goeroe schreef:Maar pas als de ander het heeft 'verdiend'. Hoe écht en onvoorwaardelijk is dat? Ik probeer het te begrijpen, maar het lukt niet. Je maakt jezelf op die manier ook heel erg afhankelijk naar mijn idee.
In wezen is vertrouwen nooit onvoorwaardelijk, dan zou je iemand die je bedrogen heeft nl ook nog moeten vertrouwen. In die zin heb ik mijn woorden verkeerd gekozen. Maar hoezo maak je jezelf dan afhankelijk? 
Citaat:
Voor mij is vertrouwen veel meer een keuze die iemand maakt die het vertrouwen geeft, dan dat het te maken heeft met wat de ander tot op dat moment aan gedrag heeft laten zien. Hoewel ik mij gevoelsmatig kan voorstellen hoe vertrouwen groeit heb ik daar rationeel gezien dan ook grote moeite mee. Puur rationeel is iemand een beetje vertrouwen voor mij hetzelfde als een beetje zwanger zijn. Als je begint met wantrouwen (hoe goed te verdedigen ook), waar gaat dan de knop om? Vanaf wanneer kan je iemand wél vertrouwen? Je zult het altijd moeten doen met de informatie die je tot op dat moment hebt, maar dat geeft geen zekerheid, want je weet nooit wat er voor je verborgen is gebleven of wat iemand in de toekomst zal doen. En is het niet veel schadelijker voor je zelfbeeld als iemand waarvan je na lange tijd besloten had dat hij of zij 'ok' is uiteindelijk toch niet te vertrouwen blijkt?
Gevoelens moet je niet willen rationaliseren. Op een gegeven moment leer je hoe iemand in het leven staat en welke waarden hij (of zij) belangrijk vind. Op basis daarvan kan je voor jezelf uit maken 'deze persoon vertrouw ik'. HC bv zal al snel zijn waarden duidelijk maken die dusdanig verschillen van de mijne dat dat nooit zou kunnen werken. Mijn man zijn waarden sluiten wel aan op de mijne. Man vertrouw ik, HC zou ik niet op die manier vertrouwen (en dit is oprecht geen sneer naar HC ik gebruik hem als voorbeeld omdat zijn ide over relaties zo tegengesteld zijn aan de mijne) want ik weer dat HC die vrijheid wil en ik daar niet mee zou kunnen leven. Maar duik ik op dag 1 al bed in met HC kom ik daar 'te laat' achter en was het tijdverspilling. HC zal geen 5 maanden wachten voor ie zegt van 'jamaar ho, dat jij wacht betekent niet dat ik niks mag'.
Dus vertrouwen groeit naarmate kennis groeit die impliceert dat jullie over cruciale punten overeenkomen. Dat garandeerd niks maar het geeft wel meer zekerheid/ vertrouwen
Citaat:
De kans daarop is misschien veel kleiner, maar het effect des te groter.
Of je een relatie nou begint met wantrouwen of met vrijheid blijheid, volgens mij zijn het uiteindelijk gewoon twee kanten van dezelfde medaille.
Nee hoor. Mensen veranderen ook. Dat het overeenkomen impliceert is geen garantie. Mijn beide exen waren monogaam maar wel vrijer (minder zekerheid nodig) maar we sloten dus wel op elkaar aan. Het zijn exen dus het ging mis. Beide keren kwam dat bij hun harder aan dan bij mij. 
vertrouwen is een geschenk. Wacht tot je het krijgt, Waardeer het of geef het weg/terug maar wie eist krijgt niets.
Geplaatst: 25-08-14 22:12 
? 
Helemaal niets eng aan, helaas heb ik wel nog steeds een zware pil nodig voor andere redenen. Ik ken de ongemakken dus persoonlijk, en er zijn zeker oplossingen voor te bedenken die je bedleven niet hoeven te storen. 
Gewoon beetje op 2 vingers van je vriend en gaan met die banaan. Meestal voelt het het eerste moment wat frisjes maar ach, als daarmee de rest van je ongemak van de baan is?
'' Dat gezicht van m 
