Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-10-25 11:34

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 22-10-25 11:34

Jij hebt nog herstel tijd nodig toch Captain

En als je er echt niet meer onderuit komt, pas om 19u afspreken. Of gewoon eerlijk zeggen, joh, ik wil best een keer afspreken om te eten maar dan wel met zijn vieren, dan zoeken ze maar oppas.

**Geplaatst**: 22-10-25 12:32

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 22-10-25 12:32

Ja dat zei ik okk al maar dat excuus had hij al paar keer gebruikt. Die man accepteert geen nee schijnbaar. Pech voor hem. :')

**Geplaatst**: 22-10-25 16:00

Geplaatst: 22-10-25 16:00

lor1_1984 schreef:
Jemig, die zijn goed verzuurd ofnie?

DuoPenotti schreef:
Maar wel rot als het je eigen familie is.
Vrienden laat je vallen. Maar bij dit toch vervelender

Familie kun je ook laten vallen.
Kost over het algemeen wat meer moeite en mocht het echt teveel moeite zijn kun je altijd nog kiezen voor zeer, zéér laag contact.
Als in; enkel reageren wanneer zij contact opnemen en zo neutraal mogelijk reageren, geen informatie over jullie (dagelijkse leven) meer geven, geen beloftes doen, niet meer uitnodigen of ingaan op uitnodigingen van hun kant of wat dan ook.
Gewoon laten doodbloeden zegmaar.

**Geplaatst**: 22-10-25 16:21

Geplaatst: 22-10-25 16:21

Jup, die ervaring heb ik ook.

In mijn geval is het uitgelopen op compleet verbreken van contact en degene in kwestie onteigenen als zus/familie.
Leverde me alsnog een hoop gezeur aan mijn hoofd op van onze moeder want 'we zijn al met zo weinig', 'het blijft wel je zusje', 'waarom ben je zo koppig', 'word het niet eens tijd om je excuses aan te bieden?' en ga zo maar door.
Tot aan het doorgeven van mijn adres zodat er een geboortekaartje gestuurd kon worden, wat teruggestuurd werd met in koeienletters 'retour afzender, post van afzender niet welkom' erop.
Oh en het goede plan om haar andere dochter mee naar het ziekenhuis te nemen dit jaar (na 9,5 jaar geen contact), het is dat mijn woonbegeleiding dit sterk heeft afgeraden want ik geloof dat ik ter plekke weer epileptische clusteraanvallen had gehad vd stress die me dat bezorgd zou hebben.

De andere partij is nooit aangesproken trouwens, die was zielig want die huilde dat haar grote zus haar 'zomaar' had onteigend.
Dat ze me vlak daarvoor een zieke kat in de maag had gesplitst met valse beloftes de dierenarts rekeningen te betalen en me compleet verrot schold dat ik een inhalig kütwyf was die dood mocht neervallen vergat ze er voor het gemak bij te vertellen.

**Geplaatst**: 23-10-25 08:29

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 23-10-25 08:29

Pfoo, wat een verhalen zeg over families.
Nu mag ik in mijn handjes knijpen, ikzelf heb een vrij groot gezin waar ook al neefjes en nichtjes zijn. Maar daar zijn we wel gek mee ( nee ik wil jullie niet overtuigen/ bekeren }:0

) maar ze zijn netjes opgevoed en we besteden graag een paar uurtjes met ze.
Verder vind iedereen het helemaal prima dat wij geen kinderen willen en kan iedereen gelukkig heel goed met mekaar. Besef nu maar al tegoed dat dat niet vanzelf sprekend is.

**Geplaatst**: 23-10-25 12:15

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 23-10-25 12:15

Tsja, toen ik een plantje voor op het graf van mijn tante gekocht had zegt mijn zusje dat ze de bankpas wil en de afschriften want ze vertrouwt me niet. Drie keer raden wie vroeger kleding stal en geld uit de beurs van mijn moeder waar ik de schuld van kreeg... Heb me m'n hele leven steeds stil gehouden om de lieve vrede te bewaren, maar niet meer. Als ze haar excuses aanbiedt, dan nog niet, ben er klaar mee.

**Geplaatst**: 24-10-25 15:33

Geplaatst: 24-10-25 15:33

Bericht weg, blijkbaar geven Facebook linkjes tegenwoordig je Facebook profiel en naam mee.

Das niet helemaal de bedoeling.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:09

Geplaatst: 02-11-25 11:09

https://archive.is/8CWE4
artikel van spijtmoeder

Maar wel een ei zeg. Hoezo is dat nieuw??

"Pas toen besefte ik: ik wilde eigenlijk helemaal geen kinderen. Je kunt er dus voor kiezen géén kinderen te krijgen. Dat was totaal nieuw voor me.”

"Mee op schoolreisjes, voorleesmoeder zijn, traktaties maken voor verjaardagen, kinderfeestjes: „Ik vond het allemaal even vreselijk."

Euh ja, je weet toch dat die dingen je liggen of niet.
Heb daar nooit aan moeten denken dat allemaal te doen... en ja hoort er toch bij als je er aan begint.

Voor mij dus echt een onbegrijpelijk artikel.
Maar goed dat men het wel uitspreekt, dat wel.
Hopelijk wat meer onder een steen levende nog net geen moders gered

**Geplaatst**: 02-11-25 11:15

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 02-11-25 11:15

Zo te lezen werd ze voor het eerst moeder begin 2000. Ik denk dat het allemaal ook wat meer vanzelfsprekend was om gewoon als vrouw een kind te werpen. Ze komt ook achter dit besef later en bij de eerste schaarde ze dit onder de lasten van 1 ouderschap.

Maar ja, goed wel even stil te staan bij het feit of de taken en verantwoordelijkheden van een ouder je liggen. Zo te zien heeft ze het wel allemaal maar gedaan. Denk goed dat dit soort artikelen bestaan zodat mensen niet lukraak fokken.

Hadden jullie trouwens ook kinderen voor Halloween aan de deur? Bij mij stonden ze aan de deur maar had niets in huis

Met 11 nov gaan we maar gewoon boven tv kijken met de lampen uit. Of ik zet een mandje voor de deur met een briefje, geen zin om op te staan.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:18

Geplaatst: 02-11-25 11:18

Nee geen Halloween of Sint-Maarten hier. Dat mag niet van God. :))

En voor heel veel vrouwen voelt kinderen als iets wat hoort helaas. En dan knijpen veel mannen hem er ook nog tussenuit naar “werk”, “sport” en “hobby’s”. Waardoor de vrouw voor de meeste zorg en de mental load opdraait.

Als man is kinderen hebben / nemen vaak veel minder impactvol…

**Geplaatst**: 02-11-25 11:22

Geplaatst: 02-11-25 11:22

Raineri
ik ben ouder dan haar en bewust kindervrij.
En ik ken er zoveel van mijn leeftijd die dat zijn.
Dus als je dan zegt; je kunt kiezen voor geen kinderen, dat wist ik niet, heb je ook in die tijd onder een steen geleefd.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:27

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 02-11-25 11:27

Hier doe ik wel Sint Maarten, vond dat als kind zo ontzettend leuk dat ik het die kinderen nu ook gun

Mijn man blijft op de bank, die vindt er niks aan al die kinderen voor de deur

**Geplaatst**: 02-11-25 11:38

Geplaatst: 02-11-25 11:38

DuoPenotti schreef:
Raineri
ik ben ouder dan haar en bewust kindervrij.
En ik ken er zoveel van mijn leeftijd die dat zijn.
Dus als je dan zegt; je kunt kiezen voor geen kinderen, dat wist ik niet, heb je ook in die tijd onder een steen geleefd.

Ze zegt ook in het verhaal dat ze uit een klein dorp komt waar het de norm was dat vrouwen kinderen krijgen. Als je nooit hebt geleerd om voor jezelf te denken of verder te kijken dan de norm om je heen. Je nooit een heel duidelijk gevoel hebt gehad over wel of niet kinderen krijgen dan kan ik mij voorstellen dat je een spijtmoeder kan worden.

Beetje nuance tijdens het lezen. Helaas worden er nog steeds kinderen héél beschermd opgevoed en missen die dus bepaalde "vrijheid in hun denken".

Halloween doen ze hier niet aan. Tenminste niet op de typische Amerikaanse manier. Sint Maarten weet ik eigenlijk niet. Ik heb weinig kinderen in mijn wijk wonen. Ze hebben in ieder geval nog nooit aan mn deur gestaan en de eerste jaren had ik wel snoep in huis want ik gun het die kinderen wel. Vond het zelf vroeger ook leuk om te doen.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:44

Geplaatst: 02-11-25 11:44

ik kom ook uit een klein katholiek dorp.
Gedoopt en vormsel gedaan en al die oliebol meer.
Trouwen was ook bij mij de norm, niet het samenwonen wat wij gingen doen.

Nee, ik blijf bij mijn standpunt.
Een doos die onder een steen zat als je gaat zeggen, ik wist het niet.

Dat men dacht die roze wolk zal wel komen, want dat is wat er verteld werd in die tijd. En nog wel het meeste.
Niet de negatieve dingen, die bleven binnenshuis.
Ja dat kan ik mij voorstellen. En dat het kinderen hebben dan tegenvalt wil ik best begrijpen.

Maar zeggen ik wist niet dat geen kinderen krijgen ook een optie was.... kom op zeg.
30 jaar geleden was het geen 1950.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:49

Geplaatst: 02-11-25 11:49

DuoPenotti schreef:
Raineri
ik ben ouder dan haar en bewust kindervrij.
En ik ken er zoveel van mijn leeftijd die dat zijn.
Dus als je dan zegt; je kunt kiezen voor geen kinderen, dat wist ik niet, heb je ook in die tijd onder een steen geleefd.

Ik geloof je direct. Ik was in 2004 niet volwassen dus niet bewust op die manier meegemaakt. Maar ik probeer te zeggen dat het meer een norm was dan nu, over het algemeen. Dames die het wel wisten zullen vast ook bestaan. Daarom vind ik het goed dat dit gedeeld wordt zodat men niet klakkeloos aan nageslacht begint want dat lijkt ze zo enig. Kan me ook weer niet voorstellen dat die kinderen niets van dit gevoel gemerkt hebben namelijk. En die kinderen vragen er niet om om geboren te worden.

Wat ik wel zie, en wat ik kan vergelijken is dat ik het vroeger nooit leuk vond om met poppen of baby's te spelen. Vooral van oudere generaties kreeg ik dan commentaar en de vraag waarom ik dat niet leuk vond. Ik wilde alleen met dierenspeelgoed spelen. In de buurt is er een meisje die dat ook heeft, ik zie wel wat verschil in hoe er met haar wordt omgegaan hierin. Ik ben bevriend met haar ouders namelijk. Ik kreeg altijd een soort van verplicht meisjes speelgoed van m'n overgrootmoeder want onbewust vond ze dat dat het beste paste.
Meisjes worden/werden al vanaf jonge leeftijd geïndoctrineerd met de rol die ze later moeten vervullen. Het lijkt nu iets soepeler.

**Geplaatst**: 02-11-25 11:51

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 02-11-25 11:51

Ik ben 45, altijd zeer bewust geen kinderen gewild.

Maar dat was écht de uitzondering, en mensen vonden het heel vreemd.
Heb het tig keer moeten uitleggen en zelfs verdedigen.

Ik begrijp heel goed dat mensen die minder 'zekfdenkend' zijn, wat meer gewend om 'gewoon te doen wat iedereen doet' al kinderen krijgt voor er ooit bij stil te staan.

Ik ben nogal een autonome zelfdenker (wat echt ook nadelen heeft overigens, nooit écht lekker ergens volledig tussenpassen) dus voor mij, met mijn persoonlijkheid is het ondenkbaar om zo iets groots te beslissen zonder er over nagedacht te hebben.

Maar ik begrijp dus wél heel goed dàt dat gebeurt.
En sommige mensen zullen hun hele leven prima tevreden zijn met 'hrt volgen van de norm'. En dat is (hoewel voor míj dus onbegrijpelijk) prima.

Anderen zoals deze vrouw komen erachter dat dat hen eigenlijk níet gelukkig maakt.
Maar dan zullen ze het toch moeten doen met de gevolgen daarvan.

Ik vind het héél goed dat dit soort dingen wat meer open komen.
Want dat betekent uiteindelijk dat mensen iets vaker op voorhand zullen gaan nadenken over wat voor hén de meest goede weg is.
(Wel niet kinderen, hetero of niet, wel niet huwelijk, wel niet klassieke relatie met samen in 1 huis wonen, etcetera etcetera)

**Geplaatst**: 02-11-25 11:57

Geplaatst: 02-11-25 11:57

Dat is zeker nu soepeler.
Helemaal met je eens

Mijn boers kregen auto's en ik poppen.
Maar die belande in een hoek en speelde ik niet mee.
Knuffelbeesten wel, de lego ook.

Zo heb ik, kan het mij niet meer herinneren, als 3 jarige bewust een rokje kapot gemaakt want wilde dat niet aan.

Met de communie moest je in de tijd een jurk aan.
En ja ik wilde dat ook niet. Maar daar kwam ik echt niet onderuit, want dat had niemand anders.
Dus ja onder dwang dan maar gedaan.

Wij zijn in 96 gaan samenwonen.
Zeker niet de norm.
En ja de keren dat je te horen kreeg bij dat je geen kinderen wilden: dat komt nog wel, zijn niet op 2 handen te tellen.

Maar je wist dan toch wel dat het een optie was?
Dat is wat ik wil zeggen.
Dat mensen het voor de vorm dan toch doen onder de noemer, je gaat er wel van houden als het je eigen kind is.
Dat begrijp ik wel hoor.
Maar zeggen ik wist niet dat het niet kon...kom op!

**Geplaatst**: 02-11-25 12:00

Geplaatst: 02-11-25 12:00

Hier hebben ze standaard op/rond de 25e een Halloweenavond een wijk verderop.
Met 'spookhuizen', verklede mensen, spooky decor en bij verschillende huizen die meedoen kun je vaak wel een snoepje of bekertje ranja ofzo krijgen.
Geen deur tot deur gejengel iig.
En volgens mij hebben ze met sint Maarten een lampionnenoptocht.
Maar wederom geen deur tot deur gejengel.
Best relaxed wel, je hoeft er geen rekening mee te houden, geen kaarsje in de vensterbank om aan te geven dat je meedoet of met je gordijnen potdicht te zitten als je niet mee wenst te doen en dan alsnog kinderen aan de deur krijgen etc.

Hier wordt het soms nog steeds een beetje raar gevonden dat ik geen kinderen heb.
Maar als ik dan zeg dat je ze moeilijk terug kunt steken waar ze vandaan komen als je spijt krijgt en op marktplaats aanbieden ook al niet mag zie je meestal wel een lampje gaan branden.
Overigens ben ik er gewoon open over: ja, als de omstandigheden anders waren geweest had ik vast wel kinderen gehad, maar ik kan ze gewoon niet bieden wat ze nodig hebben en om dan gewoon kinderen te 'nemen' is niet in het belang van die kinderen.
Ik vind nl dat je ze op zijn minst een enigszins stabiele basis moet kunnen bieden met evenwichtige ouder(s) en als het ff kan ook fatsoenlijk vers eten, nieuwe/tweedehands kleding wanneer nodig etc.
Dat eten en kleding etc lukt wsl nog wel, speelgoed etc vast ook wel maar ik kan ze gewoon niet de stabiliteit geven en heb mijn handen al vol aan mezelf.
Ik ben me er ook erg van bewust dat een kind van mij naar alle waarschijnlijkheid de pleegzorg in verdwijnt, gewoon door mijn eigen onvermogen en dat moet je imo niet willen.

Dus nee, geen kinderen hier en dat heel bewust gekozen toentertijd.
En toch heb ik gerouwd toen mijn eierstokken eruit waren en het écht definitief was dat er geen kinderen komen.
Heel stom mss, maar het was alsof er toch ergens een beetje de mogelijkheid was ze alsnog te krijgen.

Geen spijt overigens, juist uit liefde voor die theoretische kinderen zijn ze er nooit gekomen.

**Geplaatst**: 02-11-25 12:07

Geplaatst: 02-11-25 12:07

Ik had eerder deze week nog een gesprek met het nichtje van mijn vriend, zij is is september bevallen van haar eerste.

Was een wonderbaarlijk gemoedelijk gesprek! Ze vroeg waarom ik geen kinderen wil, naar wat maakt dat ik daar zo zeker van ben.
Ik heb een aantal benoembare zaken aangegeven, dingen die iedereen wel kan begrijpen (hoewel ze het er niet perse mee eens zijn - factoren zoals de huidige maatschappij, overbevolking, ...) maar heb ook aangegeven: al die dingen zijn van ondergeschikt belang aan het gevoel: ik. wil. geen. kinderen.
Ik heb niks met kinderen, kan er geen geduld voor opbrengen, ben er vies van, heb er geen affiniteit mee en zie enkel en alleen opofferingen. Dat zei ik als 6-jarige al, dat zeg ik als 36-jarige nog steeds, met evenveel overtuiging.

Ik laat kinderen krijgen graag over aan degenen die ze effectief willen.

Ik voelde dat ze dat gevoel niet helemaal begreep - zij voelt dat zelf natuurlijk anders.
Alle begrip voor - zij is één van die mensen die echt gemaakt is om moeder te zijn, en dat heb ik haar ook gezegd - vond ze heel lief

En hoewel ze mijn gevoel niet helemaal begreep: ze kwam gelukkig niet met de standaard dooddoeners als "maar van je eigen kind verdraag je dat allemaal wel; voor je eigen kind heb je dat allemaal wel over, ..."
Ik gaf ook aan dat enorm frustrerend is als mensen dat wél doen. Dat je het gevoel krijgt dat mensen je niet serieus nemen, alsof je labiel bent en je jezelf niet goed kent.
Net zo overtuigd als mensen kunnen zijn dat ze wél kinderen willen, kunnen mensen ook overtuigd zijn van het tegengestelde - en dat is gewoon helemaal prima als je het mij vraagt.

Ivm de bovenstaande dooddoeners hadden we het ook over het gegeven dat dat een héél gevaarlijk experiment is; "maar je zou er vast goed voor zorgen".
Tuurlijk zou ik een kind dat hier op mijn oprit op zijn neus valt niet gewoon negeren; maar dat is geen reden om zelf kinderen te maken. En even heel eerlijk - als dat kind op zijn neus zou vallen tegen onze auto's aan, gaat mijn eerste bezorgdheid en gevoel naar onze auto's uit :')

En daar kan ik ook niets aan doen, klaar.

Ik zou een kind niet gelukkig kunnen maken, omdat een kind mij niet gelukkig kan maken.
Dus aan dat experiment beginnen we niet. We kwamen beiden tot de conclusie dat het waarschijnlijk schadelijker is om een ongewenst kind op de wereld te zetten, dan nu te twijfelen en ze niet te nemen en daar later spijt van te krijgen. Met de 2de optie heb ik alleen mezelf; met de eerste ook het kind.

**Geplaatst**: 02-11-25 12:43

Geplaatst: 02-11-25 12:43

Mooi geschreven LW

Ik ben oprecht blij voor de mensen die een kindje willen en dat dat ook lukt.
Ik heb zelfs vaker dan eens gehoord dat ik fijner of meer meeleef dan de vrouwen die al kinderen hebben.

Maar nee, van mij zelf niet.
En ik heb ook nooit op de neefjes en nichtjes opgepast.
Want zou niet weten hoe je die moet entertainen.
En tegen de tijd dat er wel fatsoenlijk mee te praten was konden ze zelf voortaan wel even thuis blijven

En rare opmerkingen genoeg.
En zeker de; wie moet er dan later voor je zorgen. Dat heb ik altijd zo egoïstisch gevonden.
En als je dan ziet in een verzorgingstehuis hoeveel ze zorgen.... ben je ook mooi klaar mee

**Geplaatst**: 02-11-25 13:31

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 02-11-25 13:31

Klinkt als een fijne vriendin LWDaisy! In echte vriendschap ben je gewoon blij voor een ander, en andere levens hebben hoeft elkaar niet in de weg te zitten.
Uiteindelijk is het niet nodig elkaar te begrijpen, respecteren is het enige wat essentieel is. Begrip legitimeert niet de mening van een ander. De mening mag gewoon bestaan, zonder validatie van de buitenwereld.

Een vriend van mij (zeer Katholiek) zoekt echt een toekomstige vrouw en moeder van zijn kinderen. We hadden het daarover. Ik vond hoe hij het beschreef mooi en liefdevol. Maar kon me er niets bij inbeelden. Ik vind vragen stellen dan ook lastig, wil niet iemand het gevoelgeven dat ze verantwoording moeten afleggen. Maar zou dat soort mensen soms wel ongegeneerd wat stellingen willen toewerpen. Wat als je vrouw onvruchtbaar blijkt? Of jij? Of ze wil zich bekeren tot de islam?

**Geplaatst**: 02-11-25 13:34

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 02-11-25 13:34

Haha ja zodra mijn partner opeens wel per se kinderen wil of zich wil bekeren tot de islam of een andere religie dan maak ik het uit. Dezelfde dag nog.

**Geplaatst**: 02-11-25 13:42

Geplaatst: 02-11-25 13:42

DuoPenotti schreef:
<knip> wie moet er dan later voor je zorgen. Dat heb ik altijd zo egoïstisch gevonden.
En als je dan ziet in een verzorgingstehuis hoeveel ze zorgen.... ben je ook mooi klaar mee

Die vraag heb ik mss 1x gekregen en daarop gereageerd met een 'ik heb nu al zorg nodig en ontvang dat buiten de familie, daar heb ik geen kinderen voor nodig'.

Overigens ontvang ik tegenwoordig 3x daags beeldzorg, oftewel er wordt via beeldbellen contact opgenomen met me, gecheckt hoe het met me gaat en wanneer ik er geen zin in heb houden we het daarbij.
Op de andere contactmomenten wordt er ook gezellig gekletst over dagelijkse dingetjes of dieper ingegaan op gezondheidsproblemen oid waar ik op dat moment tegenaan loop.
En ja, ook de kinderen vd medewerkers komen nog weleens als onderwerp voorbij, bijvoorbeeld dat zij ook een bepaalde ziekte hebben en wat voor dat kind helpt bij hetgeen waar ik op dat moment mee worstel of gewoon leuke dingen die ze meemaken oid.
De medewerkers weten dat ik geen kinderen heb en er weinig mee heb, maar dat ik het ook geen probleem vind om erover te horen zolang het niet vnl daarover gaat.
En wanneer er aangegeven wordt dat hun kind ziek is ofzo, dan vraag ik de volgende keer dat ik diegene spreek ook of het kind zich inmiddels beter voelt bijvoorbeeld, als ik weet dat een kind jarig is feliciteer ik de betreffende ouder etc.
Net zoals zij naar mijn verhalen over de honden luisteren terwijl een deel van hen weinig met honden heeft en zij vragen op hun beurt vaak ook wel naar de honden, hebben meegeleefd toen mijn Shih Tzu geopereerd werd en daarna zijn kankerdiagnosis kreeg (gelukkig de meest gunstige vorm) en wanneer één vd honden in beeld verschijnt zitten ze er ook tegen te kletsen.

**Geplaatst**: 02-11-25 17:05

Geplaatst: 02-11-25 17:05

Artikel is idd wel dubbel. Wel goed dat ze er voor uit durft te komen, zonde dat het nog altijd zo'n taboe was toen de tijd, en stiekem nu ook is. Gelukkig lijkt het nu wat meer geaccepteerd. Ik krijg iig niet echt veel meer vragen of ik wel of geen kinderen wil. Maar goed, dat komt wellicht ook omdat ik ook de eeuwige single ben. Gelukkig vallen die vragen tegenwoordig ook wel mee in de mensenkring waar ik mee om ga.

Wel eens de vraag van kinderen gehad. "heeft u kinderen", en mijn gedachten is dan direct "nee, natuurlijk niet". Vergetende dat ik wel aan het plaatje voldoe; ik ben immers (zeker in de ogen van kinderen) een oude moeder die wel kinderen zou moeten hebben.

Hier wel halloween, maar niet bij ons in de straat verder. Ik hoorde die avond wat meer rumoer in de buurt en wat gegil. Ik vind het wel leuk dat het er is, maar mij niet (aan)bellen hoor

@ Lor, kan mij dat gevoel van rouw eigenlijk wel voorstellen hoor. Voor die tijd was het altijd nog een keuze die je ZELF had gemaakt. En die je - mocht het zo lopen - ook weer zou kunnen bijsturen. Maar door de onmogelijkheid van het geen kinderen kunnen krijgen, wordt de keuze voor je gemaakt, en dat lijkt mij ook wel echt een ding hoor, zeker als het op jongere leeftijd is.

@ LWDaisy; je hoeft elkaars gevoel ook niet te begrijpen of te herkennen, maar al heel wat als je het van elkaar kan aanhoren en niet direct wordt weerlegd. Respecteer idd ieders keuze, en zo te horen doen jullie dat ook wel, dat is fijn!

Ik ben ook oprecht blij voor vriendinnen en zusjes die zwanger worden. Ik gun het ze allemaal en word er ook blij van als ik hen zo blij en liefdevol met hun kinderen zie. Ik hou ook van mijn nichtjes en neefjes, ondanks dat ik het niet altijd even makkelijk vind om met ze om te gaan. Maar ook ik krijg een warm gevoel, tranen in mijn ogen, en kriebels van liefde in mijn buik als ik mijn nieuwe nichtje voor het eerst in mijn armen neem. Dat neemt niet weg dat ik kinderen lastig vind in de omgang, ze te luid vind, niet altijd weet wat ik er mee aan moet en haalt ook zeker mijn 'ik wil geen kinderen' gevoel weg. Maar ik kan er wel van houden. En ben ook trots als ik vriendinnen zo liefdevol met hun baby's zie. Maar ik ben ook heel blij dat ik de deur weer dicht kan trekken en in mijzelf in mijn rustige leventje kan storten

**Geplaatst**: 03-11-25 11:52

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 03-11-25 11:52

Als ze mij vragen of ik kinderen heb zeg ik altijd "nee, gelukkig niet", dan is het meestal gelijk stil.