
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
Mars schreef:Een mevrouw duidelijk verward die door twee ambulancemedewerkers op brancard wordt getild en een of andere Gerda die het staat te filmen met haar telefoon.
Gevraagd of het een leuke video is geworden van een persoon in nood. Toen kreeg ik uiteraard een grote bek en was ik de waus.
Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
denisesilver schreef:Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
Terugsturen "Sommige dingen kun je beter voor jezelf houden." Een gevoel kan je hebben, een gevoel als dit vervolgens uitspreken, wat wil ze daar dan mee bereiken? Dat jij het met haar eens bent? Nee, bahbah...
Ik erger me aan mezelf, vanavond sollicitatie/kennismaking met dat bedrijf en ik ben nu al zo zenuwachtig.
En het feit dat ik enigszins het idee heb dat de diepgang in mijn therapie sessies mist. Ik krijg met name opdrachten die ik uit moet voeren, maar ik krijg voor mijn gevoel niet echt de tijd om uit te leggen hoe ik over dingen voel. Die opdrachten slaan met name op acute situaties als nu, maar naar mijn idee is de angst meer een opstapeling van opstapeling van opstapeling. Ik word ook echt behandeld op mijn angststoornis, maar er speelt meer. Ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan
Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
Mkango schreef:En ik heb momenteel even moeite met de pijnlijke realisatie hoeveel energie ik in bepaalde vriendschappen heb gestoken de laatste jaren, en dat die vriendschappen volledig uit elkaar vallen nu ik het balletje bij die mensen laat liggen.
Berdien schreef:Mkango schreef:En ik heb momenteel even moeite met de pijnlijke realisatie hoeveel energie ik in bepaalde vriendschappen heb gestoken de laatste jaren, en dat die vriendschappen volledig uit elkaar vallen nu ik het balletje bij die mensen laat liggen.
Dit is zo herkenbaar. In combinatie met de realisatie dat als het gewoon fijn gaat in je leven, je ook niet meer interessant bent? Schijnbaar was ik alleen goed voor de wekelijkse portie drama (die vervolgens natuurlijk doorverteld werd). Nu weer een ‘vriendin’ die vanuit het niets nergens meer op reageert. Niet op appjes, niet op een telefoontje.. Zonde van een lange vriendschap, en de nog openstaande rekening van een etentje dat ik heb voorgeschoten
![]()
Nou ja, liever wat minder maar echte vrienden dan de club aasgieren die zich vrienden noemde.
Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
Berdien schreef:Dat gelukkig niet, alleen zijn ze mij steeds meer gaan zien als een van hun leerlingen/studenten (iedereen werkt in het VO of op de uni), en dan niet van het kaliber waar je als docent blij van wordt. Wat volkomen bullshit is, want ik was absoluut geen benedengemiddelde student, en al was ik dat wel geweest: zij zijn niet mijn docenten, dus behandel me ook niet zo neerbuigend en patronising.Mkango schreef:En ik heb momenteel even moeite met de pijnlijke realisatie hoeveel energie ik in bepaalde vriendschappen heb gestoken de laatste jaren, en dat die vriendschappen volledig uit elkaar vallen nu ik het balletje bij die mensen laat liggen.
Dit is zo herkenbaar. In combinatie met de realisatie dat als het gewoon fijn gaat in je leven, je ook niet meer interessant bent? Schijnbaar was ik alleen goed voor de wekelijkse portie drama (die vervolgens natuurlijk doorverteld werd). Nu weer een ‘vriendin’ die vanuit het niets nergens meer op reageert. Niet op appjes, niet op een telefoontje.. Zonde van een lange vriendschap, en de nog openstaande rekening van een etentje dat ik heb voorgeschoten
![]()
Nou ja, liever wat minder maar echte vrienden dan de club aasgieren die zich vrienden noemde.
Lau07 schreef:Deze is best heftig dus ik ga het even in een spoiler zetten. Gaat over het verliezen van een ongeboren kind.Spoiler:
Vriendin A heeft net te horen gekregen dat het kindje waar ze zwanger van is (ongeveer 17/18 weken) een ernstige afwijking heeft. Artsen adviseren om de foetus te aborteren. Vriendin B was heel erg verdrietig toen vriendin A aankondigde zwanger te zijn, omdat zij al een klein jaar aan het proberen is en het maar niet lukt. Nadat Vriendin A gisteren het slechte nieuws deelde appte vriendin B mij dat ze ergens heel erg opgelucht is dat de zwangerschap van A misgaat, omdat B eigenlijk eerder zwanger had willen zijn dan A.
Ik snap dat vruchtbaarheidsproblemen heel heftig en verdrietig zijn, maar het is toch een extreem debiele reactie als je opgelucht bent dat iemand anders een ongeboren kind gaat verliezen? Ik ken B al heel erg lang en sta echt zo te kijken van deze reactie dat helemaal niet weet wat ik nu van onze vriendschap moet vinden.
Ik erger me eigenlijk aan het feit dat ik nu niet goed weet wat ik moet doen, ik ben haar ineens in een heel ander daglicht gaan zien
Berdien schreef:Mkango schreef:En ik heb momenteel even moeite met de pijnlijke realisatie hoeveel energie ik in bepaalde vriendschappen heb gestoken de laatste jaren, en dat die vriendschappen volledig uit elkaar vallen nu ik het balletje bij die mensen laat liggen.
Dit is zo herkenbaar. In combinatie met de realisatie dat als het gewoon fijn gaat in je leven, je ook niet meer interessant bent? Schijnbaar was ik alleen goed voor de wekelijkse portie drama (die vervolgens natuurlijk doorverteld werd). Nu weer een ‘vriendin’ die vanuit het niets nergens meer op reageert. Niet op appjes, niet op een telefoontje.. Zonde van een lange vriendschap, en de nog openstaande rekening van een etentje dat ik heb voorgeschoten
![]()
Nou ja, liever wat minder maar echte vrienden dan de club aasgieren die zich vrienden noemde.