
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Steeph schreef:Mwah, als je alleen zegt "ik heb het beest apart gezet zodat hij rustig kon sterven" of "ik had bezoek dus kon niet met het beest naar de dierenarts", dan geef je maar de helft van de situatie en snap ik wel dat mensen zeggen "euuh, wat!?". Dat het beest nog maar een paar minuten te leven had stond er niet bij, dat kan een lezer ook niet ruiken. Dat je iemand op bezoek hebt die daadwerkelijk niet zonder jou kan, stond er ook niet bij en kan ook niet geroken worden.
De lijdensweg van het stervende beest had net zo goed nog een paar uur kunnen wezen. Het bezoek had net zo goed de buren kunnen zijn. Maar die cruciale informatie staat er niet bij. Een lezende Bokker denkt daardoor alleen maar "Ben je wel goed bij je hoofd? Je bent met tweeën thuis, dan kan er toch wel één naar de dierenarts?/Als een beest zo verwond is dat het gaat sterven breng laat je hem toch niet zo maar die lijdensweg doorgaan maar zorg je voor een snel einde?"
Bokkers zijn net zo goed dierenvrienden als jullie, maar als maar de helft van de situatie verteld word, dan kun je dat soort reacties verwachten.
Tigress schreef:Mijn angst voor misschien helemaal niks...
Na een aantal maanden geen rugpijn te hebben gehad, weer opgeschrikt door een stekende pijn. Onderrug, benen optillen terwijl ik zit geeft een stekende pijn. Niezen...liever niet!
Vervolgens een slechte nacht gehad omdat ik wakker werd als ik moest draaien. Dit gebeurde met veel beleid, want anders dat nare gevoel weer alsof er een kramp in de rug kon schieten. Vanmorgen met het opstaan vanuit het liggen heel bewust weer correct gaan zitten. Beide benen bij elkaar, en zijwaarts omhoog komen. Krampachtig gevoel weer in de rug...vervolgens het opstaan zelf; ik hing aan mijn bureau omdat ik een pijnscheut had waarbij ik verkrampte.
Tranen met tuiten. Angst, dat is het enige wat door mijn hoofd schoot.