Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
capopjekop schreef:Prima toch?
Ik vraag me sowieso af waarom we 'allemaal' monogamie zo halsstarrig als de standaard houden. Ik zie om me heen zoveel mensen emotioneel en/of mentaal vreemdgaan en erover liegen en het is ook de reden dat mijn eigen relatie over ging. Ik weet niet of ik een open relatie oid kan hebben, want mss word ik dan jaloers en onzeker. Maar mss geeft het ook rust, want dan hoeft er niet meer gelogen te worden als er een ander bij komt kijken en kun je goeie afspraken maken.
davinci2412 schreef:Duhelo schreef:Eigenlijk gewoon een FWB waar je monogaam mee bent maar niet persé voorstelt aan familie en vrienden enzo?
Ja zoiets. Het hangt een beetje tussen FWB en een open relatie in. We zijn dus ook niet perse monogaam. Het is zeker niet mijn eerste keus maar ik vind haar te leuk om het nu gelijk helemaal af te kappen omdat zij aangeeft op dit moment geen relatie te willen. Daarnaast kan ik er voor nu mee leven als ze eventueel ook met andere zou daten. Mocht dit veranderen zie ik het dan wel weer
nou ruim drie jaar, we hebben anderhalf jaar een relatie. Maar geen haar op ons hoofd die er over denkt om samen te gaan wonen hoor. En dat werkt prima! Hij lekker in zijn huis, ik in het mijne. Zien elkaar meerdere keren per week. Misschien dat we ooit in de verre toekomst nog gaan samenwonen, maar dan in een heel groot huis waar we allebei voldoende persoonlijke ruimte hebben
Je kunt er maar beter duidelijk over zijn, want een man die een broedhok zoekt die heeft aan mij vrij weinig. Duhelo schreef:ja inderdaad, de meeste willen toch wel een relatie om uiteindelijk samen te wonen, samen huis te kopen, kinderen etc.
Trouwens, wnnr spreken jullie een kinderwens uit?
ik heb géén kinderwens, al dat ik het niet helemaal uitsluit, als dé man van mijn dromen er is, wie weet, misschien wel. Maar eigenlijk neig ik voor pakweg 95 % naar nee (wil ook absoluut niet zwanger worden etc.)
Mannen die specifiek al weten dat ze zeker 2 kinderen willen vallen voor me af. Maar wanneer spreek je het uit ? en hoe voorkom je dat ze zeggen wat ze denken dat je wil horen?
. Zijn er meer mensen die hier tegenaan lopen? Of die met me mee willen denken hoe ik niet meer word laten zitten? Het doet namelijk best wel veel pijn (Niet vanwege gevoelens, maar dat mensen je niet goed genoeg vinden) en ik denk dat het aan mij ligt omdat het al meerdere keren gebeurd is. Alvast bedankt!