Heb het beestje nog nooit zo blij gezien als toen ze weer thuis kwam

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
IsaCalixa schreef:Ik vraag me af hoe dieren er eigenlijk mee om gaan als een mens opeens verdwijnt uit hun leven. Zijn ze verbaasd, zouden ze treurig zijn of maakt het ze niet uit. Ik ben bijvoorbeeld sinds een paar weken uit huis gegaan en mijn hondje die ik dagelijks zag, zie ik nu nog maar heel soms. Ik mis mijn hondje natuurlijk, maar ik vraag me af wat het beestje zelf dan "denkt". Hij herkent mij wel als die mij ziet, maar als ik weer thuis kom is die niet extra blij of zo. Alleen laatst was ie op bezoek op mijn kamer en toen was ie wel echt heel verbaasd en super enthousiast enzo.
Maar ik vraag me af of zo'n beestje je dan toch ook 'mist' of zo, of dat ze zich misschien toch meet op andere dingen/mensen gaan richten..
Een lange tijd geleden heb ik ook, na 5 jaar verzorgd/bereden te hebben, plotseling afscheid genomen van mijn verzorgpony. Daarna heb ik hem ook nooit weer gezien. Ik vraag me af of die pony dan wel eens treurig zou zijn geweest of iets.. en ik vraag me soms ook wel eens af of zij mij nog steeds zou herkennen, als ik ooit weer op bezoek zou gaan..
Nogal diepe gedachten zo midden in de nacht, I know
SavannahNx schreef:khirshanta schreef:kijk maar uit, dadelijk ook nog rsi...
Weet je waar je kaak pijn door komt? Zo nee, dan is een bezoekje /belletje aan de HA misschien geen overbodige luxe
Ik was aan het eten en toen hoorde ik echt een harde krak en sinds dien doet t zeer.
Rebecca schreef:Ik vroeg mij al tijdje af of de gevallen Duitse soldaten ook herdacht worden die her en der vast nog wel in Nederland liggen begraven of is dat een taboe?
En worden ze dan wel herdacht in zekere zin in hun thuisland?
Rebecca schreef:Ik vroeg mij al tijdje af of de gevallen Duitse soldaten ook herdacht worden die her en der vast nog wel in Nederland liggen begraven of is dat een taboe?
En worden ze dan wel herdacht in zekere zin in hun thuisland?
F_Orumster schreef:Rebecca schreef:Ik vroeg mij al tijdje af of de gevallen Duitse soldaten ook herdacht worden die her en der vast nog wel in Nederland liggen begraven of is dat een taboe?
En worden ze dan wel herdacht in zekere zin in hun thuisland?
Gister besteedde de npo hier wat aandacht aan, ik weet niet meer welk programma het was. De duitsers houden ook een dodenherdenking.
De Duitsers leren al decennia om te gaan met de schuld, eigenlijk iets 'teveel' gericht op de schande die aan hen kleeft terwijl er meer focus zou moeten zijn op het ontstaan van de situatie en dit te leren herkennen en te voorkomen. De schuldlast maakt ook dat het voor duitsers onprettig is om over de WOII te praten.
lenaa_tje schreef:Zijn wel plekken voor, maar staat niet op de voorgrond. Afgelopen jaar ben ik in Normandiƫ geweest waar de Engelse en Amerikaanse begraafplaatsen heel groots en indrukwekkend zijn (en toeristisch.) De Duitse begraafplaats lag achteraf en aan de snelweg, ook had het niet veel bezoekers. Toch vond ik het ook indrukwekkend om daar te zijn.
IsaCalixa schreef:Ik vraag me af hoe dieren er eigenlijk mee om gaan als een mens opeens verdwijnt uit hun leven. Zijn ze verbaasd, zouden ze treurig zijn of maakt het ze niet uit. Ik ben bijvoorbeeld sinds een paar weken uit huis gegaan en mijn hondje die ik dagelijks zag, zie ik nu nog maar heel soms. Ik mis mijn hondje natuurlijk, maar ik vraag me af wat het beestje zelf dan "denkt". Hij herkent mij wel als die mij ziet, maar als ik weer thuis kom is die niet extra blij of zo. Alleen laatst was ie op bezoek op mijn kamer en toen was ie wel echt heel verbaasd en super enthousiast enzo.
Maar ik vraag me af of zo'n beestje je dan toch ook 'mist' of zo, of dat ze zich misschien toch meet op andere dingen/mensen gaan richten..
Een lange tijd geleden heb ik ook, na 5 jaar verzorgd/bereden te hebben, plotseling afscheid genomen van mijn verzorgpony. Daarna heb ik hem ook nooit weer gezien. Ik vraag me af of die pony dan wel eens treurig zou zijn geweest of iets.. en ik vraag me soms ook wel eens af of zij mij nog steeds zou herkennen, als ik ooit weer op bezoek zou gaan..
Nogal diepe gedachten zo midden in de nacht, I know
Lillian__ schreef:Ik zal mijn vraag even inleiden![]()
Sinds woensdag ben ik mijn sulky grondig aan het opknappen, onder andere het doorgezakte bankje, hout verrot, krammen en bouten aan elkaar geroest die hebben we los moeten zagen, want verder hingen ze wel los in het gat (om het zo maar even te zeggen)
Nu zitten er ook platen onder die voor extra stevigheid moeten zorgen, die zitten vast met schroeven. De schroeven gaan door de platen dan door het geraamte van het bankje en dan zetten ze zich vast in het hout. Nu zijn ze HELEMAAL vastgeroest, geen beweging in te krijgen.
mijn vraag; Wie weet hoe je compleet vastgeroeste (inbut?) schroeven weer in beweging krijgt?Eerst WD40 geprobeerd nu heb ik wc papier gedrenkt in de schoonmaak azijn met bakingsoda er overheen liggen, maar ja of het werkt? iemand nog andere tips?
Morrie schreef:ik heb voor het eerst in mijn leven een vaatwasser (zit in de inbouwkeuken in mijn nieuwe huis)
Ik heb vaatwastabletten gekocht war "alles" in zit, maar de machine blijft om zout piepen. Moet ik er nu alsnog zout in gaan doen?
De machine is van 1999, toen ze nog geen alles-in-1 vaatwastabletten hadden