goeroe schreef:Ik vind het wel interessant dat 'vertrouwen' of beter gezegd het gebrek daaraan wordt genoemd als reden om te wachten met seks. Aan de ene kant begrijp ik dat wel, maar aan de andere kant vind ik het dubbel, want dat betekent eigenlijk dat je grondhouding er één van wantrouwen is. Zonder iemand ook nog maar te kennen houd je er al rekening mee dat de ander mogelijk verkeerde intenties heeft. Geen geweldig begin van een relatie lijkt mij. In elk geval lijkt het mij iets dat sterk door cultuur bepaald wordt. Het gevoel dat je je moet schamen als een date wel op seks, maar niet op een relatie uitloopt is blijkbaar bij velen nog steeds heel sterk. Waardoor ik mij dan wel weer afvraag of mensen waar dit voor geldt in de eerste plaats bang zijn om een ander onterecht te vertrouwen, of dat het vooral de angst is van het in schaamte te moeten leven, wat misschien meer te maken heeft met een gebrek aan zelfvertrouwen. Ieder mens maakt gedurende zijn of haar leven ontzettend veel foute beslissingen. Doorgaans vinden we dat niet erg of zeggen we zelfs dat het goed is omdat we ervan leren. Wat maakt het zo verschrikkelijk om op dit gebied een fout te maken? Het enige wat het over jou zegt is dat vertrouwen voor jouw het uitgangspunt geweest is, en volgens mij is dat juist iets heel moois.
Over redenen om je te schamen gesproken... Iedereen kan vinden van HC's opmerkingen wat hij of zij wil, maar als iedereen zo eerlijk zou zijn als hij zag de wereld er een stuk minder gecompliceerd uit. Ik begrijp dat dit topic zich uitstekend leent voor 'vromer-dan-jij-gevoelens', maar dit 'geroddel' siert niemand en dat het 'tenminste niet achter zijn rug gebeurt' (al zou ik daar mijn hand niet voor in het vuur durven steken) verandert daar niets aan.
Mijn grondhouding is er één van wantrouwen. Dat heeft niks met cultuur te maken maar door het leven dat ik tot nog toe heb geleid. Ik zou me niet schamen om seks te hebben met iemand waarmee het uiteindelijk toch niets blijkt te worden (been there, done that, got over it.) en "wachten" spaart je ook niet van een breuk of achteraf beseffen dat "je het al eerder had moeten weten.". Ik vind het niet verschrikkelijk om fouten te maken. Maar ik wil degene waarmee ik intiem word in die mate gewoon beter kennen dan "at ie nou spaghetti of vis voor we het bed in doken?"
Ik wil weten met wie ik het bed in duik. Wil me goed en op mijn gemak voelen bij die persoon. En neen, ik voel me over het algemeen niet op mijn gemak bij mensen. Ik zal het je nog sterker vertellen. Over het algemeen genomen houd ik helemaal niet van mensen. 
Ik kan ook prima in mijn eentje zijn overigens.
Maar neen, mijn "wachten" heeft dus niks met geen fouten durven maken of schaamte over fouten te maken. Ik voel gewoon niet de nood om tussen hoofd en nagerecht alvast even snel het bed in te duiken omdat die crême brulé nu toch wel erg lang op zich laat wachten.
hoe vroom iemand is kan me ook al niks schelen trouwens dus daar heeft mijn irritatie jegens HC niets mee te maken. Zijn ogenschijnlijke "aanname" dat zijn manier de enige manier is om geluk te vinden in een relatie en een duurzame relatie te hebben is wat mij irriteert.
Geplaatst: 25-08-14 19:52 
(schoonbroer is ook 7 jaar jonger dan ikzelf).
Ik vond het een heel leuk topic, totdat de discussie met HC begon 
