winnietje3 schreef:Ik geloof niet, en voor buitenstaanders kan ik erg cru zijn over het geloof.
Ik zie het namelijk als iets primitiefs dat stamt uit de oertijd waarin mensen het onweer nog niet konden verklaren. Ik zie religie als een bron van ellende (er zijn immers velen levens voor verloren gegaan ("hekserij", oorlogen, eerwraak) ). Natuurlijk kan ik me voorstellen dat mensen zich er prettig bij voelen en er houvast aan hebben maar ik ben zelf erg anti religieus ingesteld en zie dan ook graag dat staat en religie worden gescheiden. Bovendien is het in mijn ogen onmogelijk dat "God" ALLE mensen op de wereld tegelijkertijd in de gaten kan houden, weten wat er in AL die personen omgaat etc etc.
En verder vind ik een heleboel zgn. regels uit de bijbel of koran oid maar vreemd. Ik heb me niet al te veel erin verdiept dus veel verstand heb ik er ook niet van, maar daar heb ik dan ook geen behoefte aan. Excuses als ik iemand beledigd heb maar zo is mijn mening over welke religie dan ook.
Tsjah, ik deel je mening wel. Ik heb van kleinsaf aan netjes m'n godsdienstlessen gevolgd, mijn ouders zijn gelovig, m'n familie is gelovig, maar ik wist al voor m'n plechtige communie dat dit niks voor mij was. Ook al zou ik het willen, ik kan niet in God geloven, zeker niet op de manier en in het beeld gevormd door het Christendom.
Ik vraag mij altijd af: Wat als mensen niet door andere mensen zouden worden 'ingelicht' over het Christendom? Dus het niet bij wijze van spreke met de paplepel worden ingegoten en er nooit over gehoord zouden hebben... Zouden zij dan geloven?
Even een vraagje aan de Christenen: Waarom is jullie geloof het goede? Mensen die geloven in de pakweg Allah, of Boedha staan toch ook open voor iets hoger? Waarom is God dan niet tot hen gekomen? Waarom geloven zij dan in een andere god? En waarom is geloven in verschillende goden zo plaats/cultuurgebonden? Stel je nu voor dat je in een Islamitisch land zou zijn geboren, zou je dan ook in God geloven?