En op een gegeven moment ontdek je dat je dieren beter opgevoed zijn dan menig kind.
Voor mij geen baby's vast houden, geen kraamvisite, ik kom wel een keer als het kind kan lopen.
Onze vriendenkring bestaat veelal uit kindervrije, of zich normaal gedragende ouders.
Ook zo'n punt, zodra er een kind is geboren dan is dat vaak het middelpunt van de ouders.
Iedereen wordt dan buiten gesloten, want hun kind is de leukste en de liefste, maar voor ons de vervelendste.
Ik kan met mijn honden een restaurant in, niemand merkt dat ze aanwezig zijn.
Weinig ouders wiens kind een 1,5 uur onder de tafel kan blijven liggen.
Ik wil ook geen last hebben van andermans kind en dat hebben we meestal wel.
Niet door onze aangeboren ergernis voor kinderen, maar wel door irritant kindergedrag zoals geren, geschreeuw en aandachttrekkerij.
Uiteraard ligt veel aan de ouders, maar een kind die niet beweegt en geen geluid maakt is ook niet normaal.
Dus hou ze lekker uit mijn buurt.
Ik vind het heel erg als iemand graag kinderen wilt hebben en ze niet kan krijgen.
Ik vind het ook erg als er een ongewenst kind geboren wordt.
Het geen kinderen willen hebben is iets wat in je zit, daar denk je niet over na.
Wij hebben het samen altijd super gehad, want we hebben altijd alles kunnen doen wat we wilden.
Overal tijd voor en alle financiele middelen waren voor ons zelf.
Egoistisch? Nee hoor, een kind nemen kan egoistisch zijn, want een kind vraagt er niet om om geboren te worden, dat bedenken de ouders die dat kind graag willen hebben.
Er is wel een grote ergernis naar mensen die kinderen hebben.
Die moeten altijd voorrang hebben met de planning van vakantie.
Bij mij geen kans, dat ik ze niet heb, wil niet zeggen dat ik moet opschuiven voor iemand die ze wel wil hebben.
Ik kies voor vrijheid en wie voor gebondenheid kiest moet dat zelf maar oplossen.
En mij n ouders hebben het er nooit moeilijk mee gehad omdat hun dochter altijd heeft gezegd geen kinderen te nemen.
En wat ze niet hebben missen ze niet.
Wij hebben geen eeuwige zorgen om kinderen en zij niet om kleinkinderen.
Het leven is fantastisch om kindervrij te zijn.