Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-03-09 13:24

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 27-03-09 13:24

Hij is duidelijk niet gek genoeg op haar om een keuze te maken. Hij hikt er al weken tegenaan. Zo moeilijk lijkt me de keuze niet, als je een meisje als Mandy voor je hebt staan... Iemand die alles voor je over heeft. Er is ook geen verplichte periode nodig om tot bezinning te komen, na een lange relatie.

**Geplaatst**: 27-03-09 13:28

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 27-03-09 13:28

Niet elke relatie (of niet-relatie) is hetzelfde. Dus eigenlijk kunnen wij er allemaal niets van zeggen. De ene man (of vrouw) maakt van het ene op het andere moment de keuze voor een relatie. Dit is het, en dit is voor altijd. En anderen zijn daar weer veelk huiveriger voor; als ik nu kies, waar kies ik dan voor, en wat als het misgaat, en als ik voor haar kies, wat kies ik dan allemaal niet... Daar is iedereen gewoon verschillend in. En ik denk eigenlijk niet dat dat iets te maken heeft met hoe leuk je iemand vind, maar meer met wat voor persoon je bent.

Het enige dat de TS kan doen is kijken hoe het loopt, en er goed over praten als er dingen zijn die je niet zinnen.

**Geplaatst**: 27-03-09 13:55

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 27-03-09 13:55

Ik ka het van zijn kant best begrijpen , als je net met veel pijn uit een relatie komt dan heeft dat je een behoorlijke klap gegeven.

En dan is het heel normaal als je jezelf niet direct weer in een relatie wilt storten.

Alleen misschien heeft hij de "pech" gehad dat hij nu al de TS tegenkwam ? Veels te vroeg voor hem ?

Kan me dan voorstellen dat hij verscheurd wordt door 2 behoeftes.

Hij heeft het volste recht om nog geen nieuwe relatie te willen , maar wil de TS ook niet kwijt , het is gewoon te vroeg , hij heeft misschien gewoon tijd nodig om de vorige relatie en het eind daarvan goed te verwerken.

Maar het maakt de kans wel kleiner dat deze relatie gaat slagen...als je niet helemaal voor elkaar gaat dan is de start toch heel anders dan als je dat wèl doet...

Ik denk dat de TS 2 keuzes heeft.

Hetzij ermee stoppen , omdat je niet zijn halve aandacht wilt.
Dat je voor jezelf kiest en zegt : of je gaat helemaal voor me en we zien wel hoe het dan gaat lopen , of je laat me met rust. Want een man die niet volledig voor je gaat , daar kan het sowieso niks ècht moois mee worden.

Deze aanpak kan het einde betekenen , maar als er echt iets goeds is tussen jullie dan neemt hij de tijd om zich los te maken van het verleden , en dan gaat hij alsnog zijn stinkende best doen om weer wat met jou op te bouwen.

Alleen moet jij daar in de tussentijd niet op gaan wachten , doe leuke dingen en leef je leven , komt hij niet terug dan is hij je toch niet waard , en komt hij wel terug dan zal hij zich eerst moeten bewijzen en je echt moeten veroveren

Dat is optie 1.

Optie 2 is doorgaan zoals je nu doet , maar zelf stoppen met dat woordje relatie erop te willen plakken. En je eigen manier van denken ombuigen. Als je steeds maar iets anders wilt dan dat wat je krijgt , en steeds verteld dat je niet tevreden bent met de situatie , dan jaag je hem alleen maar weg.

Het is voor die jongen niet bepaald leuk om te weten dat hij je pijn doet , als hij mooie gevoelens voor je heeft dan is dat idd. een goede reden om zich dan maar terug te trekken.

Als het jou niet lukt om tevreden te zijn met wat je nu hebt , stop er dan subiet mee want anders worden jullie allebei alleen maar ongelukkig en heeft de relatie geen kans. Als je ermee stopt (zie optie 1) dan heb je VEEL meer kans van slagen (uiteindelijk). Want dan kan hij zelf voor je gaan kiezen en laat je zien dat je meer waard bent , en dat je serieus voor hem gaat , zoveel zelfs dat je met minder dan hem volledig , geen genoegen neemt

Dat geeft een veel beter signaal af dan steeds maar piepen hoe ontevreden je bent , want dan word je er niet aantrekkelijker op zeg maar

Kun je het van je af zetten dat hij het nog geen relatie wil noemen , en kun je tevreden zijn met wat je hebt , dan kun je ook gewoon dit contact voortzetten.

Als jij er dan van geniet en hij geniet ervan , dan heb je toch eigenlijk die relatie die je wilt ? Je bent nu nog maar zo kort samen , als je wat langer samen bent dan heb je dikke kans dat hij dat woordje relatie er ook wel op wil plakken want dat maakt dan ook geen fluit meer uit , omdat je die relatie al een tijdje HEBT

Maar ga je er steeds over "zeuren" dan zal het niks worden , je kunt hem moeilijk "dwingen" , iets dat op die manier tot stand komt heeft geen waarde , en de kans is groter dat hij er dan ook liever mee stopt. En terecht !

**Geplaatst**: 27-03-09 14:00

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 27-03-09 14:00

Ware woorden volgens mij pmarena. Vooral dat je hem niet kan dwingen. Dus als je ermee door gaat, laat het dan ook zoals het is. Ga 'm er niet steeds op wijzen dat je er niet tevreden mee bent, want dat is 'ie waarschijnlijk zo weg. Als je ermee doorgaat, kijk dan gewoon waar het schip strandt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-09 14:12

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-09 14:12

Dankjullie voor jullie reacties.

Wat ik veel terug zie komen is het feit dat ik hem er op wijs..

Ik heb gister gevraagd over hoe het verder zou gaan omdat we dat na deze week zouden beslissen.. Ik kan wel verder willen met deze situatie, maar hij moet dat ook willen.
Heb ook gezegd dat ik nu deze discussies niet meer wil omdat het voor beide niet fijn is. Het is zoals het is. We zien het wel.

Hij komt me zo halen en dan ga ik even mee boodschappen doen.

**Geplaatst**: 27-03-09 14:15

Geplaatst: 27-03-09 14:15

Als je het echt zo ziet en ook oprecht zo voelt , van : we zien het wel , dan heb je weer een kans

Gewoon genieten van wat je hebt , je hebt dan een grotere kans dat het zelfs nog leuker wordt , maar als dat niet zo is : puur pech.

Maar dan heb je tot die tijd iig. plezier gehad samen

**Geplaatst**: 27-03-09 14:25

Geplaatst: 27-03-09 14:25

Zo te zien is het iets herkenbaars gezien de vele reacties

Hier dan ook een verhaal met positieve afloop. Ik heb een half jaar zoals jij nu een relatie gehad die geen relatie mocht heten. Wel bijna elke dag samen etc. Ik heb gelet op de kleine dingen. Respecteert hij mij? Hoe gedraagt hij zich in het openbaar met mij? Hoe behandelt hij mij? Wat is de reden dat hij geen relatie wil? Dat soort dingen. Ik kwam tot de conclusie dat dit nog de moeite waard was om voor te vechten, ook al kan ik je vertellen dat er heel veel gevochten is…heb vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ik het niet pik als er met andere meiden word afgesproken of gekust of wat dan ook.
Merkte ik dat ie flirtte met andere vrouwen of een ex of wat dan ook, betaalde ik met gelijke munt terug. Dit bracht grote problemen met zich mee, het is zwaar geweest…
Ik heb het 2 keer uitgemaakt omdat ik er niet meer tegen kon, elke keer kwam ie binnen een week weer terug. Nu is het sinds 3 maandjes echt aan, we zijn alleen maar bij elkaar en het is nu officieel tussen ons…Ga op je gevoel af!! En kom voor je rechten op…bedenk wel eerst of het ECHT de moeite waard is….

succes

**Geplaatst**: 27-03-09 17:20

Geplaatst: 27-03-09 17:20

Janine1990 schreef:
Hij is duidelijk niet gek genoeg op haar om een keuze te maken. Hij hikt er al weken tegenaan. Zo moeilijk lijkt me de keuze niet, als je een meisje als Mandy voor je hebt staan... Iemand die alles voor je over heeft. Er is ook geen verplichte periode nodig om tot bezinning te komen, na een lange relatie.

Sorry - maar dis onzin. Dat is het geval als iemand aan je probeert te trekken en toch niet dat laatste beetje wil geven. Maar iemand die jou eerlijk verteld hoe het zit en de keuze geeft - geeft zijn/haar partner de vrijheid te kiezen.

Ik kan mijn vriend niet geven wat hij "gewend" is - een bijzonder vaste en tijdsintensieve relatie. Hij weet dat - daar ben ik vanaf moment één heel eerlijk over geweest.
Ik heb op een gegeven moment ook "besloten" dat het niet bij hem paste, hoewel hij hetzelfde deed als Mandy, hij koos voor mij. Hij deed dat vanaf het moment dat hij ervan wist - en heeft zich eraan proberen aan te passen. Vervolgens vond ik op een gegeven moment dat hij "beter" verdiende, of iig iemand die hem wél zo'n relatie kon geven, en vertelde dat we daarom niet verder konden. En hoe oneerlijk is dat...? Ik besliste over zijn leven, terwijl hij oud en wijs genoeg is om eigen keuzes te maken. Hoe kon ik hem het recht afnemen over zijn eigen leven te beslissen, terwijl juist hij de concessies deed?

Degene die moet kiezen hier, is TS. En zolang ze prima met deze optie kan leven (met als voorwaarde: geen nare gesprekken meer) dan denk ik dat ze heel gelukkig kan zijn. Mandy, geniet ervan

Op 't moment dat Mandy vindt dat hij moet kiezen of veranderen, en hij gaat dat uitstellen - dán heb je gelijk. Maar vooralsnog is hij heel eerlijk geweest, en heeft háár de keuze gelaten.

Over het niet-moeilijk zijn van een dergelijke keuze: neem van mij aan, soms hangt de heftigheid van de keuze niet af van de persoon waarvoor je kiest. En hoe goed, fantastisch, mooi, geniaal, lief en engelachtig de te kiezen persoon ook is, dat hoeft het niet makkelijker te maken. Misschien zijn juist die hele mooie kanten er de oorzaak van dat hij zich er wel voor geeft, maar bijzonder eerlijk is over zijn beperkingen, juist omdat hij haar niet wil kwetsen...

Edit: zin ietsje verduidelijkt

**Geplaatst**: 27-03-09 17:27

Geplaatst: 27-03-09 17:27

WhiteRose schreef:
Degene die moet kiezen hier, is TS. En zolang ze prima met deze optie kan leven (met als voorwaarde: geen nare gesprekken meer) dan denk ik dat ze heel gelukkig kan zijn. Mandy, geniet ervan
Op 't moment dat Mandy vindt dat hij moet kiezen of veranderen, en hij gaat dat uitstellen - dán heb je gelijk. Maar vooralsnog is hij heel eerlijk geweest, en heeft háár de keuze gelaten.
Over het niet-moeilijk zijn van een dergelijke keuze: neem van mij aan, soms hangt de heftigheid van de keuze niet af van de persoon waarvoor je kiest. En hoe goed, fantastisch, mooi, geniaal, lief en engelachtig de te kiezen persoon ook is, dat hoeft het niet makkelijker te maken. Misschien zijn juist die hele mooie kanten er de oorzaak van dat hij zich er wel voor geeft, maar bijzonder eerlijk is over zijn beperkingen, juist omdat hij haar niet wil kwetsen...

Edit: zin ietsje verduidelijkt

Hij wil haar niet kwetsen, zeg je... Maar hij weet (onbewust) dat hij het toch doet.
Ik heb ook in een situatie gezeten, ik had alleen toch wel negen maanden verkering. Maar als je dan geen keuze weet te maken, weet ik goed waar het gat van de deur zit. Dan hoef je bij mij niet aan te kloppen. Ik wil op nummer 1 staan, of geen plaats in je leven uitmaken. Mannen hebben geen moeilijker brein dan vrouwen, het is voor vrouwen wél moeilijker om hun brein te begrijpen.

Door mijn eigen situatie weet ik hoe belangrijk het voor mij is geweest om hem voor de keuze te stellen. Ja, hij maakte het uit. Ja, mijn leven was de eerste paar weken een ramp. Maar ik heb ervan geleerd, ik sta sterker in het leven dan ooit. Omdat ik me niet meer afhankelijk opstel naar een man toe.
In mijn ogen, en door mijn ervaringen, heb ik het idee dat hij niet genoeg om haar geeft om maar een beslissing te maken.

**Geplaatst**: 27-03-09 17:34

Geplaatst: 27-03-09 17:34

Janine1990 schreef:
Hij wil haar niet kwetsen, zeg je... Maar hij weet (onbewust) dat hij het toch doet.
Ik heb ook in een situatie gezeten, ik had alleen toch wel negen maanden verkering. Maar als je dan geen keuze weet te maken, weet ik goed waar het gat van de deur zit. Dan hoef je bij mij niet aan te kloppen. Ik wil op nummer 1 staan, of geen plaats in je leven uitmaken. Mannen hebben geen moeilijker brein dan vrouwen, het is voor vrouwen wél moeilijker om hun brein te begrijpen.

Ieder mens heeft trekjes die die ander ergeren, pijn doen, niet aanstaan of waar het mee botst. Je kwetst elkaar daarmee. Maar door zo eerlijk te zijn over de beperking van de relatie, geeft hij haar de keuze. Als de beperking in zichzelf voor haar kwetsend is, moet zij kiezen of het dat haar waard is. Maar bewust een beetje afwachtend uitstellen - dát is kwetsen van een andere categorie voor mij. Dan ben je ook helemaal niet zo bewust met die ander bezig, maar vooral met jezelf..

Voor jou geldt dat jij een voorwaarde stelt: Ik ben nr 1 & anders niet. Als ik Mandy's verhaal lees, heeft hij vertelt hoe het zit. Als zij dan zo'n zelfde regel stelt, en vindt dat hij daar niet aan kan voldoen op die manier, moet ze inderdaad opstappen. Maar das niet zijn schuld - hij vertelt hoe het zit en laat haar kiezen.
Heb jij het er met jouw toenmalige vriend al in zo'n vroeg stadium gehad over zijn intenties? En is hij toen daar eerlijk over geweest? Dat vind ik toch wel wezenlijk verschil maken, eerlijk gezegd

Ik heb het met mijn vriend over de mogelijkheden gehad - en dus kan hij dat vergelijken met zijn stelregels. En hij zegt:"Prima, dat vind ik het waard." Net zo goed overigens als dat ik me aan moet passen aan het feit dat hij straks co-schappen loopt en amper tijd meer over zal hebben - en daarvan zeg ik "Prima, we zien hoe het loopt."

**Geplaatst**: 27-03-09 17:40

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 27-03-09 17:40

Hmm WhiteRose, zo stel je het weer in een heel ander daglicht, in dit geval ga ik wel met jouw mening mee!

Over de rest stuur ik je een pbtje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-03-09 11:16

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-09 11:16

Dankjullie voor jullie reacties.

Heb hem gister gezien. Hij heeft me opgehaald, we hebben boodschappen gedaan en zijn daarna naar zijn huis gegaan om te praten.
Afgesproken dat we geen nare gesprekken meer hebben over het onderwerp (is voor beide niet fijn), geen geklooi met anderen en dat we verder gewoon samen er een leuke tijd van maken en wel zien hoe het loopt.
Morgen gaan we samen winkelen en blijf ik bij hem eten.

**Geplaatst**: 28-03-09 11:22

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 28-03-09 11:22

Klinkt goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-03-09 11:26

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-09 11:26

Hij heeft me gisteravond ook nog gesmsd. Had ik niet verwacht, krijg meestal geen smsjes als ik hem die dag gezien heb.

Hoe minder ik sms, hoe meer hij mij gaat smsen.

**Geplaatst**: 28-03-09 11:27

Geplaatst: 28-03-09 11:27

Ik denk als je dat aanhoudt, dat het vast wel goed komt

**Geplaatst**: 28-03-09 11:30

Geplaatst: 28-03-09 11:30

dat denk ik dus niet

, ik heb dit al te vaak meegemaakt..! Allemaal harstikke leuk, bekent bij mij thuis
leuke dingen gaan doen. Spontane acties heel veel voor me over..Maar als het puntje bij het paaltje
komt dan zijn ze niet thuis. "ik ben er nog niet aan toe" Ze willen wel de leuke dingen maar niet de lasten.
En dit is 9 van de 10 keer zo met mannen die net uit een relatie komen. Dus ik denk dat je hem de keuze
maar voor moet leggen: Iets of niets. Heb ik de laatste keer ook gedaan, helaas werd het niets. maar
dat heb ik liever dan nog maanden doorsukkelen, helemaal gek van iemand zijn maar niet hetgene krijgen
wat ik wil.

**Geplaatst**: 28-03-09 11:35

Geplaatst: 28-03-09 11:35

Inderdaad, zelf niet teveel energie in steken...Laat hem maar komen.

Ik denk dat het voor hem het woord relatie gewoon een erg zware lading heeft...En dat begrijp ik. Want voor mij is dat hetzelfde...Zodra er sprake is van diepe gevoelens en dat ik die jongen echt leuk begin te vinden en dat ik echt het idee heb dat het wat kan worden, dan beginnen bij mij de angsten....

1 punt: Deze jongen gaat dan wel niet 100% voor je, maar hij is wel 100% eerlijk en dat is echt top!!!

**Geplaatst**: 28-03-09 11:36

Geplaatst: 28-03-09 11:36

Als hij na 2,5 maand minder interesse heeft, is het dan wel wat?

Ik denk dat je een opfrissertje voor hem was, een tussendoortje.

**Geplaatst**: 28-03-09 13:45

Geplaatst: 28-03-09 13:45

randie schreef:
Maar als het puntje bij het paaltje komt dan zijn ze niet thuis. "ik ben er nog niet aan toe" Ze willen wel de leuke dingen maar niet de lasten. En dit is 9 van de 10 keer zo met mannen die net uit een relatie komen. Dus ik denk dat je hem de keuze
maar voor moet leggen: Iets of niets.

russel schreef:
Als hij na 2,5 maand minder interesse heeft, is het dan wel wat? Ik denk dat je een opfrissertje voor hem was, een tussendoortje.

Randie: Maar hij zegt het toch eerlijk? Daarmee geeft hij haar de keuze. Ik vind het dan oneerlijk om hem voor een keus te stellen, dan moet je gewoon zelf een grote meid zijn en zeggen: dis voor mij niet genoeg, klaar. Het dan door hem laten beslissen vind ik erg afhankelijk en een beetje zoeken naar een schuldige..

Zelfde geldt voor het "tussendoortje" - hij zegt toch gewoon wat de mogelijkheden zijn? En als je dat er niet voor over hebt, niet doen

Mandy, tof dat het zo fijn gaat. Het klinkt wel een klein beetje alsof het misschien voor hem langzaam toch meer wordt dan hij zelf dacht. Geniet iig van het moment

**Geplaatst**: 28-03-09 14:02

Geplaatst: 28-03-09 14:02

Citaat:
Randie: Maar hij zegt het toch eerlijk? Daarmee geeft hij haar de keuze. Ik vind het dan oneerlijk om hem voor een keus te stellen, dan moet je gewoon zelf een grote meid zijn en zeggen: dis voor mij niet genoeg, klaar. Het dan door hem laten beslissen vind ik erg afhankelijk en een beetje zoeken naar een schuldige

Nee is niet zo, want je kan inderdaad zelf al die keuze in je hoofd gemaakt hebben, maar stiekem hoop je toch op meer.
Wanneer hij duidelijk verwoord dat het niet gaat gebeuren, kun je het afsluiten. Bij mij waren ze ook eerlijk, maar dat wil
nog niet zeggen dat het mij geen pijn heeft gedaan?

**Geplaatst**: 28-03-09 14:17

Geplaatst: 28-03-09 14:17

randie schreef:
Nee is niet zo, want je kan inderdaad zelf al die keuze in je hoofd gemaakt hebben, maar stiekem hoop je toch op meer.
Wanneer hij duidelijk verwoord dat het niet gaat gebeuren, kun je het afsluiten. Bij mij waren ze ook eerlijk, maar dat wil
nog niet zeggen dat het mij geen pijn heeft gedaan?

O, maar dan is het gewoon jouw fout. Als jij niet zover bent dat je voor jezelf kunt kiezen, of achter je eigen principes kunt gaan staan, kun je daar moeilijk een ander de schuld van geven...

En dat je een ander nodig hebt om verder te gaan met je eigen leven, daar zou ik toch aan gaan werken, want dat maakt het leven bijzonder afhankelijk, voor mijn gevoel

**Geplaatst**: 28-03-09 14:21

Geplaatst: 28-03-09 14:21

Wat een herkenbare titel! Me oog viel er meteen op..
Ben ook blij dat jij het topic hebt aangemaakt..

Dan hoef ik dat
niet te doen..

Ik zit momenteel in précies de zelfde situatie als jou..

Alleen ben jij al iets verder gestadiumt.. Ik ben nu een maandje
ongeveer aan het ''rommelen'', weet er even geen ander woord voor..

Bij mij is het begonnen uit een goede vriendschap die zich een maand
geleden ontwikkelde naar meer dan alleen vrienden zijn. Hij kwam tegen
mij vertellen dat hij me heel erg leuk vond en me wel zag zitten. (wel is
waar via msn..) Hier hebben we het toen uitgebreid over gehad. Ik heb
hem ook verteld dat ik het wel moeilijk vind omdat we zulke goede vrienden
zijn. Ik was toen niet verliefd op hem, het is een leuke jongen.. maar meer
zocht ik er niet achter. Dit kwam ook omdat toen hij het 3 maanden geleden
uitmaakte met zijn vriendin, ik hen béide heb ge/onder-steunt in die periode.
Met haar ben ik ook wel vriendinnen geworden, geen heel goede.. maar
wel vriendinnen, en met hem had ik al een goede vriendschap. Ik vond het
niet eerlijk als ik er nu 'vandoor' zou gaan met hem omdat zij ook een
vriendin van me is geworden en ik dat niet kan maken.

Later heb ik aan hem gevraagd of hij met zijn ex wilde gaan praten over
''ons'' en haar op de hoogte stellen. Dit heeft hij gedaan.

Paar dagen/weken gingen voorbij. We zagen elkaar wel vaak, maar dat was gewoon in het bij zijn van ons vriendengroepje, s' avonds gaan we namelijk
nog wel eens wat leuks doen met z'n alle, leuk spelletje of iets dergelijks.
Aangezien wij een paar dagen vrij hadden van school kwamen deze avonden
dagelijks en ook hij was daarbij. We hebben heerlijk gek kunnen doen, gelachen
met elkaar, het voelde gewoon goed.

De smsjes werden ook telkens veelbelovender.. teksten kregen meer betekenissen.

Eerst heb ik het altijd een beetje proberen te laten, het zoenen. Dit omdat
ik gewoon nog een heel dubbel gevoel had. Over mijn gevoelens, zijn gevoelens,
de gevoelens van zijn ex/mijn vriendin. Vond ik hem echt wel leuk genoeg om te zoenen? Ik wil niet hebben dat ik zoen uit lust,

dat doe ik hem niet aan, en zeker niet als ik wéét dat hij me ziet zitten. Uiteindelijk kwam dan toch de eerste zoen van ons, en dat voelde meer dan goed.. Hij was er ook goed over
te spreken en weer kwamen/volgde er smsjes met veel belovende teksten.

We gingen samen uit, hadden leuke vriendenavonden, goede gesprekken, en
bovendien was er een heel goed gevoel. Normaal gesproken voel ik me bij een
jongen wat opgelaten/ongemakkelijk. Maar bij hem durf/kan ik mijzelf wezen.
Een heel bijzonder gevoel. Een heel goed, belangrijk gevoel.

We zagen elkaar steeds weer wat vaker en de smsjes bleven.. maar ik was benieuwd naar hoe het nu verder ging tussen ons. Ik heb dit aan hem gevraagd
en niet altijd wist hij hier een antwoord op, althans geen concreet antwoord.
Uiteindelijk ben ik wel wat meer te weten gekomen. Meneer vond hoe het nu
ging prima en wou verder nog geen relatie beginnen. Dit had, volgens hem, niks
met mij te maken. Hij vond me super, maar wou geen relatie beginnen. 1 van
de redenen waarom hij dat niet wou/wilt is dat hij net 3 maanden af is van
een 1,5 jaar durende relatie.

Bam, boem. Dan krijg je wel even een brok in de keel.. Had het misschien
toch wel stiekem met mij te maken hebben?? Ik voel(de) me zo onzeker..
Misschien ben ik niet leuk genoeg? Daarna heb ik hem nog gesproken
en gezegd dat het voor ons dan maar stoppen wordt... ik kan dat niet aan..
Relatie, maar geen relatie hebben..................................

We hebben ongeveer een week geen contact meer gehad. Geen smsjes,
en op msn sprak ik hem ook niet meer. Gelukkig, ik had even ''rust'' nodig
om het een beetje te ''verwerken''. Ik was boos, heel boos.. En teleurgesteld.
Al die smsjes die hij me heeft gestuurd... telkens las ik ze weer opnieuw.
Wat had dat te betekenen?? Zo veel belovend.. Was dat dan niets waard??
Verzonnen? Lust?? Ik voelde me gebruikt.

Nu sinds eergister ongeveer hebben we weer contact. Hij bood zijn excuus
aan en verzekerde mij dat het echt niet aan mij lag. Ook vertelde hij mij dat
hij dat altijd zo een beetje heeft.. Bij zijn ex is het ook 5 maanden zo gegaan
alvorens zij een relatie kregen.. Ik heb aangegeven dat ik dat heel moeilijk
vind.. en dan niet om het feit dat we geen echte relatie hebben maar meer
om het feit dat je alles doen en laten kunt omdat je immers toch niet gebonden
bent? Hij kan met andere meiden zoenen... ik kan met andere jongens zoenen..
Pure onzekerheid. Hij vertelde mij dat hij niet zo is, en ik geloof hem. Ik ken
hem daar goed genoeg voor en het is een eerlijke jongen.

Hij vertelde mij dat hij het weer wilt ''proberen'', hij me echt leuk vind en
er gewoon tegen aan wilt!

Ik vind het heel moeilijk... heel moeilijk.. Ik weet nog niet goed wat ik moet doen.

Ik weet alleen wel dat hij oprecht naar mij toe is..

In alle opzichten.

Ik vraag mezelf alleen nog af... hoelang kan ik dit volhouden??
Wil ik dit? En stel dat we uiteindelijk géén relatie krijgen????? Ik denk het
wel .. maar stél dat?

**Geplaatst**: 28-03-09 16:14

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 28-03-09 16:14

Hoi Allemaal!

Ik lees nu al een tijdje mee... en jeetje wat is het allemaal herkenbaar zeg. Dus laat ik mijn verhaal ook maar eens doen...
Ongeveer 2 maanden geleden begonnen met daten met een "verre" collega op het werk. Het begon allemaal heel erg leuk, deden veel leuke dingen samen, vaak s'avonds samen een dvdtje kijken op de bank. Het doen van leuke dingen samen deden we al best snel aan het begin ook, naar de film, naar het strand, dierentuin en wandelen in het bos. Allemaal superleuk, dus op een bepaald moment vraag ik aan hem, "hoe zal ik je nu noemen als ik je moet voorstellen aan bekende?" Hij vond het vooral leuk zoals het nu was en we moesten niet te hard van stapel lopen. Jammer want dit antwoord had ik eigenlijk niet verwacht....
Het onderwerp een tijdje laten rusten en toen 2 weken later weer eens gepolst, hij kon er weer niet echt een antwoord op geven... Meneer is totaal geen prater en vind dit ook erg moeilijk. Dus ik dacht laat ik het onderwerp maar gewoon een tijdje rusten. Maar vorige week vrijdag toch maar weer over begonnen, ik werd zo onzeker van de situatie, vind ie me nou leuk genoeg of wat beteken ik voor hem... Nou alle antwoorden heb ik er zowat uit moeten trekken (hij is echt geen prater..) naja de conclusie was dat hij voor zijn gevoel niet verliefd genoeg was en dat er iets miste waardoor wij nu al misschien geen kans van slagen hadden. Dus het was eerlijker om er mee te stoppen...
Afgelopen dinsdag nog bij hem langs geweest omdat ik nogal wat vragen had en we moesten dit voor mijn gevoel toch beter afsluiten dan zo. Ik heb die avond alles gezegd en gevraagd wat me nog dwarszat en gepraat als brugman om hem van gedachten te laten veranderen. Op een gegeven moment was ik leeg en hij kon het niet anders uitleggen als ie al gedaan had. Dus het was klaar ook voor mij. Dus ik wil weggaan, pakt ie me vast en knuffelt me nog een keer, ik geef hem nog één zoen en wilde toen gaan. Maar uiteindelijk is het nog heel laat geworden. Dus hij vond me volgens mij toch leuker dan dat hij beweerde...
We vonden de volgende dag allebei dat de avond maar bizarre verlopen is. De donderdag erop weer langs geweest filmpje gekeken en blijven slapen, voelde net als vanouds maar beter!
Geen idee wat ik met de situatie aan moet maar zo is het natuurlijk ook goed, zolang ik maar de enigste ben. Voorlopig laat ik de situatie op zijn beloop en vooral geen moeilijke gesprekken meer...

Ik vind het moeilijk om iedereen hier een advies te geven maar vertrouw gewoon op je gevoel, je intuïtie.. klinkt vreemd maar je gevoel is het belangrijkst en heeft het vaak bij het rechte eind. Voor mezelf heb ik me er nu ongeveer bij neergelegd dat het niks word maar zolang het zo leuk blijft blijf ik er mee doorgaan.

Mooie spreuk die ik wel toepasselijk vind op dit topic:
Je gevoel en je intuïtie leiden je en je verstand houd je tegen..

**Geplaatst**: 28-03-09 16:38

Re: Relatie.. zonder een relatie te hebben.

Geplaatst: 28-03-09 16:38

Even een vraagje he: Waarom moet er eigenlijk door jullie steeds het stempel 'relatie' op de situatie gedrukt worden??

In het begin ken je elkaar toch nog niet goed genoeg om te weten of jullie uiteindelijk een relatie aangaan? De eerste paar maanden is het toch elkaar leren kennen, aftasten, elkaar nog beter leren kennen, ook de wat minder leuke kanten...En pas na enige tijd kan je dan toch pas concluderen of jullie uiteindelijk echt verliefd zijn en dat het echt gaat werken tussen jullie??

Zo zie ik dat namelijk. De eerste 3 maanden ken je elkaar amper...hoe kan je dan verliefd zijn??

En over dat "hoe zal ik je noemen als ik je voorstel?" Nou gewoon: hallo dit is Jan Julius, Jan Julius dit is Clarabella.

Niets meer en niets minder...

**Geplaatst**: 28-03-09 16:41

Geplaatst: 28-03-09 16:41

Melanie_B schreef:
Ik vind het heel moeilijk... heel moeilijk.. Ik weet nog niet goed wat ik moet doen. Ik weet alleen wel dat hij oprecht naar mij toe is.. In alle opzichten. Ik vraag mezelf alleen nog af... hoelang kan ik dit volhouden??
Wil ik dit? En stel dat we uiteindelijk géén relatie krijgen????? Ik denk het
wel .. maar stél dat?

Laetitia, ik snap heel erg wat je bedoelt. Wat is er zo heilig aan een relatie? Is die relatie de enige reden van jullie contact? Dan lijkt me dit helemaal geen persoon voor jou, of het nu wel of niet ooit uitgroeit tot een relatie

En de vraag over de reden van je contact vind ik echt heel belangrijk - al kan ik nog niet helemaal zeggen waarom. Weirdo, maar ben even blond :o?