Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
MissAnnemijn schreef:elnienjo schreef:Ik heb altijd gezegd dat ik kinderen niet leuk vind en niet trek en hoe jonger hoe irritanter. Ik ga mensen met kleine kinderen dus uit de weg. Nu is het een groot voordeel dat ik geen siblings heb natuurlijk, maar ook daar hoor je m.i. eerlijk tegen te zijn over dat het je ding niet is. Prima dat zij broeds worden, maar afspreken alleen zonder kids. Als ze geen oppas willen regelen dan gaat 't contact op 'n laag pitje. Dan accepteren ze jou immers niet zoals je bent.
Maar zou je zeggen dat je hun wel accepteert dan, ik neem aan dat als iemand bewust kiest voor kinderen dat dat dan een groot deel van je leven wordt? Nou zit je er natuurlijk niet aan vast maar beetje zwart wit zet je het wel neer zo
lor1_1984 schreef:Ik merk wel dat er gewoon net wat minder aansluiting is met hen, al helemaal als het 95% vd tijd kind voor en kind na is en er vrijwel geen andere onderwerpen zijn.
MarlindeRooz schreef:Ja.
Had vanmorgen mijn raam (ter grote van een flinke deur) open gedaan om even te luchten. Kreeg ik hem niet meer dicht omdat ik hem op slot had gedrukt. Maar waar ik nou die sleutel had gelaten om hem weer van slot (en dus dicht) te doen... Heb me rot gezocht.Wel kkkkooud met een groot raam wijd open.
Bambi1995 schreef:Of dat als je als moeder langs wil komen bij je kinderen en dat als je daar bent je voelt dat je tot last bent. Je niet zomaar langs mag komen. Je altijd moet bellen en dat het nooit kan want ze zijn druk.
MarcoBorsato schreef:Het is iets wat ik leuk zou vinden maar geen verplichting, mijn kinderen zijn mijn zorgverleners niet. Die blauwe maandag in de thuiszorg genoeg oudjes gezien die eenzaam waren, kinderen zijn geen garantie. Maar eerlijk is eerlijk, ik vond ze ook stom.
Laat mij maar lekker gamen in het bejaardenhuis.