SusanH schreef:Nu komen daardoor vaak toch vaste teamleden extra werken bij ziekte van een collega. Maar ook dat geeft extra druk op het team. Eerst het oplossen van de dienst die plotseling open komt ( dat moet je tijdens je dienst doen, die tijd kun je niet aan cliënten besteden) en dan degene die extra komt bovenop de al ingeroosterde uren. Plus het belastende gevoel wat er bij komt. Je moet mensen waarvan je weet dat ze op hun tandvlees lopen vragen om extra te werken. En andersom voel je je bezwaard als je nee zegt want je weet hoe hard iedereen werkt.
Je beschrijft daar precies het proces waarin iedereen onder druk komt te staan. Maar juist daarin kan het heel belangrijk zijn om al eerder die wisselwerking vroeger te doorbreken.
Dat betekent niet automatisch dat de problemen erger worden, maar soms juist dat je ze eerder stopt. Dat vroeg ziekmelden ook kan betekenen dat iemand daarna minder vaak of lang ziek is (en dus minder chaos in het rooster.) Of dat het betekent dat collega's minder aangestoken worden (en dus minder chaos in het rooster.) Dat mensen die minder druk voelen om door te werken als ze zich beroerd voelen, zich beter in hun vel voelen en zich minder vaak ziek melden omdat de spanning ervan af is.
(En misschien blijven mensen dan ook wel iets langer in de zorg omdat het werk leuker en haalbaarder is.)
Ik kan niet precies zeggen hoe dat altijd moet, en bij hoeveel keer niesen iemand thuis moet blijven. Maar het idee dat het altijd beter is om gewoon door te werken tot je echt te ziek bent klopt gewoon niet. Dat levert misschien op hele korte termijn iets op, het rooster van die ene dag, maar op langere termijn kan het averechts werken. En ik hoop dus dat we daar ooit nog eens naar gaan kijken en wat een gezonde afweging is. De situatie waarin mensen zich kapot werken en ook als ze ziek zijn gaan werken is volgens mij vaak niet gezond en niet zinnig.