Bokt.nl

DohoShots schreef:

Ik heb ook al een aantal jaar tinder en ben blij te lezen dat ik niet de enige ben waarbij het 'appen' stroef gaat
Vind dat er altijd zo weinig initiatief getoond wordt in het beginnen van een gesprek of het regelen van een date. Vooral als de eerste date geweest is verslapt het contact en lijkt er of er van zijn kant geen interesse meer is.. Dan geef ik altijd aan als je geen interesse meer hebt in een 2e date zeg dat dan gewoon
Nu met een jongen op date geweest, klikte goed, heel de avond mee gepraat en voelde me wel op mn gemak bij hem. Ook al over wat serieuzere dingen gepraat dus het is wel een jongen die over zn gevoelens durft te praten maar het regelen van een 2e date duurt nu al ruim een maand..

Normaal gesproken ben ik er dan al een beetje klaar mee en hoeft het voor mij allemaal niet maar omdat het zo goed klikte wil ik hem toch wel een 'kans' . geven. Ik hoop dus dat 1 van zijn goede voornemens voor 2018 is dat we weer op date gaan

Normaal gesproken lucht ik mn hart niet zo snel online maar wou het nu toch wel eventjes kwijt

Jackytje schreef:

Hoi! Ik meld me ook even in dit topic..

Sinds juni '17 heb ik een punt gezet achter de relatie met mijn eerste vriend. Deze heeft 3 jaar geduurd. We zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan. Na 3 maand geen contact meer te hebben gehad, besloot ik om hem toch een gelukkige verjaardag te wensen en zijn we zo weer aan de praat geraakt. Uiteindelijk besloten we om elkaar nog eens te zien en gewoon eens iets lekkers te eten samen. Nouja, dat was niet echt een goed idee.. Zo hebben we zeker nog een maand geprobeerd, en hij is nog altijd verliefd op me, maar voor mij was het echt wel duidelijk dat het nooit meer iets zou worden..

Enfin. Omdat ik wel voelde dat ik graag terug een relatie wou (en ik een beetje onder druk werd gezet door een vriend ) besloten om een Tinder account aan te maken. Helemaal tegen mijn principes in, maar aangezien ik geen uitgaansmens ben, leek het me nog zo gek niet. Nou, in het begin heel erg veel left geswiped. Tot ik uiteindelijk een jongen tegenkwam waarmee het wel redelijk klikte - en dat vooral door gedeelde interesses. We hebben afgesproken, maar laat ik nu eerlijk zeggen dat ik op dat moment in een slechte periode zat en me te veel heb laten meeslepen. Het is zelfs zo ver gegaan, dat het geëindigd is in een one-nightstand.. Achteraf wel spijt van, want tbh, de seks was het niet eens waard. En als klap op de vuurpijl stuurde hij een week later een vulgair berichtje naar een goede vriendin van mij die ook op tinder zat als intro zin. Tja, sorry hoor, maar dat maakt al meteen duidelijk wat voor persoon je bent, en dat zoek ik dus totààl niet. Anderzijds ben ik wel weer een ervaring rijker I guess..

Maar goed, we kept on swiping en uiteindelijk kwam ik echt de match van mijn dromen tegen. Niet normaal. Good looking, met allemaal dezelfde interesses, met een Corgi (!! ik heb er zelf 2), tattoos, ... Echt, toen ik hem tegenkwam wist ik niet hoe snel ik naar rechts moest swipen. En sindsdien zijn we nu al meer dan een week met elkaar aan het praten.

En het lijkt goed te gaan. Ik denk dat hij me echt leuk vind, en ik vind hem ook heel erg leuk. Maar net als ik dit topic aanklikte en wat begon te lezen hier, dacht ik "Hé, I can relate " Het contact dat we hebben loopt namelijk ook niet zo vlot als ik het zou willen hebben. Ik moet best lang wachten op een antwoord, we hebben niet echt diepgaande gesprekken tenzij ik het gesprek daar zelf toe leid. Verder heb ik ook al geprobeerd om af te spreken, maar het lijkt nooit te passen. I know, bad timing zo met de feestdagen en ik die eigenlijk moet studeren, maar dan nog.. Veel twijfels dus op dat vlak, en daarom wil ik hem jùist zo graag ontmoeten, omdat dat mijn gevoelens hopelijk al dan niet zou bevestigen. Normaal gezien hadden we dit weekend afgesproken, hij reageerde daarop dat hij mij ook liever had gezien als het had gekund. Dusja, wat moet ik nou nog geloven.