Bedankt! Ik woon nog steeds in het ouderlijke huis. Nu samen met mijn huidige vriend! Tevens ben ik langzaam bezig om het huis naar mijn smaak in te richten. Dat is behoorlijk lastig, want het is zoveel! Een tijd geleden heb ik een nieuwe eettafel met stoelen gekocht. In wit hoogglans met leren zwarte stoelen. Staat supermooi.
Mijn zus vind het moeilijk om bij mij thuis nu te komen. Die schrikt soms van de veranderingen die ik heb gedaan. Maar ik probeer door te gaan... Ik begrijp haar ook wel!
Oh wat fijn dat je daar kon blijven , tuurlijk het is moeilijk voor haar na alles wat er gebeurd is.. Maar je moet doorgaan je herpakken en het naar je smaak wat inrichten ..
Jeetje mina ik heb heel je topic door zitten lezen en ben er helemaal een beetje lamgeslagen van wat heb jij een bak ellende over je heen gekregen en wat ben je sterk dat je zo goed en kwaad als t gaat gewoon doorgaat. Enorm fijn dat je nu een beetje alles op de rit hebt. En vanaf hier alsnog een hele dikke virtuele knuffel!
Oh wat fijn om te lezen dat je je leven weer goed hebt opgepakt. Leuke pony ook en heel lief van je vriend.
kally
Berichten: 5448
Geregistreerd: 17-07-04
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 10-06-14 15:36
Fijn dat het weet wat zonniger is geworden in je leven....wel jammer aan een kant dat je nog medicijnen moet slikken... Wat lief van je vriend om je mooie pony te geven...hoe is het met de hond van je vader? Tis natuurlijk voor je zus moeilijk om het huis te zien veranderen maar dat is een natuurlijk proces en is gewoon nodig om het van hullie zelf te maken. Wens jullie heel veel geluk met elkaar en geniet van het leven....
Eilandmeisje
Berichten: 827
Geregistreerd: 18-03-11
Woonplaats: Nederland
Geplaatst: 10-06-14 15:37
Charissa! Wat lief! Zomaar een pony gekregen! Wil er alles over horen vrijdag
Ik heb dit topic vanaf het begin gevolgd en wat ben ik blij te horen dat je je leven weer langzaam aan op de rit krijgt, na heftige gebeurtenissen in je leven.
Een vriend, het huisje kunnen aanhouden, samenwonen, een pony! Ik gun het je van harte!
NeverGiveUp
Berichten: 7266
Geregistreerd: 23-12-09
Woonplaats: Amersfoort
Geplaatst: 10-06-14 15:43
Mijn hart brak een beetje bij het lezen van dit hele topic.
Toch wordt ik heel blij van de laatste ontwikkelingen Een leuke vriend waar je mee samen woont én je een eigen pony geeft, wordt bijna jaloers
Dat is je gegund
Benita
Berichten: 909
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Kleve (duitsland)
Geplaatst: 10-06-14 15:53
Wat fijn dat je ons op de hoogte brengt. Heel fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat. Geniet ervan. Je bent een zeer sterke vrouw. Je komt er wel.
Wat een mooie pony! Het is je van harte gegund meid. Dat het zonnetje maar lekker mag schijnen voor je...
bloementje3
Berichten: 454
Geregistreerd: 01-04-12
Geplaatst: 10-06-14 20:57
Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke en zware tijd!ik vindt het heel knap hoe sterk je bent ! En super dat je nu in het huis kan blijven wonen en wat een gave pony heb je gekregen!
Gelukkig gaat het nu weer wat beter met je! Wat een verhaal, dat wens je niemand toe. Hier ook een vader die ziek is, hij heeft zijn leven lang op de bouw gewerkt en heeft zoals ze zeggen, asbest ingeademd. Hij kan alleen chemo's krijgen en heeft er nu 4 gehad. Voor zover slaat het redelijk aan maar de prognose is ongunstig. Gezien de plek waar het zit en het type kanker is het ook niet te genezen. Ik denk dat je vooral vast moet houden aan de leuke dingen zoals je nu doet. Alsnog sterkte maar vooral veel geluk in de toekomst!
Wat fijn weer van je te horen. Min moeder is in 2012 ook overleden aan de rot ziekte. We liepen destijds bijna gelijk op. Maar toen jou vader ook nog eens stierf brak mijn hart voor jullie. Wat mooi om te lezen dat je alles weer op de rails hebt. Een super vent erbij!! Hihihi. Ik zit ook nog aan de antidepressiva. Lekker blijven gebruiken. Is bij mij een grote steun in de rug gebleken. Afbouwen komt later wel. Ben zo blij voor jou nu! X
Charica
Berichten: 1263
Geregistreerd: 04-01-09
Woonplaats: Sneek
Geplaatst door de TopicStarter: 19-06-14 17:23
Wat fijn dat jullie hier nog reageren! Ik doe inderdaad hard mijn best om een beetje gelukkig te zijn. Één ding weet ik wel zeker, materiele dingen, daar word je nou niet gelukkig van. Nu ik mijn pony heb, voel ik mij echt rijk van binnen. En ik ben ook helemaal verliefd op hem. (Nu weet ik pas hoe het voelt om een eigen pony te hebben, helemaal op een roze wolk) Dinsdag hebben we hem naar de opfok gebracht, zodat ie lekker kan blijven spelen!
Hier nog een foto'tje van op de stal : Oh ja, hij heet Bugatti
In de opfok, zaterdag gaat ie naar buiten met een nieuwe kudde.
In de wintermaanden brengen we hem naar stal, en dan ga ik verder met hem oefenen. Ik ga hem pas beleren als ie 3,5 jaar is. Hij moet eerst maar eens goed uitgroeien. Alle tips zijn welkom! Aangezien dit mijn eerste pony is...
Het is je van harte gegund meid Ik ben oprecht blij dat het leven je weer aan het toe lachen is. Meer kan ik er niet over zeggen
Evelien__
Berichten: 1574
Geregistreerd: 28-04-10
Woonplaats: België
Geplaatst: 19-06-14 23:18
Veel sterkte hiermee! Ik weet uit eigen ervaring hoe het is om te moeten zorgen voor een zieke. Mijn grootmoeder (waar ik mijn hele jeugd praktisch opgegroeid ben) is 3 jaar geleden overleden toen wij in Mexico zaten. In 2001 was ze gediagnosticeerd borstkanker. Exact 10 jaar later (2011) met bot- en leverkanker.. De ziekte heeft haar volledig gesloopt. Ze was vergeven van de chemo. Ze was ook enorm veel gewicht verloren en sliep in de huiskamer. Ze ging van een gezond, bollig oud vrouwtje naar een skelet met doorligwonden dat in een ziekenhuisbed lag. En zoiets breekt je. De tranen springen spontaan weer in mijn ogen terwijl ik dit nu typ. Ik zie er nog dagelijks van af. Zij was mijn tweede moeder. En het beste wat me ooit is overkomen! Geniet nog van elk moment wat je met haar hebt!
Toen is mama teruggekeerd. Wij mochten niet mee om onze gedachten nog wat te verzetten. We bleven daar met papa en nonkel en tante. Het was de rotste vakantie die ik ooit gehad heb. + Ik heb mezelf nog steeds niet vergeven dat ik er niet was op het moment dat zij kwam te overlijden.
Ikzelf heb heel veel kracht uit het volgende gedicht geput. Ik hoop dat het voor jou ook iets kan betekenen. Ik voel in elk geval heel hard met je mee!
Er zijn geen woorden voor een zieke van wie je weet , zij redt het niet Je streelt haar wang , je ziet haar ogen je bent bevangen door verdriet Toch ben je dankbaar voor haar einde dat na zoveel moedig strijden kwam Omdat het niet alleen haar leven maar ook haar lijden overnam.