Geplaatst: 16-05-09 01:59 Ik ben nu 27, veel gepest op school. En nog steeds kun ben ik een goed slachtoffer voor mensen die hun eigen frustraties willen uitten.
Hebben we niet allemaal van die fases gehad? Dat we onze haren verfden, permanenten namen, een matje in de nek, volle wenkbrauwen, scheuren in de kleding of juist een mantelpakje. En waarom? Omdat dat het mode beeld was uit onze jeugd. Dat onze ouders daar bijna een aanval van krijgen kon ons pubers toch ook niet deren? Nu zien we die foto's terug en schrikken we ons kapot. (ik wel tenminste
) En nog kan ik mezelf erop betrappen dat mijn kleding stijl steeds weer veranderd. Niet meer zo heftig, maar het gebeurd wel. @TS: wees ten alle tijde jezelf. Ongeacht hoe dat is. Het belangrijkste is dat jij blij bent met jezelf. Als je het gevoel hebt dat niemand anders blij met je is kun je er namelijk maar beter voor zorgen dat je wel blij met jezelf bent. Klinkt misschien raar, maar zo is het wel.
Als dit niet ophoud zou ik wel kijken of je wellicht naar een andere school kan. Geloof me, pesten achtervolgd je je hele leven. De meeste slachtoffer krijgen daar ook als ze volwassen zijn af en toe last van. Daarom is het belangrijk dat je er wat aan doet.
Heel veel sterkte
Maar mensen uit zijn klas gingen hem pedofiel noemen en mij slet. We hadden gewoon verkering en we zoenden niet eens! Soms stonden we wel eens naast elkaar in de pauze en dan werd ik weer nageroepen voor slet. Ook gewoon als ik door de school liep of door het parkje. Toen het na een maand of 2 uit was, heeft het daarna nog een tijd geduurd voordat het naroepen over was. ( lees een jaar ) 
) en kreeg op een dag van een derdeklasser een stuiver, om naar de kapper te gaan. Dat doet pijn, je kijkt alleen nog maar naar de grond, je wilt niet weten wat er om je heen gebeurd, want mensen kunnen je eens aankijken.
