
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Schuur_ schreef:Afgelopen zondag naar de ikea in Haarlem geweest en dat is ook een prima middel om elke vorm van kinderwens meteen de kop in te drukken.
Wat een schandalige toestanden. Kinderen schreeuwen om te schreeuwen (met een grote glimlach) door de rekken, kinderen die alles moeten vastpakken, gillen, snot, klimmen, duwen, middelvingers naar de ouders (knul was mss 6 jaar ofzo). Tuurlijk, er waren ook brave kinderen maar ik kan me echt niet herinneren dat dit 10/15 jaar geleden ook zo aan toe ging. Het leek wel een binnenspeeltuin ipv woonwinkel
Schuur_ schreef:Afgelopen zondag naar de ikea in Haarlem geweest en dat is ook een prima middel om elke vorm van kinderwens meteen de kop in te drukken.
Wat een schandalige toestanden. Kinderen schreeuwen om te schreeuwen (met een grote glimlach) door de rekken, kinderen die alles moeten vastpakken, gillen, snot, klimmen, duwen, middelvingers naar de ouders (knul was mss 6 jaar ofzo). Tuurlijk, er waren ook brave kinderen maar ik kan me echt niet herinneren dat dit 10/15 jaar geleden ook zo aan toe ging. Het leek wel een binnenspeeltuin ipv woonwinkel
Herfstblad schreef:Ik kom even binnen vallen. Hoe staan jullie er tegen over om als single kinderloos niet naar kinderverjaardagen van vriendinnen te gaan? Vriendinnen ken ik al vanaf groep 1 en altijd wel contact gehouden. Ik denk dat ik ze z'n 5/6 keer per jaar zie. Misschien iets meer/iets minder. We hebben wel een app groep voor lief en leed waar wel redelijk wat gedeeld wordt. Ik heb een tijdje samen gesport met één van de dames, maar daar ben ik inmiddels mee gestopt. Maar ze hebben allebei kinderen en die zijn natuurlijk jarig. Ik heb vorig jaar al aangegeven dat ik kinderverjaardagen niet bij hoef te wonen. Die kinderen kennen mij amper. Misschien dat de oudste mijn herkent, maar verder denk ik niet. Vanuit mezelf heb ik er niet z'n behoefte om heen te gaan. Maar merk dat dit toch gevoelig ligt. Hoe staan jullie daarin?