Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-11-12 20:30

Geplaatst: 13-11-12 20:30

Meid..wat afschuwelijk wat jij en je zus allemaal door moeten maken..wens jullie erg veel sterkte..knap hoe je zo goed je koppie erbij kunt houden en alles zo goed regelt...dit zijn gebeurtenissen die zelfs in een erg slechte nare film haast niet gebeuren.
Jolien, superlief gebaar van je!

**Geplaatst**: 13-11-12 21:25

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 13-11-12 21:25

jeetje wat lijkt mij dit afschuwelijk om mee te maken en dan nu ook al zo snel achter elkaar.. heel veel sterkte de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 13-11-12 22:31

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 13-11-12 22:31

Vreselijk.... hier zijn geen woorden voor..
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 13-11-12 22:50

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 13-11-12 22:50

Jeetje wat erg dat je/jullie dit mee moeten maken.
heel veel sterkte toegewenst!

**Geplaatst**: 14-11-12 02:46

Geplaatst: 14-11-12 02:46

Ik weet niet wat ik zeggen moet.
Wat leven jullie een nachtmerrie.
Heb altijd je topic gevolgd, hoopte dat je vader het zou overleven, zou winnen..

Lieve schat heel veel sterkte en ik gun je al het moois dat er bestaat, al zijn dat je ouders, en die krijg je niet terug, dat weet ik.

Ik heb heel veel respect voor je en ik hoop dat je goede hulp en opvang krijgt samen met je zus.

Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 14-11-12 20:01

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-11-12 20:01

Jeetje, heel veel sterkte gewenst! Ik duim voor je dat je niet ook nog hoeft te verhuizen.
Meer weet ik eigenlijk niet te zeggen..

**Geplaatst**: 14-11-12 22:39

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 14-11-12 22:39

Heey Sterke meid!
Net je hele topic doorgelezen, jeetje wat heb jij een zware tijd gehad!
Ik vind dat je je er super doorheen heb geslagen, het is heel zwaar!
Heel veel sterkte nog de komende tijd! Vind je rust, doe de dingen die je fijn vind zo veel mogelijk! Je bent sterk! Dat heb ik al gelezen.

**Geplaatst**: 16-11-12 08:50

Geplaatst: 16-11-12 08:50

viewtopic.php?f=188&t=1667536&p=81656751#p81656751

nogmaals een virtueel bloemetje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-12 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-12 10:06

Wat lief dat ik nogmaals een virtueel bloemetje heb gekregen! Bedankt! Ook al is het heel triest...

Ook wil ik graag de mensen bedanken die mij een pm'tje hebben gestuurd. Ik heb nog geen tijd gehad om een reactie terug te doen.
Doe ik binnenkort...

De nazorg is begonnen.

**Geplaatst**: 18-11-12 10:24

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 18-11-12 10:24

heb net enkel alleen jou berichten gelezen, meis wat een verdriet. Wil je heel veel sterkte, wijsheid en kracht toewensen.

**Geplaatst**: 18-11-12 10:40

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 18-11-12 10:40

Ontzettend veel sterkte.. Ik heb ontzettend veel respect dat jij nog op jouw benen staat en dat jij er zo voor je vader geweest bent ondanks het verdriet om je moeder.

**Geplaatst**: 18-11-12 15:49

Geplaatst: 18-11-12 15:49

Heel veel sterkte meid met de nazorg...er komt een hoop op je af! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-12 19:01

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-12 19:01

Alweer een tijdje geleden dat ik een échte update heb geschreven.

Donderdag was de crematie van papa. Het was een zeer mistige dag. Ik ging van bed af met de gedachte : "Ik wil niet, ik wil niet, ik heb geen zin en het word nooit meer wat".
Ik was blij dat mijn beste vriendin uit Spijkenisse was gekomen, om ons te vergezellen. Ze is ook bij mij gebleven tot gisteravond.

Om half 11 waren wij bij de crematorium. Eerst in de familiekamer. Even later zijn mijn zus en ik naar de rouwkamer gegaan. Daar lag papa.
Hier moesten we tevens beslissen of we de kist open of dicht zouden doen. Uiteindelijk hadden we besloten om toch maar de kist dicht te doen, omdat papa bubbeltjes op zijn gezicht kreeg.
Ik kijk nog steeds met liefde naar mijn vader, dus mij maakt het niet uit. Maar voor anderen zou het wel eng kunnen zijn. Die bubbeltjes komen omdat ie nog medicijnen in zich had, en de nodige chemo's doen ook niet veel goeds voor het lichaam. (Onze moeder zag er juist super mooi uit, maar die had duidelijk geen medicijnen en chemo's op het einde van haar tijd).
Mijn zus en ik hebben afscheid genomen van onze vader. Ik had nog een brief geschreven, en die heb ik voor gelezen.
Daarna hebben mijn zus en ik gezamenlijk de deksel op de kist gedaan, en deze gesloten. En daarna hebben we papa in de kist naar de aula gebracht voor de ceremonie.

Het was een hele mooie ceremonie. Met een groot raam waarbij je mooi naar buiten kon kijken. Uitkijkend over de velden en de natuur. Ook al was het mistig.
We hadden gerekend op ongeveer 50 mensen, maar er kwamen uiteindelijk wel ongeveer meer dan 70 mensen! Dat was een schrale troost.
De bode had een mooi stuk gepresenteerd over mijn vader, over hoe hij was. Iedereen herkende papa erin. Tevens ook in de bloemen en de muziek die we hebben gekozen.

We hebben beiden een goed gevoel over we alles hebben vormgegeven.

De dagen gaan snel voorbij, en ik hou bijna niet meer bij wat voor dag het is. Momenteel werk ik nog niet, omdat we nu in de nazorg fase zitten.

Vanochtend hebben we de auto overgeschreven. En daarna zijn we naar de woningbouw geweest. Dat was helemaal niet leuk.

Voel me er nog klote om.
Wij kwamen daar, en vertelden dat onze vader was overleden. Er zat een redelijk jong meisje achter de balie.
En die vertelde dat ik daar niet kon blijven wonen en dat ik er uit moest. En dat ze me ook niet kon helpen met het zoeken van een andere woning. Dat moest ik zelf doen.
We vroegen al van "Hoelang duurt het voordat er een andere woning beschikbaar is?" Ja, ongeveer anderhalf jaar.
Op een gegeven moment zegt dat meisje ook nog tegen ons "Ja, wij hebben hier ook niet om gevraagd".
Toen moest ik vet huilen.

Twee weken geleden waren wij nog naar de woningbouw gegaan om het verhaal uit te leggen.
Die vrouw aan de balie zei dat ik een verzoek moest indienen om te mogen blijven wonen, en dat ik de volgende bewijzen moest hebben :
- loon gegevens en spaargegevens
- dat ik heb mee gedragen aan de huur
- dat ik daar woon sinds mijn geboorte
- overlijdensakte van onze vader
Ik had alles netjes in een map gedaan! En er werd niet eens naar gekeken!
Mijn zus werd gewoon boos. En zei dat ze maar die ene vrouw oftewel collega moest bellen, wat ze eerst niet echt wou. Maar na aandringen toch wel heeft gedaan.
Op een gegeven moment loopt er een andere collega langs, die toevallig er ook bij zat 2 weken geleden, en die was gelukkig aardiger tegen ons.
Ze heeft toen alles gekopieerd in mijn map. En zei dat ze ons woensdag terug bellen.

Op het moment voel ik mij een beetje k*t. Want ik heb aan papa beloofd dat ik voor het huis zou zorgen...

En voor de hond, en voor de kat, en voor de auto etc. En nu heb ik zo'n gevoel dat dat ieder moment onder mijn schoenen kan worden geveegd.
En ik snap het niet, want die vrouw aan de balie zei 2 weken geleden iets heel anders! Dat ik daar de eerste 3 maanden sowieso kan blijven wonen.
En als dat niet lukt, dan zouden hun een andere woning voor mij zoeken. Dus ik was er gerust op dat het wel goed zou komen...

**Geplaatst**: 19-11-12 19:05

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 19-11-12 19:05

Ach lieverd toch, ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen de komende tijd
Mn pb box staat voor je open :(:)

Hele dikke knuffel

**Geplaatst**: 19-11-12 19:15

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 19-11-12 19:15

Kun je niet naar het Maatschappelijk Werk voor hulp gaan ?
Dat iemand het voor jullie opneemt zodat je je niet met een kluitje in het riet hoeft te laten sturen ?
Ik zou het in ieder geval proberen om daarvan hulp te krijgen ook voor andere dingen waar je tegenaan loopt
Nog heel veel sterkte !

**Geplaatst**: 20-11-12 01:30

Geplaatst: 20-11-12 01:30

Wat een prutmuts bij de woningbouw!!
Wat ben je toch dapper... En wat schrijf je toch open.
Ik heb alleen maar bewondering voor jou.
Kon ik jullie verdriet maar even wegnemen en zeggen dat alles goed komt.
Dat komt het ook, maar die onzekere puntjes zijn gewoon ontzettend vervelend!

Wel fijn dat er nog een hond en een kat van je vader rondlopen.
Ik hoop dat ze jullie troost geven.

**Geplaatst**: 20-11-12 14:56

Geplaatst: 20-11-12 14:56

Wat een muts joh van de woningbouw $:\$ ! Wat Rizette zegt, een maatschappelijk werker inschakelen, lijkt me zo gek nog niet. Die kan je vast helpen, niet alleen met de woningbouw, maar ook andere dingen

Weet je nog de naam van degene met wie je 2 weken terug hebt gesproken? Mochten ze morgen terug bellen met minder leuk nieuws, dan kan je dat gesprek van 2 weken terug aankaarten en met wie je hebt gesproken..

Veel succes meid :(:)

!

**Geplaatst**: 20-11-12 14:59

Geplaatst: 20-11-12 14:59

Wat een gedoe bij die woningbouw

Net of je niet al genoeg aan je hoofd hebt. Hier een linkje met informatie http://www.huurders.info/?id=254
Misschien kun je er iets mee.
Een maatschappelijk werker inschakelen lijkt me sowieso slim. Die krijgen vaak net even iets meer voor elkaar.

Veel sterkte met alles, heb heel erg met je te doen.

**Geplaatst**: 20-11-12 15:07

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 20-11-12 15:07

Argh, ik word gewoon kwaad op die doos bij de woningbouw zeg, wat een troela! Gelukkig heeft de andere collega er nog naar gekeken voor jullie. En idd een maatschappelijk werker aan de mouw trekken, die krijgen vaak meer dingen uit handen.

Wel fijn dat de crematie was zoals jullie dat graag zagen. Ik wens je veel kracht toe de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 20-11-12 16:01

Geplaatst: 20-11-12 16:01

Jeetje meid ! wat heb jij een hoop mee gemaakt en wat ben jij sterk !
Ik heb zoveel respect voor je en kijk echt tegen je op !

Heel veel sterkte en meisje blijf in jezelf geloven want jij bent zoo sterk !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-12 18:54

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-12 18:54

Ik heb vandaag mijn vast contract getekend en ik word huurder van dit huis voor onbepaalde tijd! $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-11-12 18:55

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 21-11-12 18:55

Oh wat fijn voor je! Weer een zorg minder.

**Geplaatst**: 21-11-12 19:01

Geplaatst: 21-11-12 19:01

Heel veel sterkte!!

**Geplaatst**: 21-11-12 19:09

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 21-11-12 19:09

Wat fijn dat het toch is gelukt!

**Geplaatst**: 21-11-12 19:10

Geplaatst: 21-11-12 19:10

Charica schreef:
Ik heb vandaag mijn vast contract getekend en ik word huurder van dit huis voor onbepaalde tijd! $*\o/*$

Owww wat een opluchting zeg!!
Das ondanks alles een klein feestje waard!