Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-18 11:55

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 11:55

Dat krijg ik idd weleens te horen, maar als je mij een beetje kent,van weet je dat dat niet klopt. Ik kan namelijk best hard en zakelijk redeneren over de dieren en dokter bijvoorbeeld niet door als een andere beslissing eerlijker is ( inslapen dus). Dat gaat bij kinderen toch wat minder makkelijk

**Geplaatst**: 06-11-18 11:58

Geplaatst: 06-11-18 11:58

In mijn geval klopt dat wel hoor. Ik ben ook echt panisch als ik denk dat er wat mis met ze is en dan moet alles en iedereen wijken

Iedereen die mij kent weet dat ik alles voor mijn dieren over heb.

**Geplaatst**: 06-11-18 12:00

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 12:00

Ja hier ook Cayenne! Dieren zijn alles!

Met sinterklaas koop ik altijd cadeautjes voor de hond, die pak ik ook echt in enzo. _O-

**Geplaatst**: 06-11-18 12:06

Geplaatst: 06-11-18 12:06

Wij hebben 3 katten en 6 kippen.
Als hij zou vragen... ook nog na 22 jaar... katten eruit of ik eruit dan helaas voor hem mag hij gaan.
Mijn dieren kunnen niet voor zichzelf zorgen en hij kan wel zelf een blikje open maken dus die keus is niet moeilijk hoeveel ik ook van hem hou....

**Geplaatst**: 06-11-18 12:26

Geplaatst: 06-11-18 12:26

Mango is ook gewoon een heerlijk dier cayenne

ik lees mee in dat topic, echt heel leuk om te volgen.

De opmerking over dieren en moedergevoelens heb ik nog niet gehad nee. Maar ik bekijk ze ook echt niet als kinderen. Ze zijn me alles waard, ik zet ze voor niemand opzij. Wanneer het echter nodig is kan ik de knop omdraaien en beslissen "nu is het genoeg geweest". Ik probeer er zeker realistisch in te blijven. Soms zelfs een beetje te... zo had ik de hond van zijn ouders allang laten inslapen ipv doormodderen met cortisone en medicatie. Prima dat ie nu pijnvrij is. Alleen wordt hij wel blind, ik denk doof en daardoor ook agressiever. Dus of dat nu echt zo'n verbetering is?

**Geplaatst**: 06-11-18 13:04

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 13:04

Mijn dieren zijn mijn kinderen inderdaad. Bij jonge beestjes gaan mijn eierstokken wel rammelen: aaah wat een lieve kitten, hebben

Ik behandel ze wel als een dier en niet als een mens, dat vind ik erg belangrijk. En ik zal ze ook niet laten lijden omdat ik geen afscheid kan nemen. Vorige maand onze bijna 17-jarige hond laten inslapen wegens ouderdomsklachten (dement, pijn, kon niet meer vooruit) terwijl de DA nog een reeks pillen en pijnstillers wou opstarten. Waarom? Ze was stokoud, het is niet dat ze nog kon genezen, is gewoon uitstel...

Wat manlief betreft: die had vroeger paardgereden en is dankzij mij weer in de paarden gerold. Heeft toen we een half jaar samen woonden zelf ook een paard gekocht. Dus we gaan samen naar onze paarden. Heerlijk om zomers in het zonnetje samen te genieten van een buitenrit! Als ik niet kan door ziekte, verzorgt en longeert hij ook mijn paard.
Verder nog een rare kat in huis en daar is hij ook gek op, perfect

**Geplaatst**: 06-11-18 13:10

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 13:10

Wij 3 paarden, 2 honden, een kat (kitten dan

) en 9 cavias buiten.
Ook nog een vijver maar dat telt niet echt mee vind ik, al hebben sommige vissen wel een naam _O-

**Geplaatst**: 06-11-18 13:12

Geplaatst: 06-11-18 13:12

Mijn ouders accepteren het een soort van dat ze kleinpaarden hebben in plaats van kleinkinderen, alhoewel mijn moeder alsnog te pas en te onpas babyfoto's laat zien (van vrienden die wel opa/oma zijn) en ik dan maar zeg 'wat schattig'. Ze doen het er maar mee, ik ben bovendien ook niet hun favoriete kind dus dat 'foutje' kan er ook nog wel bij.

**Geplaatst**: 06-11-18 13:12

Geplaatst: 06-11-18 13:12

Ik zeg altijd dat ik best kinderen wil, maar dan wel het soort met 2/4 poten, een harige vacht en een mooie staart.

Vriend denkt er gelukkig hetzelfde over, helemaal weg van alles wat in de categorie 'dieren' valt.
Gaat vrijwillig mee naar de paarden, kan daar ook uren rondhangen net als ik

Haalt er wel eens een borstel overheen, stukje ermee lopen, kijken als ik aan het rijden ben.
Dus buiten dat paardlief soms iets teveel snoepjes krijgt én die keer dat hij tot aan de knieën (! ja echt) in het hooi stond omdat het een koude nacht ging worden.. is het allemaal heel goed bedoeld en mag ik niet klagen. :')

En buiten dat, de wereld vergaat.

Moet je daar nog een kind in willen sturen? Ik vrees dat er niet veel fatsoenlijks over is van de wereld, over een jaar of 40/50.
Tevens een heel goed bruikbaar en logisch antwoord op de onvermijdelijke wanneer-komen-de-kinderen vraag.

**Geplaatst**: 06-11-18 13:13

Geplaatst: 06-11-18 13:13

Het is dat de katten prima naar mij luisteren maar naar hem wel eens een middelvinger durven opsteken. Ben ik niet thuis, dan komen ze ook weinig tot niet uit hun kattenruimte, ook al staat de deur open. Iets met wederzijds

Paarden aan huis zou hij wel fijn vinden om te kunnen observeren. Want hij snapt de humor van mijn 4 musketiers wel helemaal :))

als hij een keertje mee is en er is weer eentje wat aan het uitvreten, dan gaat hij er wel tegen staan kletsen. Bijvoorbeeld bij dotten maken. Paard schudt met zijn hoofd, zegt hij "groot gelijk joh, ze hoeft van jou geen sulletje te maken hoor". _O-

**Geplaatst**: 06-11-18 13:19

Geplaatst: 06-11-18 13:19

Mijn dieren zijn mijn dieren, en geen invulling in plaats van kinderen. Zorgwekkend vind ik dat er mensen zijn die naar baby’s kijken zoals ik bijvoorbeeld naar een kitten of veulen kijk: “ooooooooh.... het zou verboden moeten worden maar hebbe hebbe hebbe” bij een dier lijkt me dat helemaal oké, je kunt ze nog altijd op marktplaats zetten, ze hebben een beperkte houdbaarheid en de zorg uitbesteden aan de buurman is algemeen geaccepteerd. Ligt bij kinderen toch allemaal nèt iets anders...

Naast het feit dat je ze niet zelf door je bekken hoeft te persen.

**Geplaatst**: 06-11-18 14:31

Geplaatst: 06-11-18 14:31

Mijn vriend stuurde mij allemaal advertenties voor babycavia’s toe toen mijn oudje alleen kwam te zitten en wel heel eenzaam was. Hij is zelfs 200km gaan rijden om de meest schattige op te halen.

**Geplaatst**: 06-11-18 14:32

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 14:32

Mijn vriend is gek op katten maar mocht er vroeger geen omdat zijn zusje te allergisch was. Hij is dus erg gelukkig nu

**Geplaatst**: 06-11-18 14:37

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 14:37

Mijn vriend accepteert tot op zekere hoogte m'n paard en noemt hem frikandel :')

maar wil stiekem best helpen als er iets is wat ik niet kan zoals het paard verhuizen of de wei maaien met de bosmaaier. Alleen meegaan op de zondag zal die niet snel doen. Op de vorige stal is ie misschien 5x geweest en waar ik nu sta 1x met de verhuizing. Maar dat is nog maar kort geleden geweest. Ach ja vind het ook weer niet vreselijk, ben blij dat hij geen paarden heeft als hobby ik denk Dat dat zou botsen haha.

**Geplaatst**: 06-11-18 14:37

Geplaatst: 06-11-18 14:37

Hier wonen een hond(je), een kat, 6 sluierstaartgoudvissen en een gewone goudvis (en ja, allemaal hebben ze een naam

), 5 gupmannen en een zooi vuurgarnalen en slakjes.
Ik noem ze weleens spottend mijn harige kinderen maar ondanks dat ik ze zo noem ben en blijf ik me er goed van bewust dat het dieren zijn.

En hoe irritant de hond soms ook kan zijn, ik vind ze een stuk beter te pruimen dan de meeste kinderen. :Y)

**Geplaatst**: 06-11-18 14:39

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 14:39

Ik woon met mijn kat en binnenkort komt er nog een tweede bij.
Ben zo ontzettend gek op hem en ik zal hem nooit voor iemand weg doen.

Moet er niet aan denken dat je een kind krijgt dat dan allergisch blijkt te zijn voor al je huisdieren... brrr

**Geplaatst**: 06-11-18 14:41

Geplaatst: 06-11-18 14:41

Adindaa schreef:
Ik woon met mijn kat en binnenkort komt er nog een tweede bij.
Ben zo ontzettend gek op hem en ik zal hem nooit voor iemand weg doen.

Moet er niet aan denken dat je een kind krijgt dat dan allergisch blijkt te zijn voor al je huisdieren... brrr

Ik heb vooral zoiets van... wat nou als je een kind krijgt en het klikt qua karakter niet?

Het is geen relatie die je verbreekt als je elkaar toch niet zo lekker ligt.

**Geplaatst**: 06-11-18 14:47

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 14:47

Er is geen asiel om je kind naar toe te brengen inderdaad. Denk ook wel eens, stel dat het een ontiegelijk poedersuiker is? Gewoon qua karakter, niks met opvoeding te maken. Oude buren hadden twee kinderen. Oudste zwaar verslaafd, heeft de hele inboedel van zijn ouders verkocht om aan drugs te komen. Geen tand meer in zijn mond. En als hij clean was (echt wel langere tijd, 1,5 jaar) was het echt een vreselijke vent om in je buurt te hebben. Jongste zoon was super aardig en tof. Het is er ook niet altijd voor het uitkiezen.

Paar jaar terug voelde ik nog wel eens iets voor adoptie. Inmiddels weet ik beter hoe de adoptie wereld in elkaar steekt en wil ik het niet meer. Maar toen stond ik er nog wel open voor. Het meest gehoorde tegen argument wat ik kreeg was : Wat nou als je een probleem kind adopteert?
Ja nou, wat nou als jij een probleem kind baart en broed?

**Geplaatst**: 06-11-18 14:51

Geplaatst: 06-11-18 14:51

Het ergste is: stel je fokt een nestje, en een van de pups of kittens is ernstig mismaakt, wel levensvatbaar, maar zal door de aandoening nooit zelfstandig kunnen lopen, eten, poepen, etc. Zal nooit normaal functioneren dus.
Iedere DA zal begrip voor je hebben en het diertje laten inslapen om verder lijden te voorkomen.

Moet je eens zo'n kind baren: zolang het levensvatbaar is wil niemand je helpen want het heeft recht op leven.
En alleen maar denken aan euthanasie voor je kind maakt dst iedereen je uitkotst.

Krom hoor!

**Geplaatst**: 06-11-18 14:52

Geplaatst: 06-11-18 14:52

Magrathea schreef:
Adindaa schreef:
Ik woon met mijn kat en binnenkort komt er nog een tweede bij.
Ben zo ontzettend gek op hem en ik zal hem nooit voor iemand weg doen.

Moet er niet aan denken dat je een kind krijgt dat dan allergisch blijkt te zijn voor al je huisdieren... brrr

Ik heb vooral zoiets van... wat nou als je een kind krijgt en het klikt qua karakter niet? Het is geen relatie die je verbreekt als je elkaar toch niet zo lekker ligt.

Ik zie dit dus meteen helemaal voor me :')

*Zet tweejarige peuter op stoel tegenover zich*
‘Sorry, Storm, ik heb er lang en hard over nagedacht, maar onze relatie gaat gewoon niet werken zo. Ik heb het gevoel dat het alleen maar van mijn kant komt. Je jengelt de hele dag om snoepjes, wil niet slapen en je doet niks in het huishouden.
Voor mij is de maat vol, je koffers staan buiten, na vandaag wil ik je niet meer zien :wave:

‘

**Geplaatst**: 06-11-18 14:54

Geplaatst: 06-11-18 14:54

Palmera schreef:
Het ergste is: stel je fokt een nestje, en een van de pups of kittens is ernstig mismaakt, wel levensvatbaar, maar zal door de aandoening nooit zelfstandig kunnen lopen, eten, poepen, etc. Zal nooit normaal functioneren dus.
Iedere DA zal begrip voor je hebben en het diertje laten inslapen om verder lijden te voorkomen.

Moet je eens zo'n kind baren: zolang het levensvatbaar is wil niemand je helpen want het heeft recht op leven.
En alleen maar denken aan euthanasie voor je kind maakt dst iedereen je uitkotst.

Krom hoor!

Precies dit!
Daarom vind ik het ook erg lastig te begrijpen dat als er tijdens de echo’s bekend wordt dat het kindje niet gezond is -met blijvende ‘schade’- er geen abortus wordt gepleegd. Ik persoonlijk vindt dat vrij egoïstisch. Wie ben jij (of ik...) om te bepalen dat dat kind prima met een handicap kan leven.. De foetus merkt er toch niks van.

**Geplaatst**: 06-11-18 15:15

Geplaatst: 06-11-18 15:15

Euthanasie blijft een heikel punt hoor. Ik werk in de ouderenzorg. Steeds vaker vragen mensen er bewust naar, omdat het voor hen genoeg is geweest. Iets wat daarin vaak terugkeert is "ik ben bang voor de reactie van mijn kinderen/kleinkinderen". Terecht, want meestal zijn dat inderdaad de personen die nog het hardste staan te schreeuwen dat het allemaal wel meevalt, dat ze toch zo goed verzorgd worden, dat ze gezelschap hebben en goede buren, dat ze vaak op bezoek komen. Klopt allemaal wel, maar dan nog. Als die persoon vindt dat voor hen de grens is bereikt... waarom mag hij daar dan niet bewust voor kiezen?

Waar ik me ook aan kan ergeren: mensen die geen kinderen of kleinkinderen hebben en dan maar een hondje aanschaffen om die plek in te nemen. Inclusief kinderwagen, kleertjes, naam en de hele reutemeteut er omheen. (Ik heb alle begrip voor draagtassen en wagentjes voor oudere/minder mobiele dieren). Met "geef mama een kusje" en dan zo'n hond die zijn tong in hun mond propt

**Geplaatst**: 06-11-18 15:18

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 15:18

Dat vind ik ook altijd een beetje bleugh

**Geplaatst**: 06-11-18 15:22

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 06-11-18 15:22

Mijn kat geeft ook kusjes

, ze word morgen 15 maar vaak een likje op mijn neus :))

**Geplaatst**: 06-11-18 15:27

Geplaatst: 06-11-18 15:27

Varekaj schreef:
Waar ik me ook aan kan ergeren: mensen die geen kinderen of kleinkinderen hebben en dan maar een hondje aanschaffen om die plek in te nemen. Inclusief kinderwagen, kleertjes, naam en de hele reutemeteut er omheen. (Ik heb alle begrip voor draagtassen en wagentjes voor oudere/minder mobiele dieren). Met "geef mama een kusje" en dan zo'n hond die zijn tong in hun mond propt

Op vakantie in Italië zagen we zo'n viesig klein Yorkshireterrierachtig hondje allemaal rondsnuffelen en op een gegeven moment met zijn snufferd in een kattendrol. Die vond hij wel interssant en zelfs de moeite waard om op te eten. Vijf minuten later zagen we hem bij zijn bazin, een opgedirkte Italiaanse van tegen de 70, op schoot en lekker haar gezicht likken $:\$