Hutcherson schreef:Aan de adviseur van Medipoint. Ze had een hele respectloze, verwarrende non verbale communicatie.Else
Zat steeds met zo'n lach op dr gezicht die je er het liefst af wilt slaan. Niemand begreep wat ze nu wilde zeggen omdat haar mond en gezicht andere dingen zeiden. Als ik iets aan het verantwoorden was ging ze hardop lachen. Toen ik haar daarop aansprak bedoelde ze dat niet zo. Dafaq mens, ga eens reflecteren.
En gewoon het feit dat ik constant zo'n oorlog moeten voeren voor m'n clienten. Gelukkig krijg ik het tot nu toe altijd voor elkaar maar echt zwoegen hoor. Waarom is het nodig? Want het gaat NOOOOOIT om het geld. Bullsh*t.
En nog een ‘gelukje’ dat jij op komt voor je cliënten. Die mensen die het alleen met dit bedrijf moeten oplossen. Erg vervelend. Goed dat je haar hebt aangesproken.
Wat vervelend zebrastreep nu moet ik wel zeggen bij ons ligt de verantwoordelijkheid van het gebouw bij een alarm ook niet bij een leidinggevende. En zo ken ik dat ook uit het bedrijfsleven bij mensen met een winkel. Dus dat is misschien nog niet zo gek. Maar gewoon hoe je systeem is ingericht.
Vind ik het niet effectief met iemand met veel reistijd is wat anders. Maar dan moet de melding daar ook heen.
Mijn ergernis is m’n snotterige hoofd en m’n hoestje. Er is nog geen volledige week geweest dat ik mij goed voelde.