M_D_H schreef:Ik zie het dus echt compleet anders, maar dat zal wellicht aan mij liggen.
Ik kan mij eigenlijk best voorstellen, dat als je zo lang aan het proberen bent, dat je dan moeite hebt met een zwangerschapsaankondiging van iemand anders. Sommige mensen hebben zo'n alles verterende drang van moeder willen worden, dat ze daardoor heel uit karakter kunnen reageren.
Ik heb dit bijvoorbeeld mee gemaakt tijdens de Secret Santa van afgelopen jaar. Wij hebben heel veel gedoe gehad vanwege de grote kinderwens van sommige mensen.
Ik kan mij dus heel goed voorstellen, dat als vriendin B zo'n enorme wens heeft, maar het lukt niet, dat je teleurgesteld bent als het bij een ander wel lukt (helemaal als die ander bijvoorbeeld ongepland zwanger raakt, of als die ander pas net begonnen is met proberen... Waarbij ik niet zeg dat dit nu het geval is he) en tuurlijk zal vriendin B ook wel weten dat haar opmerking ongepast is, en ik kan mij voorstellen dat ze zich zelf al verdorven genoeg voelt vanwege deze gedachte. Daarom zal ze het ook niet tegen vriendin A vermelden.
Maar hoe mooi is het, dat ze een vriendin heeft bij wie ze het gevoel heeft dat het vertrouwen groot genoeg is, om deze gedachte wel te kunnen delen? Dat ze over haar verdriet en boze gedachtes kan praten, zodat het haar niet verteerd, zodat ze het niet opkropt, maar kwijt kan?
Hoe mooi is het dat zij dat vertrouwen in jou heeft Lau07?
En tuurlijk mag je daarop best reageren met dat je dit geen gepaste gedachte vind, maar wellicht is dit ook een hele mooie opening om te vragen hoe het echt met haar gaat? Misschien is het wel een schreeuw om hulp? Om aandacht voor haar probleem en verdriet?
Ik bedoel maar, bedenk je heel goed dat deze vrouw, waarschijnlijk elke maand over een paar staafjes heen plast om te kijken of het al weer tijd is om het even "heel gezellig te maken met haar vriend/man", dat seks waarschijnlijk enorm gepland is rondom de vruchtbaarste periode van deze vrouw en dat enig spontaniteit waarschijnlijk wel verdwenen is. Dat deze vrouw elke maand weer hoopt dat haar menstruatie uitblijft. Wellicht door de stress en spanning een paar keer onregelmatig is geweest, waardoor ze waarschijnlijk ook nog eens begon te hopen, om vervolgens maand in maand uit teleurgesteld te worden zodra haar menstruatie zich weer toont of zodra de zwangerschapstest weer eens negatief is.
Waarschijnlijk, begint ze zelfs nog eens te twijfelen aan haar eigen vrouwelijkheid, kan ik wel kinderen krijgen? ben ik wel vruchtbaar?
En dan vervolgens kondigt een vriendin aan dat ze zwanger is. Zij wel, maar deze vrouw niet. Om alle twijfels nog even groter te maken, al het verdriet groter te maken, de wanhoop te vergroten.
Ik zeg niet dat ze goed reageert, maar ik vind wel dat ze wat credits verdient!
Ze heeft niet zo gereageerd naar vriendin A, maar naar een gezamenlijke vriendin, en dat ze zich uit doet ook vermoeden dat ze zich waarschijnlijk al beroerd en wanhopig genoeg voelt.
En dan, zonder enig psychologisch achtergrond meteen te gaan schermen met narcisme is zo'n verschrikkelijke hype (en meteen mijn ergernis van de dag, het lijkt wel als of iedereen in een een psycholoog of psychiater is waardoor ze allemaal vanaf een scherm kunnen beoordelen of iemand narcistisch is, of autistisch of welke beperking dan ook heeft. Doe eens normaal joh! )
Nah, dat deel je dan niet met een mutual friend.... Dat klinkt als verdeel en heers. En de toon waarop is ook niet je van het.
Pleur het dan anoniem op reddit neer ofzo en betrek het op jezelf. Of houd het gewoon überhaupt voor jezelf. Niet iedere emotionele scheet die je hebt hoef je te delen. Vooral als je weet dat degene met wie je het deelt hele andere emoties heeft.
Geplaatst: 19-04-23 12:49 
