mvdende schreef:Morrie schreef:Ik leid al jaren een teruggetrokken bestaan, sinds ik geen paarden meer heb, kom ik nergens meer. Het enige dat ik mis, is af en toe eens ergens lunchen, af en toe naar de (klein)kinderen van mijn echtgenoot gaan en op vakantie naar het buitenland gaan met de caravan, allemaal geen dagelijkse bezigheden en nu véél te riskant, we zitten beide in de risicogroep.
Oef! Je moet het maar willen/ kunnen.
Ik heb 2 jaar geleden juist een hond gekocht om wat meer buiten en onder de mensen te komen. Want ik kwam bijna helemaal nergens meer en ook niet buiten. Alleen naar de supermarkt als er écht niets eetbaars meer in huis was....
Nu met hond kom ik natuurlijk iedere dag een aantal keer buiten en spreek ik ook meer mensen.
Ik mis het "normale" leven eigenlijk best wel, het gewoon kunnen doen en laten wat je wil.
Ik ken ook wel mensen die echt niks laten. Ik vind dat best bizar allemaal.
. Ik heb al een aantal keer gehad dat ik op een veldje aan het trainen was met de bovenste hond en mensen stonden te kijken. Goh wat een leuke hond, en zo goed luisterend. Totdat ze op me afliepen met de vaag of ze haar mochten aaien, dan wordt ze toch een monster 

ja, die langharige zijn nog wel aantrekkelijk heb ik gemerkt. Ik lieg trouwens, die van mij is zwart geel, maar vooral zwart.

