Bokt.nl

Mkango schreef:

Bovendien gaat het niet alleen om geld, maar ook om continuïteit. Als iemand om de haverklap ziek of zwanger is, is dat niet best voor de kwaliteit van het werk van diegene, maar je zadelt ook je collega's op met meer werk, of er moet de hele tijd iemand tijdelijk worden aangenomen, waarbij er ook weer enige tijd overheen gaat voordat diegene is ingewerkt.

Ik ben, en blijf, een voorstander van ofwel iedereen een x aantal weken betaald verlof per mensenleven geven, vrij te besteden (dus wil jij een half jaar op wereldreis, prima, wil je kinderen krijgen, ook prima), ofwel het verlof gelijktrekken voor mannen en vrouwen.

Shenavallie schreef:

Heeft dat ook niet met de instelling van sommigen te maken? Natuurlijk kun je niets doen aan ziekteverschijnselen rondom een zwangerschap, maar ik heb ook wel eens het gevoel dat het een mooi excuus is. Oké, ik heb het ook niet goed aangepakt vroeger door te snel aan het werk te gaan, te snel te stoppen met borstvoeding/kolven en heel, heel veel (helaas moeten) werken om ons kop boven water te houden, maar het lijkt wel of men tegenwoordig om een kriebeltje zich al ziekmeldt. Daarmee de werkdruk voor collega's extra verhogen of dat een werkgever tijdelijk voor extra hulpkrachten moet betalen. Een collega gehad die om het minste of geringste zich ziek meldde omdat er geen oppas was of dat er een ziek kind thuis was. Ik heb diegene al eens gevraagd waar de vader in dit verhaal is. Antwoord: die moet werken en kan niet zo makkelijk vrij krijgen... Wat doe jij dan op de werkvloer?

Menino schreef:

Mensen moeten echt vaker gewoon een schop onder hun reet en een realitycheck krijgen. Vind ik .

Walkure schreef:

Sherivey schreef:

Eens.

Plus alle keren dat ze niet kunnen komen omdat hun kind ziek is en niet naar opvang kan

Nou maar echt En werknemers zonder kinderen krijgen niets extra's ofzo zoals extra verlofuren

denisesilver schreef:

Oeehhh, ga dit topic de komende dagen lekker doorlezen.

Hier zijn de mijne:

1. Ik geloof er niet in dat het gros van de bevolking werk doet waar per definitie diens passie ligt
2. Het Nederlandse motto is niet "leven en laten leven", maar "ik moet overal een mening over hebben en zoveel mogelijk mensen moeten die mening horen"
3. Mannen/jongens zijn net zo "boycrazy" over hun favoriete podcaster, voetbalclub, etc. Als vrouwen zijn

Ik zal er nog wel meer hebben, maar daar kom ik later wel mee

Ailill schreef:

Interessant topic!

Ik ga echt heel slecht op mensen die discrimineren, zijn vaak onwetende mensen die behoorlijk angstig in het leven staan.

Enorm irritant.

Menino schreef:

Mkango schreef:

Bovendien gaat het niet alleen om geld, maar ook om continuïteit. Als iemand om de haverklap ziek of zwanger is, is dat niet best voor de kwaliteit van het werk van diegene, maar je zadelt ook je collega's op met meer werk, of er moet de hele tijd iemand tijdelijk worden aangenomen, waarbij er ook weer enige tijd overheen gaat voordat diegene is ingewerkt.

Ik ben, en blijf, een voorstander van ofwel iedereen een x aantal weken betaald verlof per mensenleven geven, vrij te besteden (dus wil jij een half jaar op wereldreis, prima, wil je kinderen krijgen, ook prima), ofwel het verlof gelijktrekken voor mannen en vrouwen.

Dit vind ik wel een mooi idee Nooit zo over nagedacht. Komt wel in de buurt van het Zweedse model waar verlof iig onder de vrouw en man verdeeld mogen worden (naar eigen inzicht), dacht ik. Alleen dan ook voor niet-ouders .

Wel een duur grapje om uit te voeren vrees ik

Shenavallie schreef:

Heeft dat ook niet met de instelling van sommigen te maken? Natuurlijk kun je niets doen aan ziekteverschijnselen rondom een zwangerschap, maar ik heb ook wel eens het gevoel dat het een mooi excuus is. Oké, ik heb het ook niet goed aangepakt vroeger door te snel aan het werk te gaan, te snel te stoppen met borstvoeding/kolven en heel, heel veel (helaas moeten) werken om ons kop boven water te houden, maar het lijkt wel of men tegenwoordig om een kriebeltje zich al ziekmeldt. Daarmee de werkdruk voor collega's extra verhogen of dat een werkgever tijdelijk voor extra hulpkrachten moet betalen. Een collega gehad die om het minste of geringste zich ziek meldde omdat er geen oppas was of dat er een ziek kind thuis was. Ik heb diegene al eens gevraagd waar de vader in dit verhaal is. Antwoord: die moet werken en kan niet zo makkelijk vrij krijgen... Wat doe jij dan op de werkvloer?

Ja dat is ook wel een UO van mij .
Ik vind dat we te ver zijn doorgeschoten zijn met zelfactualisatie.
20’ers en 30’ers (ben ik zelf ook) die denken dat ze een burn-out hebben omdat ze geen plezier meer halen uit hun werk, en moe zijn omdat ze ieder weekend 3 dagen
gaan stappen. Mens, iedereen werkt om te overleven. Bijna niemand doet ‘t als hobby. Daaron krijg je er ook geld voor zoek een andere baan als je het niet trekt óf neem genoegen met minder geld en ga minder werken.

En dat we dan bij alles roepen “ik zou er met iemand (> psycholoog) over gaan praten.” Die dan weer beroepsmatig alles pathologiseert en zegt dat je echt rustig aan moet doen hoor.. En zo houden we de eindeloze stroom aan druk op de zorg lekker in gang .

Mensen moeten echt vaker gewoon een schop onder hun reet en een realitycheck krijgen. Vind ik .

Ailill schreef:

Het is natuurlijk per definitie gemakkelijk om als blank persoon iets te vinden van een gekleurde medemens, dat is precies mijn punt.

verootjoo schreef:

Een burn-out is een pathologie en er zijn gewoon vastgelegde kenmerken om dit te diagnosticeren. Gewoon denken dat je een burn-out hebt omdat je moe bent van je werk is geen burn-out.

Als je daar dus mee gediagnosticeerd bent en naar een psycholoog of hulpverlener gaat doet die als het goed is ook geen koetsie koetsie maar juist een realitycheck, je de spiegel voorhouden en met de neus op de feiten drukken.

Ik vind dit best denigrerend naar mensen met overspanningsklachten.

verootjoo schreef:

Menino schreef:

Dit vind ik wel een mooi idee Nooit zo over nagedacht. Komt wel in de buurt van het Zweedse model waar verlof iig onder de vrouw en man verdeeld mogen worden (naar eigen inzicht), dacht ik. Alleen dan ook voor niet-ouders .

Wel een duur grapje om uit te voeren vrees ik




Ja dat is ook wel een UO van mij .
Ik vind dat we te ver zijn doorgeschoten zijn met zelfactualisatie.
20’ers en 30’ers (ben ik zelf ook) die denken dat ze een burn-out hebben omdat ze geen plezier meer halen uit hun werk, en moe zijn omdat ze ieder weekend 3 dagen
gaan stappen. Mens, iedereen werkt om te overleven. Bijna niemand doet ‘t als hobby. Daaron krijg je er ook geld voor zoek een andere baan als je het niet trekt óf neem genoegen met minder geld en ga minder werken.

En dat we dan bij alles roepen “ik zou er met iemand (> psycholoog) over gaan praten.” Die dan weer beroepsmatig alles pathologiseert en zegt dat je echt rustig aan moet doen hoor.. En zo houden we de eindeloze stroom aan druk op de zorg lekker in gang .

Mensen moeten echt vaker gewoon een schop onder hun reet en een realitycheck krijgen. Vind ik .

Een burn-out is een pathologie en er zijn gewoon vastgelegde kenmerken om dit te diagnosticeren. Gewoon denken dat je een burn-out hebt omdat je moe bent van je werk is geen burn-out.

Als je daar dus mee gediagnosticeerd bent en naar een psycholoog of hulpverlener gaat doet die als het goed is ook geen koetsie koetsie maar juist een realitycheck, je de spiegel voorhouden en met de neus op de feiten drukken.

Ik vind dit best denigrerend naar mensen met overspanningsklachten.

Menino schreef:

Ja dat is ook wel een UO van mij .
Ik vind dat we te ver zijn doorgeschoten zijn met zelfactualisatie.
20’ers en 30’ers (ben ik zelf ook) die denken dat ze een burn-out hebben omdat ze geen plezier meer halen uit hun werk, en moe zijn omdat ze ieder weekend 3 dagen
gaan stappen. Mens, iedereen werkt om te overleven. Bijna niemand doet ‘t als hobby. Daaron krijg je er ook geld voor zoek een andere baan als je het niet trekt óf neem genoegen met minder geld en ga minder werken.

En dat we dan bij alles roepen “ik zou er met iemand (> psycholoog) over gaan praten.” Die dan weer beroepsmatig alles pathologiseert en zegt dat je echt rustig aan moet doen hoor.. En zo houden we de eindeloze stroom aan druk op de zorg lekker in gang .

Mensen moeten echt vaker gewoon een schop onder hun reet en een realitycheck krijgen. Vind ik .

Ailill schreef:

Het is natuurlijk per definitie gemakkelijk om als blank persoon iets te vinden van een gekleurde medemens, dat is precies mijn punt.

Eulogy schreef:

Oh, echt mee oneens, ik vind echt dat bijna iedereen baat zou hebben bij therapie. Ook niet alsof je zomaar 123 bij een psycholoog terecht komt trouwens tenzij je er zelf voor betaalt, en dan heeft al helemaal niemand er verder last van natuurlijk. Imo is de taak van een psycholoog ook helemaal niet het in beeld brengen van wat je niet kunt?

Maar goed het is dan ook een unpopular opinion Hoewel ik denk dat veel mensen je mening delen helaas.

Fly_high schreef:

Menino schreef:

Ja dat is ook wel een UO van mij .
Ik vind dat we te ver zijn doorgeschoten zijn met zelfactualisatie.
20’ers en 30’ers (ben ik zelf ook) die denken dat ze een burn-out hebben omdat ze geen plezier meer halen uit hun werk, en moe zijn omdat ze ieder weekend 3 dagen
gaan stappen. Mens, iedereen werkt om te overleven. Bijna niemand doet ‘t als hobby. Daaron krijg je er ook geld voor zoek een andere baan als je het niet trekt óf neem genoegen met minder geld en ga minder werken.

En dat we dan bij alles roepen “ik zou er met iemand (> psycholoog) over gaan praten.” Die dan weer beroepsmatig alles pathologiseert en zegt dat je echt rustig aan moet doen hoor.. En zo houden we de eindeloze stroom aan druk op de zorg lekker in gang .

Mensen moeten echt vaker gewoon een schop onder hun reet en een realitycheck krijgen. Vind ik .

Ik ben het er in heel veel opzichten mee eens hoor

Mentale problemen bestaan, zeker en iedereen kan het heel zwaar hebben ook al hebben ze 5 nieuwe Tesla's voor de deur en geen "echte" problemen in zicht. Maar bij sommige gevallen krijg ik wel de neiging om ze ff een korte vakantie Polenhotel aan te bieden voordat ze weer gaan lopen zeuren over hoe moeilijk hun leven wel en niet is en wat voor rotbaan ze wel en niet moeten verdragen omdat niemand gaat lopen klappen als ze hun excel-bestandje correct hebben ingevuld 7 dagen in de week 12u lang ergens in een magazijn of andere koelcel lopen sjouwen om daarna terug te mogen naar je stapelbedje in een 6-persoonskamer in een oud kantoorgebouw zou dan een prima eye opener zijn denk ik

Maar goed, een ander kan zeggen dat zo'n Polenhotel of een godvergeten dorpje in Oostblok nog steeds een zegen is vergeleken met slums van Ouagadougou of andere Timboektoe, en dat ik dan weer degene ben die een realitycheck nodig heeft

Ailill schreef:

Het is natuurlijk per definitie gemakkelijk om als blank persoon iets te vinden van een gekleurde medemens, dat is precies mijn punt.

Je medemens hoeft ook niet eens gekleurd te zijn hoor er is veel meer discriminatie in Nederland dan wat wij zouden willen toegeven.

Mkango schreef:

En van sommige mensen begrijp ik de houding. Maakt niet dat ik het ermee eens ben, maar als alles in je leven tegenzit (al dan niet voor je eigen gevoel) en je ziet vervolgens sociale voorzieningen besteed worden aan arbeidsmigranten, vluchtelingen etc. of jouw baan staat op de tocht omdat je werkgever liever mensen aanneemt die ze lekker kunnen uitbuiten, snap ik dat je die mensen niet met open armen ontvangt. Dat is ook vooral wat ik bedoel met makkelijk oordelen vanuit een middenklassepositie. Ik kan inderdaad wat vinden van die mensen, maar ik hoef dan ook niet te vrezen voor mijn baan, woon in een veilige buurt en hoef niet ergens drie hoog achter met mijn gezin in een tweekamerappartement te wonen, hopend dat ik na 10 jaar inschrijving bij een woningbouwvereniging eindelijk genoeg jaren heb opgespaard om marginaal groter te kunnen gaan wonen.

Citaat:

het geklaag als er een verpleegkundige is met een accent, vind ik dan weer van een andere orde, daarvoor moet je gewoon een schop onder je hol krijgen.

Citaat:

Nederland is vooral een land waar het erger is om xenofoob/racist/homofoob genoemd te worden dan om xenofoob/racist/homofoob te zijn

Ailill schreef:

Interessant topic!

Ik ga echt heel slecht op mensen die discrimineren, zijn vaak onwetende mensen die behoorlijk angstig in het leven staan.

Enorm irritant.

Cer schreef:

Wij zijn van zorgverlener gewisseld omdat we ze niet konden verstaan. Ik vond dat heel rot om te doen, maar we hebben het toch gedaan. Ergens vind ik dat ook niet fijn, om in die positie gezet te worden. Overigen, het was geen accent, het was gewoon echt niet te verstaan, al helemaal niet aan de telefoon..

Cer schreef:

Citaat:

Nederland is vooral een land waar het erger is om xenofoob/racist/homofoob genoemd te worden dan om xenofoob/racist/homofoob te zijn

Hoe bedoel je deze?

Mkango schreef:

Dat het door veel mensen wel geaccepteerd wordt om racistische of homofobe uitlatingen te doen ("want het is toch zo"), maar als je ze er dan op wijst dat het racistisch of homofoob is, het land ineens te klein is, "want we zijn hier zo tolerant, dit is geen racisme, dit is gewoon zo!"

Kijk bijvoorbeeld ook naar de backlash rondom Paarse Vrijdag. Kinderen van een jaar oud seksualiseren door ze aan elkaar "koppelen" of womanizers te noemen als ze als jongetje toevallig samen in een box geduwd worden met de dochter van een bevriend stel, is helemaal oké, maar kinderen ook leren dat er meer in het leven is dan m/v, is dan ineens not done. Maar dat heeft absolúút niets te maken met homofobie, want homofobie bestaat niet in Nederland.

Mkango schreef:

Dat het door veel mensen wel geaccepteerd wordt om racistische of homofobe uitlatingen te doen ("want het is toch zo"), maar als je ze er dan op wijst dat het racistisch of homofoob is, het land ineens te klein is, "want we zijn hier zo tolerant, dit is geen racisme, dit is gewoon zo!"