Geplaatst: 25-02-09 00:11 Shiloh schreef:Wie zegt dat als je niet gelukkig bent als accountant je dan maar vuilnisman moet worden. In feite wordt door jullie hierboven gezegd dat je minder dan 40% kans hebt om gelukkig te worden met je werk als je een hoge opleiding doet. Ben ik het gewoon niet mee eens. Je maakt je eigen leven, als je niet gelukkig bent, dan ben je er zelf verantwoordelijk voor om dat te veranderen. Dat heeft niks met je opleiding te maken. Als je vastgeroest wilt blijven zitten in wat jij doet. Prima, maar ga dan ook niet lopen zeuren dat je ongelukkig bent. Als je ongelukkig bent, moet je er iets aan doen. En dat hoeft echt niet te betekenen dat je ineens vuilnisman moet worden omdat je je accountant baan zat bent.
Shiloh ik kan de feiten niet veranderen. Het is wat het is. De reden die ik aangaf is ook precies de reden zoals hij is.
Ik heb de discussies de afgelopen paar blz heus gevolgd. Heb hem bekeken vanuit mijn opvoeding en mijn kennis van dit soort dingen. Denk gewoon dat je een paar puntjes mist.
Meeste mensen kiezen hun opleiding tussen hun 16de en 18de jaar. Hoe moeten ze dan al weten wat ze de rest van hun leven gaan doen? Vaak gaat het dan volgens een standaard lijn. Er is van te voren al bepaald welke vakken bij je intelligentie van dan passen. Misschien ben je wel heel slim en word je dus advocaat. Maar als je daar nou niet gelukkig van word? Dan kijkt de wereld toch wel raar als je zegt... Ik begin een groente tuin en ga daar van leven. Ik ken ze zulke mensen. Zie ook de reacties...
Andersom gaat vaak makkelijker. Als je op het MBO begint kun je best van Dierverzorger doorgaan naar Diermanager en vandaar naar Dierenarts. Het duurt lang. Maar inwezen hebben die mensen veel meer opties dan die mensen met een hoge opleiding. Die mensen worden vaak ook geprezen voor hun doorzettingsvermogen en wilskracht.
Je hebt ook de mensen zonder opleiding. Die zijn soms 40 jaar lang gelukkig in het opmaken van bedden. Ze vinden het leuk.
Je hebt ook mensen zonder opleiding die het niet leuk vinden. Maar ze krijgen ervaring en door ervaring groeien ze. Zo word een toiletschrobber uiteindelijk op latere leeftijd directeur van een bv.
Mijn vader begon als ongeschoold vrachtwagen chauffeur. Inmiddels is ie Manager.
Ervaring telt dus wel degelijk vaak meer mee dan opleiding.
Geluk of een leuke baan heeft niet veel te maken met of je de juiste diploma's hebt. Maar wel of je durft.
Inwezen vallen jullie TS aan voor het feit dat ze trots is op het feit dat ze het zo goed voor elkaar heeft. Kan het me ook wel voorstellen, ken weinig mensen die het op hun 19de zo goed voor mekaar hadden. Vermoed ook dat jij niet veel ouder bent.
Maar wees eens eerlijk. Valt dit niet in de categorie leven en laten leven?
Ik minacht mensen die studeren niet. Maar ik bewonder de mensen die het niet doen wel. Ze krijgen vaak een hoop over zich heen, dingen die niet kloppen en vaak ingegeven zijn door een soort van nijd en gebrek aan kennis.
Denk dat op de dag dat je er achter komt dat de wereld draait om die laatste groep mensen. Dan kijk je toch vreemd op.
die om het weekend 2 keer 4 uurtjes, daar lijdt mijn studie echt niet onder hoor! 
Niet een paar uurtjes in de week iets doen en er betaald voor worden. Dát noemen ik geen werk, dat is imo een bijverdienste... 
, Dus als jij je daar aangesproken op voelt is dat een misverstand. 