Steeph schreef:Mijn hele familie.
Opa ligt wat slecht door z'n eigen domme eigenwijsheid. Oma gooit regelmatig updates in de groepsapp waarin eigenlijk alleen maar staat "het is nog steed poedersuiker. De dokter komt vanmiddag". Ik heb daar precies nul aan toe te voegen, dus ik lees alles, maar reageer zelf niet. Nou waren ze er met z'n tweeën heilig van overtuigd dat ik boos was, omdat ik niet reageerde. Dinsdag hadden ze gebeld, maar stond ik bij een cursus dus ik had geen tijd voor een lang gesprek, ik zou ze woensdag even bellen. Woensdag neemt er niemand op. Gister avond om 19u nog eens geprobeerd, neemt er weer niemand op. Half uur later nog een keer geprobeerd, toen nam oma op. Ze vertelde meteen dat ze dachten dat ik boos was want ik had niks van me laten horen in de app, ik had ze niet gebeld toen ze jarig waren. Nee duh, jullie zaten in het ziekenhuis, je had wel wat beters aan je hoofd. Daarnaast zouden we eigenlijk komen op jullie verjaardag, maar obviously ging dat dus niet door omdat jullie in het ziekenhuis zaten. Nouja, afgesproken dat ik dan vanaf nu zal reageren in de groepsapp. Daarna vertelde opa ook nog dat hij het zo vervelend vond dat ik geen dankjewel had gezegd toen ze (meer dan een jaar geleden) hier waren en een envlopje met kaart mee hadden gebracht. Ik had wel gezegd dat ik het een mooie kaart vond, maar geen dankjewel
Nou, toen was ik op de kast.
En hij vond het ook nog zoooo vervelend dat er woensdag en donderdag de eerste keer niemand op had kunnen nemen! Joh, dikke prima, blijkbaar is iemand bezig met wat andes en dan probeer ik het later gewoon nog eens. Dat kon hij niet begrijpen
Vanochtend stuurde oma weer een appje in de groepsapp waarop ik letterlijk alleen heb gereageerd "Goed dat de dokter nog even komt". Meteen wordt ik als een soort puppy beloont. Ga toch weg man. Zo geen zin in dit soort familie gezeik. Meteen een mooi voorbeeld voor bij de psycholoog over twee weken
Herkenbaar voor die leeftijd.... Ik ben tegelijk met mijn nichtje zwanger. Dus wij een leuke foto gemaakt van de buiken, kaartje van late maken en opgestuurd. Nichtje werd erover gebeld met bedankje, ikke niet. Vond ik niet erg (ik weet hoe erg ze het waardeert), maar als ik haar andersom niet bedank is de wereld te klein...... Nu ging ik 2 weken later op visite en die kaart staat pontificaal op tafel, dus ik zei nog; "leuke kaart he!" Nou heel verhaal hoe leuk ze het vond en hoe blij ze ermee was. Dus ik; "ja je hebt me er niet eens voor bedankt! Hahaha"
