Die ging aan de andere kant van het gangpad zitten en bleef maar naar me staren en ondertussen zat hij van alles te murmelen. Ondertussen had ik mijn koptelefoon maar wat harder gezet en probeerde ik me er weinig van aan te trekken om het mom van: ik zal het me wel verbeelden.
Maar toen ik opstond om mijn fiets te pakken, bleef zijn blik mij volgen tot zijn hoofd haast achterstevoren dwars op zijn nek stond.
Toen ik klaar stond om de trein uit te stappen zat hij tussen de stoelen door te spieken en toen ik buiten voor de lift stond te wachten zat hij ook helemaal tegen het raampje aan geplakt. En maar kijken. Ik heb nog gecheckt of mijn jurk soms in mijn panty zat ofzo
