Bokt.nl

Senzafine schreef:

Senzafine schreef:

Ik vraag mij altijd af: Wat als mensen niet door andere mensen zouden worden 'ingelicht' over het Christendom? Dus het niet bij wijze van spreke met de paplepel worden ingegoten en er nooit over gehoord zouden hebben... Zouden zij dan geloven?

Even een vraagje aan de Christenen: Waarom is jullie geloof het goede? Mensen die geloven in de pakweg Allah, of Boedha staan toch ook open voor iets hoger? Waarom is God dan niet tot hen gekomen? Waarom geloven zij dan in een andere god? En waarom is geloven in verschillende goden zo plaats/cultuurgebonden? Stel je nu voor dat je in een Islamitisch land zou zijn geboren, zou je dan ook in God geloven?

Niemand?

Myra schreef:

Hoezo is de Islam volgens jou erger?

Zooist schreef:

christel1857 schreef:

1 Stel er bestaat dus een ontwerper, een god, die ons heeft gecreeerd.
2 Dan moet de ontwerper toch minstens zo complex zijn als hetgeen hij ontwerpt
3 derhalve moet er een ontwerper van de ontwerper bestaan, die heeft echter ook weer een ontwerper nodig, en die ontwerper heeft ook weer een ontwerper nodig (x oneindig) --> ad infinitum , en dus verwerpelijk.

1. Amen!!!!!
2. Hij heeft ons geschapen naar zijn beeld! Dus: ja! Daarnaast is door de zondeval ons hersengebruik sterk gereduceerd met dank aan die snorhaar! Dus God is nog veel complexer. Daarom kunnen WIJ daar met ons verstand niet bij.
3. Waarom moet er een ontwerper zijn van een ontwerper. De ontwerper is geestelijk. Dus dat is niet met mensenlijk maatstaven te vergelijken of te meten.

Dit is een antwoord naar hetgeen waar ik in geloof!

Myra schreef:

Hoezo is de Islam volgens jou erger?

sjonnie48 schreef:

Myra schreef:

Hoezo is de Islam volgens jou erger?

Naar mijn idee is een islamiet in alles wat hij doet met het geloof bezig
en een christen is wat losser in zijn geloof , en zijn er niet de hele dag mee bezig , tenminste
diegene die ik ken , slaan net zo makkelijk een weekje de kerk over om iets anders te gaan doen , dat zie ik een islamiet niet snel doen , voor hen is de gang naar moskee een must .

Hannaha schreef:

Ik probeer je niet te 'ontkeren', dat dat even duidelijk is, dat mensen geloven vind ik zelf eigenlijk iets heel bewonderenswaardig, en niet op een vervelende manier, ik zou mijzelf er alleen nooit toe kunnen zetten.
Hoe weet je nu zo zeker dat het eeuwige leven er is? Ik weet dat het natuurlijk met het geloof in God te maken heeft, alleen ik denk dan alleen maar, stel dat het niet zo is? Stel dat als ik dood ga alles gewoon afgelopen is, en alles waar ik mijn leven lang voor heb gestaan en mijzelf toe heb ontwikkeld plotseling weg is? Is die mogelijkheid ook niet iets wat je zou moeten accepteren?

Hannaha schreef:

Maar waarom? Waarom geloof je? Omdat dat is wat je voelt?
Hoe kun je vertrouwen op iets waarvan je niet 'zeker' weet dat het er is? Dat is natuurlijk een ontzettend slecht argument, omdat ik weet dat jullie wel 'weten' dat God bestaat, ik kan het me alleen gewoon niet voorstellen dat je zoiets kán aannemen.
Om het even om te draaien, kunnen jullie je ook niet voorstellen dat je níet gelooft?

Angelita schreef:

Ik vind het stiekem een zwakte als iemand het geloof nodig heeft. Mensen hebben het geloof helemaal niet nodig om gelukkig te worden, of om met zichzelf te kunnen leven. Ik ben zielsgelukkig, soms denk ik stiekem wel eens dat ik het gelukkigste meisje op aarde ben. En als ik dan de zoveelste christen tegenkom die mij vertelt hoe ontzéttend intens gelukkig ik kan zijn met het geloof, en dat ik niet half weet 'wat' geluk is dan denk ik ''nehh, jíj hebt geen flauw idee wat geluk is.'' Want het gevoel dat ik mezelf gelukkig heb gemaakt, zonder daar één of andere wiedanook voor nodig te hebben gehad dát is pas geluk. Als ik daar iets abstracts voor nodig zou hebben dan zou ik me eerder schamen dan dat ik er trots op zou zijn.

Maar ja, gelovigen kijken hier waarschijnlijk weer net andersom tegenaan.

sjonnie48 schreef:

Myra schreef:

Hoezo is de Islam volgens jou erger?

Naar mijn idee is een islamiet in alles wat hij doet met het geloof bezig
en een christen is wat losser in zijn geloof , en zijn er niet de hele dag mee bezig , tenminste
diegene die ik ken , slaan net zo makkelijk een weekje de kerk over om iets anders te gaan doen , dat zie ik een islamiet niet snel doen , voor hen is de gang naar moskee een must .

Zooist schreef:

Angelita schreef:

Ik vind het stiekem een zwakte als iemand het geloof nodig heeft. Mensen hebben het geloof helemaal niet nodig om gelukkig te worden, of om met zichzelf te kunnen leven. Ik ben zielsgelukkig, soms denk ik stiekem wel eens dat ik het gelukkigste meisje op aarde ben. En als ik dan de zoveelste christen tegenkom die mij vertelt hoe ontzéttend intens gelukkig ik kan zijn met het geloof, en dat ik niet half weet 'wat' geluk is dan denk ik ''nehh, jíj hebt geen flauw idee wat geluk is.'' Want het gevoel dat ik mezelf gelukkig heb gemaakt, zonder daar één of andere wiedanook voor nodig te hebben gehad dát is pas geluk. Als ik daar iets abstracts voor nodig zou hebben dan zou ik me eerder schamen dan dat ik er trots op zou zijn.

Maar ja, gelovigen kijken hier waarschijnlijk weer net andersom tegenaan.

Jij gelooft dus gewoon heel erg in jezelf?

Zooist schreef:

En waarom ik er zo aan vast hou? Door de wonderen die ik om mij heen zie gebeuren. De zieken die genezen, de angstigen die verlost worden, de dood die overwonnen wordt, de misbruikte mensen die sterk worden en getroost worden en kunnen helpen, de stotteraars die niet meer stotteren, de schizofreen die in 1 klap genezen is, de vrouw die opstaat uit haar rolstoel, mijn eigen hoofdpijn die ik met drie woorden weg kan sturen, de kapotte relaties die heel worden, de kapotte gezinnen die herstellen, de arme die rijk worden, de zwakke die sterk worden. En zo kan ik heel de avond wel doorgaan......